Blogbaas heeft uiterst vreemde ontmoeting

stats-jan2017Afgelopen vrijdagavond zat ik met een paar vrienden in het Ketelhuis wat na te kletsen over de film “Magnus”. Al een tijdje had een warrige man onze kant opgekeken. Rare man, camouflage mutsje op, dikke winterjas nog aan, rugzak om, een jaar of vijftig. Kop koffie in de hand, leek op de UNA bomber maar geen idee waarom. Ik had te duidelijk naar hem teruggekeken want hij maakte aanstalten naar me toe te komen en ja hoor, met de koffie nog in de hand stapte hij op me af.

Hé, bent u niet de blogbaas van het gerenommeerde Heer Rozenwater blog? Uh, ja, antwoordde ik enigszins beduusd (ik probeer altijd zo anoniem mogelijk door het leven te scharrelen, HR), hoe heeft u mij herkend? Nou, zei de man, het was een pure gok, u woont in Amsterdam, houdt van schaken en daarbij lijkt u me het aangewezen type voor een kunstblog. Heeft u daar nu veel werk aan? Ach, zo’n kunstblog, probeerde ik zo normaal mogelijk te reageren, je doet je best ervoor, je struint het internet af op zoek naar mooie plaatjes, je koopt eens een nieuw behangetje, je zorgt dat de bezoekers niet lastig gevallen worden met vervelende advertenties, kost klauwen vol geld maar daar krijg je dan ook wat voor terug. Zeker de afgelopen maand was het een warme douche, zoveel complimentjes als ik gekregen heb voor het nieuwe design! Vooral de zeer toepasselijke rozenblaadjes met waterdruppels vielen bijzonder in de smaak. Ze hielden er maar niet over op. Bij andere blogs gaan bezoekers bij de geringste verandering al snel zeuren omdat ze iets niet kunnen vinden maar niet mijn bezoekers. Alleen maar complimentjes, het zijn stuk voor stuk kanjers, great, awesome! Gaandeweg mijn betoog raakte ik steeds enthousiaster en dat leek de man op zijn gemak te stellen want hij durfde me nog een vraag te stellen: Hoe gaat het met de bezoekerscijfers van je blog, nog steeds in de lift? Inderdaad, we zitten in de lift, antwoordde ik vol trots. Je weet wel zo’n snellift die ze bij het Empire State building gebruiken. Moet je aanstaande woensdag de maandelijkse stats maar eens bekijken, het is werkelijk geweldig, it’s going to be great, awesome (sorry hoor maar het Trumpjargon was die vrijdag een running gag, HR).

Mag ik je overigens een biertje of een glas wijn aanbieden? Nee, zei de man, ik probeer een maand lang geen alcohol te drinken en daarbij moet ik ook nog eens de tram halen. Maar voor ik vertrek, hoe zit dat nu eigenlijk met die buurman van jou? Een vreemde schittering verscheen in zijn enigszins uitpuilende ogen en er verscheen ook een beetje kwijl in zijn rechtermondhoek. Breek me de bek niet open, zei ik gemelijk. Die buurman, net als ik een blogbaas, deed me onlangs een vredesvoorstel en toen ik even aarzelde was hij meteen zóóóó verontwaardigd dat een verder gesprek niet mogelijk was. Heb je gezien hoe hij zich gestort heeft op de reünie-herinneringen? Benieuwd hoe hij terug zal kijken op de reünies waar ik bij betrokken ben. Zal wat moois worden. Maar genoeg geluld, vertel eens, beste brave borst, hoe ben jij in aanraking gekomen met mijn blog? Ach, zei het nu in mijn herinnering steeds vager wordende heerschap, wat maakt het uit, je bezoekers zullen toch niet geloven dat ik besta, net zo min als ze in Mei-Lan, je Chinese notaris hebben geloofd. Fake stories zullen ze denken. Een afgezaagde truc, een alter ego opvoeren en die dingen laten zeggen die je zelf niet durft te zeggen.

De man begon me opeens bijzonder tegen te staan, die rare muts, dat nu lege koffiekopje in zijn hand, de akelige schittering in zijn uitpuilende ogen, het kwijl in zijn rechtermondhoek. Wat moest ik er mee? Hij kletste ook nog eens uit zijn nek. Wat had hij nou gezegd wat ik zelf niet durfde te zeggen? Helemaal niets toch? Verlangend keek ik naar mijn vrienden om het gesprek over het schaakfenomeen Magnus Carlsen voort te zetten. Hé, als je nu opschiet haal je de laatste tram nog van 00:04, voegde ik hem korzelig toe. Hij nam godzijdank mijn advies direct ter harte, gaf me een hand en spurtte toen het Ketelhuis uit, waarna ik het gesprek met mijn vrienden vervolgde.

Ja Magnus, geweldige film, kan ik iedereen aanraden.

31 Responses

  1. Luvienna

    Tjonge HeRoWa, wat een ontmoeting! En wat heb je er mooi en huiveringwekkend verhaal van gedaan. Ik ben nu wel reuze benieuwd wie die speekselrijke, warrige (‘verwarde’ bestaat niet meer) man nu eigenlijk was.

    Like

  2. Anoniem

    @Bertje, ik denk dat de heer So bedoelt dat dat blog van de heer Rozenwater, helemaal geen kunstblog is. En daar heeft dhr. So wel een punt, het is meer een puzzelsite, een quiz site, een gezelligheidssite – maar beslist geen kunstsite. Die schakers hebben er kijk op hoor!

    Geliked door 1 persoon

  3. Anoniem

    Uh, Heer Rozenwater, mijn ingezonden ‘koppen’ werden meer dan genoeg gekozen dan wel geplaatst. Dus uw suggestie van ongenoegen dat daarom zou leven bij mij, is van een allure die apiedapie niet misstaan zou. Ik ben meer dan tevreden met mijn geplaatste koppies. Wie weet hoort het leveren van dit soort commentaar wel bij een (zich opblazend) blogbaasje, zie wederom apiedapie. Blijft over: Heer Rozenwater kan slecht/dan wel matig tegen kritiek.
    Dus nogmaals: bij een kunstblog kuch verwacht ik toch ietsje meer dan enkel leuke koppies maken.

    Like

  4. Anoniem, kuch

    Beste jaloerse gastjes, onderstaande geplaatste inzendingen waren van mij, dussssss.. nou jullie…

    • Ja ik daar in de diepte de lat liggen
    • En nou kwek dicht oma, anders binden we je vast
    • Ineens wist Mei lan het: ze werd notaris
    • En ook hier staat weer een niet echt grappige, niet echt originele, niet echt spitse bijdrage
    • Winkel in gereedheid gebracht voor teleportatie van Kerstman en twee rendieren
    • Uh, ja, ik zie de rode draad
    • Ja, we hebben geruild, mijn vrouw heeft mijn gebit en ik haar bril
    • Vroeger kon ik het middel van mijn vrouw met twee handen omvatten
    • Ik zei nog zo: geen vogeltjesdans op deze plaat
    • Altijd weer die verdomde ochtendstond
    • Ergens vind ik het wel schattig
    • U moet het zien dat de oudbouw een dialoog aangaat met de annex
    • Paleodieet ook vroeger geen succes
    • Trek nou niet uitgerekend hier die tampon eruit
    • En ik zeg u, voorwaar, ze zal vrucht dragen
    • Het is herfst, gast
    • Ja, mijn gulp staat open, nou en?
    • Begrijp me niet verkeerd, een sterke branding is toch een businessvoorwaarde
    • Mam, ik heb hier geen bereik
    • Hier blijf ik voorlopig lekker spatten

    Like

  5. bookmarkmijnboek

    Wat een ellende, vlak om de hoek is een voetganger onder een tram overleden, staat zelfs op de Telegraaf. Nu heb ik wel een helicopter horen vliegen en zie ik auto’s op plaatsen waar er normaal geen verkeer is. Of minder.

    Ik weet niet of deze reactie doorgelaten wordt…volgens mij bestaat dit/mijn blog niet meer, maar dat weet ik niet zeker.

    Wat wel raar is dat mensen die ik niet ken, gekend heb of wil kennen mij nu en dan memoreren. Ik denk nooit aan iemand, behalve de leuke vrouwen natuurlijk, alle twee, drie.

    En dat mijn foto van mijn tuin bij iemand verschijnt terwijl ik duidelijk heb gemaakt daar nooit meer te komen, het was te verwachten, misschien heeft diegene niet zo een goed geheugen of geweten. Als ik dat ooit had geweten was ik er nooit gekomen. Dit blog alhier ziet er erg mooi uit. Misschien dat ik er in december nog eens een regel neerplemp.

    De Mazzel.

    Geliked door 1 persoon

    1. Suus

      Wees gerust bookmarkmijnboek: dit blog bestaat allang niet meer. Wat u ziet is allemaal illusie. Ook die voetganger onder die tram. Allemaal illusie. Ook die tuin van u: bestaat niet, echt niet. Foto’s van u? Hoe komt u erbij? Never. Misschien tot ziens in december. Goeie carnaval wel gewenst, daar wordt u tot wat u eigenlijk bent.

      Like

  6. Suus

    @bookmarkmijnboek; dit is het parallel universum, waar misschien vrouwen uit het verleden aan u denken. Alleen zijn ze nu natuurlijk ouder, dikker, lelijker, wat dacht u? Alles flex met uw bankrekening? Eet u wel goed en regelmatig? Slaapt u wel goed? Heeft u wel structuur in uw dag/week/leven? Een doel om naar te streven? Wacht niet tot december met het plempen, maar maak er een weektaak van. Succes, we zien u.

    Like

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.