Bus 28 stopt voor het pas geopende Prinses Maxima Centrum. Op de bankjes voor het ziekenhuis speelt een meisje van een jaar of zes met drie vrouwen. Een ziek meisje, zo te zien aan het badmutsje op haar hoofd en de slang uit haar neus. Maar ook een levendig meisje: ze holt heen en weer tussen de vrouwen. Ik wil vertederd glimlachen, tot ik begrijp wat het meisje doet. Ze probeert de brandende sigaretten uit de handen van de vrouwen te slaan. De tranen springen in mijn ogen. De bus rijdt verder.
Mijn oudste broer was toen hij een jaar of zeven was ook fel tegen het roken van mijn moeder. Hij werd echt boos als mijn moeder een sigaret opstak.
Mijn moeder is gestopt met roken (eerst Miss Blanche en later Cabellero) toen ze in de zeventig was. Ze is ondanks dat roken nog 103 jaar oud geworden.
NRC laat wijselijk de afzender buiten beeld. Zo’n ongenuanceerd ikje. Kijk zo’n ikje is nou mooi voor het Rariteiten kabinet van Apiedapie. In die comfort zone kakelt men straks bij gebrek aan inhoudelijk gewicht enkele gemeenplaatsen.. Dat worden volgende week hoge kijkcijfers. Met tranendal van emotie ingeleid…..duurt nog een week…..?!
Na een week in een prachtige maar ver van de bewoonde wereld gelegen gîte, met uitzicht op koeien en gehooide velden, verschijnt onze dochter van 15 nogal mistroostig aan het ontbijt. Om te laten merken dat ik het afgelopen schooljaar goed heb opgelet, vraag ik haar wie ze nu het meest mist: Sophie, Carmen, Amber, Meeke of Guusje? Of misschien toch een van de jongens: Ids, Lucas, of Niels, die met die bril? Niet onder de indruk van mijn kennis, kijkt ze me meewarig aan en antwoordt: „Wifi”.
…..We spreken vaak af, dat hoort bij de voorpret, dat we ….als we daar zijn, niet ouwehoeren over mifi, dat is nog niet marktrijp, de vertrouwde wifi, is hier niet, we gaan , er even tussen uit..om de mind te resetten, even het onbeknde te snuiven…..maar ja, niet iedereen is hetzelfde…dus dan krijg je…..zo’n ikje…
Terwijl ik de hond uitlaat bij het Nijntje Pleintje, vang ik een flard op van een gesprek tussen twee jongens van een jaar of achttien op één fiets. De jongen voorop zegt tegen de jongen op de bagagedrager: „Nou lucky me, ik vind het ook helemaal geen probleem dat jij hetero bent.”
Mijn collega en ik surveilleren als politievrijwilligers in het centrum van Den Haag. In uniform. Een meisje van een jaar of zeven spreekt ons aan, vraagt of wij haar vader kennen. „Nee”, zeggen wij, en vragen hoe wij hem zouden moeten kennen.
Op een zonnige middag wandel ik op mijn gemak door Amstelveen. Twee kinderen, niet veel ouder dan tien of elf jaar, fietsen voorbij. Zij kennen elkaar kennelijk goed. Ik kan nog net hun serieuze gesprek opvangen.
Jongen: „Tijdens de vakantie heb ik jou een pakkerd gegeven. Vond je dat erg vervelend?”
Het is warm, en ik heb weekenddienst in het ziekenhuis. Het is druk, veel bejaarden die omgevallen zijn worden uitgedroogd binnengebracht.
Dan komt een mevrouw van achter in de tachtig binnen. Twee dagen en nachten heeft ze in de tuin gelegen voordat ze gevonden werd. Ze kon niet meer opstaan, vertelt ze. Wel nog kraakhelder. Helemaal niet uitgedroogd ook.
„Ik was de planten aan het besproeien toen ik viel, dus ik had de tuinslang nog in de hand.”
Busstop
Bus 28 stopt voor het pas geopende Prinses Maxima Centrum. Op de bankjes voor het ziekenhuis speelt een meisje van een jaar of zes met drie vrouwen. Een ziek meisje, zo te zien aan het badmutsje op haar hoofd en de slang uit haar neus. Maar ook een levendig meisje: ze holt heen en weer tussen de vrouwen. Ik wil vertederd glimlachen, tot ik begrijp wat het meisje doet. Ze probeert de brandende sigaretten uit de handen van de vrouwen te slaan. De tranen springen in mijn ogen. De bus rijdt verder.
LikeLike
Pakt hoe-heet-ze dan niet de brandweerspuit om de rookvrouwen mores te leren?
LikeLike
Hoe-heet-ze heeft inderdaad geen naam.
Mijn oudste broer was toen hij een jaar of zeven was ook fel tegen het roken van mijn moeder. Hij werd echt boos als mijn moeder een sigaret opstak.
Mijn moeder is gestopt met roken (eerst Miss Blanche en later Cabellero) toen ze in de zeventig was. Ze is ondanks dat roken nog 103 jaar oud geworden.
LikeLike
Tja, uitzonderingen bevestigen de regel.
LikeLike
Kinderen voelen wrs instinctief aan dat roken niet goed is want het stinkt en rook is irritant!
LikeGeliked door 1 persoon
NRC laat wijselijk de afzender buiten beeld. Zo’n ongenuanceerd ikje. Kijk zo’n ikje is nou mooi voor het Rariteiten kabinet van Apiedapie. In die comfort zone kakelt men straks bij gebrek aan inhoudelijk gewicht enkele gemeenplaatsen.. Dat worden volgende week hoge kijkcijfers. Met tranendal van emotie ingeleid…..duurt nog een week…..?!
LikeGeliked door 1 persoon
Verbonden
Na een week in een prachtige maar ver van de bewoonde wereld gelegen gîte, met uitzicht op koeien en gehooide velden, verschijnt onze dochter van 15 nogal mistroostig aan het ontbijt. Om te laten merken dat ik het afgelopen schooljaar goed heb opgelet, vraag ik haar wie ze nu het meest mist: Sophie, Carmen, Amber, Meeke of Guusje? Of misschien toch een van de jongens: Ids, Lucas, of Niels, die met die bril? Niet onder de indruk van mijn kennis, kijkt ze me meewarig aan en antwoordt: „Wifi”.
Cyril Lansin
LikeLike
Ja, dat had je kunnen weten, Cyril!
LikeLike
…..We spreken vaak af, dat hoort bij de voorpret, dat we ….als we daar zijn, niet ouwehoeren over mifi, dat is nog niet marktrijp, de vertrouwde wifi, is hier niet, we gaan , er even tussen uit..om de mind te resetten, even het onbeknde te snuiven…..maar ja, niet iedereen is hetzelfde…dus dan krijg je…..zo’n ikje…
LikeLike
Pride
Terwijl ik de hond uitlaat bij het Nijntje Pleintje, vang ik een flard op van een gesprek tussen twee jongens van een jaar of achttien op één fiets. De jongen voorop zegt tegen de jongen op de bagagedrager: „Nou lucky me, ik vind het ook helemaal geen probleem dat jij hetero bent.”
Laurens Schoemaker
LikeLike
Geen probleem maar misschien wel spijtig. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Netwerk
Mijn collega en ik surveilleren als politievrijwilligers in het centrum van Den Haag. In uniform. Een meisje van een jaar of zeven spreekt ons aan, vraagt of wij haar vader kennen. „Nee”, zeggen wij, en vragen hoe wij hem zouden moeten kennen.
„Hij heeft in de gevangenis gezeten.”
Bart Dijkstra
LikeLike
Agos…
LikeLike
#YouToo?
Op een zonnige middag wandel ik op mijn gemak door Amstelveen. Twee kinderen, niet veel ouder dan tien of elf jaar, fietsen voorbij. Zij kennen elkaar kennelijk goed. Ik kan nog net hun serieuze gesprek opvangen.
Jongen: „Tijdens de vakantie heb ik jou een pakkerd gegeven. Vond je dat erg vervelend?”
Meisje: „Nee, helemaal niet!”
Een #MeToo-discussie op twee fietsjes.
Henk Luijten
LikeLike
Tuinslang
Het is warm, en ik heb weekenddienst in het ziekenhuis. Het is druk, veel bejaarden die omgevallen zijn worden uitgedroogd binnengebracht.
Dan komt een mevrouw van achter in de tachtig binnen. Twee dagen en nachten heeft ze in de tuin gelegen voordat ze gevonden werd. Ze kon niet meer opstaan, vertelt ze. Wel nog kraakhelder. Helemaal niet uitgedroogd ook.
„Ik was de planten aan het besproeien toen ik viel, dus ik had de tuinslang nog in de hand.”
Rob Gallas
LikeLike
Zo werkt dat.
LikeLike