Ik ben bezig in het meer dan grandioze literaire werk Grand Hotel Europa van Ilja Leonard Pfeijffer. Daarin schrijft hij over de schaamte en onttovering die hij en met hem ook vele anderen ervaren, wanneer ze in het buitenland als toerist herkend worden.
Het is eigenlijk net zo met literaire bestsellers, denk ik bij mijzelf, terwijl ik het boek in mijn tas verberg voor de vrouw die naast mij in de wagon komt zitten.
Oh, het als buitenlander herkend worden…..Ik nodig u uit met mij over te steken in Manila, Bacooor, Bacolod. Iligan……U wordt stapel mesjogge van de getrainde jongelui die jou identificeren als buitenlander..let u onderwijl op alles wat gejat kan worden?
Alas, veel went, dus ook dat..ja , de geacclimatiseerde buitenlander……..leuk is anders.
Veel plezier ermee. Ik kan hier geen chocola van maken.
Uit het hoofd
Voor het eerst haal ik een recept op bij onze nieuwe apotheker. Hij vraagt naar mijn burgerservicenummer. Direct som ik het nummer uit mijn hoofd op. Vol ontzag staat de man naar me te kijken. „Mevrouw”, zegt hij vervolgens, „u betaalt vast heel erg veel belasting.”
Oooit in het geliefd’ Polderland gehoord: Er zij geen groter vermaak, dan leedvermaak? Wat heb ik vaak wel heel domme opmerkingen gemaakt, waarbij de gemiddelde landgenoot, vast dacht…. Man uit een ei gekropen? . De apotheker of wie dan ook achter het balie, kan er ook wat van….Of aardig verzonnen? Ik focus dan op de laatste optie….. Blijft ’t nog een dom verhaal.
Neen. sjokola zit er niet in vandaag, Het is niet anders.
Een Fransman leidt ons rond in het prachtig vernieuwde Residenz-Museum DomQuartier in Salzburg. In het Frans natuurlijk. Hij wijst op doeken van enkele Hollandse meesters, zoals Doe en Kwiep. Vooral Kwiep bewondert hij zeer. Ik vraag me af wie deze beroemdheden zijn, heb nog nooit van Doe of Kwiep gehoord. Ik loop naar de begeleidende tekstbordjes en alles wordt me duidelijk. Het gaat om Gerard Dou en Albert Cuyp.
Ik moet beter op mijn duimpjes letten. Voor alle duidelijkheid: I do NOT like this. Voor iemand die Frans spreekt is het meteen duidelijk wie Doe en Kwiep zijn. Voor Reinildis ook, denk ik.
Reinildis schijnt zeven vreemde talen te spreken, waaronder Frans, en jarenlang academische reizen in heel Europa begeleid te hebben. Dan lijkt het me niet zo moeilijk die connectie maken. Zoveel beroemde Hollandse meesters zijn er nou ook weer niet.
Bedankt voor de tip over het duimpje.
Ik kom uit Amsterdam, maar studeer nu al een aantal maanden in Groningen. Mijn vrienden daar vinden het maar niks, dat ik uit de Randstad kom. Terwijl we via een draaideur het universiteitsgebouw verlaten, verklaart een van hen – hij komt zelf uit het Drentse dorp Nijeveen – beledigd: „Jullie doen daar in de Randstad alsof er buiten Amsterdam niets te beleven valt!” Ik knik maar empathisch. Als we de draaideur uitkomen, kijkt hij me met glinsteroogjes aan, lijkt zijn preek over Randstadarrogantie volledig vergeten, en verzucht met kinderlijk enthousiasme: „We hebben nergens in heel Nijeveen draaideuren. Dus ik ben altijd heel blij, als ik er een tegen kom.”
Mijn man en ik kleedden ons ’s ochtends aan toen ons zoontje (4) naar me toe kwam met een doosje tampons in zijn handen en vroeg: „Wat zijn dit?” Ik had me voor genomen dat soort vragen met gewoon Nederlandse woorden te beantwoorden dus ik zei zo luchtig mogelijk „O, dat zijn tampons, die stop je in je kut als je ongesteld bent.” Ik stond nog wat van mijn eigen woorden bij te komen toen hij antwoordde „Hoeveel gaan erin? O, ik zie het al, vierentwintig.”
ja, zo gaat het buiten de veilige haven ook vaak. Gewoon neerzetten strakke logische conclusie, desnoods via scenario’s. Prima. Leuk ikje. Of 100 % verzonnen? Is-ie nog leuk….
Wat het ikje betreft: wat slaan de opvoeders van tegenwoordig gigantisch door om in de ogen van hun kinderen en misschien ook vrienden erbij te horen en maar vooral niet voor ouderwets versleten te worden. Het boerenkool- en ooievaarverhaal is een gepasseerd station, maar nu rijdt de opvoedtrein wel erg ver door. En een kind van 4 jaar, die het getal 24 al paraat heeft? Knap hoor! Niet te geloven!
Literair toerist
Ik ben bezig in het meer dan grandioze literaire werk Grand Hotel Europa van Ilja Leonard Pfeijffer. Daarin schrijft hij over de schaamte en onttovering die hij en met hem ook vele anderen ervaren, wanneer ze in het buitenland als toerist herkend worden.
Het is eigenlijk net zo met literaire bestsellers, denk ik bij mijzelf, terwijl ik het boek in mijn tas verberg voor de vrouw die naast mij in de wagon komt zitten.
Daan Lodder
LikeLike
Oh, het als buitenlander herkend worden…..Ik nodig u uit met mij over te steken in Manila, Bacooor, Bacolod. Iligan……U wordt stapel mesjogge van de getrainde jongelui die jou identificeren als buitenlander..let u onderwijl op alles wat gejat kan worden?
Alas, veel went, dus ook dat..ja , de geacclimatiseerde buitenlander……..leuk is anders.
LikeLike
Meh… als je nou met een Bouquetreeks betrapt zou worden…
LikeLike
Waar zijn de ikjes?????
LikeLike
Die eindigden per ongeluk in Week 5 😦
LikeLike
Veel plezier ermee. Ik kan hier geen chocola van maken.
Uit het hoofd
Voor het eerst haal ik een recept op bij onze nieuwe apotheker. Hij vraagt naar mijn burgerservicenummer. Direct som ik het nummer uit mijn hoofd op. Vol ontzag staat de man naar me te kijken. „Mevrouw”, zegt hij vervolgens, „u betaalt vast heel erg veel belasting.”
Floor Tiesing
LikeLike
Ook dit is niet te pruimen. We hebben een fruitdag vandaag!
LikeGeliked door 1 persoon
Oooit in het geliefd’ Polderland gehoord: Er zij geen groter vermaak, dan leedvermaak? Wat heb ik vaak wel heel domme opmerkingen gemaakt, waarbij de gemiddelde landgenoot, vast dacht…. Man uit een ei gekropen? . De apotheker of wie dan ook achter het balie, kan er ook wat van….Of aardig verzonnen? Ik focus dan op de laatste optie….. Blijft ’t nog een dom verhaal.
Neen. sjokola zit er niet in vandaag, Het is niet anders.
LikeLike
Doe en Kwiep
Een Fransman leidt ons rond in het prachtig vernieuwde Residenz-Museum DomQuartier in Salzburg. In het Frans natuurlijk. Hij wijst op doeken van enkele Hollandse meesters, zoals Doe en Kwiep. Vooral Kwiep bewondert hij zeer. Ik vraag me af wie deze beroemdheden zijn, heb nog nooit van Doe of Kwiep gehoord. Ik loop naar de begeleidende tekstbordjes en alles wordt me duidelijk. Het gaat om Gerard Dou en Albert Cuyp.
Reinildis van Ditzhuyzen
LikeGeliked door 1 persoon
Ik moet beter op mijn duimpjes letten. Voor alle duidelijkheid: I do NOT like this. Voor iemand die Frans spreekt is het meteen duidelijk wie Doe en Kwiep zijn. Voor Reinildis ook, denk ik.
LikeLike
Nog een keer op like drukken, dan verdwijnt je duimpje, Ad Hok.
Je veronderstelt dat Reinildis van Ditzhuyzen heel goed wist dat Kwiep = Cuyp? Dat lijkt mij nu weer heel onwaarschijnlijk.
LikeLike
Reinildis schijnt zeven vreemde talen te spreken, waaronder Frans, en jarenlang academische reizen in heel Europa begeleid te hebben. Dan lijkt het me niet zo moeilijk die connectie maken. Zoveel beroemde Hollandse meesters zijn er nou ook weer niet.
Bedankt voor de tip over het duimpje.
LikeLike
Draaideur
Ik kom uit Amsterdam, maar studeer nu al een aantal maanden in Groningen. Mijn vrienden daar vinden het maar niks, dat ik uit de Randstad kom. Terwijl we via een draaideur het universiteitsgebouw verlaten, verklaart een van hen – hij komt zelf uit het Drentse dorp Nijeveen – beledigd: „Jullie doen daar in de Randstad alsof er buiten Amsterdam niets te beleven valt!” Ik knik maar empathisch. Als we de draaideur uitkomen, kijkt hij me met glinsteroogjes aan, lijkt zijn preek over Randstadarrogantie volledig vergeten, en verzucht met kinderlijk enthousiasme: „We hebben nergens in heel Nijeveen draaideuren. Dus ik ben altijd heel blij, als ik er een tegen kom.”
Puck Rouffaer
LikeLike
24
Mijn man en ik kleedden ons ’s ochtends aan toen ons zoontje (4) naar me toe kwam met een doosje tampons in zijn handen en vroeg: „Wat zijn dit?” Ik had me voor genomen dat soort vragen met gewoon Nederlandse woorden te beantwoorden dus ik zei zo luchtig mogelijk „O, dat zijn tampons, die stop je in je kut als je ongesteld bent.” Ik stond nog wat van mijn eigen woorden bij te komen toen hij antwoordde „Hoeveel gaan erin? O, ik zie het al, vierentwintig.”
Agaath Le Feber-Kruyswijk
LikeLike
ja, zo gaat het buiten de veilige haven ook vaak. Gewoon neerzetten strakke logische conclusie, desnoods via scenario’s. Prima. Leuk ikje. Of 100 % verzonnen? Is-ie nog leuk….
LikeLike
Ik heb zelden zo’n “argeloze” voorbijganger + wandelstok gezien, die zó goed kon doen alsof zijn neus bloedt. 😆
LikeGeliked door 1 persoon
Wat het ikje betreft: wat slaan de opvoeders van tegenwoordig gigantisch door om in de ogen van hun kinderen en misschien ook vrienden erbij te horen en maar vooral niet voor ouderwets versleten te worden. Het boerenkool- en ooievaarverhaal is een gepasseerd station, maar nu rijdt de opvoedtrein wel erg ver door. En een kind van 4 jaar, die het getal 24 al paraat heeft? Knap hoor! Niet te geloven!
LikeGeliked door 1 persoon
Om maar niet te spreken over een vocabulaire van gewone Nederlandse woorden als tampons, kut en ongesteld. Geen woord Frans bij, inderdaad.
LikeGeliked door 1 persoon