Een vriendin van mij heeft met haar gezin een reis gemaakt door Canada, met als hoogtepunt het whale watching bij Vancouver. Uitgerust en vol goede voornemens komt ze thuis, en ze besluit korte metten te maken met haar overgewicht. Ze gaat diezelfde week nog naar de eerste bijeenkomst met lotgenoten. Als op dat moment thuis de telefoon gaat, neemt haar zoon op. Haar man hoort hem zeggen: „Nee, mama is er niet. Ze is naar de Whale Watchers, of zoiets.”
Gisterenavond belde ik aan bij het collecteren. Ik hoorde geschuifel in de gang, dus bleef rustig wachten. De deur ging langzaam open en een oude dame, voorovergebogen over haar rollator, vroeg wie er was. Ik deed mijn zegje en ze zei: „Ik had u al verwacht”. Een buurman verderop kwam even poolshoogte nemen. Deze dame deed namelijk zelden open, zo vertelde hij. Ze wordt volgende week 100 en woont nog steeds zelfstandig. De dame riep me binnen, gaf me een briefje en zei „en nu wegwezen”.
Tussen de buien door, op een vroege ochtend, wandel ik door het Kralingse Bos. Hond Buga ruikt de lente en volgt opgewonden de geuren van al die aantrekkelijke teefjes.
Vergeefs probeer ik hem te roepen. Hierrr, hierrr. Vriend Ted, eigenaar van twee onhandelbare beagles, kijkt begripvol toe: „Je moet die rollende r nog meer aanzetten. Dat werkt.” „Dat weet ik, maar mijn lieve echtgenote vindt dat vreselijk”, antwoord ik. „Dat moet je ook helemaal niet naar haar roepen”, antwoordt Ted bloedserieus.
Er valt een folder van een glazenwasserij in de bus. Er staat een datum op waarop ze in de buurt zijn om de ramen te wassen. Wanneer je nog geen klant bent, kun je de folder goed zichtbaar achter je raam plaatsen. Ik lees verder: „De glazenwasser zal dan uw ramen tegelijkertijd met onze bestaande klanten wassen.”
Mondeling presenteren, de laatste bijeenkomst. Voorafgaand aan het college bespreken de studenten het NOS-slotdebat: welke politiek leider maakte indruk, welke niet? Tijdens zijn eindpresentatie vergeet een student zijn tekst, de zo gevreesde black-out. Een groepsgenoot in het publiek steekt hem een helpend handje toe en roept: „Caroliene?”
Mijn nichtje van vier komt vaak bij mijn ouders spelen. Een paar weken geleden zei ze tegen mijn moeder: „Ik hoop niet dat opa doodgaat. Dan ben jij hier helemaal alleen en heb ik nog maar één opa.”
De tranen springen in haar ogen als ze daaraan denkt. Ineens klaart haar gezicht op. „Weet je wat écht leuk zou zijn?” Mijn moeder: „Nou?”
Mijn nichtje: „Als we allemaal tegelijk dood gaan!”
Na een weekendje weg lag er thuis een briefje van de bloemist. Hij had een boeket proberen af te geven. We belden de bloemist: het boeket bleek een geschenk van een oom en tante die een paar dagen bij ons hadden gelogeerd. Omdat we vaste klanten zijn, mochten we de week daarop een nieuw boeket komen ophalen. Dat kwam goed uit, want we gingen bij mijn nieuwe baas op bezoek. De gastvrouw was verrukt met het fantastische boeket. Terwijl mijn baas de conversatie begon, zagen wij vanaf de bank dat de bloemist behulpzaam het kaartje van vorige week in het nieuwe boeket had verstopt. „Veel liefs, blijven graag nog eens bij jullie slapen!”, stond erop. Het werd een spannende avond.
Een aardig verhaal waarbij de schrijver niet schroomt om zijn eigen krenterigheid te bekennen. Of het inderdaad zo gegaan is met specifiek die tekst over het blijven slapen op het kaartje, mwa…Maar het is wel grappig bedacht.
Zoals ik vroeger elke zondag mee moest naar mijn vaders voetbal, zo staan tegenwoordig mijn kinderen op zaterdag bij mij langs de lijn. Mijn zoontje van 6 is sinds de voetbalplaatjesactie van Albert Heijn helemaal into voetbal. Hij loopt de ganse dag achter een bal aan en kent alle Ajax-spelers bij naam en toenaam. In de auto op weg naar huis na een door mijn team gewonnen wedstrijd, vraagt mijn zoon: „Mama, wie kan er beter voetballen, jij of Matthijs de Ligt?” In de achteruitkijkspiegel treffen onze blikken elkaar. „Dat is appels met peren vergelijken jongen. Matthijs de Ligt is een verdediger en mama is een aanvaller.”
heerrozenwater 
Walvis
Een vriendin van mij heeft met haar gezin een reis gemaakt door Canada, met als hoogtepunt het whale watching bij Vancouver. Uitgerust en vol goede voornemens komt ze thuis, en ze besluit korte metten te maken met haar overgewicht. Ze gaat diezelfde week nog naar de eerste bijeenkomst met lotgenoten. Als op dat moment thuis de telefoon gaat, neemt haar zoon op. Haar man hoort hem zeggen: „Nee, mama is er niet. Ze is naar de Whale Watchers, of zoiets.”
Anne Wackie Eysten
LikeLike
….de vrouw van de neef van de vriendin van mijn buurman….diepe maandagochtendzucht!
LikeGeliked door 1 persoon
Briefje
Gisterenavond belde ik aan bij het collecteren. Ik hoorde geschuifel in de gang, dus bleef rustig wachten. De deur ging langzaam open en een oude dame, voorovergebogen over haar rollator, vroeg wie er was. Ik deed mijn zegje en ze zei: „Ik had u al verwacht”. Een buurman verderop kwam even poolshoogte nemen. Deze dame deed namelijk zelden open, zo vertelde hij. Ze wordt volgende week 100 en woont nog steeds zelfstandig. De dame riep me binnen, gaf me een briefje en zei „en nu wegwezen”.
Mieneke van Rossem
LikeLike
En op dat briefje stond ook ‘Wegwezen’?
LikeLike
Rollende r
Tussen de buien door, op een vroege ochtend, wandel ik door het Kralingse Bos. Hond Buga ruikt de lente en volgt opgewonden de geuren van al die aantrekkelijke teefjes.
Vergeefs probeer ik hem te roepen. Hierrr, hierrr. Vriend Ted, eigenaar van twee onhandelbare beagles, kijkt begripvol toe: „Je moet die rollende r nog meer aanzetten. Dat werkt.” „Dat weet ik, maar mijn lieve echtgenote vindt dat vreselijk”, antwoord ik. „Dat moet je ook helemaal niet naar haar roepen”, antwoordt Ted bloedserieus.
Pieter Witteveen
LikeLike
Raam
Er valt een folder van een glazenwasserij in de bus. Er staat een datum op waarop ze in de buurt zijn om de ramen te wassen. Wanneer je nog geen klant bent, kun je de folder goed zichtbaar achter je raam plaatsen. Ik lees verder: „De glazenwasser zal dan uw ramen tegelijkertijd met onze bestaande klanten wassen.”
Karin Michel
LikeLike
Black-out
Mondeling presenteren, de laatste bijeenkomst. Voorafgaand aan het college bespreken de studenten het NOS-slotdebat: welke politiek leider maakte indruk, welke niet? Tijdens zijn eindpresentatie vergeet een student zijn tekst, de zo gevreesde black-out. Een groepsgenoot in het publiek steekt hem een helpend handje toe en roept: „Caroliene?”
Jesper Verhoef
LikeLike
Da’s alleen leuk voor mensen die weten waar het een persiflage op is.
LikeLike
… en daarbij, de grap ligt zo voor de hand dat ie nu alweer belegen is.
LikeLike
Dat ook.
LikeLike
Echt leuk
Mijn nichtje van vier komt vaak bij mijn ouders spelen. Een paar weken geleden zei ze tegen mijn moeder: „Ik hoop niet dat opa doodgaat. Dan ben jij hier helemaal alleen en heb ik nog maar één opa.”
De tranen springen in haar ogen als ze daaraan denkt. Ineens klaart haar gezicht op. „Weet je wat écht leuk zou zijn?” Mijn moeder: „Nou?”
Mijn nichtje: „Als we allemaal tegelijk dood gaan!”
Marijke Ottolini-van der Hulst
LikeLike
Eerlijk is eerlijk, dat is wel de enige oplossing als je niet wil rouwen om een dode geliefde.
LikeGeliked door 1 persoon
Logeren
Na een weekendje weg lag er thuis een briefje van de bloemist. Hij had een boeket proberen af te geven. We belden de bloemist: het boeket bleek een geschenk van een oom en tante die een paar dagen bij ons hadden gelogeerd. Omdat we vaste klanten zijn, mochten we de week daarop een nieuw boeket komen ophalen. Dat kwam goed uit, want we gingen bij mijn nieuwe baas op bezoek. De gastvrouw was verrukt met het fantastische boeket. Terwijl mijn baas de conversatie begon, zagen wij vanaf de bank dat de bloemist behulpzaam het kaartje van vorige week in het nieuwe boeket had verstopt. „Veel liefs, blijven graag nog eens bij jullie slapen!”, stond erop. Het werd een spannende avond.
Martin van der Jagt
LikeLike
Nee, die zagen we niet aankomen. :-p
Ik vind het ook wat ongeloofwaardig; je weet toch dat er een kaartje bij zit.
LikeLike
Een aardig verhaal waarbij de schrijver niet schroomt om zijn eigen krenterigheid te bekennen. Of het inderdaad zo gegaan is met specifiek die tekst over het blijven slapen op het kaartje, mwa…Maar het is wel grappig bedacht.
LikeGeliked door 1 persoon
Onvergelijkbaar
Zoals ik vroeger elke zondag mee moest naar mijn vaders voetbal, zo staan tegenwoordig mijn kinderen op zaterdag bij mij langs de lijn. Mijn zoontje van 6 is sinds de voetbalplaatjesactie van Albert Heijn helemaal into voetbal. Hij loopt de ganse dag achter een bal aan en kent alle Ajax-spelers bij naam en toenaam. In de auto op weg naar huis na een door mijn team gewonnen wedstrijd, vraagt mijn zoon: „Mama, wie kan er beter voetballen, jij of Matthijs de Ligt?” In de achteruitkijkspiegel treffen onze blikken elkaar. „Dat is appels met peren vergelijken jongen. Matthijs de Ligt is een verdediger en mama is een aanvaller.”
Geertje van der Geest
LikeLike
Heb je week 13 bewust overgeslagen, HR? Toch een beetje bijgelovig?
Maandag a,s, dus week 14!
LikeLike
Week 13 leeft, Week 1!
LikeLike
Dan staan de ikjes van 28 en 29 maart dus verkeerd…
LikeLike
Klopt, het valt helaas niet te ontkennen 😦
LikeLike