Vrijdag is voor mij de mooiste dag van de week. Dan mag ik op mijn kleinzoons passen. Callum zit in een wat lastige periode vanwege dat nieuwe broertje Benjamin, tenminste, dat meende ik. Doorgaans benadruk ik nogal eens dat hij drie is en zijn broertje nul.
Deze week gebeurde het dat Callum in tranen uitbarstte na een gering meningsverschil. Ik liet hem tegen mij aan uithuilen. Toen hij gekalmeerd was, vroeg ik hem waarom hij zo verdrietig was. „Omdat ik drie ben, ben ik verDRIEtig. Als ik vier ben, niet meer.”
Zucht! Bij het lezen van dit oma-trots-op-ikje besef ik weer eens te meer hoe ver beneden peil de verbale kwaliteiten van mijn twee zoons waren op die leeftijd. Een kind van 3 jaar die op die leeftijd het woordje “drie” destilleert uit het woord “verdrietig”. Minstens hoogbegaafd!
Voor dat kroost van mij troost ik me met de term HG. Heerlijk Gemiddeld! 😉
In de gemeenschappelijke tuin van ons appartement liep een monteur naar boven te wijzen. Ik riep hem toe: „Hebben we een probleem?” Mijn woorden kwamen, tegen de wind in, niet aan. Ik riep het nog eens. Waarop de monteur, met de wind in de rug, terugriep: „Ik kom naar u toe, want uw letters waaien weg.”
In gedachten verzonken sta ik in de rij voor de kassa van het tankstation. Wanneer ik aan de beurt ben noemt de dame achter de kassa het bedrag dat ik moet betalen, maar ik reageer niet direct. Dus ze zegt het nog een keer, nu op luidere toon.
Met mijn betaalpas in de hand kijk ik naar de vier groene cijfers op het schermpje, twee voor en twee na de komma. Dan realiseer ik me dat er sprake is van een prachtig toeval. Blij verrast zeg ik, voor iedereen duidelijk hoorbaar: „Dat is precies mijn pincode!”
Een echte ik en écht leuk! Ik ben zelf wel eens zo dom geweest om mijn pincode heel zachtjes te fluisteren terwijl ik deze intoetste, dus ik kan me dit heel goed voorstellen…
Ik denk dat het de bedoeling van de schrijfster is om te suggereren dat ‘het project’ de dochter was. Het lijkt me niet heel erg waarschijnlijk dat dat ook echt zo is. Anders is het wel heel diep triest.
Haha, investeren in je kinderen en dan hopen dat het wat oplevert voor jouzelf…Hoe dom kan je zijn.
Maar dit is natuurlijk weer een reactie die de inhoud betreft.
Ik heb het al eens vaker gezegd: de ikjes-rubriek is op sterven na dood. Zoals het juweeltje van gisteren worden er nog maar weinig ingezonden/geselecteerd. Gewoon erkennen dat iets zijn langste tijd gehad heeft, dat zou de ikjes-redactie moeten doen. Maar ja, wie ben IK om dat te zeggen…;-)
Tennis is een ingewikkeld spel om te leren. Mijn dochter van 9 telt regelmatig in haar nadeel, serveert vanaf de verkeerde kant en vergeet onderhands te serveren bij de tweede opslag, wat nog mag op haar leeftijd, zodat ze heel wat dubbele fouten slaat. Ik bijt mijn tong eraf langs de lijn, volgens de instructies van de club, want: ze moeten het zelf leren. Thuis na weer een verloren wedstrijdje aan de troostende thee met koekjes denkt ze even na en vraagt me dan: „Mama, waarom mag je een ace eigenlijk niet terugslaan?”
Onlangs had ik mijn 5-jarige zoon verteld dat het vlees dat wij eten van dode dieren komt. „Sommige mensen eten geen vlees”, vertelde ik hem; hij wilde er alles van weten. Toen mijn 3-jarige dochter zich vorige week afvroeg waar de kip op haar bord vandaan kwam, besloot ik ook haar de waarheid te vertellen. „Maar wie heeft die kip dan doodgemaakt?”, vroeg zij zich af. Mijn zoon wilde maar wat graag zijn kennis delen: „Dat hebben de vegetariërs gedaan”, zei hij vol overtuiging.
Ik geef Nederlandse les aan een superleuke vmbo-klas in Amsterdam Nieuw West. De leerlingen zijn leergierig, enthousiast en vooral: ontzettend lief. We hebben een verhaal gelezen over een jongen met een mismaakt gezicht die bang is om naar school te gaan. Mijn leerlingen gaan hem nu een ansichtkaart schrijven waarop ze hem hun lievelingsboek moeten aanraden. Thuisgekomen lees ik alle kaarten na. Ze zijn opbeurend en hartverwarmend: „Lees een stripboek. Dat doe ik ook altijd”. Of „Ik vond Dagboek van een muts heel grappig. Jij hopelijk ook.” Eén meisje heeft een zeer praktische inslag: „Koop een boek over maskers. Misschien heb je er wat aan.”
Mijn vrouw en ik vlogen met Transavia naar Spanje. Na de landing liepen we door het gangpad richting de cockpit. Voor ons liep een vrouw met haar, ongeveer achtjarige, zoon. Bij de cockpit aangekomen vroeg de moeder de piloot die van de passagiers afscheid nam: „Kan mijn zoon even in de cockpit kijken, want hij wil zo graag piloot worden”. De piloot liet de jongen passeren, maar na een snelle blik liep hij verder en zei boos tegen zijn moeder: „Hoe kan je nu zeggen dat ik piloot wil worden, je weet toch dat ik vuilnisman wil worden”.
Op zaterdagochtend 5 oktober sta ik in de hal van het Beatrix Theater voor een congres van Onze Taal. Omringd door gelijkgezinden zeg ik blij tegen een mij volstrekt onbekende man: „Leuk, allemaal taalfreaks.” Hij antwoordt: „Taalliefhebbers, meneer.”
Jaaa, dit is weer een van de betere Ikjes. Kort en krachtig, een beetje zelfspot…zo zouden meer mensen ze moeten schrijven. Klare taal zou er nog aan toevoegen: imho 😉
Drie jaar
Vrijdag is voor mij de mooiste dag van de week. Dan mag ik op mijn kleinzoons passen. Callum zit in een wat lastige periode vanwege dat nieuwe broertje Benjamin, tenminste, dat meende ik. Doorgaans benadruk ik nogal eens dat hij drie is en zijn broertje nul.
Deze week gebeurde het dat Callum in tranen uitbarstte na een gering meningsverschil. Ik liet hem tegen mij aan uithuilen. Toen hij gekalmeerd was, vroeg ik hem waarom hij zo verdrietig was. „Omdat ik drie ben, ben ik verDRIEtig. Als ik vier ben, niet meer.”
Janke J. de Paauw – Westra
LikeLike
Zucht! Bij het lezen van dit oma-trots-op-ikje besef ik weer eens te meer hoe ver beneden peil de verbale kwaliteiten van mijn twee zoons waren op die leeftijd. Een kind van 3 jaar die op die leeftijd het woordje “drie” destilleert uit het woord “verdrietig”. Minstens hoogbegaafd!
Voor dat kroost van mij troost ik me met de term HG. Heerlijk Gemiddeld! 😉
LikeGeliked door 2 people
Wat zij zegt: 👆 😉
LikeLike
Wind
In de gemeenschappelijke tuin van ons appartement liep een monteur naar boven te wijzen. Ik riep hem toe: „Hebben we een probleem?” Mijn woorden kwamen, tegen de wind in, niet aan. Ik riep het nog eens. Waarop de monteur, met de wind in de rug, terugriep: „Ik kom naar u toe, want uw letters waaien weg.”
Felix Poort
LikeLike
Best aardig Ikje.
LikeGeliked door 1 persoon
Vier cijfers
In gedachten verzonken sta ik in de rij voor de kassa van het tankstation. Wanneer ik aan de beurt ben noemt de dame achter de kassa het bedrag dat ik moet betalen, maar ik reageer niet direct. Dus ze zegt het nog een keer, nu op luidere toon.
Met mijn betaalpas in de hand kijk ik naar de vier groene cijfers op het schermpje, twee voor en twee na de komma. Dan realiseer ik me dat er sprake is van een prachtig toeval. Blij verrast zeg ik, voor iedereen duidelijk hoorbaar: „Dat is precies mijn pincode!”
Martje van Egmond
LikeGeliked door 1 persoon
Een echte ik en écht leuk! Ik ben zelf wel eens zo dom geweest om mijn pincode heel zachtjes te fluisteren terwijl ik deze intoetste, dus ik kan me dit heel goed voorstellen…
LikeGeliked door 2 people
Investeren
Man belt in trein.
„Ja ik heb ruim zes jaar geïnvesteerd.”
…
„Ja dat blijven risicovolle projecten.”
…
„Nee, of je investeringen wat opleveren, dat zie je mogelijk pas na jaren.”
…
„Huh? Ja, we kijken ernaar uit. Ze studeert vrijdag 4 oktober af in Delft.”
Marieke Janssen
LikeLike
Ik denk dat het de bedoeling van de schrijfster is om te suggereren dat ‘het project’ de dochter was. Het lijkt me niet heel erg waarschijnlijk dat dat ook echt zo is. Anders is het wel heel diep triest.
LikeLike
Haha, investeren in je kinderen en dan hopen dat het wat oplevert voor jouzelf…Hoe dom kan je zijn.
Maar dit is natuurlijk weer een reactie die de inhoud betreft.
Ik heb het al eens vaker gezegd: de ikjes-rubriek is op sterven na dood. Zoals het juweeltje van gisteren worden er nog maar weinig ingezonden/geselecteerd. Gewoon erkennen dat iets zijn langste tijd gehad heeft, dat zou de ikjes-redactie moeten doen. Maar ja, wie ben IK om dat te zeggen…;-)
LikeGeliked door 2 people
Terugslaan
Tennis is een ingewikkeld spel om te leren. Mijn dochter van 9 telt regelmatig in haar nadeel, serveert vanaf de verkeerde kant en vergeet onderhands te serveren bij de tweede opslag, wat nog mag op haar leeftijd, zodat ze heel wat dubbele fouten slaat. Ik bijt mijn tong eraf langs de lijn, volgens de instructies van de club, want: ze moeten het zelf leren. Thuis na weer een verloren wedstrijdje aan de troostende thee met koekjes denkt ze even na en vraagt me dan: „Mama, waarom mag je een ace eigenlijk niet terugslaan?”
Birgit Oostveen
LikeLike
Vegetariërs
Onlangs had ik mijn 5-jarige zoon verteld dat het vlees dat wij eten van dode dieren komt. „Sommige mensen eten geen vlees”, vertelde ik hem; hij wilde er alles van weten. Toen mijn 3-jarige dochter zich vorige week afvroeg waar de kip op haar bord vandaan kwam, besloot ik ook haar de waarheid te vertellen. „Maar wie heeft die kip dan doodgemaakt?”, vroeg zij zich af. Mijn zoon wilde maar wat graag zijn kennis delen: „Dat hebben de vegetariërs gedaan”, zei hij vol overtuiging.
Simone van der Kroef
LikeLike
Benieuwd wat Simone dan precies heeft uitgelegd.
LikeGeliked door 1 persoon
Masker
Ik geef Nederlandse les aan een superleuke vmbo-klas in Amsterdam Nieuw West. De leerlingen zijn leergierig, enthousiast en vooral: ontzettend lief. We hebben een verhaal gelezen over een jongen met een mismaakt gezicht die bang is om naar school te gaan. Mijn leerlingen gaan hem nu een ansichtkaart schrijven waarop ze hem hun lievelingsboek moeten aanraden. Thuisgekomen lees ik alle kaarten na. Ze zijn opbeurend en hartverwarmend: „Lees een stripboek. Dat doe ik ook altijd”. Of „Ik vond Dagboek van een muts heel grappig. Jij hopelijk ook.” Eén meisje heeft een zeer praktische inslag: „Koop een boek over maskers. Misschien heb je er wat aan.”
Hedda Treffers
LikeLike
Millimeter
Maandagmorgen in de hal van ons kantoor. Twee collega’s komen elkaar tegen. „Hé, je bent er weer. Goede vakantie gehad?”
„Nou en of, elke dag 30 graden.” „Oh da’s mooi. Wij hier elke dag 30 millimeter.”
„Ah, da’s nog mooier.”
Ik werk bij een waterschap.
Marko Cortel
LikeLike
Een inside joke-Ikje.
LikeGeliked door 1 persoon
Ambitie
Mijn vrouw en ik vlogen met Transavia naar Spanje. Na de landing liepen we door het gangpad richting de cockpit. Voor ons liep een vrouw met haar, ongeveer achtjarige, zoon. Bij de cockpit aangekomen vroeg de moeder de piloot die van de passagiers afscheid nam: „Kan mijn zoon even in de cockpit kijken, want hij wil zo graag piloot worden”. De piloot liet de jongen passeren, maar na een snelle blik liep hij verder en zei boos tegen zijn moeder: „Hoe kan je nu zeggen dat ik piloot wil worden, je weet toch dat ik vuilnisman wil worden”.
Max Günther
LikeLike
Verwarrend Ikje, hoor, waarom zou de piloot dat tegen zijn moeder zeggen? En waar kwam die moeder zomaar ineens vandaan? :-p
LikeLike
Gelijkgezind
Op zaterdagochtend 5 oktober sta ik in de hal van het Beatrix Theater voor een congres van Onze Taal. Omringd door gelijkgezinden zeg ik blij tegen een mij volstrekt onbekende man: „Leuk, allemaal taalfreaks.” Hij antwoordt: „Taalliefhebbers, meneer.”
Robert Wennekendonk
LikeLike
Jaaa, dit is weer een van de betere Ikjes. Kort en krachtig, een beetje zelfspot…zo zouden meer mensen ze moeten schrijven. Klare taal zou er nog aan toevoegen: imho 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Oeh, de volstrekt onbekende man is een taalpurist met hekel aan Engelse insluipers. :-O
LikeLike