Op mijn wandeling kom ik twee meisjes tegen van een jaar of negen, elk met een hondje aan de lijn. Ze staan voor een zebrapad te twijfelen of ze zullen oversteken. Een van hen spreekt mij aan en we maken een praatje over het eventuele gevaar. Dan vraag ik: maar waar woon jij dan? Ze antwoordt: ik woon in Tweehuizen. Omdat ik alleen bekend ben met Zevenhuizen en Vijfhuizen vraag ik: waar ligt dat? Dan zegt ze: ik woon in twee huizen, één bij mijn vader en één bij mijn moeder, hier vlakbij.
„Genuine gentleman zonder poeha zoekt sportieve authentieke vrouw.” Ik ben niet op zoek, maar deze ‘down to earth’ man van het exclusieve bureau intrigeert. Na een lijst met soms ongemakkelijke vragen (bent u slank, knap, van adel?) volgt op een stormachtige dag een selectiebezoek thuis. Mijn wandeling ervoor maakt dat ik verwaaid tegenover de prachtig gestylde bemiddelaarster zit. Na vragen over mijn vrienden, mijn kennis van sterrenrestaurants en kappers, voel ik me nog ongemakkelijker. Al voor ik iets over de ‘geen poeha’-man kan vragen stelt ze: „Dit gaat niets worden. Je geeft te weinig om luxe en geld.” Ik knipper verbaasd met mijn ogen. „En o ja”, besluit ze „voor hem draag je écht te weinig mascara.”
Na het ontbijt gooi ik een geel vaatdoekje op de trap, om zo in de wasmand te doen. Mijn dochter (3) vraagt aan mij waarom ik dat doe. Ik antwoord: „Het doekje stonk een beetje, dus dat moet in de was.” Mijn dochter antwoordt: „Stinkt!”
Ik leg het verschil uit tussen tegenwoordige en verleden tijd, waarop zij antwoordt: „Het doekje stinkt toch nog steeds? Dus het is ‘stinkt’!”
Op bezoek bij mijn moeder in het verpleeghuis schuif ik aan bij een groepje dames met gevorderde dementie. Ze doen een spelletje ‘dieren raden’. De begeleidster legt een plaatje neer van een schaap. „Is het een bij?”, oppert iemand. „Nee”, zegt de begeleidster, „het dier doet mèèè.” Een tweede deelnemer mompelt dat ze slaap heeft. „Dat is niet het goede antwoord”, verzucht een derde. Na tien minuten is er niet één dier geraden. De begeleidster ruimt de kaartjes blijmoedig op en zegt dat ze erg trots is op de groep. „Dat vind ik raar”, zegt een dame die tot nu toe gezwegen heeft, „we hebben hier namelijk bijzonder weinig verstand van.”
Voor de supermarkt wordt een oudere man aangesproken door een jonge vader met een beeldschoon dochtertje. Na de begroeting, waaruit blijkt dat de man ooit de leraar van de jonge vader was, zegt de laatste: „Het is jammer dat ik in uw lessen niet zoveel aandacht kon opbrengen, want ik heb nu nog altijd moeite met Engels.”
De oude leraar kijkt naar het kleine meisje en antwoordt: „Zo te zien heb je bij biologie wel opgelet.”
Ik maak deze week een stedentripje met een Franse vriendin. Dat Fransen er doorgaans een goed gevulde huisapotheek op na houden is bekend. Maar ik heb er nooit over nagedacht dat ook een zeer uitgebreide reisapotheek onontbeerlijk voor hen is. Minstens drie keer per dag haalt mijn vriendin een koffertje tevoorschijn met voor elk pijntje of kwaaltje een middel. Bijna alle delen van haar lijf zijn al ter sprake geweest en behandeld. Schouders, nek, keel, buik, rug en niet te vergeten haar knieën.
Als ik een beetje cynisch opmerk: „Je hebt het nog niet over je hoofd gehad”, antwoordt ze. „Ik heb elke dag hoofdpijn, maar ik val jou niet lastig met m’n klachten!”
heerrozenwater 
Waar
Op mijn wandeling kom ik twee meisjes tegen van een jaar of negen, elk met een hondje aan de lijn. Ze staan voor een zebrapad te twijfelen of ze zullen oversteken. Een van hen spreekt mij aan en we maken een praatje over het eventuele gevaar. Dan vraag ik: maar waar woon jij dan? Ze antwoordt: ik woon in Tweehuizen. Omdat ik alleen bekend ben met Zevenhuizen en Vijfhuizen vraag ik: waar ligt dat? Dan zegt ze: ik woon in twee huizen, één bij mijn vader en één bij mijn moeder, hier vlakbij.
Mirjam Bruens
LikeLike
Mirjam zou een goeie zijn voor het HR-promotieteam.
LikeLike
Doe haar een voorstel!
LikeLike
Ach
LikeLike
https://schooltv.nl/video/ik-woon-in-twee-huizen-prentenboek-uit-koekeloere/
LikeGeliked door 1 persoon
Genuine
„Genuine gentleman zonder poeha zoekt sportieve authentieke vrouw.” Ik ben niet op zoek, maar deze ‘down to earth’ man van het exclusieve bureau intrigeert. Na een lijst met soms ongemakkelijke vragen (bent u slank, knap, van adel?) volgt op een stormachtige dag een selectiebezoek thuis. Mijn wandeling ervoor maakt dat ik verwaaid tegenover de prachtig gestylde bemiddelaarster zit. Na vragen over mijn vrienden, mijn kennis van sterrenrestaurants en kappers, voel ik me nog ongemakkelijker. Al voor ik iets over de ‘geen poeha’-man kan vragen stelt ze: „Dit gaat niets worden. Je geeft te weinig om luxe en geld.” Ik knipper verbaasd met mijn ogen. „En o ja”, besluit ze „voor hem draag je écht te weinig mascara.”
Rozemarijn Struyck
LikeLike
Niet op zoek? Pardon?
LikeLike
Niet op zoek maar zich wel laten testen. :-p
LikeLike
Is dit echt?
LikeLike
Genuine = oprechte, moest ik even opzoeken
LikeGeliked door 1 persoon
In de was
Na het ontbijt gooi ik een geel vaatdoekje op de trap, om zo in de wasmand te doen. Mijn dochter (3) vraagt aan mij waarom ik dat doe. Ik antwoord: „Het doekje stonk een beetje, dus dat moet in de was.” Mijn dochter antwoordt: „Stinkt!”
Ik leg het verschil uit tussen tegenwoordige en verleden tijd, waarop zij antwoordt: „Het doekje stinkt toch nog steeds? Dus het is ‘stinkt’!”
Nina Smit Duyzentkunst
LikeLike
Dochter heeft helemaal gelijk.
LikeLike
Moeilijk
Op bezoek bij mijn moeder in het verpleeghuis schuif ik aan bij een groepje dames met gevorderde dementie. Ze doen een spelletje ‘dieren raden’. De begeleidster legt een plaatje neer van een schaap. „Is het een bij?”, oppert iemand. „Nee”, zegt de begeleidster, „het dier doet mèèè.” Een tweede deelnemer mompelt dat ze slaap heeft. „Dat is niet het goede antwoord”, verzucht een derde. Na tien minuten is er niet één dier geraden. De begeleidster ruimt de kaartjes blijmoedig op en zegt dat ze erg trots is op de groep. „Dat vind ik raar”, zegt een dame die tot nu toe gezwegen heeft, „we hebben hier namelijk bijzonder weinig verstand van.”
Petra ter Veer
LikeLike
Ik ben wel dement maar niet gek!
LikeGeliked door 1 persoon
Biologie
Voor de supermarkt wordt een oudere man aangesproken door een jonge vader met een beeldschoon dochtertje. Na de begroeting, waaruit blijkt dat de man ooit de leraar van de jonge vader was, zegt de laatste: „Het is jammer dat ik in uw lessen niet zoveel aandacht kon opbrengen, want ik heb nu nog altijd moeite met Engels.”
De oude leraar kijkt naar het kleine meisje en antwoordt: „Zo te zien heb je bij biologie wel opgelet.”
Simon Pols
LikeLike
Klachten
Ik maak deze week een stedentripje met een Franse vriendin. Dat Fransen er doorgaans een goed gevulde huisapotheek op na houden is bekend. Maar ik heb er nooit over nagedacht dat ook een zeer uitgebreide reisapotheek onontbeerlijk voor hen is. Minstens drie keer per dag haalt mijn vriendin een koffertje tevoorschijn met voor elk pijntje of kwaaltje een middel. Bijna alle delen van haar lijf zijn al ter sprake geweest en behandeld. Schouders, nek, keel, buik, rug en niet te vergeten haar knieën.
Als ik een beetje cynisch opmerk: „Je hebt het nog niet over je hoofd gehad”, antwoordt ze. „Ik heb elke dag hoofdpijn, maar ik val jou niet lastig met m’n klachten!”
Kitty van Vlaanderen
LikeLike