Dezer dagen bel ik wat vaker met mijn moeder die in juni haar negentigste verjaardag hoopt te vieren. Enthousiast vertelt ze dat ze een glas wijn met mijn oudste broer heeft gedronken, hij in de tuin en zij in de keuken met de deur open, op ruime afstand. „Maar”, vervolgt ze: „Ik was zo moe, ik heb niet meer gekookt.” Op de vraag naar de oorzaak van de vermoeidheid, al haar clubjes zijn immers stopgezet, zegt ze: „Ik word zó veel gebeld.”
Wanneer is de begrafenis van het statistiekpraatje, om hals gebracht om DSR’s buitensporige invloed op het wel en wee van dit margeblog buiten de boeken te houden?
Zelfs onder de het coronaregime kunnen ex officio-aanwezigen en eventuele andere belangstellenden naar hatelust partners, kinderen en vrienden meenemen,
De begrafenis van het statistiekpraatje heeft absoluut niets met jou te maken, DSR. De werkelijke reden ligt gevoelig. Geen zin om daar verder op in te gaan.
De cijfertjes laten overigens geen daling in bezoekersaantallen zien:
De reden kan dan wel gevoelig liggen (voor wie het geloofd, want wat zou er aan de hand kunnen zijn: lamlendigheid, mevrouw Rozenwater vindt dat t maar eens afgelopen moet zijn, het budget-WordPressabonement staat geen grafiekjes meer toe?), toch presenteert HR een grafiek!
Over tegenstrijdigheid gesproken…
De dip in februari, nadat HR last kreeg van gasvorming, de zgn DSR-duikvlucht, is in ieder geval duidelijk.
toch presenteert HR een grafiek!
Ja, maar geen praatje en daar gaat het om. In een grafiekje an sich is niemand geïnteresseerd.
De dip in februari…
Misschien moeten ik je dat gunnen, dat die minimale afname door jouw afwezigheid veroorzaakt is. Zal je een gevoel van betekenis geven en daar hebben we natuurlijk allemaal behoefte aan. Timmerark liet hier onlangs nog een reactie achter (vol frustratie, de buurman was niet alleen slecht maar ook nog eens oneerlijk). Ook de saxofonist op de Filipijnen laat wel eens een berichtje achter. Niemand reageert erop, hoe betekenisloos moet dat voelen.
Maar goed, dat dipje in februari. Februari liet ook de twee voorafgaande jaren een dip zien. De oorzaak daarvan kan gezocht worden in het uiterst simpele feit dat februari de kortste maand van het jaar is…
De betekenis die je zoekt zul je niet op dit blog vinden, DSR.
De lessen Nederlands als tweede taal (NT2) moeten nu ook online. Dat valt niet altijd mee. De cursisten in deze groep hebben geen laptops dus we doen het met WhatsApp. De communicatie verloopt vaak via Google Translate. Huiswerkopdrachten worden met een foto teruggestuurd. Ik bel een cursist die zijn huiswerk niet opgestuurd heeft. Hij vertelt dat zijn vrouw ziek op bed ligt. Ik schrik en vraag: „Heeft ze keelpijn, koorts, moet ze hoesten?” Het antwoord laat even op zich wachten. Dan antwoord hij: „Nee, ze heeft een rotonde in haar hoofd.” Ik neem aan dat ze duizelig is en haal opgelucht adem.
De ‘betekenis’ van een reactie op een margeblog als dit is vrijwel nihil, dus daar zit t m niet in.
Maar niets menselijks is DSR vreemd dus vanuit het willekeurig gericht fanatisme dat jij als calvinist zo goed kent meende DSR toch even de puntjes op de i te moeten zetten, vanwege het contrast met je grote mond enerzijds en je lamlendig aanprutsen anderzijds.
Openheid en statistiek waren hier de kernwoorden, je zou het wel eens zoveel beter doen als APD! Niet dus. Geeneens een uitleg, gewoon afgevoerd.
Een nieuw bij te zetten lijk, naast je met aplomb aangekondigde psychologische portretjes etc -milde glimlachicoon-.
Openheid en statistiek waren hier de kernwoorden, je zou het wel eens zoveel beter doen als APD! Niet dus. Geeneens een uitleg, gewoon afgevoerd.
Wel even alles in het juiste perspectief zijn, mijn waarde. Vier jaar lang heb ik die belofte (zonder ooit de de indruk te krijgen dat ook maar iemand geïnteresseerd was in die cijfertjes) trouw ingelost.
We gaan het met ingang van deze maand anders doen. Nog steeds openheid van statistiek maar uitsluitend op verzoek. Lijkt me een prima oplossing.
Gistermiddag liet ik op de hei onze hond uit, toen ik werd aangesproken door een jongetje van een jaar of zeven. Hij wilde graag onze hond aaien. Toen vroeg hij me: „Bent u oma?” Na mijn bevestiging waarschuwde hij me: „Weet u wel dat u heel ziek kunt worden van corona en dood kunt gaan?” Toen ik ook dat bevestigd had, verklaarde hij heel beslist: „Echte oma’s komen niet buiten!”
We zitten met z’n vijven al weken – nog voordat het kabinet maatregelen aankondigde – in lockdown in verband met de kwetsbare longen van onze tweeling van 5 jaar. Zorgelijke tijden. Ik ga voor het eerst in tijden naar buiten voor de noodzakelijke boodschappen en vraag mijn zoontjes of ze nog wensen hebben. Die hebben ze: „Ik wens dat oma altijd bij ons woonde”.„Ik wens dat ik een pinguïn had”. „Ik wens dat het elke dag Kerstmis is”. „Ik wens dat tijgers elke dag jarig zijn”.
Mijn kleinzoon Casper van bijna vijf en ik, zijn oma, beleven altijd veel plezier aan voorlezen. Nu, gedwongen door het coronavirus, gebeurt dat regelmatig digitaal op de laptop, via Zoom. Vandaag luisterde hij aandachtig, maar na een tijdje begon hij op zijn stoel te schuiven. Ik hoorde hem tegen zijn moeder fluisteren: „Ik moet plassen. Hoe zet ik oma op pauze?”
Ik ga een zak tuinaarde bij de kwekerij in ons dorp halen. Ze hebben de zaak keurig op orde: aanwijzing voor afstand houden, papieren doekjes, een karton met schoonmaakspul en een afvalbak. Selfservice neem ik aan en maak mijn karretje dan ook netjes zelf schoon. Bij terugkomst staat er een jongetje met een grote plastic fles ontsmettingsmiddel en plastic handschoentjes aan die mij verwijtend toespreekt: „Zo, bent u die meneer die daar net zijn karretje met mijn icetea heeft ontsmet?”
heerrozenwater 
Zo moe
Dezer dagen bel ik wat vaker met mijn moeder die in juni haar negentigste verjaardag hoopt te vieren. Enthousiast vertelt ze dat ze een glas wijn met mijn oudste broer heeft gedronken, hij in de tuin en zij in de keuken met de deur open, op ruime afstand. „Maar”, vervolgt ze: „Ik was zo moe, ik heb niet meer gekookt.” Op de vraag naar de oorzaak van de vermoeidheid, al haar clubjes zijn immers stopgezet, zegt ze: „Ik word zó veel gebeld.”
Anneke Planken
LikeLike
Wanneer is de begrafenis van het statistiekpraatje, om hals gebracht om DSR’s buitensporige invloed op het wel en wee van dit margeblog buiten de boeken te houden?
Zelfs onder de het coronaregime kunnen ex officio-aanwezigen en eventuele andere belangstellenden naar hatelust partners, kinderen en vrienden meenemen,
LikeLike
De begrafenis van het statistiekpraatje heeft absoluut niets met jou te maken, DSR. De werkelijke reden ligt gevoelig. Geen zin om daar verder op in te gaan.
De cijfertjes laten overigens geen daling in bezoekersaantallen zien:
LikeLike
Geen onaardig Ikje, maar een keer een niet-coronagerelateerde anekdote zou wel zo welkom zijn.
LikeGeliked door 1 persoon
Het zal nog wel even duren maar er komt een tijd dat het virus geen nieuws meer is.
LikeLike
Ik hoop het nog mee te maken. :-p
LikeGeliked door 1 persoon
De reden kan dan wel gevoelig liggen (voor wie het geloofd, want wat zou er aan de hand kunnen zijn: lamlendigheid, mevrouw Rozenwater vindt dat t maar eens afgelopen moet zijn, het budget-WordPressabonement staat geen grafiekjes meer toe?), toch presenteert HR een grafiek!
Over tegenstrijdigheid gesproken…
De dip in februari, nadat HR last kreeg van gasvorming, de zgn DSR-duikvlucht, is in ieder geval duidelijk.
LikeLike
toch presenteert HR een grafiek!
Ja, maar geen praatje en daar gaat het om. In een grafiekje an sich is niemand geïnteresseerd.
De dip in februari…
Misschien moeten ik je dat gunnen, dat die minimale afname door jouw afwezigheid veroorzaakt is. Zal je een gevoel van betekenis geven en daar hebben we natuurlijk allemaal behoefte aan. Timmerark liet hier onlangs nog een reactie achter (vol frustratie, de buurman was niet alleen slecht maar ook nog eens oneerlijk). Ook de saxofonist op de Filipijnen laat wel eens een berichtje achter. Niemand reageert erop, hoe betekenisloos moet dat voelen.
Maar goed, dat dipje in februari. Februari liet ook de twee voorafgaande jaren een dip zien. De oorzaak daarvan kan gezocht worden in het uiterst simpele feit dat februari de kortste maand van het jaar is…
De betekenis die je zoekt zul je niet op dit blog vinden, DSR.
LikeGeliked door 1 persoon
Verkeer(d)
De lessen Nederlands als tweede taal (NT2) moeten nu ook online. Dat valt niet altijd mee. De cursisten in deze groep hebben geen laptops dus we doen het met WhatsApp. De communicatie verloopt vaak via Google Translate. Huiswerkopdrachten worden met een foto teruggestuurd. Ik bel een cursist die zijn huiswerk niet opgestuurd heeft. Hij vertelt dat zijn vrouw ziek op bed ligt. Ik schrik en vraag: „Heeft ze keelpijn, koorts, moet ze hoesten?” Het antwoord laat even op zich wachten. Dan antwoord hij: „Nee, ze heeft een rotonde in haar hoofd.” Ik neem aan dat ze duizelig is en haal opgelucht adem.
Emma Visser
LikeLike
De ‘betekenis’ van een reactie op een margeblog als dit is vrijwel nihil, dus daar zit t m niet in.
Maar niets menselijks is DSR vreemd dus vanuit het willekeurig gericht fanatisme dat jij als calvinist zo goed kent meende DSR toch even de puntjes op de i te moeten zetten, vanwege het contrast met je grote mond enerzijds en je lamlendig aanprutsen anderzijds.
Openheid en statistiek waren hier de kernwoorden, je zou het wel eens zoveel beter doen als APD! Niet dus. Geeneens een uitleg, gewoon afgevoerd.
Een nieuw bij te zetten lijk, naast je met aplomb aangekondigde psychologische portretjes etc -milde glimlachicoon-.
Hopelijk begin je nooit aan siervissen oid.
LikeLike
Openheid en statistiek waren hier de kernwoorden, je zou het wel eens zoveel beter doen als APD! Niet dus. Geeneens een uitleg, gewoon afgevoerd.
Wel even alles in het juiste perspectief zijn, mijn waarde. Vier jaar lang heb ik die belofte (zonder ooit de de indruk te krijgen dat ook maar iemand geïnteresseerd was in die cijfertjes) trouw ingelost.
We gaan het met ingang van deze maand anders doen. Nog steeds openheid van statistiek maar uitsluitend op verzoek. Lijkt me een prima oplossing.
LikeLike
Echt
Gistermiddag liet ik op de hei onze hond uit, toen ik werd aangesproken door een jongetje van een jaar of zeven. Hij wilde graag onze hond aaien. Toen vroeg hij me: „Bent u oma?” Na mijn bevestiging waarschuwde hij me: „Weet u wel dat u heel ziek kunt worden van corona en dood kunt gaan?” Toen ik ook dat bevestigd had, verklaarde hij heel beslist: „Echte oma’s komen niet buiten!”
Marian Oomen
LikeLike
Pinguïn
We zitten met z’n vijven al weken – nog voordat het kabinet maatregelen aankondigde – in lockdown in verband met de kwetsbare longen van onze tweeling van 5 jaar. Zorgelijke tijden. Ik ga voor het eerst in tijden naar buiten voor de noodzakelijke boodschappen en vraag mijn zoontjes of ze nog wensen hebben. Die hebben ze: „Ik wens dat oma altijd bij ons woonde”.„Ik wens dat ik een pinguïn had”. „Ik wens dat het elke dag Kerstmis is”. „Ik wens dat tijgers elke dag jarig zijn”.
Barbara Smits
LikeLike
Pauze
Mijn kleinzoon Casper van bijna vijf en ik, zijn oma, beleven altijd veel plezier aan voorlezen. Nu, gedwongen door het coronavirus, gebeurt dat regelmatig digitaal op de laptop, via Zoom. Vandaag luisterde hij aandachtig, maar na een tijdje begon hij op zijn stoel te schuiven. Ik hoorde hem tegen zijn moeder fluisteren: „Ik moet plassen. Hoe zet ik oma op pauze?”
Marjan van Houten
LikeLike
Op orde
Ik ga een zak tuinaarde bij de kwekerij in ons dorp halen. Ze hebben de zaak keurig op orde: aanwijzing voor afstand houden, papieren doekjes, een karton met schoonmaakspul en een afvalbak. Selfservice neem ik aan en maak mijn karretje dan ook netjes zelf schoon. Bij terugkomst staat er een jongetje met een grote plastic fles ontsmettingsmiddel en plastic handschoentjes aan die mij verwijtend toespreekt: „Zo, bent u die meneer die daar net zijn karretje met mijn icetea heeft ontsmet?”
Allard van Helbergen
LikeLike
Ghegheghe
LikeGeliked door 1 persoon