Na mijn vakantie geen gebruik meer van gemaakt. Goeie timing die vakantie overigens… blij dat ik het heb doorgezet. Denk nog geregeld met plezier terug aan Aruba, het snorkelen etc.
Onze dochter van 9 begint de dinsdag na Pasen aan haar vijfde week thuisonderwijs. Die ochtend moet ze drie keer inbellen voor verschillende activiteiten. „Pap, ik háát calls”, zegt ze na de derde, terwijl ze achterovergevouwen over haar bureaustoel hangt. „Maar ik weet al wel wat ik later tegen mijn eigen kinderen ga zeggen als die zich vervelen: „Jullie hebben de coronacrisis niet meegemaakt, dan weet je pas wat vervelen is!’”
In tijden van corona moeten ook wij onze kinderen lesgeven. Daar hoort natuurlijk taal bij. Zo gaven we een lesje werkwoorden vervoegen. De opdracht was helder, de uitleg dachten wij ook. Zet de volgende zin in de verleden tijd: „Jan slaapt in zijn houten bed.” Het antwoord van onze jongste dochter verraadt de onduidelijkheid in onze uitleg. Ze zegt vol overgave: „Jan slaapt in zijn bedstee.”
Op een druilerige zaterdagmiddag in quarantainetijd heb ik mijn oude Pim Pam Pet-spel weer eens te voorschijn gehaald. Mijn zoontje heeft al snel de spelregels door en als hij aan de beurt is om een huishoudelijk apparaat te noemen met de letter m, zegt hij zeer overtuigend: „Mamma!”
Met een vriendin ben ik op wandelvakantie in Kroatië geweest. Mooi land! Na een wandeltocht van een paar uur zien we een parasol. Ah, een barretje! We gaan op de stoelen zitten die klaarstaan naast een tafeltje. Even daarna komt er een vrouw naar buiten. Geen van ons beiden spreekt Kroatisch, dus op ons vriendelijkst vragen wij ‘twee koffie’. De vrouw gaat naar binnen en komt na een paar minuten met koffie terug. Als we die later willen afrekenen gebaart de vrouw: Oh nee, dat hoeft niet! Ze vond het heel bijzonder dat twee buitenlandse dames zomaar in haar voortuin waren neergeploft en haar koffie hadden opgedronken!
Met een vriendin met wie ik een opera-abonnement heb bespreek ik wat te doen met de vanwege corona onbenutte kaarten. Geld terugvragen, doorschuiven naar volgend seizoen? Dan komen we op de voordelen van de afgelastingen:
twee vrije avonden
geen ergenis aan het gekuch/ gefluister in de zaal
niet de halve pauze in de rij staan voor een kop thee
op tijd naar bed kunnen gaan
We besluiten af te zien van iedere vorm van compensatie.
Mijn zoon van veertien heeft zijn intrek genomen in de kelder. Daar kan hij op zijn laptop ongestoord online klassen volgen en druk lijken met huiswerk. Begin deze week komt hij naar boven en kijkt even aandachtig in de boekenkast voordat hij wegloopt met de driedelige Geschiedenis van Rotterdam uit 1940. „Wat ga je doen?” vraag ik. „Ik ben bezig met mijn verslag over de zeventiende-eeuwse Nederlandse handel”, zegt hij, terwijl hij weer snel in zijn kid-cave verdwijnt. Ik ben stiekem onder de indruk dat hij voor die beperkte opdracht zoveel informatie verzamelt, zodat ik besluit hem koekjes te brengen. Beneden zit hij keurig rechtop voor zijn laptop, die steunt op drie dikke groene boeken.
heerrozenwater 
Hee, geen Ikje?
LikeLike
Oh, vergeten!
LikeLike
Ik maakte me al zorgen. Niet meer doen, hoor!
LikeLike
De AVV was al wel geplaatst dus je had je geen zorgen hoeven te maken maar toch lief.
LikeLike
Ik dacht dat je die gescheduled had.
LikeLike
Na mijn vakantie geen gebruik meer van gemaakt. Goeie timing die vakantie overigens… blij dat ik het heb doorgezet. Denk nog geregeld met plezier terug aan Aruba, het snorkelen etc.
LikeLike
Dat heb je mooi nog net voor corona kunnen doen. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Later
Onze dochter van 9 begint de dinsdag na Pasen aan haar vijfde week thuisonderwijs. Die ochtend moet ze drie keer inbellen voor verschillende activiteiten. „Pap, ik háát calls”, zegt ze na de derde, terwijl ze achterovergevouwen over haar bureaustoel hangt. „Maar ik weet al wel wat ik later tegen mijn eigen kinderen ga zeggen als die zich vervelen: „Jullie hebben de coronacrisis niet meegemaakt, dan weet je pas wat vervelen is!’”
Jeroen Kerkhof
LikeLike
Zo heb je geen Ikje, zo heb je er twee.
LikeLike
O wacht, hij is alweer weg.
LikeLike
Verleden
In tijden van corona moeten ook wij onze kinderen lesgeven. Daar hoort natuurlijk taal bij. Zo gaven we een lesje werkwoorden vervoegen. De opdracht was helder, de uitleg dachten wij ook. Zet de volgende zin in de verleden tijd: „Jan slaapt in zijn houten bed.” Het antwoord van onze jongste dochter verraadt de onduidelijkheid in onze uitleg. Ze zegt vol overgave: „Jan slaapt in zijn bedstee.”
Paula Terpstra
LikeLike
Het kind heeft wel gelijk. :-p
LikeGeliked door 1 persoon
Apparaat
Op een druilerige zaterdagmiddag in quarantainetijd heb ik mijn oude Pim Pam Pet-spel weer eens te voorschijn gehaald. Mijn zoontje heeft al snel de spelregels door en als hij aan de beurt is om een huishoudelijk apparaat te noemen met de letter m, zegt hij zeer overtuigend: „Mamma!”
Mirjam Hendriks
LikeLike
Terras
Met een vriendin ben ik op wandelvakantie in Kroatië geweest. Mooi land! Na een wandeltocht van een paar uur zien we een parasol. Ah, een barretje! We gaan op de stoelen zitten die klaarstaan naast een tafeltje. Even daarna komt er een vrouw naar buiten. Geen van ons beiden spreekt Kroatisch, dus op ons vriendelijkst vragen wij ‘twee koffie’. De vrouw gaat naar binnen en komt na een paar minuten met koffie terug. Als we die later willen afrekenen gebaart de vrouw: Oh nee, dat hoeft niet! Ze vond het heel bijzonder dat twee buitenlandse dames zomaar in haar voortuin waren neergeploft en haar koffie hadden opgedronken!
Sigrid Stroux
LikeLike
Grappige clou, maar die zag je natuurlijk al van mijlenver aankomen.
LikeGeliked door 1 persoon
Vrij
Met een vriendin met wie ik een opera-abonnement heb bespreek ik wat te doen met de vanwege corona onbenutte kaarten. Geld terugvragen, doorschuiven naar volgend seizoen? Dan komen we op de voordelen van de afgelastingen:
geen ergenis aan het gekuch/ gefluister in de zaal
niet de halve pauze in de rij staan voor een kop thee
op tijd naar bed kunnen gaan
We besluiten af te zien van iedere vorm van compensatie.
Tineke Klijnstra
LikeLike
Geschiedenis
Mijn zoon van veertien heeft zijn intrek genomen in de kelder. Daar kan hij op zijn laptop ongestoord online klassen volgen en druk lijken met huiswerk. Begin deze week komt hij naar boven en kijkt even aandachtig in de boekenkast voordat hij wegloopt met de driedelige Geschiedenis van Rotterdam uit 1940. „Wat ga je doen?” vraag ik. „Ik ben bezig met mijn verslag over de zeventiende-eeuwse Nederlandse handel”, zegt hij, terwijl hij weer snel in zijn kid-cave verdwijnt. Ik ben stiekem onder de indruk dat hij voor die beperkte opdracht zoveel informatie verzamelt, zodat ik besluit hem koekjes te brengen. Beneden zit hij keurig rechtop voor zijn laptop, die steunt op drie dikke groene boeken.
Charles Erkelens
LikeLike
Leuk
LikeGeliked door 1 persoon