Bij een kleine plantenhandelaar in Zuid-Beveland. Mijn vrouw vraagt naar tijmplantjes. Er wordt een erg bescheiden plantje getoond. Mijn vrouw: „Hebt u ze niet een beetje groter?” Handelaar: „Mensen laten ze vaak zelf groeien.”
Bij een klein plantenhandelaartje in Zuid-Beveland. Mijn vrouwtje vraagt naar tijmplantjes. Er wordt een erg bescheiden plantje getoond. Mijn vrouwtje: „Hebt u ze niet een beetje groter?” Handelaartje: „Mensjes laten ze vaak zelf groeistuipjes krijgen.”
Bij een nieuwe telefoon hoort een nieuw hoesje. Op naar een winkel. Op de deur hangt een briefje: niet meer dan 3 klanten in de winkel. Ik zie veel mensen en blijf buiten wachten. Al snel komt er iemand naar mij toe: „Komt u maar binnen hoor.” „Maar er zijn toch veel meer dan drie mensen binnen?” „Ja, maar dat zijn niet allemaal klanten – het zijn koppeltjes, waarvan er maar één persoon een klant is.”
Kapotmoe en bezweet loop ik over de zonovergoten Ceintuurbaan in Amsterdam. Ik heb zojuist mijn dochter helpen verhuizen en moet als 67-jarige hoesten van het vele traplopen. Ik heb vreselijke dorst en neem midden op het voetpad een flinke slok uit een grote fles cola. Achter mij hoor ik iemand snel bewegen naar opzij. Als ik me omdraai, kijkt vanuit een portiek een oudere dame mij verschrikt aan. Zij beschermt haar gezicht. Ik doe in een opwelling precies hetzelfde, bescherm mijn gezicht, en sta tussen de fietsen ook haar verschrikt aan te kijken. Dan barsten wij samen in lachen uit en vervolgen onze weg.
Sinds een halfjaar geef ik mijn vroegere buurmeisje bijles Latijn, de laatste weken via Facetime. In verband met zowel haar katholieke als muzikale achtergrond behandelen we de Hohe Messe van Bach. Vandaag is het Credo aan de beurt. Regel 18 luidt „et ascendit in caelum” (en is opgestegen naar de hemel). „Op welke dag was dat?’ vraag ik.
Na enig gepeins volgt aarzelend het antwoord: „Op Dodenherdenking?”
Zelfs in coronatijd is de Noordermarkt in Amsterdam een oase van delicatessen. Voor mij in de rij bij de groentekraam staan twee hippe meisjes, de een met een duurzaam yogamatje op haar rug, de ander met een gerecyclede stoffen tas vol met biologische aankopen. Ondanks de anderhalve meter kan ik hun gesprek goed volgen. Het gaat over gezond eten: „Ja, ik heb ook een tijdje niet meer gegeten na acht uur ’s avonds. Eerlijk gezegd vond ik het wel lekker om met honger naar bed te gaan.”
heerrozenwater 
Groeien
Bij een kleine plantenhandelaar in Zuid-Beveland. Mijn vrouw vraagt naar tijmplantjes. Er wordt een erg bescheiden plantje getoond. Mijn vrouw: „Hebt u ze niet een beetje groter?” Handelaar: „Mensen laten ze vaak zelf groeien.”
Maarten Kok
LikeLike
Kleine plantenhandelaar, kleine plantjes.
LikeGeliked door 2 people
En klein ikje van Maarten Kokje
LikeLike
Groeien
Bij een klein plantenhandelaartje in Zuid-Beveland. Mijn vrouwtje vraagt naar tijmplantjes. Er wordt een erg bescheiden plantje getoond. Mijn vrouwtje: „Hebt u ze niet een beetje groter?” Handelaartje: „Mensjes laten ze vaak zelf groeistuipjes krijgen.”
Maartje Kokje
LikeGeliked door 1 persoon
Haha leukje!
LikeGeliked door 2 people
Klant
Bij een nieuwe telefoon hoort een nieuw hoesje. Op naar een winkel. Op de deur hangt een briefje: niet meer dan 3 klanten in de winkel. Ik zie veel mensen en blijf buiten wachten. Al snel komt er iemand naar mij toe: „Komt u maar binnen hoor.” „Maar er zijn toch veel meer dan drie mensen binnen?” „Ja, maar dat zijn niet allemaal klanten – het zijn koppeltjes, waarvan er maar één persoon een klant is.”
Marion Wijnberg
LikeGeliked door 1 persoon
Ai, hoe doen ze dat dan als er iemand binnenkomt die nog geen klant is en dan ook nog eens niets koopt?
LikeGeliked door 1 persoon
Coronatijd
Kapotmoe en bezweet loop ik over de zonovergoten Ceintuurbaan in Amsterdam. Ik heb zojuist mijn dochter helpen verhuizen en moet als 67-jarige hoesten van het vele traplopen. Ik heb vreselijke dorst en neem midden op het voetpad een flinke slok uit een grote fles cola. Achter mij hoor ik iemand snel bewegen naar opzij. Als ik me omdraai, kijkt vanuit een portiek een oudere dame mij verschrikt aan. Zij beschermt haar gezicht. Ik doe in een opwelling precies hetzelfde, bescherm mijn gezicht, en sta tussen de fietsen ook haar verschrikt aan te kijken. Dan barsten wij samen in lachen uit en vervolgen onze weg.
John Smeets
LikeLike
Hemelvaartsdag
Sinds een halfjaar geef ik mijn vroegere buurmeisje bijles Latijn, de laatste weken via Facetime. In verband met zowel haar katholieke als muzikale achtergrond behandelen we de Hohe Messe van Bach. Vandaag is het Credo aan de beurt. Regel 18 luidt „et ascendit in caelum” (en is opgestegen naar de hemel). „Op welke dag was dat?’ vraag ik.
Na enig gepeins volgt aarzelend het antwoord: „Op Dodenherdenking?”
Erik Hofmans
LikeLike
Honger
Zelfs in coronatijd is de Noordermarkt in Amsterdam een oase van delicatessen. Voor mij in de rij bij de groentekraam staan twee hippe meisjes, de een met een duurzaam yogamatje op haar rug, de ander met een gerecyclede stoffen tas vol met biologische aankopen. Ondanks de anderhalve meter kan ik hun gesprek goed volgen. Het gaat over gezond eten: „Ja, ik heb ook een tijdje niet meer gegeten na acht uur ’s avonds. Eerlijk gezegd vond ik het wel lekker om met honger naar bed te gaan.”
Emma Bruns
LikeLike