Mijn splinternieuwe plisségordijnen gaan alsmaar kapot. Het grootwinkelbedrijf waar ik ze kocht moet ze zo vaak komen repareren dat hun monteur uiteindelijk zegt: „Hopeloos, ik laat ze voor u vervangen.” De klantenservice wenst echter niet blind te varen op de rapportages van de monteur en twijfelt bovendien duidelijk aan mijn raambekledingsvaardigden. „Nee mevrouw,” zo mailen ze namelijk, „u krijgt eerst nog een afspraak met onze gordijncoach”.
Tjonge, een coach om je gordijnen open en dicht te doen? En wat moet ik me voorstellen bij een gordijnen’monteur’ – hangt hij de gordijnen weer voor je op of zo? En wordt met ‘raambekledingsvaardigden’ bedoeld: ‘raambekledingsvaardigheden’?
Excuus HR maar ik kan niet reageren bij onze Aap en ik weet dat hij jouw blog iedere dag bezoekt.
Aap, haal mij uit je byline en mijn feuilleton, indien nog aanwezig, van je blog want het is min om met mijn veren te pronken wanneer ik niet eens bij je kan reageren. Ik weet niet wat de laatste bijdrage van mij is die je hebt doorgelaten. Kan mij best voorstellen dat de laatste die ik trachtte te posten je tegen je apenborst stuitte maar mijns inziens had je het er naar gemaakt. En niet alleen bij mij zo is in de loop der jaren duidelijk. Misschien zijn er inmiddels evenveel of meer mensen die wegblijven als die gebleven zijn en dat zijn er maar heel, heel weinig voor een blog met duizenden lezers. Je zou dan misschien geen honderden maar zeker tientallen gezonde reageerders met pronte meningen en moedige prutsels verwachten.
Mij laat je niet toe (en niet jokken daarover svp) en wees dus een man, een vent, een kerel met ballen en verwijder mijn naam TimmerArk en Blank Vuil of ben jij dat? Nee toch…
Nogmaals excuses Heer R., Jij bent in mijn eigen de meest begenadigde auteur op het blog van APD geweest.
Misschien na mij. En pawi.
Op een zonnige, koude wintermiddag wandel ik met mijn man door het oude, recent in eer herstelde parkbos dat ons dorpje rijk is. We kronkelen mee over de bruggetjes en zandpaden, genietend van de omgeving.
Voor ons loopt al enige tijd een man met een loslopende hond. De hond is duidelijk op leeftijd, hij scharrelt in bejaard tempo op enige afstand achter zijn baasje aan.
Op gegeven moment wordt het de man toch te gortig, hij stopt en roept:
Tijdens een wandelingetje met mijn kleindochter van tien krijg ik een verslag van haar dag.
„Hoe gaat het online in de Zoom met de klas?” vraag ik.
„Oh, heel goed”, zegt ze. „Als er eentje vervelend is dan zeggen we, zoals Stampertje in Bambi: als je niks aardigs zeggen kan, zeg dan maar helemaal niets.” Ze babbelt verder over stickers en dat er naast haar laptop een A-4 tje ligt met: IK DOE HET, IK DURF HET, IK KAN HET.
Later app ik haar dat het zo gezellig was. Er komt een app terug van een foto van de sticker van Frozen, die ze op de binnenkant van de wc-deksel heeft geplakt: „Let it go.”
Door meerdere afzeggingen op mijn werk kon ik vanmorgen zomaar doordeweeks naar de markt. „Nou”, zeg ik tegen de visboer, „dit uitje naar de markt is wel het hoogtepunt van de week.” Hij overtroeft mij met een big smile: „Wíj zijn gisteren met het hele gezin naar de tandarts geweest!”
Het was er warm en benauwd (de tandarts en haar assistente liepen rond in van die flinterdunne operatiekleding) en ik vroeg of er misschien een raampje open mocht. De assistente zette onmiddellijk de deuren naar de tuin wagenwijd open en weldadige frisse ijskoude lucht stroomde naar binnen. Daar was ik in mijn dikke trui uiteraard blij mee, ook in verband met eventuele schadelijke aerosolen.
Mijn tandarts vertelde daarop met trots dat ze een dure luchtreiniger hadden aangeschaft. Het prachtige apparaat stond dan wel in een andere ruimte van de praktijk, werd ik dus ietsje minder blij van.
HR is meer van de hartige hapjes maar afgezien daarvan een treffende inschatting: HR was flink, bij het uitboren van een vulling wilde hij geen verdoving.
Kwam wellicht door de kundige en buitengewoon aantrekkelijke tandarts.
Het verbaast Thaddeus Plomp dat Heer Rozenwater de voorkeur geeft aan hartige hapjes. Zoetsappige blogreacties hebben bij hem immers een streepje voor, en het is hem al gauw te scherp…
Op bezoek bij mijn alleenstaande vader (85, chemicus) speel ik ons wekelijkse potje Scrabble. Mijn vader volgt niet altijd de regels en legt weleens vreemde woorden op het bord. Vandaag legt hij „DEG” neer.
Nou moe harmonie dat niet HR we weten dat je mij haat maar waarom precies heb ik nergens gelezen. Je houdt van Bas en de Rechter denk ik want zijn zij niet wat en hoe jij zou willen zijn? Bizar maar op dit vlak heb ik altijd gelijk. Wat je niet weet is dat je mij zeer zou mogen wanneer je mij niet langer door de bril van Rechtertje en langs de zweetklieren van de Aap zou zien en ruiken…
Maar dat klinkt.wederom vals en naar en ik weet niet waarom ik zo vaak pawi nadoe. Ik weet het werkelijk niet. Wat ik het meest vrees is de toorn van Indra de klachtzuster die waarschijnlijk de oudere zus van Rechter is.
Klare Taal is de uitbaatster van Bassie zijn stam stationsrestauratie. En ze deed zijn korfbal was. Toen Bassie nog een sportieve Aapje was.
Jongeheer Roos, het is jammer hoe je bent gekloven. Het had zo anders kunnen zijn.
heerrozenwater 
Klantenservice
Mijn splinternieuwe plisségordijnen gaan alsmaar kapot. Het grootwinkelbedrijf waar ik ze kocht moet ze zo vaak komen repareren dat hun monteur uiteindelijk zegt: „Hopeloos, ik laat ze voor u vervangen.” De klantenservice wenst echter niet blind te varen op de rapportages van de monteur en twijfelt bovendien duidelijk aan mijn raambekledingsvaardigden. „Nee mevrouw,” zo mailen ze namelijk, „u krijgt eerst nog een afspraak met onze gordijncoach”.
Trees Roose
LikeLike
Tjonge, een coach om je gordijnen open en dicht te doen? En wat moet ik me voorstellen bij een gordijnen’monteur’ – hangt hij de gordijnen weer voor je op of zo? En wordt met ‘raambekledingsvaardigden’ bedoeld: ‘raambekledingsvaardigheden’?
LikeLike
Mensen, Apie/Bas/Dapie/vanVuuren
Excuus HR maar ik kan niet reageren bij onze Aap en ik weet dat hij jouw blog iedere dag bezoekt.
Aap, haal mij uit je byline en mijn feuilleton, indien nog aanwezig, van je blog want het is min om met mijn veren te pronken wanneer ik niet eens bij je kan reageren. Ik weet niet wat de laatste bijdrage van mij is die je hebt doorgelaten. Kan mij best voorstellen dat de laatste die ik trachtte te posten je tegen je apenborst stuitte maar mijns inziens had je het er naar gemaakt. En niet alleen bij mij zo is in de loop der jaren duidelijk. Misschien zijn er inmiddels evenveel of meer mensen die wegblijven als die gebleven zijn en dat zijn er maar heel, heel weinig voor een blog met duizenden lezers. Je zou dan misschien geen honderden maar zeker tientallen gezonde reageerders met pronte meningen en moedige prutsels verwachten.
Mij laat je niet toe (en niet jokken daarover svp) en wees dus een man, een vent, een kerel met ballen en verwijder mijn naam TimmerArk en Blank Vuil of ben jij dat? Nee toch…
Nogmaals excuses Heer R., Jij bent in mijn eigen de meest begenadigde auteur op het blog van APD geweest.
Misschien na mij. En pawi.
LikeLike
En DSR!
LikeLike
Hond
Op een zonnige, koude wintermiddag wandel ik met mijn man door het oude, recent in eer herstelde parkbos dat ons dorpje rijk is. We kronkelen mee over de bruggetjes en zandpaden, genietend van de omgeving.
Voor ons loopt al enige tijd een man met een loslopende hond. De hond is duidelijk op leeftijd, hij scharrelt in bejaard tempo op enige afstand achter zijn baasje aan.
Op gegeven moment wordt het de man toch te gortig, hij stopt en roept:
„Turbo, kom hier!”
Anke van der Meijde
LikeLike
Thuis leren
Tijdens een wandelingetje met mijn kleindochter van tien krijg ik een verslag van haar dag.
„Hoe gaat het online in de Zoom met de klas?” vraag ik.
„Oh, heel goed”, zegt ze. „Als er eentje vervelend is dan zeggen we, zoals Stampertje in Bambi: als je niks aardigs zeggen kan, zeg dan maar helemaal niets.” Ze babbelt verder over stickers en dat er naast haar laptop een A-4 tje ligt met: IK DOE HET, IK DURF HET, IK KAN HET.
Later app ik haar dat het zo gezellig was. Er komt een app terug van een foto van de sticker van Frozen, die ze op de binnenkant van de wc-deksel heeft geplakt: „Let it go.”
Karin Gouverneur
LikeLike
😆
LikeLike
Uitje
Door meerdere afzeggingen op mijn werk kon ik vanmorgen zomaar doordeweeks naar de markt. „Nou”, zeg ik tegen de visboer, „dit uitje naar de markt is wel het hoogtepunt van de week.” Hij overtroeft mij met een big smile: „Wíj zijn gisteren met het hele gezin naar de tandarts geweest!”
Liesbeth Kooyman
LikeLike
Ik ben ook onlangs bij de tandarts geweest!
Het was er warm en benauwd (de tandarts en haar assistente liepen rond in van die flinterdunne operatiekleding) en ik vroeg of er misschien een raampje open mocht. De assistente zette onmiddellijk de deuren naar de tuin wagenwijd open en weldadige frisse ijskoude lucht stroomde naar binnen. Daar was ik in mijn dikke trui uiteraard blij mee, ook in verband met eventuele schadelijke aerosolen.
Mijn tandarts vertelde daarop met trots dat ze een dure luchtreiniger hadden aangeschaft. Het prachtige apparaat stond dan wel in een andere ruimte van de praktijk, werd ik dus ietsje minder blij van.
LikeGeliked door 1 persoon
Hahaha!
LikeLike
Thaddeus Plomp leert hieruit dat Heer Rozenwater nog geen kunstgebitje heeft. ’t valt Thaddeus Plomp niet tegen van diezelfde zoetekauw!
Mocht Heer Rozenwater nog iets moois uitzoeken omdat hij zo flink was geweest?
LikeLike
HR is meer van de hartige hapjes maar afgezien daarvan een treffende inschatting: HR was flink, bij het uitboren van een vulling wilde hij geen verdoving.
Kwam wellicht door de kundige en buitengewoon aantrekkelijke tandarts.
LikeLike
Het verbaast Thaddeus Plomp dat Heer Rozenwater de voorkeur geeft aan hartige hapjes. Zoetsappige blogreacties hebben bij hem immers een streepje voor, en het is hem al gauw te scherp…
LikeLike
Dat laat voor de zoveelste keer zien dat TP weinig mensenkennis bezit.
HR houdt van harmonie, evenredigheid + gelijkheid met een snufje zout, een scherp pepertje en een gezellig teentje knoflook. Heerlijk!
LikeLike
Geestig ikje, heerlijke ironie! Uit meligheid bieden mijn collega’s en ik ook vaak tegen elkaar op over ons ‘spannende’ leven van dit moment.
LikeGeliked door 1 persoon
Scrabble
Op bezoek bij mijn alleenstaande vader (85, chemicus) speel ik ons wekelijkse potje Scrabble. Mijn vader volgt niet altijd de regels en legt weleens vreemde woorden op het bord. Vandaag legt hij „DEG” neer.
Ik: „Wat is dat, pa?”
Hij: „Di-ethyleenglycol!”
Rob Bakker (jr)
LikeLike
En zo kunnen giftige woorden toch nog heel wat waard zijn 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Like
LikeLike
Chihuahua
’s Avonds laat laat ik mijn hondje uit. Een kleine chihuahua met, tegen de kou, een donker truitje aan.
Twee handhavers komen mij op de fiets tegemoet. Ze remmen stevig naast me en kijken me vragend aan.
Ik wijs naar beneden: „Hond!” Ze kijken, knikken vermoeid en rijden verder.
Jelis van Dolderen
LikeLike
LOL
Het woord “vermoeid” is wat overbodig. Heerlijke zelfspot van een hondeneigenaar. Zie je niet vaak,
LikeGeliked door 1 persoon
Enigszins wezenloos knikken was wellicht beter geweest.
LikeLike
Of de vraag om een document om te bewijzen dat het echt een hond is. :-p
LikeGeliked door 1 persoon
Haha, was inderdaad nog leuker geweest!
LikeLike
Nou moe harmonie dat niet HR we weten dat je mij haat maar waarom precies heb ik nergens gelezen. Je houdt van Bas en de Rechter denk ik want zijn zij niet wat en hoe jij zou willen zijn? Bizar maar op dit vlak heb ik altijd gelijk. Wat je niet weet is dat je mij zeer zou mogen wanneer je mij niet langer door de bril van Rechtertje en langs de zweetklieren van de Aap zou zien en ruiken…
Maar dat klinkt.wederom vals en naar en ik weet niet waarom ik zo vaak pawi nadoe. Ik weet het werkelijk niet. Wat ik het meest vrees is de toorn van Indra de klachtzuster die waarschijnlijk de oudere zus van Rechter is.
Klare Taal is de uitbaatster van Bassie zijn stam stationsrestauratie. En ze deed zijn korfbal was. Toen Bassie nog een sportieve Aapje was.
Jongeheer Roos, het is jammer hoe je bent gekloven. Het had zo anders kunnen zijn.
LikeLike
Ha die Tim, ga je lekker? Ja, klopt hoor, dsr is mijn kleine broertje. Hij houdt heel veel van me…Al van jongs af aan! 😉
LikeLike