De man van de vloerisolatie komt binnen voor een inspectie van de kruipruimte, voordat hij een offerte gaat maken. Hij ziet in de woonkamer mijn vleugel staan. „Speelt u daarop?” „Elke dag”, antwoord ik. „Wilt u dat ook doen als ik aan het werk ben?” Dat beloof ik. Ook tijdens de inspectie speel ik wat. Een paar dagen later rolt de offerte in de bus. „Ik heb een korting toegepast omdat er mogelijk pianospel aanwezig is.”
Roel de Lange
Bas is in zijn wekelijkse intro “keiblij” met honderden zo niet duizenden anonieme lezers.
Eerlijk gezegd kan ik me niet voorstellen dat er iemand is die dat intro heeft uitgelezen. Wie is er nog geïnteresseerd in T.? Voor een buitenstaander is het allemaal volstrekt onleesbaar.
In zijn commentaar op het ikje slaat hij wél de spijker op zijn kop:
Beter dan de Arbeidsvitaminen op een ghettoblaster.
Bij de gekjes houdt DSR niet op met complimenteren: prachtige vormgeving, lummel, ideale feuilleton, pawi, superlief, dankjewel Ilona!
Zijn gram richt hij op Bas. Die is volgens DSR nu definitief door de mand gevallen.
Oei, wat een selectief citeren weer. Het is juist HR die met boter en suiker wordt ingemaakt en niet alleen door DSR. Ik moet toegeven, het is daar wel even zoeken naar de reacties die je aanhaalt en sommige dateren al van dagen geleden. Doe je ook nog wel iets anders?
Eens. DSR is poeslief, doet overdreven zijn best op zijn oordeeltjes, bang als hij is dat het ook daar misgaat, na de debacles bij NRC, drasties, APDP en alhier. ’t Is een veelzeggende reeks van bans.
Wel goed om te zien dat de ferme corrigerende tik resultaat heeft gehad. Zoals hij nu reageert zou hij natuurlijk op elke website welkom zijn. Maar het is nu te laat voor hem en hij zal vermoedelijk voor eeuwig veroordeeld zijn tot gekeuvel en het moeten lezen van nietszeggende babbelverhaaltjes over wandelingen met de hond.
Tuurlijk gekkie, dit laat in een zin zien waar we het meest verschillend zijn (temidden van alle andere verschillen): het zoemen doe je met mensen van vlees en bloed, je ziet ze in hun huiskamer, hun familieleden, hun boekenkasten en schemerlampjes, hun aarzelende trekjes, ogen, trillingen met de mondhoeken, body language, alles wat een mens een mens maakt. De gekjes zijn gewoon leuke mensen, de een wat leuker dan de ander, maar er steekt geen kwaad in en we hebben heel veel gemeen.
Het gehakketak en gesneer en geoordeel via blogs en pseudo’s is een spel. Denk je nu echt dat Wim de Bie in het echt zijn familie uitfoeterde? Denk je dat voetballers elkaar na de wedstrijd haten? Denk je dat Ilona mij in het echt, als ik bij haar voor de deur stond, zou negeren? Met DSR heb ik notabene vaak keigezellig geborreld!
Jij kunt dat niet, niet erg, star en zo flexibel als een kluisdeur. En daarom kom je niet bij reünies, ben je poepnerveus voor zo’n zoemuurtje …. want dan kunnen we je zien! Vinden we je wel leuk? Waar ben je toch bang voor?
Dat is een misvatting, ik ben bij meer ikjes-reünies geweest dan jij. Neem de gezellige reünie in de Waag op de Nieuwmarkt met o.a. Ingries of een enigszins merkwaardige reünie met Ad Hok en Goudhaantje in Café de Jaren (de excellente tafelmanieren van de twee heren hebben toen grote indruk op me gemaakt). Op individuele basis heb ik menig ikjes-lezer ontmoet: bijvoorbeeld Willem in Leiden, DSR in Brussel, Luvienna in verschillende steden en ga zo maar door.
Voor een zoemuurtje ben ik niet nerveus en al helemaal niet poepnerveus. Met een schaatsmuts op ben ik een aanwinst voor ieder zoemuurtje.
De reden dat ik niet meedoe zou nu toch onderhand duidelijk moeten zijn: éérst excuses (van DSR en Apiedapie) voor de infame IP-leugen.
Dat jij het internet gehakketak en gesneer niet serieus neemt is echt de grootste kolder. Wanneer leer jij jezelf eindelijk een keertje kennen?
Zaterdagmiddag. In de trein van Breda naar Den Haag. Een man vindt het nodig om zijn muzieksmaak met de hele coupé te delen en speelt zijn muziek af zonder koptelefoon. De vrouw in de vierzits naast mij draait zich geïrriteerd om. Ze weet niet precies waar de muziek vandaan komt, dus draait ze weer terug, en zegt tegen niemand in het bijzonder: „Jezus man, wat asociaal!”, terwijl ze haar schoenen op de stoel tegenover haar zet.
Laura Vugts
Bas (ik ben het met hem eens als het om de spits gaat maar dat geldt al jaren zo):
Ja, in de trein moet je niet meer zijn.
Bij de gekjes is nog geen vermeldenswaardig commentaar verschenen.
Oh, HR blijkt bij allerlei reünies geweest te zijn voor mijn tijd. Wist ik niet. Bij deze dus gecorrigeerd. Erg? Nee, als je iets beweert dat achteraf niet juist lijkt te zijn, dan geef je dat gewoon toe. Je hebt het ook niet moedwillig gedaan toch?
Mij staat in ieder geval een etentje bij in Amsterdam waarbij Spuit11, HumR, Goudhaantje en ondergetekende aanwezig waren en HR achteraf toegaf ons een hele tijd van een afstandje geobserveerd te hebben en toen met de staart tussen de benen is afgedropen. Erg? Nee. Wel heel bijzonder. Geef zoiets zonodig gewoon toe, zou mijn stelregel zijn.
Voor de zoemuren, en die zijn recent en dat weet ik dus gewoon, kom je met smoesjes niet opdagen. Die allang kromgetrokken plaat over de IP-affaire (wat mij betreft allang afdoende behandeld en ook vergeven) is uiteraard een smoesje.
En nee, ik neem het internetgehakketak tussen pseudoniemen niet serieus mee in mijn persoonlijke leven. Er is helemaal niemand op het hele wijde internet (uit de NRC, drasties, Vkblog, APDP en andere ikjesdiscussies) waarmee ik niet een genoeglijk borreluurtje of etentje zou kunnen doorbrengen. Niemand.
Dan zal good old moddersloot de bron van het verhaal zijn.
Het is boeiend te zien hoe Bas gaten in zijn geheugen gebruikt om mij te framen.
Zo is hij ook vergeten dat het IP-plaatje uitsluitend en alleen op zijn eigen blog heeft gestaan (ik wilde mijn bezoekers er niet mee vervelen). Urenlang heeft hij ernaar gezocht en maakt er nu van dat ik het van mijn site heb gehaald om “ontdekking en aanklaging” te voorkomen.
Iets soortgelijks is overigens gebeurd met afbeeldingen van Peter van Straaten. Heb ik ook nooit verwijderd. Kan ook niet want ik link alleen maar naar die afbeeldingen.
Op vrijdagavond-koopavond, het zal begin 1980 zijn geweest, liep ik vanuit mijn ouderlijk huis in Bussum het tunneltje onder het spoor uit de Nassaulaan in. Een grote man pakte voor Boekhandel Los zijn ouderwetse herenfiets met lederen zadel (en grote veren daaronder), keek met kromme schouders schichtig om zich heen, begon te hollen, zette af van de grond, zo met een ferme sprong ineens op het zadel en trapte hard weg. Snel keek ik om mij heen waar de camera’s stonden? Geen tv-camera te bekennen. Wim de Bie speelde helemaal geen typetje maar sprong altijd zo op zijn fiets.
Jon Westerweel
Geweldig duo, tijd ver vooruit en tijdloos. Wim voorspelt zijn overlijden:
Een buurtbijeenkomst met bij binnenkomst een plank vol lekkernijen zoals brownies, blondies en boterkoek. Een circa zevenjarig jongetje staat verlekkerd te kijken en zegt dan: „Ik kan niet kiezen.”
De vriendelijke dame achter de plank: „Dan neem je er toch twee?” Het jongetje grist twee dezelfde brownies van de plank.
Carrol Terleth
Bas kan zich er niet over opwinden en weet bovendien niet wat blondies zijn.
DSR staat het woord “lekkernijen” tegen (te uitbundig). Daarna neuzelt hij nog verder, welke woorden wel of niet overdreven zijn.
Ja, een schrale oogst maar ik heb mijn plicht weer gedaan.
Tijdens onze maaltijd in een familierestaurant in Oost-Portugal fladdert een vrolijk klein meisje rond onze tafel. Bij het afrekenen vraag ik aan de eigenaar, ik schat hem eind veertig: „Uw kleindochter?”
Licht geprikkeld antwoordt hij: „Nee hoor, mijn dochter”. Om het goed te maken vraag ik, met een knik naar de jonge vrouw bij wie het meisje nu op schoot zit: „Uw vrouw?”
„Nee, mijn andere dochter”, komt er ijzig uit.
Kees Rade
Bas: Tja, waarom die intieme en onnodige vragen aan een ober van een restaurant?
HR: Wordt het dan een beter ikje als de schrijver duidelijker aangeeft dat zijn vragen ongelukkig zijn?
Donderdagochtend, in de stilte-/studeerruimte van de universiteit beginnen twee studenten op een toch wel behoorlijk geluidsniveau met elkaar te communiceren. „Kunnen jullie ophouden met praten, dit is een stilteruimte!”, zegt een ietwat geïrriteerde medestudent.
De geïrriteerde student gaat zitten, doet zijn oortjes in en stopt kauwgom in zijn mond. Het komende uur wordt de stilteruimte gevuld met blikkerige rockmuziek en luid snuivend gesmak.
Laurens Handels
Bas:
Ja die oortjes zijn overgewaardeerd. (…) Ook in de trein gebruik ik ze niet meer. De geluidjes zijn irritanter met dan zonder oortjes. En met zo’n pilotenkoptelefoon vertoon ik me ook niet in het openbaar.
Ik heb met oortjes dezelfde negatieve ervaringen. Daarmee is niet gezegd dat álle oortjes irritant zijn. Het zal ook per persoon verschillen. Met de pilotenkoptelefoon heb ik wel goede ervaringen. Kun je effectief storende geluiden mee wegfilteren.
Tip: als anderen zich ergeren aan het geluid dat uit je oortje komt: zet het volume zachter want je brengt jezelf gegarandeerd gehoorschade toe.
Tip voor Lummel: voor een vermelding op dit blog zul je een ikjes-afwijzing beter moeten motiveren.
heerrozenwater 
Tja, hier had een ikje kunnen staan.
LikeLike
Korting
De man van de vloerisolatie komt binnen voor een inspectie van de kruipruimte, voordat hij een offerte gaat maken. Hij ziet in de woonkamer mijn vleugel staan. „Speelt u daarop?” „Elke dag”, antwoord ik. „Wilt u dat ook doen als ik aan het werk ben?” Dat beloof ik. Ook tijdens de inspectie speel ik wat. Een paar dagen later rolt de offerte in de bus. „Ik heb een korting toegepast omdat er mogelijk pianospel aanwezig is.”
Roel de Lange
Bas is in zijn wekelijkse intro “keiblij” met honderden zo niet duizenden anonieme lezers.
Eerlijk gezegd kan ik me niet voorstellen dat er iemand is die dat intro heeft uitgelezen. Wie is er nog geïnteresseerd in T.? Voor een buitenstaander is het allemaal volstrekt onleesbaar.
In zijn commentaar op het ikje slaat hij wél de spijker op zijn kop:
Bij de gekjes houdt DSR niet op met complimenteren: prachtige vormgeving, lummel, ideale feuilleton, pawi, superlief, dankjewel Ilona!
Zijn gram richt hij op Bas. Die is volgens DSR nu definitief door de mand gevallen.
Nu pas? 🙂
LikeLike
Oei, wat een selectief citeren weer. Het is juist HR die met boter en suiker wordt ingemaakt en niet alleen door DSR. Ik moet toegeven, het is daar wel even zoeken naar de reacties die je aanhaalt en sommige dateren al van dagen geleden. Doe je ook nog wel iets anders?
LikeLike
Toch heel opvallend hoe positief DSR reageert bij de gekjes? Dat zijn wij wel anders gewend.
Dat ik met boter en suiker ben ingemaakt slaat echt nergens op. Ik heb juist júllie alle hoeken en gaten laten zien!
Uitgeput hangen Bas en DSR in de touwen, de ip-leugen definitief weerlegd.
Lekker gevoel voor mij hoor, met veel vertrouwen en een nieuw elan de lente in.
LikeGeliked door 1 persoon
Ikje: Oei!
LikeLike
Eens. DSR is poeslief, doet overdreven zijn best op zijn oordeeltjes, bang als hij is dat het ook daar misgaat, na de debacles bij NRC, drasties, APDP en alhier. ’t Is een veelzeggende reeks van bans.
Wel goed om te zien dat de ferme corrigerende tik resultaat heeft gehad. Zoals hij nu reageert zou hij natuurlijk op elke website welkom zijn. Maar het is nu te laat voor hem en hij zal vermoedelijk voor eeuwig veroordeeld zijn tot gekeuvel en het moeten lezen van nietszeggende babbelverhaaltjes over wandelingen met de hond.
LikeLike
Roerend met je eens en ik zou nog steeds je grootste fan zijn geweest als jij niet zo buitensporig op kritiek zou reageren.
Maar goed, zo is het nu eenmaal. Met wat meer talent zou er wellicht In mij net zo’n vals mannetje verscholen zitten.
Wat ik me wel afvraag, kun jij ondanks je harde woorden nog gezellig meezoomen met de gekjes?
LikeLike
Tuurlijk gekkie, dit laat in een zin zien waar we het meest verschillend zijn (temidden van alle andere verschillen): het zoemen doe je met mensen van vlees en bloed, je ziet ze in hun huiskamer, hun familieleden, hun boekenkasten en schemerlampjes, hun aarzelende trekjes, ogen, trillingen met de mondhoeken, body language, alles wat een mens een mens maakt. De gekjes zijn gewoon leuke mensen, de een wat leuker dan de ander, maar er steekt geen kwaad in en we hebben heel veel gemeen.
Het gehakketak en gesneer en geoordeel via blogs en pseudo’s is een spel. Denk je nu echt dat Wim de Bie in het echt zijn familie uitfoeterde? Denk je dat voetballers elkaar na de wedstrijd haten? Denk je dat Ilona mij in het echt, als ik bij haar voor de deur stond, zou negeren? Met DSR heb ik notabene vaak keigezellig geborreld!
Jij kunt dat niet, niet erg, star en zo flexibel als een kluisdeur. En daarom kom je niet bij reünies, ben je poepnerveus voor zo’n zoemuurtje …. want dan kunnen we je zien! Vinden we je wel leuk? Waar ben je toch bang voor?
LikeLike
Dat is een misvatting, ik ben bij meer ikjes-reünies geweest dan jij. Neem de gezellige reünie in de Waag op de Nieuwmarkt met o.a. Ingries of een enigszins merkwaardige reünie met Ad Hok en Goudhaantje in Café de Jaren (de excellente tafelmanieren van de twee heren hebben toen grote indruk op me gemaakt). Op individuele basis heb ik menig ikjes-lezer ontmoet: bijvoorbeeld Willem in Leiden, DSR in Brussel, Luvienna in verschillende steden en ga zo maar door.
Voor een zoemuurtje ben ik niet nerveus en al helemaal niet poepnerveus. Met een schaatsmuts op ben ik een aanwinst voor ieder zoemuurtje.
De reden dat ik niet meedoe zou nu toch onderhand duidelijk moeten zijn: éérst excuses (van DSR en Apiedapie) voor de infame IP-leugen.
Dat jij het internet gehakketak en gesneer niet serieus neemt is echt de grootste kolder. Wanneer leer jij jezelf eindelijk een keertje kennen?
LikeLike
Asociaal
Zaterdagmiddag. In de trein van Breda naar Den Haag. Een man vindt het nodig om zijn muzieksmaak met de hele coupé te delen en speelt zijn muziek af zonder koptelefoon. De vrouw in de vierzits naast mij draait zich geïrriteerd om. Ze weet niet precies waar de muziek vandaan komt, dus draait ze weer terug, en zegt tegen niemand in het bijzonder: „Jezus man, wat asociaal!”, terwijl ze haar schoenen op de stoel tegenover haar zet.
Laura Vugts
Bas (ik ben het met hem eens als het om de spits gaat maar dat geldt al jaren zo):
Bij de gekjes is nog geen vermeldenswaardig commentaar verschenen.
LikeLike
Oh, HR blijkt bij allerlei reünies geweest te zijn voor mijn tijd. Wist ik niet. Bij deze dus gecorrigeerd. Erg? Nee, als je iets beweert dat achteraf niet juist lijkt te zijn, dan geef je dat gewoon toe. Je hebt het ook niet moedwillig gedaan toch?
Mij staat in ieder geval een etentje bij in Amsterdam waarbij Spuit11, HumR, Goudhaantje en ondergetekende aanwezig waren en HR achteraf toegaf ons een hele tijd van een afstandje geobserveerd te hebben en toen met de staart tussen de benen is afgedropen. Erg? Nee. Wel heel bijzonder. Geef zoiets zonodig gewoon toe, zou mijn stelregel zijn.
Voor de zoemuren, en die zijn recent en dat weet ik dus gewoon, kom je met smoesjes niet opdagen. Die allang kromgetrokken plaat over de IP-affaire (wat mij betreft allang afdoende behandeld en ook vergeven) is uiteraard een smoesje.
En nee, ik neem het internetgehakketak tussen pseudoniemen niet serieus mee in mijn persoonlijke leven. Er is helemaal niemand op het hele wijde internet (uit de NRC, drasties, Vkblog, APDP en andere ikjesdiscussies) waarmee ik niet een genoeglijk borreluurtje of etentje zou kunnen doorbrengen. Niemand.
LikeLike
Dat verhaal is me bekend maar geen idee hoe het de wereld in is geholpen. Eén ding is zeker, ik heb jullie nooit van een afstandje geobserveerd.
Nee geen smoesje en jij hebt mij, omdat ik niets heb misdaan, niets te vergeven.
LikeLike
Dat verhaal heb ik ook van iemand gehoord. Alleen was het toen in Utrecht en was de bespieder niemand anders dan ouwe moddersloot.
LikeLike
Dan zal good old moddersloot de bron van het verhaal zijn.
Het is boeiend te zien hoe Bas gaten in zijn geheugen gebruikt om mij te framen.
Zo is hij ook vergeten dat het IP-plaatje uitsluitend en alleen op zijn eigen blog heeft gestaan (ik wilde mijn bezoekers er niet mee vervelen). Urenlang heeft hij ernaar gezocht en maakt er nu van dat ik het van mijn site heb gehaald om “ontdekking en aanklaging” te voorkomen.
Iets soortgelijks is overigens gebeurd met afbeeldingen van Peter van Straaten. Heb ik ook nooit verwijderd. Kan ook niet want ik link alleen maar naar die afbeeldingen.
LikeLike
FIETSSPRONG
Op vrijdagavond-koopavond, het zal begin 1980 zijn geweest, liep ik vanuit mijn ouderlijk huis in Bussum het tunneltje onder het spoor uit de Nassaulaan in. Een grote man pakte voor Boekhandel Los zijn ouderwetse herenfiets met lederen zadel (en grote veren daaronder), keek met kromme schouders schichtig om zich heen, begon te hollen, zette af van de grond, zo met een ferme sprong ineens op het zadel en trapte hard weg. Snel keek ik om mij heen waar de camera’s stonden? Geen tv-camera te bekennen. Wim de Bie speelde helemaal geen typetje maar sprong altijd zo op zijn fiets.
Jon Westerweel
Geweldig duo, tijd ver vooruit en tijdloos. Wim voorspelt zijn overlijden:
LikeLike
Zo jammer dat Wim de Bie er niet meer is…
LikeGeliked door 2 people
Die laatste clip heb ik gisteren ook voorbij zien komen. Heel bizar.
LikeGeliked door 1 persoon
Brownies
Een buurtbijeenkomst met bij binnenkomst een plank vol lekkernijen zoals brownies, blondies en boterkoek. Een circa zevenjarig jongetje staat verlekkerd te kijken en zegt dan: „Ik kan niet kiezen.”
De vriendelijke dame achter de plank: „Dan neem je er toch twee?” Het jongetje grist twee dezelfde brownies van de plank.
Carrol Terleth
Bas kan zich er niet over opwinden en weet bovendien niet wat blondies zijn.
DSR staat het woord “lekkernijen” tegen (te uitbundig). Daarna neuzelt hij nog verder, welke woorden wel of niet overdreven zijn.
Ja, een schrale oogst maar ik heb mijn plicht weer gedaan.
LikeLike
Dochter
Tijdens onze maaltijd in een familierestaurant in Oost-Portugal fladdert een vrolijk klein meisje rond onze tafel. Bij het afrekenen vraag ik aan de eigenaar, ik schat hem eind veertig: „Uw kleindochter?”
Licht geprikkeld antwoordt hij: „Nee hoor, mijn dochter”. Om het goed te maken vraag ik, met een knik naar de jonge vrouw bij wie het meisje nu op schoot zit: „Uw vrouw?”
„Nee, mijn andere dochter”, komt er ijzig uit.
Kees Rade
Bas: Tja, waarom die intieme en onnodige vragen aan een ober van een restaurant?
HR: Wordt het dan een beter ikje als de schrijver duidelijker aangeeft dat zijn vragen ongelukkig zijn?
LikeLike
Ikje Dochter: 😆
LikeLike
Stilte
Donderdagochtend, in de stilte-/studeerruimte van de universiteit beginnen twee studenten op een toch wel behoorlijk geluidsniveau met elkaar te communiceren. „Kunnen jullie ophouden met praten, dit is een stilteruimte!”, zegt een ietwat geïrriteerde medestudent.
De geïrriteerde student gaat zitten, doet zijn oortjes in en stopt kauwgom in zijn mond. Het komende uur wordt de stilteruimte gevuld met blikkerige rockmuziek en luid snuivend gesmak.
Laurens Handels
Bas:
Ik heb met oortjes dezelfde negatieve ervaringen. Daarmee is niet gezegd dat álle oortjes irritant zijn. Het zal ook per persoon verschillen. Met de pilotenkoptelefoon heb ik wel goede ervaringen. Kun je effectief storende geluiden mee wegfilteren.
Tip: als anderen zich ergeren aan het geluid dat uit je oortje komt: zet het volume zachter want je brengt jezelf gegarandeerd gehoorschade toe.
Tip voor Lummel: voor een vermelding op dit blog zul je een ikjes-afwijzing beter moeten motiveren.
LikeLike
Ikje Stilte: Mwah.
LikeLike