Tijdens het jaarlijkse galadiner van mijn sportvereniging draait het om lekker eten en scherpe speeches. Een van de teamgenoten is een bijna gepensioneerde fysiotherapeut. Enigszins sentimenteel, maar vooral snerend blikt hij terug op zijn carrière én het feit dat hij alle teamleden wel een keer op de behandeltafel heeft gehad. Dan is het een minuut stil, want er zijn vier mensen binnen de vereniging overleden. In een opwelling doorbreekt hij de stilte: „Ik wil er niks mee zeggen hoor, maar dat zijn toevallig wel precies de vier die ik nooit op mijn tafel heb gehad.” Zichtbaar geschrokken en gegeneerd kijkt hij rond, maar iedereen moet keihard lachen.
Ieder jaar vieren we met het gezin Kerst bij opa en oma en trekken we lootjes. Mijn puberzoon is erachter gekomen dat ik wat voor hem moet kopen. „Ik wil het liefst gewoon geld”, zegt hij. „Tja, dat past niet echt bij het kerstfeest”, antwoord ik. „De Kerstman geeft nu eenmaal pakjes en geen bankbiljetten cadeau.” Maar daar weet zoonlief wel wat op. „Dan pak je gewoon iets uit mijn kast in, doet dat in de mand bij opa en oma, en weer thuis leg ik alles gewoon terug. En daarna geef je mij dan gewoon geld.”
Ik ben op reis. Ik wil niet verklappen waarheen, maar op Tweede Kerstdag (of zoals ze hier zeggen: Thursday) gaan we de Christmas Spectacular van de Rockettes zien.
Prettige kerstdagen allemaal, en het allerbeste in 2020!
Dank je wel, Ad Hok! Waar je ook bent: fijne dagen en een prachtig 2020. Ook aan alle andere reageerders op dit blog en natuurlijk aan blogbaas HeRoWa himself!
Bij aankomst op een feest staat ons vierjarig nichtje Ella geconcentreerd te kijken hoe ik, in mijn rolstoel, aan de achterkant uit onze aangepaste auto kom. Wanneer het feest afgelopen is en wij onze jassen aantrekken, komt ze voor mij staan en vraagt met een verdrietig gezicht: „Moet jij nu ook weer in de kofferbak naar huis?”
Mijn dochter van 9 geeft aan dat ze het vervelend vindt om in twee huizen te wonen. Soms heeft ze iets nodig wat in het andere huis ligt. Ik zeg enigszins berustend: „Dat is ongemakkelijk.” Ze zegt dat „ongemakkelijk” voor haar iets anders betekent, maar kan niet goed verwoorden wat het volgens haar dan wel is. Een uurtje later komen we tijdens het winkelen haar moeder tegen bij de kassa. De conversatie komt niet verder dan één woord: „Hoi.” Bij het verlaten van de winkel zegt mijn dochter: „Kijk, dat is nu ongemakkelijk.”
heerrozenwater 
Tafel
Tijdens het jaarlijkse galadiner van mijn sportvereniging draait het om lekker eten en scherpe speeches. Een van de teamgenoten is een bijna gepensioneerde fysiotherapeut. Enigszins sentimenteel, maar vooral snerend blikt hij terug op zijn carrière én het feit dat hij alle teamleden wel een keer op de behandeltafel heeft gehad. Dan is het een minuut stil, want er zijn vier mensen binnen de vereniging overleden. In een opwelling doorbreekt hij de stilte: „Ik wil er niks mee zeggen hoor, maar dat zijn toevallig wel precies de vier die ik nooit op mijn tafel heb gehad.” Zichtbaar geschrokken en gegeneerd kijkt hij rond, maar iedereen moet keihard lachen.
Suzan Tuinier
LikeLike
Eerste schrikken van het lachen, en daarna wordt er gelachen? Of schok hij van zijn eigen opmerking?
Enniewee, die laatste zin had Suzan beter weg kunnen laten.
LikeLike
Geschrokken van zijn eigen reactie kijkt hij rond, maar iedereen moet keihard lachen.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat was beter geweest.
LikeGeliked door 1 persoon
Zeg, doe je dezer dagen?
Ik herschrijf een niet zo goed lopende zin in een ikje.
Oh maar dat is spanned, zeer nutting?!
LikeLike
Sluw
Ieder jaar vieren we met het gezin Kerst bij opa en oma en trekken we lootjes. Mijn puberzoon is erachter gekomen dat ik wat voor hem moet kopen. „Ik wil het liefst gewoon geld”, zegt hij. „Tja, dat past niet echt bij het kerstfeest”, antwoord ik. „De Kerstman geeft nu eenmaal pakjes en geen bankbiljetten cadeau.” Maar daar weet zoonlief wel wat op. „Dan pak je gewoon iets uit mijn kast in, doet dat in de mand bij opa en oma, en weer thuis leg ik alles gewoon terug. En daarna geef je mij dan gewoon geld.”
Janet Lebbink
LikeLike
Ik ben op reis. Ik wil niet verklappen waarheen, maar op Tweede Kerstdag (of zoals ze hier zeggen: Thursday) gaan we de Christmas Spectacular van de Rockettes zien.
Prettige kerstdagen allemaal, en het allerbeste in 2020!
LikeLike
New York, New York!
Jij ook het allerbeste in 2020, Ad Hok. Dat je nog maar heel veel kopjes mag winnen.
LikeLike
Dank je wel, Ad Hok! Waar je ook bent: fijne dagen en een prachtig 2020. Ook aan alle andere reageerders op dit blog en natuurlijk aan blogbaas HeRoWa himself!
LikeGeliked door 1 persoon
Dank Luv!
LikeLike
😊
LikeLike
Kofferbak
Bij aankomst op een feest staat ons vierjarig nichtje Ella geconcentreerd te kijken hoe ik, in mijn rolstoel, aan de achterkant uit onze aangepaste auto kom. Wanneer het feest afgelopen is en wij onze jassen aantrekken, komt ze voor mij staan en vraagt met een verdrietig gezicht: „Moet jij nu ook weer in de kofferbak naar huis?”
Marij Wolf
LikeLike
Nou ja, de rolstoel ZOU natuurlijk ook aan een kabel meegetrokken kunnen worden.
LikeGeliked door 1 persoon
Ongemakkelijk
Mijn dochter van 9 geeft aan dat ze het vervelend vindt om in twee huizen te wonen. Soms heeft ze iets nodig wat in het andere huis ligt. Ik zeg enigszins berustend: „Dat is ongemakkelijk.” Ze zegt dat „ongemakkelijk” voor haar iets anders betekent, maar kan niet goed verwoorden wat het volgens haar dan wel is. Een uurtje later komen we tijdens het winkelen haar moeder tegen bij de kassa. De conversatie komt niet verder dan één woord: „Hoi.” Bij het verlaten van de winkel zegt mijn dochter: „Kijk, dat is nu ongemakkelijk.”
Peter Brans
LikeLike