Struinend door een nieuwe conceptstore in het centrum van Winterswijk wordt mijn aandacht getrokken door de bonte mix aan koopwaar – van thee en boeken tot Afrikaans fairtrade-speelgoed – totdat er een vrouw van een jaar of zeventig de winkel binnenkomt. Met mondkapje en licht verwaaid haar kijkt zij even om zich heen, loopt vervolgens met ferme passen naar de kassa en vraagt de medewerkster: „Hallo, heeft u ook kaarten met de tekst ‘Groeten uit Winschoten’?”
„Hé, Esther”, roept de man. „Lang niet gezien! Ik dacht al dat jij het was, haha. Je hebt een andere hond en deze heet vast geen Blackie.” Ik open mijn mond, maar te laat. De man dreunt door: „Mijn zus vraagt altijd naar je. Ik wist niet of je mij na dat rare incident nog wilde zien, haha.” Als een vis op het droge wil ik weer zeggen dat ik Esther niet ben. Te laat. „Ik moet er weer van tussen. Kom een keer langs, dan hebben we het er nog even over.”
Bij een ziekenhuisbezoek krijg ik een verwijzing voor een slokdarmonderzoek. Op de aanvraag bestemd voor de maag-, darm-, leverarts staat: „RIP uitsluiten”. Dat stemt me weinig gerust. Zou het jargon zijn voor mevrouw lijkt op sterven na dood, maar kijk jij er ook nog even naar?
Google leidt me bij de combinatie „RIP” en „slokdarm” naar een rede van een bijzonder hoogleraar pathologie. RIP blijkt te staan voor ‘Ruimte Innemend Proces’, oftewel: gezwel. Evenmin iets om vrolijk van te worden, maar als ik de rede verder lees, moet ik toch lachen. „Het imago van de pathologie als medisch vakgebied is bedroevend. RIP zou hier kunnen staan voor Rampzalig Imago van de Pathologie.”
Onze tweejarige kleinzoon Hugo verneemt deze week dat zijn overgrootvader Theo is overleden en eind van de week begraven gaat worden. Hij vraagt meteen of hij dan zijn schep moet meenemen. Zijn moeder verduidelijkt dat het eigenlijk een crematie is. Het antwoord: Brandweerman Sam moet zeker mee.
Na lange tijd ben ik weer naar mijn geliefde Brazilië afgereisd. Ik ben altijd gefascineerd door de lichtheid waarmee men er het leven lijkt te nemen.
In de taxi vanaf het vliegveld komt het gesprek met de chauffeur gelijk op gang. „Mooi die geblindeerde ramen”, begin ik, „bij ons in Nederland mag dat helaas niet.”
In de Amsterdamse prikstraat voor mijn tweede Pfizerprik. „Bent u rechts of links”, vraagt de prikmevrouw. „Rechtshandig, maar in het stemhokje links.” „Anders had ik u ook niet geprikt”, zegt ze.
Vakantie
Struinend door een nieuwe conceptstore in het centrum van Winterswijk wordt mijn aandacht getrokken door de bonte mix aan koopwaar – van thee en boeken tot Afrikaans fairtrade-speelgoed – totdat er een vrouw van een jaar of zeventig de winkel binnenkomt. Met mondkapje en licht verwaaid haar kijkt zij even om zich heen, loopt vervolgens met ferme passen naar de kassa en vraagt de medewerkster: „Hallo, heeft u ook kaarten met de tekst ‘Groeten uit Winschoten’?”
Janna Dirks
LikeLike
Waarom niet? Wel een beetje bonte kaart, graag.
LikeGeliked door 1 persoon
Herpes – Hedera
Novitsjok – Sputnik
Winschoten – Winterswijk
De ikjes schrijven zichzelf tegenwoordig.
LikeGeliked door 2 people
Een stramien ontdekken, laat dat maar aan Ad Hok over!
LikeLike
Incident
„Hé, Esther”, roept de man. „Lang niet gezien! Ik dacht al dat jij het was, haha. Je hebt een andere hond en deze heet vast geen Blackie.” Ik open mijn mond, maar te laat. De man dreunt door: „Mijn zus vraagt altijd naar je. Ik wist niet of je mij na dat rare incident nog wilde zien, haha.” Als een vis op het droge wil ik weer zeggen dat ik Esther niet ben. Te laat. „Ik moet er weer van tussen. Kom een keer langs, dan hebben we het er nog even over.”
Ik kijk hem na en vraag me af wie hij zou zijn.
Marjolande Elsinga
LikeLike
RIP
Bij een ziekenhuisbezoek krijg ik een verwijzing voor een slokdarmonderzoek. Op de aanvraag bestemd voor de maag-, darm-, leverarts staat: „RIP uitsluiten”. Dat stemt me weinig gerust. Zou het jargon zijn voor mevrouw lijkt op sterven na dood, maar kijk jij er ook nog even naar?
Google leidt me bij de combinatie „RIP” en „slokdarm” naar een rede van een bijzonder hoogleraar pathologie. RIP blijkt te staan voor ‘Ruimte Innemend Proces’, oftewel: gezwel. Evenmin iets om vrolijk van te worden, maar als ik de rede verder lees, moet ik toch lachen. „Het imago van de pathologie als medisch vakgebied is bedroevend. RIP zou hier kunnen staan voor Rampzalig Imago van de Pathologie.”
Margriet Zuidgeest
LikeLike
Meh
LikeGeliked door 1 persoon
Uitvaart
Onze tweejarige kleinzoon Hugo verneemt deze week dat zijn overgrootvader Theo is overleden en eind van de week begraven gaat worden. Hij vraagt meteen of hij dan zijn schep moet meenemen. Zijn moeder verduidelijkt dat het eigenlijk een crematie is. Het antwoord: Brandweerman Sam moet zeker mee.
Robert A. Mekking
LikeLike
Goed geïnformeerd jongetje.
LikeGeliked door 1 persoon
Geblindeerd
Na lange tijd ben ik weer naar mijn geliefde Brazilië afgereisd. Ik ben altijd gefascineerd door de lichtheid waarmee men er het leven lijkt te nemen.
In de taxi vanaf het vliegveld komt het gesprek met de chauffeur gelijk op gang. „Mooi die geblindeerde ramen”, begin ik, „bij ons in Nederland mag dat helaas niet.”
„O ja”, zegt de chauffeur, „hier ook niet.”
Jaap van Es
LikeLike
Kiezen
In de Amsterdamse prikstraat voor mijn tweede Pfizerprik. „Bent u rechts of links”, vraagt de prikmevrouw. „Rechtshandig, maar in het stemhokje links.” „Anders had ik u ook niet geprikt”, zegt ze.
D.F.J. Bosscher
LikeLike
Die opmerking heeft de prikster vast vaker gehoord.
LikeGeliked door 1 persoon