We zijn neergestreken op een terras in een piepklein dorpje aan het Prespameer in Noordwest Griekenland. Het is ons de afgelopen dagen duidelijk geworden dat veel Grieken nog steeds moeilijk de eindjes aan elkaar kunnen knopen. De eigenaar van de taverne komt langs en probeert ons van alles voor de lunch te laten bestellen, maar we houden het op een Griekse salade met wat te drinken. Hij vraagt waar we vandaan komen. Ons „Ollandias” wordt beantwoord met een perfect uitgesproken en vernietigend „Dijsselbloem!” Vol afkeer beent hij weg om onze bestelling te regelen.
Een broertje of een zusje. Onze kleinzoons van 8 en 6 wilden wel heel graag dat het een broertje zou worden. Maar ze waren goed geprogrammeerd door de ouders: „een broertje of een zusje”. Kort na de bevalling hadden ze meteen met eigen ogen geconstateerd, dat hun wens in vervulling was gegaan. Toch floepte het er bij de oudste spontaan uit, toen we die avond bij de frietzaak stonden: „Ik heb een broertje of een zusje gekregen!”
Ik moet naar een adres in de stad, maar weet niet zo goed op welke hoogte het precies is. Ik laat me leiden door m’n telefoon: moet ik zo links- of rechtsaf? Ik zwabber wat over de Amsterdamse Nieuwe Kerkstraat, en word ingehaald door een man op een elektrische fiets, ter hoogte van de kruising met de Wibautstraat. Hij spreekt me bestraffend toe dat op je telefoon kijken tijdens het fietsen sinds kort verboden is. Na zijn korte preek fietst hij aan de linkerzijde van de weg door rood het fietspad op, tegen het verkeer in. Ik roep hem nog na dat zijn gedrag al heel lang verboden is. Tevergeefs.
We hebben nieuwe bovenburen: Thijs en Felix. Felix is Duits, en hoewel zijn Nederlands behoorlijk goed is, blijven sommige dingen lastig. De ui-klank bijvoorbeeld, een bekend struikelblok voor nieuwkomers. Terwijl we een paar dagen na de verhuizing op het balkon zitten te genieten van de zon, wordt hij gebeld door de bezorger van de koelkast. Als hij na het gesprek heeft opgehangen zegt hij: „Thijs en thuis lijken te veel op elkaar. De bezorger vroeg of ik thuis was. Ik zei: ‘Nee, ik ben Felix.’”
Mijn kleinzoon van vier vraagt, naar mijn idee, naar de bekende weg. Wijzend naar een mandje eieren vraagt hij: „Zijn dat eieren opa?” „Nee”, zeg ik plagerig. „Dat zijn tomaten.” Even is het stil, waarna een tweede vraag volgt: „Waarom lijken deze tomaten op eieren?”
Afgelopen weekend sliepen wij in een kamer van een bekende hotelketen. De kamer met balkon en de inrichting waren prima verzorgd. Alleen de matrassen waren wat veel gebruikt, waardoor we sliepen in een diepe kuil. De volgende ochtend, bij het uitchecken, vroeg de receptioniste of alles naar wens was geweest. We vertelden dat de matrassen kuilen hebben, en we daardoor niet zo goed hadden geslapen. De receptioniste antwoordde dat ze door zou geven dat de matrassen omgekeerd moeten worden. Daarmee was het probleem slapen in een kuil opgelost.
heerrozenwater 
Griekenland
We zijn neergestreken op een terras in een piepklein dorpje aan het Prespameer in Noordwest Griekenland. Het is ons de afgelopen dagen duidelijk geworden dat veel Grieken nog steeds moeilijk de eindjes aan elkaar kunnen knopen. De eigenaar van de taverne komt langs en probeert ons van alles voor de lunch te laten bestellen, maar we houden het op een Griekse salade met wat te drinken. Hij vraagt waar we vandaan komen. Ons „Ollandias” wordt beantwoord met een perfect uitgesproken en vernietigend „Dijsselbloem!” Vol afkeer beent hij weg om onze bestelling te regelen.
Cor Smit
LikeLike
Ja, en?
LikeLike
En of
Een broertje of een zusje. Onze kleinzoons van 8 en 6 wilden wel heel graag dat het een broertje zou worden. Maar ze waren goed geprogrammeerd door de ouders: „een broertje of een zusje”. Kort na de bevalling hadden ze meteen met eigen ogen geconstateerd, dat hun wens in vervulling was gegaan. Toch floepte het er bij de oudste spontaan uit, toen we die avond bij de frietzaak stonden: „Ik heb een broertje of een zusje gekregen!”
Theo Koot
LikeLike
Kids say the darndest things.
LikeLike
Verboden
Ik moet naar een adres in de stad, maar weet niet zo goed op welke hoogte het precies is. Ik laat me leiden door m’n telefoon: moet ik zo links- of rechtsaf? Ik zwabber wat over de Amsterdamse Nieuwe Kerkstraat, en word ingehaald door een man op een elektrische fiets, ter hoogte van de kruising met de Wibautstraat. Hij spreekt me bestraffend toe dat op je telefoon kijken tijdens het fietsen sinds kort verboden is. Na zijn korte preek fietst hij aan de linkerzijde van de weg door rood het fietspad op, tegen het verkeer in. Ik roep hem nog na dat zijn gedrag al heel lang verboden is. Tevergeefs.
Wim van de Laak
LikeLike
Jij-bak.
LikeLike
Pfrrt… welke wet dan ook gehoorzamen in Amsterdam??? Dát is pas Ikjeswaardig.
LikeLike
…..Ik moet er niet aandenken, dat er een handje vol briljante luitjes zoals ik , op straat zijn…
LikeLike
Niet thuis
We hebben nieuwe bovenburen: Thijs en Felix. Felix is Duits, en hoewel zijn Nederlands behoorlijk goed is, blijven sommige dingen lastig. De ui-klank bijvoorbeeld, een bekend struikelblok voor nieuwkomers. Terwijl we een paar dagen na de verhuizing op het balkon zitten te genieten van de zon, wordt hij gebeld door de bezorger van de koelkast. Als hij na het gesprek heeft opgehangen zegt hij: „Thijs en thuis lijken te veel op elkaar. De bezorger vroeg of ik thuis was. Ik zei: ‘Nee, ik ben Felix.’”
Marijn van Grunsven
LikeLike
Waarom
Mijn kleinzoon van vier vraagt, naar mijn idee, naar de bekende weg. Wijzend naar een mandje eieren vraagt hij: „Zijn dat eieren opa?” „Nee”, zeg ik plagerig. „Dat zijn tomaten.” Even is het stil, waarna een tweede vraag volgt: „Waarom lijken deze tomaten op eieren?”
Hayo van der Werf
LikeLike
Kids say the dar… nou ja, jeweetwel.
LikeGeliked door 1 persoon
Opgelost
Afgelopen weekend sliepen wij in een kamer van een bekende hotelketen. De kamer met balkon en de inrichting waren prima verzorgd. Alleen de matrassen waren wat veel gebruikt, waardoor we sliepen in een diepe kuil. De volgende ochtend, bij het uitchecken, vroeg de receptioniste of alles naar wens was geweest. We vertelden dat de matrassen kuilen hebben, en we daardoor niet zo goed hadden geslapen. De receptioniste antwoordde dat ze door zou geven dat de matrassen omgekeerd moeten worden.
Daarmee was het probleem slapen in een kuil opgelost.Henk Wenning
LikeLike
Behalve dat het niet bijzonder geestig is, is er ook weer een overbodige eindzin. zucht
LikeLike
Probleem opgelost 😉
Dat was toch wel de overbodigste eindzin aller overbodige eindzinnen!
LikeLike
Misschien moeten we eens een ranglijst gaan bijhouden van overbodige eindzinnen. Zetten we deze alvast erop.
LikeGeliked door 1 persoon
Goed idee!
https://heerrozenwater.com/ranglijst-ikjes-met-overbodige-eindzin/
LikeLike
Top! 👍
LikeLike