’s Ochtends om tien uur gaat de deurbel. Ik loop met tegenzin naar beneden en doe de deur open. Daar staat een nette man met een koffertje. „Goedemorgen, belastingdienst”, zegt de man op een serieuze toon. Ik schrik me het apelazerus. Ben ik fraudeur? Komen ze m’n huis leeghalen? De man komt binnen, loopt naar de piano en gaat hem op z’n dooie gemak stemmen. Hij blijkt de pianostemmer te zijn.
Ruim een jaar geleden zocht ik Igor Cornelissen op in zijn stamcafé De Hetebrij in Zwolle om hem te vragen samen met mij een literair café op te zetten. Daar had hij wel oren naar, alleen moest ik hem ervan overtuigen om de interviews te doen, waarvoor hij zich te oud vond. Wat jenevers verder vroeg hij me ten dans op muziek van Nina Simone. We dansten arm in arm waarbij ik met mijn een meter vijfentachtig koppen boven hem uit torende. „Krimp niet!” riep hij, toen ik wegging.
Bij het controleren van mijn stempas spreekt de dame van het stembureau me aan: „Ah, een Dasselaar, lid van de verzetsfamilie. Uw familie hielp toch bij het onderduiken?”
„Ehm… een broer van mijn opa is gefusilleerd, er is in Hilversum een straat naar hem vernoemd.”
„Ik ben van de familie Osterman. Mijn broer en ik hebben laatst die Hongertocht naar de IJssel helemaal nagefietst, 139 kilometer. We zijn uw familie zeer dankbaar, zonder hen had ik hier niet gezeten.”
„Mooi, euhm…, dit stemhokje dan maar?”
Geen idee waar ze het over had, maar stemmen voelde als een heroïsche daad!
We moeten niet te streng zijn in de leer. De stembureaumedewerkster sprak immers niet over politiek.
Als vrijwilliger strijk je altijd wel iemand tegen de haren in. Daarom gaf Thaddeus Plomp bij het stempassen controleren de mensen alleen maar de raad mee om op een middenpartij te stemmen. Dan zit je altijd goed.
We konden per brief stemmen. We ontvingen een uitvoerige toelichting, met veel plaatjes. Velen stemden per post. Maar soms ging het niet goed, het verkeerde papier in de verkeerde enveloppe of alles samen in één enveloppe, in ieder geval onjuist verstuurd. Veel stemmen werden daardoor ongeldig verklaard. Ik moest denken aan mijn wiskundeleraar van de middelbare school vijftig jaar geleden, de heer Goris, die zei: „Het moeilijkste van de som is het lezen van de opgave.”
Om de algemene ontwikkeling van mijn dochter van acht te stimuleren, betrekken wij haar geregeld bij gesprekken over de verkiezingen. Nieuwsgierig als ze is, wil ze graag mee naar het stembureau. Ik leg haar uit dat ik op een vrouw ga stemmen en vertel ook waarom ik dat zo belangrijk vind. De volgende ochtend vertel ik haar opgetogen dat de vrouw waarop we gestemd hebben veel zetels heeft gewonnen en samen met Mark Rutte mag gaan regeren. O, zegt mijn dochter, wat leuk, mag zij dan de gebarentaal gaan doen op de televisie?
heerrozenwater 
Belastingdienst
’s Ochtends om tien uur gaat de deurbel. Ik loop met tegenzin naar beneden en doe de deur open. Daar staat een nette man met een koffertje. „Goedemorgen, belastingdienst”, zegt de man op een serieuze toon. Ik schrik me het apelazerus. Ben ik fraudeur? Komen ze m’n huis leeghalen? De man komt binnen, loopt naar de piano en gaat hem op z’n dooie gemak stemmen. Hij blijkt de pianostemmer te zijn.
Bart Hiddema
LikeLike
Gaat hij de belasting die de piano moet doorstaan controleren? Anders snap ik hem niet.
LikeLike
De goede man maakte een geintje, denk ik.
LikeLike
Tja, je zal maar niet in de “stemming” zijn voor een geintje! 😉
Wat een onwaarschijnlijk verhaal! Een pianostemmer die zo maar binnenloopt zonder afspraak…Is er geen agenda in huize Hiddema?
LikeLike
Krimpen
Ruim een jaar geleden zocht ik Igor Cornelissen op in zijn stamcafé De Hetebrij in Zwolle om hem te vragen samen met mij een literair café op te zetten. Daar had hij wel oren naar, alleen moest ik hem ervan overtuigen om de interviews te doen, waarvoor hij zich te oud vond. Wat jenevers verder vroeg hij me ten dans op muziek van Nina Simone. We dansten arm in arm waarbij ik met mijn een meter vijfentachtig koppen boven hem uit torende. „Krimp niet!” riep hij, toen ik wegging.
Edith de Jong
LikeLike
Pakje
Post.nl mailt dat ze vandaag een pakje bezorgen.
Rond de middag stopt het busje voor mijn huis. Om het proces wat te bespoedigen, doe ik de voordeur vast open.
De bezorger blijft staan op een afstand van meer dan vijf meter en vraagt: „Hebt u een hond?”
Als ik die vraag negatief beantwoord, brengt hij mij het pakje. „Ik heb het daar zo mee gehad”, zegt hij.
Peter-Paul Baart
LikeLike
🙄
LikeLike
Het verzet
Bij het controleren van mijn stempas spreekt de dame van het stembureau me aan: „Ah, een Dasselaar, lid van de verzetsfamilie. Uw familie hielp toch bij het onderduiken?”
„Ehm… een broer van mijn opa is gefusilleerd, er is in Hilversum een straat naar hem vernoemd.”
„Ik ben van de familie Osterman. Mijn broer en ik hebben laatst die Hongertocht naar de IJssel helemaal nagefietst, 139 kilometer. We zijn uw familie zeer dankbaar, zonder hen had ik hier niet gezeten.”
„Mooi, euhm…, dit stemhokje dan maar?”
Geen idee waar ze het over had, maar stemmen voelde als een heroïsche daad!
Erik Dasselaar
LikeLike
Je zou van een medewerker van een stembureau toch een iets neutralere houding mogen verwachten. Natuurlijk is dit goed bedoeld, maar toch…
LikeGeliked door 1 persoon
We moeten niet te streng zijn in de leer. De stembureaumedewerkster sprak immers niet over politiek.
Als vrijwilliger strijk je altijd wel iemand tegen de haren in. Daarom gaf Thaddeus Plomp bij het stempassen controleren de mensen alleen maar de raad mee om op een middenpartij te stemmen. Dan zit je altijd goed.
LikeLike
Lezen
We konden per brief stemmen. We ontvingen een uitvoerige toelichting, met veel plaatjes. Velen stemden per post. Maar soms ging het niet goed, het verkeerde papier in de verkeerde enveloppe of alles samen in één enveloppe, in ieder geval onjuist verstuurd. Veel stemmen werden daardoor ongeldig verklaard. Ik moest denken aan mijn wiskundeleraar van de middelbare school vijftig jaar geleden, de heer Goris, die zei: „Het moeilijkste van de som is het lezen van de opgave.”
Tineke van der Sluijs
LikeLike
Goed lezen helpt inderdaad een hoop.
LikeLike
Het is inderdaad een hele opgave om de som goed te lezen…
LikeGeliked door 1 persoon
Vrouw
Om de algemene ontwikkeling van mijn dochter van acht te stimuleren, betrekken wij haar geregeld bij gesprekken over de verkiezingen. Nieuwsgierig als ze is, wil ze graag mee naar het stembureau. Ik leg haar uit dat ik op een vrouw ga stemmen en vertel ook waarom ik dat zo belangrijk vind. De volgende ochtend vertel ik haar opgetogen dat de vrouw waarop we gestemd hebben veel zetels heeft gewonnen en samen met Mark Rutte mag gaan regeren. O, zegt mijn dochter, wat leuk, mag zij dan de gebarentaal gaan doen op de televisie?
Iris Toes
LikeLike
Er moet toch nog wat meer algemene ontwikkeling in de dochter worden gegoten.
LikeLike