Nu de zumbalessen niet meer met een grote groep in de dorpsgymzaal kunnen plaatsvinden, treft een clubje fanatiekelingen elkaar wekelijks online. Onder leiding van onze vlotte, stadse juf Brenda dansen we in de woonkamer, slaapkamer of keuken. Achteraf praten we altijd even na. Chantal legt uit waarom ze bij dat ene dansje deze keer niet door de knieën ging: ze heeft in de tuin gewerkt, ze vergaat van de spierpijn. Ik val haar bij, ook ik was dit weekend in de tuin bezig en beweeg daardoor niet zo soepel. We babbelen nog wat, tot de dansjuf ons nieuwsgierig vraagt: „Maar wat voor oefeningen doen jullie dan eigenlijk in de tuin?”
Onze oude vriend Jan is op bezoek, zeventig jaar inmiddels. De familie van ver weg wil dat hij op Facebook gaat. Niks voor Jan, maar nee zeggen kan hij ook niet. Of wij een foto willen maken. Tuurlijk, we maken er wel dertig en hij mag de mooiste uitzoeken. Hij kijkt en hij kijkt nog eens. Teleurstelling is geen goede omschrijving voor zijn blik. Het goede woord is verbijstering. „Mijn God,” zegt hij, „hoe heb ik het zover kunnen laten komen?”
Terwijl mijn mindervalide echtgenoot vast komt te zitten met de gisteren gemonteerde traplift, bel ik de dierenambulance, de cv-installateur en mijn buurvrouw: ik hoor getsjilp in een ontluchtingspijp. Mijn buurvrouw ziet de malheur en chartert twee sterke mannen. Die weten man én liftstoeltje beneden te krijgen. „We hebben meteen het vogeltje gevangen, hoor! Het zat gevangen in het alarmsysteem van de traplift!”
Op reis worstel ik altijd met de onbekende douche om water van de juiste temperatuur te krijgen. Laatst mislukte dat in een huisje op Ameland. Zette ik de thermostaatkraan op 38 graden, voelde het als verbrandingswarmte. Op 30 graden, nog steeds. Ik gaf het op. Even later kwam mijn man er tevreden onder vandaan. Hij is slechtziend, kan de knopcijfers niet zien. Hij zette de douche eerst op ijskoud en draaide daarna tot het warm genoeg is. Nu begreep ik waarom hij vaak zegt dat slechtziendheid voordelen heeft.
Mijn studenten in de opleiding tot anesthesiemedewerker werken zich nog steeds uit de naad op de OK en de IC. De lessen blijven maar online, zo ook de les medische ethiek. Om ze voor te bereiden op het scenario ‘Code Zwart’ moet er gediscussieerd worden over het geval dat er nog maar één IC-bed beschikbaar is en er twee patiënten worden aangeboden: een 60-plusser, die nog niet is gevaccineerd, of een Museum-pleindemonstrant die de anderhalvemetermaatregel zat was en „haar leven terugwilde”.
De discussie komt maar moeizaam op gang. Tot een van de studenten zegt: „Hier zijn we te moe voor.”
[…] en de hulplijn voor mensen in psychische nood had kunnen bellen”. Hij plaatste daar een gefotoshopt plaatje van een traplift met een vogeltje bij. Het vogeltje was een volwassen merel. Just saying […]
heerrozenwater 
Zumba
Nu de zumbalessen niet meer met een grote groep in de dorpsgymzaal kunnen plaatsvinden, treft een clubje fanatiekelingen elkaar wekelijks online. Onder leiding van onze vlotte, stadse juf Brenda dansen we in de woonkamer, slaapkamer of keuken. Achteraf praten we altijd even na. Chantal legt uit waarom ze bij dat ene dansje deze keer niet door de knieën ging: ze heeft in de tuin gewerkt, ze vergaat van de spierpijn. Ik val haar bij, ook ik was dit weekend in de tuin bezig en beweeg daardoor niet zo soepel. We babbelen nog wat, tot de dansjuf ons nieuwsgierig vraagt: „Maar wat voor oefeningen doen jullie dan eigenlijk in de tuin?”
Janneke Weijermars
LikeLike
Buk- en hurkoefeningen, neem ik aan.
LikeLike
Knielen op een bed violen?
LikeGeliked door 1 persoon
Nou, ik zou het niet erbovenop doen, dat overleven de viooltjes niet. Ik vraag me af of die van Jan Siebelink het gered hebben.
LikeGeliked door 1 persoon
Maar het zouden ook dansoefeningen kunnen zijn, natuurlijk.
LikeLike
Grondoefeningen voor rug buik en benen!
LikeGeliked door 1 persoon
Foto
Onze oude vriend Jan is op bezoek, zeventig jaar inmiddels. De familie van ver weg wil dat hij op Facebook gaat. Niks voor Jan, maar nee zeggen kan hij ook niet. Of wij een foto willen maken. Tuurlijk, we maken er wel dertig en hij mag de mooiste uitzoeken. Hij kijkt en hij kijkt nog eens. Teleurstelling is geen goede omschrijving voor zijn blik. Het goede woord is verbijstering. „Mijn God,” zegt hij, „hoe heb ik het zover kunnen laten komen?”
Boudewijn Otten
LikeLike
Jan heeft heerlijke zelfspot!
LikeGeliked door 1 persoon
Oi, heeft Jan nooit voor de spiegel gestaan, de laatste, pakweg 40 jaar?
LikeLike
LikeGeliked door 1 persoon
Malheur
Terwijl mijn mindervalide echtgenoot vast komt te zitten met de gisteren gemonteerde traplift, bel ik de dierenambulance, de cv-installateur en mijn buurvrouw: ik hoor getsjilp in een ontluchtingspijp. Mijn buurvrouw ziet de malheur en chartert twee sterke mannen. Die weten man én liftstoeltje beneden te krijgen. „We hebben meteen het vogeltje gevangen, hoor! Het zat gevangen in het alarmsysteem van de traplift!”
Carole Denninger
LikeLike
LikeLike
Met zoveel malheur had Carole toch beter meteen ook de trauma-helikopter en de hulplijn voor mensen in psychische nood gebeld?
LikeLike
Plus de hulplijn voor vogeltjes gevangen in alarmsystemen in trapliften.
LikeGeliked door 1 persoon
Douche
Op reis worstel ik altijd met de onbekende douche om water van de juiste temperatuur te krijgen. Laatst mislukte dat in een huisje op Ameland. Zette ik de thermostaatkraan op 38 graden, voelde het als verbrandingswarmte. Op 30 graden, nog steeds. Ik gaf het op. Even later kwam mijn man er tevreden onder vandaan. Hij is slechtziend, kan de knopcijfers niet zien. Hij zette de douche eerst op ijskoud en draaide daarna tot het warm genoeg is. Nu begreep ik waarom hij vaak zegt dat slechtziendheid voordelen heeft.
Charlotte Hemelrijk
LikeLike
LikeLike
Droogdouchen?
LikeGeliked door 1 persoon
Ethiek
Mijn studenten in de opleiding tot anesthesiemedewerker werken zich nog steeds uit de naad op de OK en de IC. De lessen blijven maar online, zo ook de les medische ethiek. Om ze voor te bereiden op het scenario ‘Code Zwart’ moet er gediscussieerd worden over het geval dat er nog maar één IC-bed beschikbaar is en er twee patiënten worden aangeboden: een 60-plusser, die nog niet is gevaccineerd, of een Museum-pleindemonstrant die de anderhalvemetermaatregel zat was en „haar leven terugwilde”.
De discussie komt maar moeizaam op gang. Tot een van de studenten zegt: „Hier zijn we te moe voor.”
Geert Verweij
LikeLike
LikeLike
[…] en de hulplijn voor mensen in psychische nood had kunnen bellen”. Hij plaatste daar een gefotoshopt plaatje van een traplift met een vogeltje bij. Het vogeltje was een volwassen merel. Just saying […]
LikeLike