Onze twee pubers (15 en 17) zijn nogal geïnteresseerd in geld verdienen. Als dat zonder veel inspanning kan, des te beter. Toen hun opa vertelde over zijn „mogelijk waardevolle” postzegelverzameling, zag je ze hun oren spitsen.
De oudste vraagt voorzichtig: „Kunt u misschien een inschatting maken van de waarde?”
Opa lacht: „De waarde is voor mij niet in euro’s uit te drukken, jongen.”
De 15-jarige denkt even na en zegt: „Misschien wel in guldens, opa?”
Vandaag in de kelder gevonden: NRC Handelsblad van 26 oktober 2005. Op de voorpagina: ziekenhuizen bezorgd, onder de kop „Bij pandemie griep: strijd om voorrang.” Volgens het artikel zijn we goed voorbereid op een grieppandemie. Goed om te lezen, na zestien jaar.
Onlangs verhuisde ik naar de Pijp. Een sociale huurwoning. Ik voel mij een van de gelukkigste mensen van Amsterdam. Dwalend door de buurt kom ik uit bij een hippe koffietent, minimalistisch en industrieel in stijl, zoals zovele hier.
Voor mij staat een lange, slanke, blonde dame die aan de persoon in haar airpods verklaart dat ze „echt een bakkie nodig” heeft.
Vervolgens bestelt ze een „decaf soya latte alsjeblieft, take-away”. Het bakkie pleur anno 2021 in de Pijp.
Mijn kleindochter van drieënhalf kijkt elke avond het Sinterklaasjournaal. Allerlei politieke zaken worden hierin steels op de hak genomen.
Als haar broertje van negen maanden wordt verschoond, komt ze aanlopen en wil ze helpen. Dat komt even niet zo goed uit en ik zeg tegen haar: „Ik weet wel een taakje voor jou, misschien kun jij beginnen met jezelf aankleden?” Ze reageert met: „Krijg ik nu een functie elders?”
Opa
We overleggen over een verjaarscadeau voor mijn schoondochter. „Ze wordt wel veertig”, merkt mijn dochter op.
Haar dochtertje Penelope (4) zit in een boekje te kijken en vraagt terloops: „Hoe oud ben jij eigenlijk opa?”
„Bijna twee keer zo oud”, is mijn antwoord.
„O, dan ben jij al bijna dood.”
Niemand reageert. Zij vervolgt met: „Maar gelukkig heb ik nog een opa.”
Piet Zoeteweij
LikeLike
Dat ging snel!
LikeGeliked door 1 persoon
Postzegels
Onze twee pubers (15 en 17) zijn nogal geïnteresseerd in geld verdienen. Als dat zonder veel inspanning kan, des te beter. Toen hun opa vertelde over zijn „mogelijk waardevolle” postzegelverzameling, zag je ze hun oren spitsen.
De oudste vraagt voorzichtig: „Kunt u misschien een inschatting maken van de waarde?”
Opa lacht: „De waarde is voor mij niet in euro’s uit te drukken, jongen.”
De 15-jarige denkt even na en zegt: „Misschien wel in guldens, opa?”
Margriet Zuidgeest
LikeLike
😀
LikeLike
Voorbereid
Vandaag in de kelder gevonden: NRC Handelsblad van 26 oktober 2005. Op de voorpagina: ziekenhuizen bezorgd, onder de kop „Bij pandemie griep: strijd om voorrang.” Volgens het artikel zijn we goed voorbereid op een grieppandemie. Goed om te lezen, na zestien jaar.
Michiel J. Palthe
LikeGeliked door 1 persoon
Hadden we toen maar geweten wat we nu weten.
LikeGeliked door 1 persoon
Bakkie pleur
Onlangs verhuisde ik naar de Pijp. Een sociale huurwoning. Ik voel mij een van de gelukkigste mensen van Amsterdam. Dwalend door de buurt kom ik uit bij een hippe koffietent, minimalistisch en industrieel in stijl, zoals zovele hier.
Voor mij staat een lange, slanke, blonde dame die aan de persoon in haar airpods verklaart dat ze „echt een bakkie nodig” heeft.
Vervolgens bestelt ze een „decaf soya latte alsjeblieft, take-away”. Het bakkie pleur anno 2021 in de Pijp.
Mirte Jepma
LikeGeliked door 1 persoon
In mijn 25 jaar de Pijp was het: Koffie?
LikeGeliked door 2 people
Taakje
Mijn kleindochter van drieënhalf kijkt elke avond het Sinterklaasjournaal. Allerlei politieke zaken worden hierin steels op de hak genomen.
Als haar broertje van negen maanden wordt verschoond, komt ze aanlopen en wil ze helpen. Dat komt even niet zo goed uit en ik zeg tegen haar: „Ik weet wel een taakje voor jou, misschien kun jij beginnen met jezelf aankleden?” Ze reageert met: „Krijg ik nu een functie elders?”
Marianne Oldenkamp
LikeLike
😀 Zo, die is bij!
LikeGeliked door 1 persoon
Goedemorgen
Kwart over twaalf, de vriendelijke bezorger van PostNL aan de deur met een pakje. „Goedemorgen!”, zegt hij. „Goedemiddag!”, zeg ik.
We lachen wat, en ik voeg toe: „Het was niet om je te verbeteren”.
Dan legt hij uit: „In dit deel van Heemstede zeggen al die oudjes om één uur nog ‘goedemorgen’. Ik heb me maar aangepast, dat is het makkelijkst.”
Carel Hofland
LikeGeliked door 1 persoon