Na een mooie rit met paard en wagen zijn een goede vriend en ik onze grote Fries aan het uitspannen. Daarbij worden de verschillende tuigonderdelen (waaronder de ‘broek’) gelijktijdig aan beide zijden losgemaakt of afgehaald. Op mijn vraag: „Hans, heb je de broek al uit?” Komt van de andere kant het antwoord: „Echt, hier, nu, op de oprit?”
Ben benieuwd of Bas nog moed heeft voor een nieuw intro. Ik zou allang m’n gitaar aan de wilgen hebben gehangen als ik hem was…Me dunkt dat hij z’n tijd wel beter kan gebruiken of zou Bas ook al met pensioen zijn, net als de meeste reageerders?
Ja, hij heeft nog de moed en becommentarieerde zonder enige toelichting na twee weken afzijdigheid ook weer het ikje.
Zijn eerste intro van het jaar is één grote jammerklacht aangevuld met de ergste borstklopperij (die 1300 volgers weten we nou wel, Bas). De grote promotor van het Ikje voelt zich duidelijk tekort gedaan door de NRC-redactie. Het ikjespanel zou daarnaast wél springlevend zijn en bloeien als nooit tevoren. Nou wij weten beter en Bas zelf ook:
De kwaliteit van de commentaren, laten we eerlijk zijn, is aan slijtage onderhevig. Gemakzucht en teren op oude successen en diepafgesleten zinswendingen en metaforen.
DSR wordt terecht zwaar gehekeld (“wat een ongevoelig en bijzonder naar persoon”) maar diezelfde DSR was vrijwel de enige die het ikjespanel de afgelopen tijd bemande.
Ik vroeg me vorige week af of ik de enige was die zich ergerde aan het proleterige commentaar van Manneke Zeik op het laatste ikje van het jaar (omdat er daar verder niemand reageerde), maar de verklaring ligt dus in” het eenzaam bemannen van het ikjespanel”. Geen enkel tegenwicht dus, behalve Bas die nu kennelijk begint te beseffen wat voor vlees hij in de kuip heeft.
Iedereen ergert zich aan de minkukel uit Brussel met zijn proleterig commentaar maar het is natuurlijk chiquer er geen aandacht aan te besteden. Dat zal ook een rol hebben gespeeld.
Bij Bas draait het louter en alleen om eigen succes. Hoe hij pawi straal heeft genegeerd spreekt boekdelen. Hier háár reactie op het intro:
Mijn weekje wegblijven had niet het gewenste resultaat. Geen enkele reactie van de blogeigenaar, scherp noch kritische, grappig noch aangenaam, belangstellend noch nieuwgierig. Geen goede wensen voor het nieuwe jaar, slechts een to do list voor eventuele reageerders, waartoe BvV zijn blog weer hoopt op te poetsen.
Sneren naar gemakzucht, bekende metaforen, maar daar zelf niets tegenover stellen. Beledigd als een uit te reiken bedrukt kartonnetje niet op prijs wordt gesteld en zelfs daarbij nog aanwijzingen hoe je zoiets hoort te laten weten.
Een eeuwige ban voor DSR, hij heeft het zeker verdiend.
“Als zelfs Lummel dsr gaat verdedigen”
Louter politiek, Indra. De “jammerhout” reactie uitroepen tot leukste reactie van het jaar slaat natuurlijk nergens op.
De twee heren hebben een coalitietje gevormd en Apie weet meteen waar hij aan toe is. Hij kent zijn plaats en doet weer mee alsof er niets gebeurd is.
Opvallend hoe de apenmannetjes pawi volledig negeren. Ook dat is onderdeel van de apenpolitiek (ik heb alle boeken van Frans de Waal zorgvuldig gelezen).
Blijkbaar accepteren ze pawi niet als vredestichtend alfavrouwtje.
Ik raad pawi aan híer gezellig commentaar te gaan leveren. Van harte welkom lieve pawi!
Ik herinner me nog dat Lummel vroeger juist een hekel had aan ons magistraatje (wie niet?), dus daarom vind ik deze gelegenheidscombinatie juist zo grappig. 🙂
In de schemering in het bos passeer ik een vrouw die omhoog kijkt. „Hoor jij ook die merel fluiten?” vraagt ze. Inderdaad, dat hoor ik. Een merel die op nieuwjaarsdag zingt alsof het al voorjaar is. De vrouw is opgelucht met mijn bevestiging. Ik ben blij dat zij me erop wees. In verbazing staan we samen even te luisteren naar dit nieuwjaarsconcert. „We hadden elkaar gewoon even nodig!” zegt ze. Ik vind dat een mooie metafoor op de eerste dag van dit nieuwe jaar: we hebben elkaar nodig om de mooie dingen te zien, te horen en op te merken. Op een mooi 2023!
Mijn dochter (5) vertelt dat de ouders van een kind in de klas gaan scheiden en dat dit in de kring besproken is. Ik reageer vrij geschrokken met „jeetje, wat vervelend voor hem” en vraag aan haar of ze wel eens bang is dat papa en ik gaan scheiden. Mijn dochter rolt met haar ogen. „Nee, natuurlijk niet, jullie zijn niet eens getrouwd.”
Ik vrees dat mijn actie pawi los te weken van het burenblog jammerlijk mislukt is. Nou ja, het laatste wat pawi natuurlijk wil is een pion worden in een margeblogoorlog.
Indra:
Ik herinner me nog dat Lummel vroeger juist een hekel had aan ons magistraatje (wie niet?)
Lummel had ook ooit een bloedhekel aan APD. Opportunisme is beide heren niet vreemd.
Bas Opendeur: “Maar emotioneel gezien doet een samenwonend stel dat uit elkaar gaat exact hetzelfde met de gemoedstoestand van een van hen afhankelijk kind“.
Sjiek van Bas dat hij het gechicaneer van DSR negeert maar het ignoreren van pawi blijft een wonderlijke zaak. Da’s niet sjiek, da’s sjofel.
Een dergelijke opmerking uit de mond van een vijfjarige in deze tijd verbaast me totaal niet. Ik merk het ook aan de jongere patiëntjes in de ziekenhuizen: er wordt veel meer met hen gedeeld, waardoor ze sowieso veel weerbaarder zijn dan wij vroeger.
Voor zover ik pawi ken door haar internetbijdragen lijkt ze me niet iemand die zich makkelijk laat lokken of sturen. Daarom verbaast het me eigenlijk dat ze al niet veel eerder in opstand gekomen is tegen Bovenmeester Bas. 🙂
Manager Bas. Je merkt hoe hij gebruik maakt van manager-handigheidjes. Niet plompverloren met een mededeling komen maar die mededeling aankondigen:
“Er komt trouwens binnenkort een belangrijke mededeling.”
Dus niet zomaar een mededeling maar een belangrijke mededeling. Zoiets straalt gezag en controle uit en de manager vindt het boeiend om te zien hoe zijn personeel aan het speculeren slaat.
De kans dat Bas écht iets belangrijks gaat aankondigen, bijvoorbeeld dat hij stopt met zijn blog of DSR gaat bannen, lijkt me zeer gering.
Stoppen zou wel het beste zijn want het gaat niet goed daar bij de buurtjes. Alleen nog een klierende en zanikende DSR en een lummel die met afgezaagde mopjes ( de week wordt woensdag doormidden gezaagd) de moed erin probeert te houden.
Of misschien gaat Bas samenwerken met http://www.nikjes.nl/? Bas is behoorlijk enthousiast over die site met afgekeurde ikjes maar waarom zou je ikjes die het niet gehaald hebben willen lezen? Daar is nauwelijks publiek voor.
Dinsdagavond bij de fietsenmaker op Amsterdam Centraal. Terwijl een man mijn fiets repareert, staat zijn collega even voor zich uit te staren bij de kassa en slaakt een diepe zucht. Ik vraag of hij een lange dag heeft gehad „Nee.” Hij kijkt me recht aan. „Een kutleven.”
Buurman Bas is wel heel erg interessant aan het doen. En houdt den lezer in een ondraaglijke spanning. Elke klik op zijn blogje levert wel inkomsten op gezien de tussenliggende en hinderlijke advertenties.
Slimme Bas, hoor!!
Die inkomsten stellen echt helemaal niets voor. Kun je met drie personen karig één keer per jaar in Scheveningen voor uit eten. Nietwaar Luvienna?
Mijn voorspelling, buurman Bas zijn bekendmaking wordt een anticlimax. Hoop gedoe om niks.
Wat geen gedoe om niks is: Ad Hok zijn operatie volgende week maar daar heb ik veel vertrouwen in. De beste gezondheidzorg vind je namelijk in de VS (als je het kunt betalen en dat kan Ad ongetwijfeld).
Ik koop een afdruiprek van 12,99 euro. Bij de kassa betaal ik met een biljet van vijftig euro. De jongeman vraagt vriendelijk of ik gepast of anders met pin kan betalen. Dat wil ik niet, maar ik bied aan om er drie euro bij te geven. De paniek slaat toe. Het lukt hem niet het juiste bedrag te bepalen dat ik terugkrijg. Hij bekent dat rekenen niet zijn sterkste punt is, omdat hij op school dacht het later nooit nodig te hebben. We lachen er samen om. Met een collega komen ze eruit. Ik krijg veertig euro terug. „Is dat twee briefjes van twintig?”
Bas verwacht geen bijval, maar zelden heeft een reactie mij zo getroffen. Ik heb vanaf de NRC-jaren, toen ik nog onder een andere naam reageerde, tegen dsr zo’n bierkaai-gevecht geleverd, dat ik er zelf naar van werd.
Ik heb in al die jaren heel wat mensen zien afhaken, gefrustreerd als ze waren door dit manneke, die nog nooit een excuus over de lippen wist te krijgen, zelfs niet na grove beledigingen van zijn kant.
Ik besloot me niet te laten kisten, maar toen ik een paar dagen geleden door hem als jammerhout betiteld werd, terwijl hij onwetend was over wat me de laatste twee jaar op medisch gebied is overkomen, terwijl ik daar niets over had gezegd en bewust anderhalf jaar ben weggebleven, toen begon de maat ook voor mij vol te raken.
Hoe verstandig was het van Roos om hem al veel eerder te weren!
Natuurlijk heeft Bas ook fouten gemaakt, maar hij onderkent en erkent deze gelukkig.
Ik feliciteer Bas met dit besluit en wens hem alle succes met zijn blog.
Ik kreeg nu pas de tijd om de volledige mededeling van Bas te lezen en met deze conclusie ben ik volledig eens: DSR is onverbeterlijk. Het heeft geen enkele zin met hem in discussie te gaan.
De onvoorwaardelijke steun van pawi en lummel verbaast me wel. Zien ze dan echt niet wat een vervelend heerschap DSR is (in het bijzonder voor blogbeheerders)?
Bas: “De voormalige reageerder zal ongetwijfeld als Thaddeus Plomp wel weer bij de buren opduiken”.
Dat ongetwijfeld kun je vergeten, Bas. Van mij zou Thaddeus, zij het streng gemodereerd, hier weer mogen reageren maar Indra en Hannah hebben zo’n pesthekel aan DSR (en terecht), dat ga ik ze echt niet aandoen.
DSR gaat hier dus niet opduiken maar waar dan wel? Op het blog van lummel?
Sportief Bas dat je JdW je excuses aanbiedt (al zullen die hem niet snel bereiken). Wel heel irritant de bewering ik DSR zijn IP-adres heb gepubliceerd. Dat is NIET WAAR!
DSR (Thaddeus) zijn IP adres heb ik toentertijd geanonimiseerd weergegeven, ongeveer op dezelfde manier zoals creditkaartmaatschappijen dat doen: 91** **** **** ****.
Wat heeft zich in het verleden toch veel ellendigs afgespeeld dat deze dsr vnl initieerde. Deze man moet in zijn jeugd zo gefrustreerd zijn geraakt dat hij in zijn volwassen leven nog steeds kwaadaardig, pestend om zich heen blijft slaan.
Aan mijn zoon van zes leg ik uit dat sommige jongens zich een meisje voelen. Je kan dan naar de dokter om een meisje te worden, als je dat echt graag wil.
Een paar dagen later, na een frisse neus in het bos in de regen, gaat mijn zoon voor me staan. Zijn haren nat, zijn gezicht plechtig. „Mama, ik ga naar de dokter. Ik wil echt graag een hond worden.”
Het is nu wel heel stilletjes geworden bij de buren maar wel stoer van Bas dat hij onverstoorbaar het Ikje plaatst en er ook commentaar op levert:
Het is natuurlijk goed om je als ouder al vroegtijdig met ook de seksuele opvoeding van je kinderen bezig te houden. Ze kunnen bepaalde dingen beter van jou dan op straat horen, of erger via het internet.
Hier het commentaar van ChatGPT:
Het is goed om open te zijn met je zoon over gender en seksuele identiteit. Het is echter belangrijk om duidelijk te maken dat het niet mogelijk is om van menselijk naar dier te veranderen.
Het is altijd weer grappig om te constateren dat een kind precies datgene haalt uit welke voorlichting dan ook dat hij kan begrijpen en aankan. Dus al het té vroegtijdig vertelde komt vanzelf in zijn/haar kleine prullenmand terecht.
Inderdaad stoer van Bas, maar ik vond jou nog vele malen stoerder indertijd om door te gaan, ondanks al het getreiter en met nog slechts een paar actieve reageerders. Ik heb het idee dat er ook hier veel mensen meelezen en zich liever afzijdig houden dan hun mening te ventileren.
Dat hele concept, een ikjespanel, is misschien niet (langer) levensvatbaar. Anonieme criticasters die persoonlijke verhaaltjes kei- en keihard door de mangel halen. Het is niet lief en het is niet aardig.
Daar komt dan nog een bijzonder vervelend heerschap bij, een mijnheer die zichzelf verhief tot Paus van de ikjeskritiek en meende dat hij daarom iedereen en alles mocht schofferen (in het bijzonder de blogbeheerders die de ikjes faciliteren).
Ik ben wel benieuwd hoe het nu verder gaat met Bas. Bas rekent zich rijk met zijn 1200 volgers (dit blog telt 20 volgers) maar zijn blog lijkt me met alleen Timmerark als reageerder niet echt levensvatbaar.
Tja, die Bas. Ongelooflijk hoe makkelijk pawi en lummel hem laten vallen. Het herinnert me aan het besloten forum dat we ooit hadden en hoe een paar leden (Dom Blondje o.a.) zich fel keerden tegen Apie. De enige die hem toen steunde was HR.
Het kan gek lopen als je bedenkt hoe Bas de afgelopen jaren mij door het slijk heeft gehaald.
Lummel: “Ik organiseer deze week een zoemvergadering met mijn vrienden alhier.”
Benieuwd wie die vrienden alhier zijn. DSR en pawi?
Bas gaf DSR nog de gelegenheid voor een laatste reactie en noemt zijn afscheid waardig. Nou, ik zie er niets waardigs aan. Ik zie alleen maar een slinkse poging de tweespalt terug te brengen tot één faux pas: “Mijn laatste commentaar op het laatste Ik-je was inderdaad doorgeschoten“.
Het woord “doorgeschoten” was inderdaad wel een heel eufemistische kwalificatie voor zijn laatste commentaar op het laatste ikje van het jaar en geeft weer haarfijn aan hoe weinig overtuigd dsr is van zijn eigen falen.
Maar goed, laten we verder maar geen woorden vuil maken aan deze persoon.
Hoe het verder met jouw blog gaat lopen wachten we maar af. Ik denk wel, zoals jij al suggereert, dat het concept ïkjespanel op sterven na dood is. Wat resteert is dan nog “de afbeelding van vandaag”. Dat vind ik zelf nog wél een aardig concept, alleen heb ik niet altijd de tijd en gelegenheid om daar rustig over na te denken.
Hopelijk duiken Ad (na zijn knieoperatie), Ilona en Bertje binnenkort ook weer op.
Broek
Na een mooie rit met paard en wagen zijn een goede vriend en ik onze grote Fries aan het uitspannen. Daarbij worden de verschillende tuigonderdelen (waaronder de ‘broek’) gelijktijdig aan beide zijden losgemaakt of afgehaald. Op mijn vraag: „Hans, heb je de broek al uit?” Komt van de andere kant het antwoord: „Echt, hier, nu, op de oprit?”
Jacqueline Ketelaar
LikeLike
En: ging die uit?
LikeLike
Indra:
Ja, hij heeft nog de moed en becommentarieerde zonder enige toelichting na twee weken afzijdigheid ook weer het ikje.
Zijn eerste intro van het jaar is één grote jammerklacht aangevuld met de ergste borstklopperij (die 1300 volgers weten we nou wel, Bas). De grote promotor van het Ikje voelt zich duidelijk tekort gedaan door de NRC-redactie. Het ikjespanel zou daarnaast wél springlevend zijn en bloeien als nooit tevoren. Nou wij weten beter en Bas zelf ook:
DSR wordt terecht zwaar gehekeld (“wat een ongevoelig en bijzonder naar persoon”) maar diezelfde DSR was vrijwel de enige die het ikjespanel de afgelopen tijd bemande.
Dat springlevend zijn slaat daarom nergens op.
LikeLike
Ik vroeg me vorige week af of ik de enige was die zich ergerde aan het proleterige commentaar van Manneke Zeik op het laatste ikje van het jaar (omdat er daar verder niemand reageerde), maar de verklaring ligt dus in” het eenzaam bemannen van het ikjespanel”. Geen enkel tegenwicht dus, behalve Bas die nu kennelijk begint te beseffen wat voor vlees hij in de kuip heeft.
LikeLike
Iedereen ergert zich aan de minkukel uit Brussel met zijn proleterig commentaar maar het is natuurlijk chiquer er geen aandacht aan te besteden. Dat zal ook een rol hebben gespeeld.
Bij Bas draait het louter en alleen om eigen succes. Hoe hij pawi straal heeft genegeerd spreekt boekdelen. Hier háár reactie op het intro:
LikeLike
Nee hoor Indra, je bent niet de enige. Toen de mispunt hier nog reageerde, altijd negatief en vals, wilde ik hier stoppen. Laat hem nooit wederkeren!
LikeLike
Dat nooit wederkeren, daar zorgt Roos wel voor, Hannah…
Maar het wordt tijd voor een de-escalatie. Als zelfs Lummel dsr gaat verdedigen, omdat ik laatstgenoemde beledig, dan is het hek van de dam 🙂
Bas zou zeggen: een schone lei dan maar weer.
LikeLike
Een eeuwige ban voor DSR, hij heeft het zeker verdiend.
Louter politiek, Indra. De “jammerhout” reactie uitroepen tot leukste reactie van het jaar slaat natuurlijk nergens op.
De twee heren hebben een coalitietje gevormd en Apie weet meteen waar hij aan toe is. Hij kent zijn plaats en doet weer mee alsof er niets gebeurd is.
Opvallend hoe de apenmannetjes pawi volledig negeren. Ook dat is onderdeel van de apenpolitiek (ik heb alle boeken van Frans de Waal zorgvuldig gelezen).
Blijkbaar accepteren ze pawi niet als vredestichtend alfavrouwtje.
Ik raad pawi aan híer gezellig commentaar te gaan leveren. Van harte welkom lieve pawi!
LikeGeliked door 2 people
Ik herinner me nog dat Lummel vroeger juist een hekel had aan ons magistraatje (wie niet?), dus daarom vind ik deze gelegenheidscombinatie juist zo grappig. 🙂
LikeLike
merel
In de schemering in het bos passeer ik een vrouw die omhoog kijkt. „Hoor jij ook die merel fluiten?” vraagt ze. Inderdaad, dat hoor ik. Een merel die op nieuwjaarsdag zingt alsof het al voorjaar is. De vrouw is opgelucht met mijn bevestiging. Ik ben blij dat zij me erop wees. In verbazing staan we samen even te luisteren naar dit nieuwjaarsconcert. „We hadden elkaar gewoon even nodig!” zegt ze. Ik vind dat een mooie metafoor op de eerste dag van dit nieuwe jaar: we hebben elkaar nodig om de mooie dingen te zien, te horen en op te merken. Op een mooi 2023!
Antoinette van den Steenhoven
LikeLike
Zo geen Ikje…
LikeGeliked door 1 persoon
Maar wél een overpeinzi(n)kje
LikeGeliked door 2 people
scheiden
Mijn dochter (5) vertelt dat de ouders van een kind in de klas gaan scheiden en dat dit in de kring besproken is. Ik reageer vrij geschrokken met „jeetje, wat vervelend voor hem” en vraag aan haar of ze wel eens bang is dat papa en ik gaan scheiden. Mijn dochter rolt met haar ogen. „Nee, natuurlijk niet, jullie zijn niet eens getrouwd.”
Mariëtte Mol
LikeLike
Ja, dat maakt het wel makkelijker.
LikeLike
Ik bedoel het scheiden-Ikje.
LikeLike
Ik vrees dat mijn actie pawi los te weken van het burenblog jammerlijk mislukt is. Nou ja, het laatste wat pawi natuurlijk wil is een pion worden in een margeblogoorlog.
Indra:
Lummel had ook ooit een bloedhekel aan APD. Opportunisme is beide heren niet vreemd.
Bas Opendeur: “Maar emotioneel gezien doet een samenwonend stel dat uit elkaar gaat exact hetzelfde met de gemoedstoestand van een van hen afhankelijk kind“.
Sjiek van Bas dat hij het gechicaneer van DSR negeert maar het ignoreren van pawi blijft een wonderlijke zaak. Da’s niet sjiek, da’s sjofel.
LikeGeliked door 1 persoon
Een dergelijke opmerking uit de mond van een vijfjarige in deze tijd verbaast me totaal niet. Ik merk het ook aan de jongere patiëntjes in de ziekenhuizen: er wordt veel meer met hen gedeeld, waardoor ze sowieso veel weerbaarder zijn dan wij vroeger.
LikeGeliked door 1 persoon
Voor zover ik pawi ken door haar internetbijdragen lijkt ze me niet iemand die zich makkelijk laat lokken of sturen. Daarom verbaast het me eigenlijk dat ze al niet veel eerder in opstand gekomen is tegen Bovenmeester Bas. 🙂
LikeLike
Manager Bas. Je merkt hoe hij gebruik maakt van manager-handigheidjes. Niet plompverloren met een mededeling komen maar die mededeling aankondigen:
Dus niet zomaar een mededeling maar een belangrijke mededeling. Zoiets straalt gezag en controle uit en de manager vindt het boeiend om te zien hoe zijn personeel aan het speculeren slaat.
De kans dat Bas écht iets belangrijks gaat aankondigen, bijvoorbeeld dat hij stopt met zijn blog of DSR gaat bannen, lijkt me zeer gering.
Stoppen zou wel het beste zijn want het gaat niet goed daar bij de buurtjes. Alleen nog een klierende en zanikende DSR en een lummel die met afgezaagde mopjes ( de week wordt woensdag doormidden gezaagd) de moed erin probeert te houden.
Of misschien gaat Bas samenwerken met http://www.nikjes.nl/? Bas is behoorlijk enthousiast over die site met afgekeurde ikjes maar waarom zou je ikjes die het niet gehaald hebben willen lezen? Daar is nauwelijks publiek voor.
LikeLike
Zucht
Dinsdagavond bij de fietsenmaker op Amsterdam Centraal. Terwijl een man mijn fiets repareert, staat zijn collega even voor zich uit te staren bij de kassa en slaakt een diepe zucht. Ik vraag of hij een lange dag heeft gehad „Nee.” Hij kijkt me recht aan. „Een kutleven.”
Janna Reinsma
LikeLike
Dat zou zo maar eens Amsterdamse humor kunnen zijn… maar al wéér totaal geen ikje. Diepe zucht!
LikeGeliked door 1 persoon
Eens.
LikeGeliked door 1 persoon
Buurman Bas is wel heel erg interessant aan het doen. En houdt den lezer in een ondraaglijke spanning. Elke klik op zijn blogje levert wel inkomsten op gezien de tussenliggende en hinderlijke advertenties.
Slimme Bas, hoor!!
LikeLike
Die inkomsten stellen echt helemaal niets voor. Kun je met drie personen karig één keer per jaar in Scheveningen voor uit eten. Nietwaar Luvienna?
Mijn voorspelling, buurman Bas zijn bekendmaking wordt een anticlimax. Hoop gedoe om niks.
Wat geen gedoe om niks is: Ad Hok zijn operatie volgende week maar daar heb ik veel vertrouwen in. De beste gezondheidzorg vind je namelijk in de VS (als je het kunt betalen en dat kan Ad ongetwijfeld).
Heel veel sterkte Ad!
LikeLike
Karig met 3 personen één keer in Scheveningen eten kan inderdaad, heer Roos!
Heer Ad Hok: sterkte met de operatie! Komt ongetwijfeld goed. Wij denken aan je!
LikeLike
Rekenen
Ik koop een afdruiprek van 12,99 euro. Bij de kassa betaal ik met een biljet van vijftig euro. De jongeman vraagt vriendelijk of ik gepast of anders met pin kan betalen. Dat wil ik niet, maar ik bied aan om er drie euro bij te geven. De paniek slaat toe. Het lukt hem niet het juiste bedrag te bepalen dat ik terugkrijg. Hij bekent dat rekenen niet zijn sterkste punt is, omdat hij op school dacht het later nooit nodig te hebben. We lachen er samen om. Met een collega komen ze eruit. Ik krijg veertig euro terug. „Is dat twee briefjes van twintig?”
Barbara Caspers-Oosterhoff
LikeLike
Hoi Ad, hopelijk staat je geen al te zware operatie te wachten en staat er een uiterst capabel team op jou te wachten. Hou je taai!
LikeLike
Dank je, Indra. Het gaat om een knieprothese. A.s. woensdag.
LikeLike
Nou ja zeg, mijn voorspelling:
Is niet uitgekomen, DSR wordt inderdaad geband!
Heel benieuwd hoe de andere bezoekers, in het bijzonder lummel, op dat breakende nieuws zullen reageren.
LikeLike
Bas verwacht geen bijval, maar zelden heeft een reactie mij zo getroffen. Ik heb vanaf de NRC-jaren, toen ik nog onder een andere naam reageerde, tegen dsr zo’n bierkaai-gevecht geleverd, dat ik er zelf naar van werd.
Ik heb in al die jaren heel wat mensen zien afhaken, gefrustreerd als ze waren door dit manneke, die nog nooit een excuus over de lippen wist te krijgen, zelfs niet na grove beledigingen van zijn kant.
Ik besloot me niet te laten kisten, maar toen ik een paar dagen geleden door hem als jammerhout betiteld werd, terwijl hij onwetend was over wat me de laatste twee jaar op medisch gebied is overkomen, terwijl ik daar niets over had gezegd en bewust anderhalf jaar ben weggebleven, toen begon de maat ook voor mij vol te raken.
Hoe verstandig was het van Roos om hem al veel eerder te weren!
Natuurlijk heeft Bas ook fouten gemaakt, maar hij onderkent en erkent deze gelukkig.
Ik feliciteer Bas met dit besluit en wens hem alle succes met zijn blog.
LikeLike
Ik kreeg nu pas de tijd om de volledige mededeling van Bas te lezen en met deze conclusie ben ik volledig eens: DSR is onverbeterlijk. Het heeft geen enkele zin met hem in discussie te gaan.
De onvoorwaardelijke steun van pawi en lummel verbaast me wel. Zien ze dan echt niet wat een vervelend heerschap DSR is (in het bijzonder voor blogbeheerders)?
Bas: “De voormalige reageerder zal ongetwijfeld als Thaddeus Plomp wel weer bij de buren opduiken”.
Dat ongetwijfeld kun je vergeten, Bas. Van mij zou Thaddeus, zij het streng gemodereerd, hier weer mogen reageren maar Indra en Hannah hebben zo’n pesthekel aan DSR (en terecht), dat ga ik ze echt niet aandoen.
DSR gaat hier dus niet opduiken maar waar dan wel? Op het blog van lummel?
Sportief Bas dat je JdW je excuses aanbiedt (al zullen die hem niet snel bereiken). Wel heel irritant de bewering ik DSR zijn IP-adres heb gepubliceerd. Dat is NIET WAAR!
DSR (Thaddeus) zijn IP adres heb ik toentertijd geanonimiseerd weergegeven, ongeveer op dezelfde manier zoals creditkaartmaatschappijen dat doen: 91** **** **** ****.
LikeLike
Wat heeft zich in het verleden toch veel ellendigs afgespeeld dat deze dsr vnl initieerde. Deze man moet in zijn jeugd zo gefrustreerd zijn geraakt dat hij in zijn volwassen leven nog steeds kwaadaardig, pestend om zich heen blijft slaan.
LikeLike
Plechtig
Aan mijn zoon van zes leg ik uit dat sommige jongens zich een meisje voelen. Je kan dan naar de dokter om een meisje te worden, als je dat echt graag wil.
Een paar dagen later, na een frisse neus in het bos in de regen, gaat mijn zoon voor me staan. Zijn haren nat, zijn gezicht plechtig. „Mama, ik ga naar de dokter. Ik wil echt graag een hond worden.”
Tessa Dopheide
LikeGeliked door 1 persoon
😆
LikeLike
Het is nu wel heel stilletjes geworden bij de buren maar wel stoer van Bas dat hij onverstoorbaar het Ikje plaatst en er ook commentaar op levert:
Hier het commentaar van ChatGPT:
LikeLike
Haha, die robot toch! Hoe komt hij erop!
Het is altijd weer grappig om te constateren dat een kind precies datgene haalt uit welke voorlichting dan ook dat hij kan begrijpen en aankan. Dus al het té vroegtijdig vertelde komt vanzelf in zijn/haar kleine prullenmand terecht.
LikeGeliked door 2 people
Klopt, heel bijzonder die kinderen maar robots zijn ook amazing.
Dall-E genereerde het volgende plaatje bij deze tekst: “A boy of six years old with wet hair turns into a dog“.
LikeLike
Inderdaad stoer van Bas, maar ik vond jou nog vele malen stoerder indertijd om door te gaan, ondanks al het getreiter en met nog slechts een paar actieve reageerders. Ik heb het idee dat er ook hier veel mensen meelezen en zich liever afzijdig houden dan hun mening te ventileren.
LikeGeliked door 1 persoon
Gemiddeld zo’n 20 bezoekers, de meeste alleen meelezend, per dag, Indra.

LikeLike
Dus a silent majority, Roos…tja, hoe maak je hier nog een gezellig blogje van? Ik zou het niet weten. Het zelfde geldt voor Bas.
LikeLike
Geen idee, Indra.
Dat hele concept, een ikjespanel, is misschien niet (langer) levensvatbaar. Anonieme criticasters die persoonlijke verhaaltjes kei- en keihard door de mangel halen. Het is niet lief en het is niet aardig.
Daar komt dan nog een bijzonder vervelend heerschap bij, een mijnheer die zichzelf verhief tot Paus van de ikjeskritiek en meende dat hij daarom iedereen en alles mocht schofferen (in het bijzonder de blogbeheerders die de ikjes faciliteren).
Ik ben wel benieuwd hoe het nu verder gaat met Bas. Bas rekent zich rijk met zijn 1200 volgers (dit blog telt 20 volgers) maar zijn blog lijkt me met alleen Timmerark als reageerder niet echt levensvatbaar.
Tja, die Bas. Ongelooflijk hoe makkelijk pawi en lummel hem laten vallen. Het herinnert me aan het besloten forum dat we ooit hadden en hoe een paar leden (Dom Blondje o.a.) zich fel keerden tegen Apie. De enige die hem toen steunde was HR.
Het kan gek lopen als je bedenkt hoe Bas de afgelopen jaren mij door het slijk heeft gehaald.
Lummel: “Ik organiseer deze week een zoemvergadering met mijn vrienden alhier.”
Benieuwd wie die vrienden alhier zijn. DSR en pawi?
Bas gaf DSR nog de gelegenheid voor een laatste reactie en noemt zijn afscheid waardig. Nou, ik zie er niets waardigs aan. Ik zie alleen maar een slinkse poging de tweespalt terug te brengen tot één faux pas: “Mijn laatste commentaar op het laatste Ik-je was inderdaad doorgeschoten“.
LikeLike
Het woord “doorgeschoten” was inderdaad wel een heel eufemistische kwalificatie voor zijn laatste commentaar op het laatste ikje van het jaar en geeft weer haarfijn aan hoe weinig overtuigd dsr is van zijn eigen falen.
Maar goed, laten we verder maar geen woorden vuil maken aan deze persoon.
Hoe het verder met jouw blog gaat lopen wachten we maar af. Ik denk wel, zoals jij al suggereert, dat het concept ïkjespanel op sterven na dood is. Wat resteert is dan nog “de afbeelding van vandaag”. Dat vind ik zelf nog wél een aardig concept, alleen heb ik niet altijd de tijd en gelegenheid om daar rustig over na te denken.
Hopelijk duiken Ad (na zijn knieoperatie), Ilona en Bertje binnenkort ook weer op.
LikeGeliked door 1 persoon