Een koopje was het. Zestien euro voor een geëmailleerde pannenset. Klik – in ’t winkelwagentje van de webshop. Morgen zou ik mijn bestelling in de dichtstbijzijnde vestiging kunnen afhalen. Handen wrijven. De volgende dag meld ik aan de kassa dat ik een pakket heb besteld. Een kast gaat open en een wonderbaarlijk klein pakje komt tevoorschijn. Een pannenset voor de bereiding van amuses? De kassadame scant het artikel. Op haar display verschijnt: „speelgoed pannenset”.
De roetveegpietdiscussie gaat voorbij aan mijn kleindochter van amper 4 jaar. Bij haar wordt de magie van het Sinterklaasfeest op een andere wijze op de proef gesteld. Bij de intocht van de goedheiligman in onze Hanzestad krijgt ze twee keer een hand van een vrouwelijke zwarte Piet, waarna ze haar moeder toefluistert: „Als die mevrouwenpiet haar pietenmuts en haren afdoet is ze gewoon weer mevrouw”.
Aan het tafeltje naast me in de koffiezaak zit een iets te vlotte vent te praten met een jonge, wat terughoudende vrouw. Hij vraagt haar of ze vorig jaar ook bij het bedrijfsweekend was in Zuid-Limburg. „Vraag je dat nou serieus aan me?” hoor ik haar zeggen. Ook ik kijk hem nu aan, maar hij graaft zijn kuil nog dieper. „Ja, ik herinner me dat niet zo goed.” Hoopvol wacht ze nog even, maar dan is het genoeg: „Hoe denk je dat je daar gekomen bent?”
Op de vacature ‘medewerker bediening’ hebben twee mannen gesolliciteerd. Voordat ik de gesprekken inga, check ik de cv’s. Een van hen had toch een scan van zijn pasfoto ingeleverd? Ik haal wat papieren overhoop en vind het A4’tje met de foto van een Brad Pitt-lookalike. Tijd om de eerste sollicitant op te halen. Omdat ik hem in het café niet zie zitten, roep ik zijn naam. Een jongeman met zwart haar staat van de barkruk op en steekt zijn hand uit. Verbaasd kijk ik in de bruine ogen. „Hè? Ik heb net je foto bekeken. Ik verwachtte een blonde jongeman met helderblauwe ogen.” Daarop antwoordt hij: „Klinkt alsof ik tegenval. Heeft het nog zin om te solliciteren?”
Als ik met vakantie ben past Carla op mijn konijn. Ze moet er op letten dat haar mannetjeskonijn en mijn vrouwtjeskonijn niet bij elkaar komen. Terug van vakantie haal ik mijn huisdier op. Kort daarna is er ’s morgens een nestje met vijf jongen in het hok. Ik reken uit dat het konijn van Carla de vader moet zijn. Anders zou ik niet weten hoe deze zwangerschap is ontstaan. Als ik aan haar vraag hoe het zit, wordt ze vuurrood en zegt: „Oh nee… zoiets doet mijn konijn niet!”
Na een lange dag nog snel langs de supermarkt. Bij het naar buiten gaan komt er een man naast me lopen, die vraagt hoe het gaat. Als ik de wedervraag stel zegt hij dat hij honger heeft. Ik bied aan terug naar binnen te lopen om wat te eten voor hem te kopen. Wat verbaast kijkt hij me aan. „Ik wilde jou mee uit eten vragen.”
Pannen
Een koopje was het. Zestien euro voor een geëmailleerde pannenset. Klik – in ’t winkelwagentje van de webshop. Morgen zou ik mijn bestelling in de dichtstbijzijnde vestiging kunnen afhalen. Handen wrijven. De volgende dag meld ik aan de kassa dat ik een pakket heb besteld. Een kast gaat open en een wonderbaarlijk klein pakje komt tevoorschijn. Een pannenset voor de bereiding van amuses? De kassadame scant het artikel. Op haar display verschijnt: „speelgoed pannenset”.
Ruben Weekers
LikeLike
Meneer was not amused met zijn pannenset voor amuses.
LikeLiked by 1 persoon
Mevrouw Piet
De roetveegpietdiscussie gaat voorbij aan mijn kleindochter van amper 4 jaar. Bij haar wordt de magie van het Sinterklaasfeest op een andere wijze op de proef gesteld. Bij de intocht van de goedheiligman in onze Hanzestad krijgt ze twee keer een hand van een vrouwelijke zwarte Piet, waarna ze haar moeder toefluistert: „Als die mevrouwenpiet haar pietenmuts en haren afdoet is ze gewoon weer mevrouw”.
Hans Hermsen
LikeLike
Lift
Aan het tafeltje naast me in de koffiezaak zit een iets te vlotte vent te praten met een jonge, wat terughoudende vrouw. Hij vraagt haar of ze vorig jaar ook bij het bedrijfsweekend was in Zuid-Limburg. „Vraag je dat nou serieus aan me?” hoor ik haar zeggen. Ook ik kijk hem nu aan, maar hij graaft zijn kuil nog dieper. „Ja, ik herinner me dat niet zo goed.” Hoopvol wacht ze nog even, maar dan is het genoeg: „Hoe denk je dat je daar gekomen bent?”
Peter S. Visser
LikeLike
Sollicitant
Op de vacature ‘medewerker bediening’ hebben twee mannen gesolliciteerd. Voordat ik de gesprekken inga, check ik de cv’s. Een van hen had toch een scan van zijn pasfoto ingeleverd? Ik haal wat papieren overhoop en vind het A4’tje met de foto van een Brad Pitt-lookalike. Tijd om de eerste sollicitant op te halen. Omdat ik hem in het café niet zie zitten, roep ik zijn naam. Een jongeman met zwart haar staat van de barkruk op en steekt zijn hand uit. Verbaasd kijk ik in de bruine ogen. „Hè? Ik heb net je foto bekeken. Ik verwachtte een blonde jongeman met helderblauwe ogen.” Daarop antwoordt hij: „Klinkt alsof ik tegenval. Heeft het nog zin om te solliciteren?”
Anita Mulleneers
LikeLike
Manieren
Als ik met vakantie ben past Carla op mijn konijn. Ze moet er op letten dat haar mannetjeskonijn en mijn vrouwtjeskonijn niet bij elkaar komen. Terug van vakantie haal ik mijn huisdier op. Kort daarna is er ’s morgens een nestje met vijf jongen in het hok. Ik reken uit dat het konijn van Carla de vader moet zijn. Anders zou ik niet weten hoe deze zwangerschap is ontstaan. Als ik aan haar vraag hoe het zit, wordt ze vuurrood en zegt: „Oh nee… zoiets doet mijn konijn niet!”
Jeanette den Engelse
LikeLike
Nounounounou…
LikeLiked by 1 persoon
Honger
Na een lange dag nog snel langs de supermarkt. Bij het naar buiten gaan komt er een man naast me lopen, die vraagt hoe het gaat. Als ik de wedervraag stel zegt hij dat hij honger heeft. Ik bied aan terug naar binnen te lopen om wat te eten voor hem te kopen. Wat verbaast kijkt hij me aan. „Ik wilde jou mee uit eten vragen.”
Anne-Marie Jansen
LikeLike
Hahahahaha!
LikeLike
Wat mij verbaast is dat Anne-Marie en de NRC redactie niet schijnen te weten dat de man haar “verbaasd” aankeek.
LikeLike
Verbazingwekkend.
LikeLike