Bettine Vriesekoop geeft een tafeltennisclinic aan een groepje enthousiaste amateurs. Eén van hen is uitverkoren en mag een rally spelen met deze legendarische speelster.
Trots en gelukkig staat hij achter de tafel. „Je speelt zo verkrampt in je schouders!”, roept ze hem tijdens het spelen toe. „Vind je het gek?” roept hij direct terug. „Ik speel tegen Bettine Vriesekoop!”
Een vriendelijke oude dame vraagt me of ik hier bekend ben. Ze laat me een briefje zien, waarop in een keurig ouderwets handschrift ‘Villa Mony’ en een adres geschreven staan. De naam zegt me niets, het adres is dat van de straat waarin we ons bevinden. „Het is iets met muziekuitvoeringen en zo.” Het kwartje valt. Ik draai me om en wijs haar op de gevel van het gebouw achter ons, waar twee banieren aan hangen met in koeienletters Philharmonie erop.
Tijdens het ontbijt in een hotel aan de rand van de Veluwe wordt een man onwel. Hij hangt op een vreemde manier over zijn tafel. Mijn op dit soort situaties getrainde echtgenote belt 112. Ik kijk wat ik kan betekenen en leg meneer samen met iemand anders in afwachting van medische hulp in de stabiele zijligging. Hij komt weer bij en spreekt liggend met de centralist via de telefoon die mijn echtgenote hem aanreikt. Het ontbijt kan worden voortgezet, maar ik was eerst mijn handen. Als ik rustig de eetzaal weer binnenloop, snelt een vrouw op mij af en zegt op samenzweerderige toon: „Blijf vooral rustig, maar er is hier net iemand onwel geworden.”
Mijn dochter leest haar zoon voor uit de krant en citeert uit een artikel dat kinderen van hoog opgeleide ouders niet veel meer buiten spelen. Ze vraagt hem: „Maar jij speelde tot voor kort toch wel heel veel buiten?” Waarop de puberzoon antwoordt: „Ja, maar toen wist ik nog niet dat jullie hoog opgeleid zijn.”
Tijdens een boswandeling met familie door Limburg beklimmen we een aantal uitkijkhutten op zoek naar wild. Na een uitgebreide uitleg over vroeg opstaan, windrichting, boswachters en jagers volgt de onvermijdelijke vraag van de zesjarige: waarom schieten jagers dieren dood?
Voorzichtig leg ik uit dat te veel dieren van één soort niet goed is voor de natuur en dat jagers daarom soms sommige dieren doodschieten. Na een korte stilte volgt een overpeinzing: „En wat doen ze dan als er te veel mensen zijn?”
Kramp
Bettine Vriesekoop geeft een tafeltennisclinic aan een groepje enthousiaste amateurs. Eén van hen is uitverkoren en mag een rally spelen met deze legendarische speelster.
Trots en gelukkig staat hij achter de tafel. „Je speelt zo verkrampt in je schouders!”, roept ze hem tijdens het spelen toe. „Vind je het gek?” roept hij direct terug. „Ik speel tegen Bettine Vriesekoop!”
Roeland Jansen
LikeLike
Villa
Een vriendelijke oude dame vraagt me of ik hier bekend ben. Ze laat me een briefje zien, waarop in een keurig ouderwets handschrift ‘Villa Mony’ en een adres geschreven staan. De naam zegt me niets, het adres is dat van de straat waarin we ons bevinden. „Het is iets met muziekuitvoeringen en zo.” Het kwartje valt. Ik draai me om en wijs haar op de gevel van het gebouw achter ons, waar twee banieren aan hangen met in koeienletters Philharmonie erop.
Nico Groen
LikeLike
Vooral die koeienletters…
LikeLiked by 1 persoon
Onwel
Tijdens het ontbijt in een hotel aan de rand van de Veluwe wordt een man onwel. Hij hangt op een vreemde manier over zijn tafel. Mijn op dit soort situaties getrainde echtgenote belt 112. Ik kijk wat ik kan betekenen en leg meneer samen met iemand anders in afwachting van medische hulp in de stabiele zijligging. Hij komt weer bij en spreekt liggend met de centralist via de telefoon die mijn echtgenote hem aanreikt. Het ontbijt kan worden voortgezet, maar ik was eerst mijn handen. Als ik rustig de eetzaal weer binnenloop, snelt een vrouw op mij af en zegt op samenzweerderige toon: „Blijf vooral rustig, maar er is hier net iemand onwel geworden.”
Ron Tenge
LikeLike
Maw: eet hier niet! :-p
LikeLike
Buitenspelen
Mijn dochter leest haar zoon voor uit de krant en citeert uit een artikel dat kinderen van hoog opgeleide ouders niet veel meer buiten spelen. Ze vraagt hem: „Maar jij speelde tot voor kort toch wel heel veel buiten?” Waarop de puberzoon antwoordt: „Ja, maar toen wist ik nog niet dat jullie hoog opgeleid zijn.”
Toine Zwitserlood
LikeLike
Soort
Tijdens een boswandeling met familie door Limburg beklimmen we een aantal uitkijkhutten op zoek naar wild. Na een uitgebreide uitleg over vroeg opstaan, windrichting, boswachters en jagers volgt de onvermijdelijke vraag van de zesjarige: waarom schieten jagers dieren dood?
Voorzichtig leg ik uit dat te veel dieren van één soort niet goed is voor de natuur en dat jagers daarom soms sommige dieren doodschieten. Na een korte stilte volgt een overpeinzing: „En wat doen ze dan als er te veel mensen zijn?”
Thomas van der Schoor
LikeLike
Kijk, die zesjarige heeft het door. Benieuwd wat papa heeft geantwoord.
LikeLike