Toen het bergafwaarts ging met mijn Rotterdamse oma vormden haar zes dochters een liefdevol leger van zorg aan huis. Een onvermoeibare onderneming om hun moeder tot het laatst thuis te laten blijven.
Eén manier om oma nog wat in de watten te leggen, was het halen van een portie gerookte vis, waar ze dol op was.
Helaas smaakte oma tegen die tijd niet veel meer. Toen mijn tante nog vol goede moed probeerde: „Kijk, mam, dit is het neusje van de zalm!”, zei oma: „Nou, dan heb ik zeker z’n gat.”
Zoon en schoondochter zijn op bezoek. We praten over Journaallezeressen op NPO 1. Annechien Steenhuizen, Dionne Stax en Astrid Kersseboom passeren de revue. „Dan is er ook nog Amber” zeg ik. „Jurgen van den Berg presenteerde een tijdlang samen met haar het NOS Radio 1 Journaal. Haar achternaam weet ik zo gauw niet. Amber, Amber….” Mijn zoon schiet te hulp: „Alert”.
Met een goede vriend lunch ik op Ibiza bij een gezellig restaurantje onder de warme najaarszon. Aan het tafeltje naast ons zitten twee meiden. Mijn maatje merkt op dat een van hen uitzonderlijk knap is. „Mwah, beetje girl next door” zeg ik. Hij is het daar absoluut niet mee eens. Een uurtje later komen we terug bij het hotel. We herkennen meteen de dames die de kamer naast ons binnen gaan.
Op vrijdagmiddag sta ik eindeloos te twijfelen bij de sushibar. De keuzemogelijkheden zijn enorm en ook nog toegenomen ten opzichte van de vorige keer dat ik hier stond. De sushi-maker heeft mijn gedraal aangezien, komt uit zijn keuken en spreekt mij aan: „Moeilijk hè?”. Ik beaam dat ik er niet uitkom. „Tja, hoe meer keuze hoe moeilijker. Ik had vroeger maar één keuze”.
„Oh ja?”, vraag ik belangstellend.
„Ja, mijn moeder vroeg: Wil je nasi, of geen nasi?”
We zitten met onze twee dochters in de auto terug van de sinterklaasintocht. Een peuter en kleuter in vol ornaat als Zwarte Piet. Mijn ouders bellen en ik neem op met de luidspreker aan. Ze vertellen de meisjes dat het ze spijt er vandaag niet bij te kunnen zijn. Kerkbezoek ging voor. Als ze hebben opgehangen, heeft de oudste van de achterbank een vraag. „Wanneer vertellen we opa en oma dat God niet bestaat?”
Onze puberzoon lijkt ietsje te vol van zichzelf te worden. We proberen hem dus wat waardering voor de mensen om hem heen bij te brengen. De afgelopen tijd heb ik zelf veel steun ervaren in een lastige situatie. Dit weekend heb ik een hele stapel koekjes gebakken om iedereen te bedanken. Mijn zoon komt op de geur af. Ik leg hem uit waarom onze keuken is veranderd in een boter- en suikerhemel. Hij omhelst me en proeft even. Dan een compliment: „Mama, jij maakt echt de beste koekjes van de wereld.” Missie geslaagd, denk ik nog. Hij loopt terug naar zijn kamer en voegt toe: „… èn de beste kinderen”.
heerrozenwater 
Een portie vis
Toen het bergafwaarts ging met mijn Rotterdamse oma vormden haar zes dochters een liefdevol leger van zorg aan huis. Een onvermoeibare onderneming om hun moeder tot het laatst thuis te laten blijven.
Eén manier om oma nog wat in de watten te leggen, was het halen van een portie gerookte vis, waar ze dol op was.
Helaas smaakte oma tegen die tijd niet veel meer. Toen mijn tante nog vol goede moed probeerde: „Kijk, mam, dit is het neusje van de zalm!”, zei oma: „Nou, dan heb ik zeker z’n gat.”
Stan van der Burght
LikeLike
Wrang geestig
LikeLike
Zó ziek en toch nog een grapje maken, die oma blijf je herinneren voor altijd.
LikeGeliked door 2 people
Amber
Zoon en schoondochter zijn op bezoek. We praten over Journaallezeressen op NPO 1. Annechien Steenhuizen, Dionne Stax en Astrid Kersseboom passeren de revue. „Dan is er ook nog Amber” zeg ik. „Jurgen van den Berg presenteerde een tijdlang samen met haar het NOS Radio 1 Journaal. Haar achternaam weet ik zo gauw niet. Amber, Amber….” Mijn zoon schiet te hulp: „Alert”.
Tia Albers
LikeLike
Nieuwslezeres Amber Brantsen. Service van de zaak.
LikeLike
Dank voor de service, blogbaas. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Next door
Met een goede vriend lunch ik op Ibiza bij een gezellig restaurantje onder de warme najaarszon. Aan het tafeltje naast ons zitten twee meiden. Mijn maatje merkt op dat een van hen uitzonderlijk knap is. „Mwah, beetje girl next door” zeg ik. Hij is het daar absoluut niet mee eens. Een uurtje later komen we terug bij het hotel. We herkennen meteen de dames die de kamer naast ons binnen gaan.
Ralph Cohen
LikeLike
Sushi
Op vrijdagmiddag sta ik eindeloos te twijfelen bij de sushibar. De keuzemogelijkheden zijn enorm en ook nog toegenomen ten opzichte van de vorige keer dat ik hier stond. De sushi-maker heeft mijn gedraal aangezien, komt uit zijn keuken en spreekt mij aan: „Moeilijk hè?”. Ik beaam dat ik er niet uitkom. „Tja, hoe meer keuze hoe moeilijker. Ik had vroeger maar één keuze”.
„Oh ja?”, vraag ik belangstellend.
„Ja, mijn moeder vroeg: Wil je nasi, of geen nasi?”
Heleen Akerboom-Menger
LikeLike
Opa en oma
We zitten met onze twee dochters in de auto terug van de sinterklaasintocht. Een peuter en kleuter in vol ornaat als Zwarte Piet. Mijn ouders bellen en ik neem op met de luidspreker aan. Ze vertellen de meisjes dat het ze spijt er vandaag niet bij te kunnen zijn. Kerkbezoek ging voor. Als ze hebben opgehangen, heeft de oudste van de achterbank een vraag. „Wanneer vertellen we opa en oma dat God niet bestaat?”
Roderik van der Ploeg
LikeLike
Waardering
Onze puberzoon lijkt ietsje te vol van zichzelf te worden. We proberen hem dus wat waardering voor de mensen om hem heen bij te brengen. De afgelopen tijd heb ik zelf veel steun ervaren in een lastige situatie. Dit weekend heb ik een hele stapel koekjes gebakken om iedereen te bedanken. Mijn zoon komt op de geur af. Ik leg hem uit waarom onze keuken is veranderd in een boter- en suikerhemel. Hij omhelst me en proeft even. Dan een compliment: „Mama, jij maakt echt de beste koekjes van de wereld.” Missie geslaagd, denk ik nog. Hij loopt terug naar zijn kamer en voegt toe: „… èn de beste kinderen”.
Lucia Ferron
LikeLike
Zoonlief kan dat best als grapje hebben bedoeld.
LikeLike
Dat is wel zeker.
Suikerzoet Ikje maar Lucia is vergeven, de feestdagen komen eraan.
LikeGeliked door 1 persoon
De wees-lief-voor-elkaardagen. 🙂
LikeLike