Veel te laat met iets extra’s voor de krantenbezorger, besluit ik hem ’s ochtends op te wachten. Anders lukt het nooit. Goedemorgen, zeg ik, maar het is niet onze vaste krantenbezorger. Waar is hij? vraag ik aan zijn vervanger. Hij is overleden, 71 jaar, hartstilstand net voor de Kerst, zegt hij. De krantenbezorger vóór hem was ook in de zeventig en is overleden. Nu kunnen ze niemand meer vinden en heb ik drie wijken, zegt de 73-jarige man.
Vanuit de lezersschare klonk deze week een oproep aan DSR om zijn befaamde Eindoordelen (c), het analytisch instrument dat een referentiekader verschafte aan de totdantoe ongerichte bespreking van het NRC-volkslectuurhoekje, te hervatten.
Aan de andere kant is er behoefte geuit aan modernisering, en ook daar valt iets voor te zeggen.
Om aan beide wensen tegemoet te komen, zal DSR vandaag zijn keuze bekend maken voor het Beste Ik-je van het Jaar en het Slechtste Ik-je van het Jaar Totnutoe. Daarvoor is hij even teruggegaan in de archieven, maar vanaf morgen dingen alle Ik-jes mee.
Ieder Ik-je maakt dus kans om in een van beide categorieen te worden bijgezet. Het Ik-je dat wordt vervangen, kukelt roemloos van het podium -allicht een opluchting voor de inzender van het Slechtste Ik-je- om te verdwijnen in de nevelen van de geschiedenis. Eeuwige roem of beruchtheid wachten de Ik-jes die aan het eind van het jaar in deze Top-1-en prijken.
Eea vindt plaats in aanvulling op de dagelijkse kritische bespreking, die de basis zal vormen van DSR’s afweging, eventueel aangevuld of aangepast naar aanleiding van interessante discussiebijdragen.
Je berichten in meervoud doen me niet aan de gaskamers denken. Je oproep aan mijn lieve vaste reageerders zich bij jou te melden doet me aan WO2 denken.
Ik heb nu eenmaal die associatie en we doen hier niet aan censuur. Dat zou je langzamerhand moeten weten.
“Op een of andere manier herinnert me dat aan De Tweede Wereldoorlog toen joden zich doodsbang hebben aangemeld en vervolgens zijn afgevoerd naar de gaskamers” – ditxit HR.
HR kan wurmen wat ie wil maar er staat wat er staat.
Ja, inderdaad, dat heb ik ook gezegd. Je oproep aan mijn lieve reageerders zich bij jou te melden doet me aan WO2 en daarmee de gaskamers denken. Ik probeer me nergens uit te wurmen.
Het grappige is wel dat ik in het verleden DSR de Pol Pot van het JdW blog heb genoemd. Dat heb ik niet teruggenomen en ik heb ook niet mijn excuses daarvoor aangeboden. Nu herinnert één opmerking van DSR mij aan WO2 en hij gooit het bijltje er bij neer. Niet meteen want hij meende eerst nog dat die opmerking bedoeld was hem weg te jagen. Hij heeft zich denkelijk laten opnaaien door Bertje. Of dat overigens de lieve Bertje is uit het verleden waag ik zeer te betwijfelen. IP-adres komt niet overeen met de/het huidige Bertje.
DSR heeft mij in het verleden op het buurmanblog weleens NSB-gedrag verweten omdat ik een dubieuze reactie van hem rapporteerde. Heeft hij nog steeds niet zijn excuses voor aangeboden.
Ja, je bent duidelijk geweest maar je zult daarbij moet toegeven dat gezien het verleden je overwegingen nergens op slaan.
Je hoopt op een ijzige stilte maar de enige twee die we hier niet terug zullen vinden zijn jij en Bertje (waarschijnlijk een trol). Welnu, dat is de situatie van twee weken geleden en daar is niets mis mee.
En daarbij: DSR noemde mij vorig jaar nog een schavotbouwer en kwam met de vileine vraag: “Zou jij bij HR onderduiken?”, daarmee ondubbelzinnig implicerend dat ik fout zou zijn geweest in de oorlog.
Heel vroeger, Kon een reactant een opmerking maken naar inhoud. etc ener ‘ikje’. Dat nu is hier geschiedenis. Er worden zinnen aan een geregen, met zoveel ‘incrowd’ geluk, daar ben ik niet voor hier.
Het levereren van enige reactie wordt door massale tevredenheid over eigen werk teniet gedaan
De gedachte , dat de papieren krant verdwijnt, heeft alle technologie overleefd.
De bezorgersleeftijd….geen idee….in alle cohorten zijn cycli van zij die. overlijden. Het is niet anders
Mijn dochter van vijf en ik zitten in de auto. Op de radio gaat het over het overlijden van meneer Aart. We kennen hem beiden van Sesamstraat. Ik van vroeger, zij van nu. Als ze me vraagt waarom hij is overleden, vertel ik dat het door een verkeersongeluk kwam. „Ook in Sesamstraat moet je goed uitkijken hè mam.”
Deze opmerking van een meisje van 5 jaar klinkt heel wat aannemelijker dan die van het kindje van 2 1/2 die onlangs de term “te berde brengen” zou hebben gebruikt. Er zijn tegenwoordig weliswaar heel wat “hoogbegaafde” kinderen, maar toch…
Met mijn wederhelft ben ik aan het wandelen. Op een bospad passeren we een jong stel met een schat van een peuter. Het meisje is trots op elk zwabberend voetstapje.
Wij stoppen, en grinnikend roep ik: „Die zou je toch zo meenemen!”
„Zeker weten”, zegt de vader, „zo zijn wij ook aan haar gekomen!”
Mijn 92-jarige vader krijgt ’s nachts pijn op zijn borst. Hij ligt eenzaam in zijn bed en drukt op de alarmknop. De helden van de thuiszorg zijn snel ter plaatse. Ze pakken een flesje met nitrospray van zijn nachtkastje, spuiten het onder de tong en weg zijn de klachten. Mijn pa vindt het een wondermiddel. „Waarom hebt u dat zelf niet even toegediend?” vraagt de verpleegkundige, waarop mijn vader antwoordt: „Ik wist niet meer dat het voor mijn hart was, ik poets er altijd mijn bril mee.”
Gaat ‘t? Wat. doe. je eigenlijk?
Ik feliciteer de inzender van een gewonnen kop, AVV, ik identificeer ingezonden stukjes. van …..
Maar dat is machtig interressant…..bloeddruk verder goed?
Wens ik je een mooie vrijdag.
Serena ligt eruit, zo meteen ….ja ik ga ook. kijken.
Sinds een paar maanden ben ik Jobmaatje van een Eritrese jongeman die vier jaar geleden zijn thuisland is ontvlucht. Hij wil heel graag werken en zijn eigen geld verdienen. De Nederlandse taal is moeilijk voor hem en gecombineerd met weinig opleiding en werkervaring is het lastig een baan te vinden. Gelukkig vind ik een bedrijf op fietsafstand dat hem de kans biedt bij hen te komen werken. Dit bedrijf in textielbeheer verzorgt de reiniging van onder andere bed- en tafellinnen voor hotels en restaurants. Zijn eerste dag is spannend, ook voor mij. Aan het begin van de avond app ik hoe zijn dag verlopen is. Hij appt mij: ik was goed.
Uitgelaten fietst een groepje brugklassers van het schoolplein, recht in de armen van een tweetal politieagenten. De meeste kinderen weten op tijd hun smartphones weg te stoppen, maar een jochie is zo druk aan het bellen, dat hij ze niet in de gaten heeft. Hij wordt staande gehouden door de agenten. Geschrokken luistert hij naar de reprimande, bedeesd geeft hij antwoord op hun vragen. Je zou haast medelijden krijgen. Ze besluiten geen proces-verbaal op te maken. Het mannetje glimlacht opgelucht en vol beloftes propt hij zijn telefoon diep in zijn zak. Bij het afscheid komt de branieschopper in hem boven. Hij stapt op zijn fiets, zwaait nog even naar de agenten en roept: „We bellen!”
heerrozenwater 
Bezorgd
Veel te laat met iets extra’s voor de krantenbezorger, besluit ik hem ’s ochtends op te wachten. Anders lukt het nooit. Goedemorgen, zeg ik, maar het is niet onze vaste krantenbezorger. Waar is hij? vraag ik aan zijn vervanger. Hij is overleden, 71 jaar, hartstilstand net voor de Kerst, zegt hij. De krantenbezorger vóór hem was ook in de zeventig en is overleden. Nu kunnen ze niemand meer vinden en heb ik drie wijken, zegt de 73-jarige man.
Isabelle Schotanus
LikeLike
De papieren krant sterft uit. :-p
LikeLike
Het verloop onder de kranten’jongens’ valt me tegen. Er is toch niets gezonders dan op de fiets door weer en wind te gaan.
LikeLike
Kennelijk is het dodelijk. :-p
LikeLike
Hmm, het “volledig nieuw Ik-jesbeoordelingssysteem” valt een beetje tegen 😦
LikeLike
😆
LikeLike
Oeps, ik had de reactie infra van DSR niet gezien…. sorry hoor! 😉
LikeLike
Bertje popelt van ongeduld maar slaat de plank mis -milde glimlach-icoon-. DSR zou in zo’n geval zelf-moderatie aanvragen -grinik-icoon-
LikeLike
Vanuit de lezersschare klonk deze week een oproep aan DSR om zijn befaamde Eindoordelen (c), het analytisch instrument dat een referentiekader verschafte aan de totdantoe ongerichte bespreking van het NRC-volkslectuurhoekje, te hervatten.
Aan de andere kant is er behoefte geuit aan modernisering, en ook daar valt iets voor te zeggen.
Om aan beide wensen tegemoet te komen, zal DSR vandaag zijn keuze bekend maken voor het Beste Ik-je van het Jaar en het Slechtste Ik-je van het Jaar Totnutoe. Daarvoor is hij even teruggegaan in de archieven, maar vanaf morgen dingen alle Ik-jes mee.
Ieder Ik-je maakt dus kans om in een van beide categorieen te worden bijgezet. Het Ik-je dat wordt vervangen, kukelt roemloos van het podium -allicht een opluchting voor de inzender van het Slechtste Ik-je- om te verdwijnen in de nevelen van de geschiedenis. Eeuwige roem of beruchtheid wachten de Ik-jes die aan het eind van het jaar in deze Top-1-en prijken.
Eea vindt plaats in aanvulling op de dagelijkse kritische bespreking, die de basis zal vormen van DSR’s afweging, eventueel aangevuld of aangepast naar aanleiding van interessante discussiebijdragen.
LikeGeliked door 1 persoon
Hulde! Waar hebben we dit aan verdiend, vraagt een mens zich af…….. 🙂
LikeLike
Tsja, alleen de Mooie Muziek Van Het Leger ontbreekt nog. En Rokjesdag valt misschien dit jaar wel in januari!
LikeLike
Waar hebben we dit aan verdiend is natuurlijk een uitstekende vraag.
In het Week 3 -topic meldt HR dat DSR’s berichten hem aan gaskamers doen denken. En nog is ie te bescheten om DSR er zelf uit te zetten.
Ik lijk wel hardstikke gek en hou de eer bij deze aan mezelf. Graag mijn Kroost-topic verwijderen.
LikeLike
Gelijk heb je, DSR. Ik ga zometeen mijn vertrek aankondigen.
LikeLike
Je berichten in meervoud doen me niet aan de gaskamers denken. Je oproep aan mijn lieve vaste reageerders zich bij jou te melden doet me aan WO2 denken.
Ik heb nu eenmaal die associatie en we doen hier niet aan censuur. Dat zou je langzamerhand moeten weten.
LikeLike
“Op een of andere manier herinnert me dat aan De Tweede Wereldoorlog toen joden zich doodsbang hebben aangemeld en vervolgens zijn afgevoerd naar de gaskamers” – ditxit HR.
HR kan wurmen wat ie wil maar er staat wat er staat.
LikeLike
Ja, inderdaad, dat heb ik ook gezegd. Je oproep aan mijn lieve reageerders zich bij jou te melden doet me aan WO2 en daarmee de gaskamers denken. Ik probeer me nergens uit te wurmen.
Goed lezen DSR!
LikeLike
Hallucinant.
Als ik het had kunnen opbrengen, was ik pas morgen vertrokken. Had je de vlag uit kunnen steken en Dolle Dinsdag vieren.
Haal je mijn Kroost-topics weg?
LikeLike
Het grappige is wel dat ik in het verleden DSR de Pol Pot van het JdW blog heb genoemd. Dat heb ik niet teruggenomen en ik heb ook niet mijn excuses daarvoor aangeboden. Nu herinnert één opmerking van DSR mij aan WO2 en hij gooit het bijltje er bij neer. Niet meteen want hij meende eerst nog dat die opmerking bedoeld was hem weg te jagen. Hij heeft zich denkelijk laten opnaaien door Bertje. Of dat overigens de lieve Bertje is uit het verleden waag ik zeer te betwijfelen. IP-adres komt niet overeen met de/het huidige Bertje.
DSR heeft mij in het verleden op het buurmanblog weleens NSB-gedrag verweten omdat ik een dubieuze reactie van hem rapporteerde. Heeft hij nog steeds niet zijn excuses voor aangeboden.
LikeLike
Ieder maakt zijn eigen afwegingen. De mijne heb ik gemaakt en toegelicht. Speculaties en oude koeien laat ik aan me voorbij gaan.
LikeLike
Wel graag mijn Kroost-bijdragen verwijderen.
LikeLike
Dat er gezien het verleden geen enkele logica in die afwegingen te bespeuren is zul je nu toch moeten toegeven.
Kroost-bijdragen ga ik niet verwijderen, die verdwijnen vanzelf uit het zicht. Ik heb je wel uit het menu verwijderd.
LikeLike
Ik ben duidelijk geweest en heb dan ook geen behoefte me nader te verklaren.
Verder spreken de feiten voor zich. De ijzige stilte zou je te denken moeten geven. Over reageerders wegjagen gesproken….
LikeLike
Ja, je bent duidelijk geweest maar je zult daarbij moet toegeven dat gezien het verleden je overwegingen nergens op slaan.
Je hoopt op een ijzige stilte maar de enige twee die we hier niet terug zullen vinden zijn jij en Bertje (waarschijnlijk een trol). Welnu, dat is de situatie van twee weken geleden en daar is niets mis mee.
LikeLike
En daarbij: DSR noemde mij vorig jaar nog een schavotbouwer en kwam met de vileine vraag: “Zou jij bij HR onderduiken?”, daarmee ondubbelzinnig implicerend dat ik fout zou zijn geweest in de oorlog.
Ja, inderdaad, de bekende balk en de splinter….
LikeLike
Heel vroeger, Kon een reactant een opmerking maken naar inhoud. etc ener ‘ikje’. Dat nu is hier geschiedenis. Er worden zinnen aan een geregen, met zoveel ‘incrowd’ geluk, daar ben ik niet voor hier.
Het levereren van enige reactie wordt door massale tevredenheid over eigen werk teniet gedaan
De gedachte , dat de papieren krant verdwijnt, heeft alle technologie overleefd.
De bezorgersleeftijd….geen idee….in alle cohorten zijn cycli van zij die. overlijden. Het is niet anders
LikeLike
Gevaarlijk
Mijn dochter van vijf en ik zitten in de auto. Op de radio gaat het over het overlijden van meneer Aart. We kennen hem beiden van Sesamstraat. Ik van vroeger, zij van nu. Als ze me vraagt waarom hij is overleden, vertel ik dat het door een verkeersongeluk kwam. „Ook in Sesamstraat moet je goed uitkijken hè mam.”
Claire Calkoen
LikeLike
Deze opmerking van een meisje van 5 jaar klinkt heel wat aannemelijker dan die van het kindje van 2 1/2 die onlangs de term “te berde brengen” zou hebben gebruikt. Er zijn tegenwoordig weliswaar heel wat “hoogbegaafde” kinderen, maar toch…
LikeGeliked door 2 people
Alweer pffff…
Ik had het spannender gevonden als dit er had gestaan:
We kennen hem beiden van Sesamstraat. Zij van vroeger, ik van nu.
LikeLike
😆 Ja, dat had nog stof tot nadenken kunnen geven…Overpeinzende nabeschouwingen of nabeschouwende overpeinzingen.
LikeGeliked door 1 persoon
Nu nog een reactie van Ad Hok en dan heeft het (gesprongen) pact met de duivel op het eerste gezicht niet al teveel schade aangericht.
LikeGeliked door 1 persoon
Meenemen
Met mijn wederhelft ben ik aan het wandelen. Op een bospad passeren we een jong stel met een schat van een peuter. Het meisje is trots op elk zwabberend voetstapje.
Wij stoppen, en grinnikend roep ik: „Die zou je toch zo meenemen!”
„Zeker weten”, zegt de vader, „zo zijn wij ook aan haar gekomen!”
Hans Greive (senior)
LikeLike
Ietwat omineuze uitsmijter.
LikeLike
Geadopteerd misschien?
LikeGeliked door 2 people
Zou heel goed kunnen dat-ie dat bedoelde.
LikeLike
Nachtkastje
Mijn 92-jarige vader krijgt ’s nachts pijn op zijn borst. Hij ligt eenzaam in zijn bed en drukt op de alarmknop. De helden van de thuiszorg zijn snel ter plaatse. Ze pakken een flesje met nitrospray van zijn nachtkastje, spuiten het onder de tong en weg zijn de klachten. Mijn pa vindt het een wondermiddel. „Waarom hebt u dat zelf niet even toegediend?” vraagt de verpleegkundige, waarop mijn vader antwoordt: „Ik wist niet meer dat het voor mijn hart was, ik poets er altijd mijn bril mee.”
Mieke Kerkhof
LikeLike
We hebben weer een MIkje.
LikeLike
Gaat ‘t? Wat. doe. je eigenlijk?
Ik feliciteer de inzender van een gewonnen kop, AVV, ik identificeer ingezonden stukjes. van …..
Maar dat is machtig interressant…..bloeddruk verder goed?
Wens ik je een mooie vrijdag.
Serena ligt eruit, zo meteen ….ja ik ga ook. kijken.
LikeLike
Wasgoed
Sinds een paar maanden ben ik Jobmaatje van een Eritrese jongeman die vier jaar geleden zijn thuisland is ontvlucht. Hij wil heel graag werken en zijn eigen geld verdienen. De Nederlandse taal is moeilijk voor hem en gecombineerd met weinig opleiding en werkervaring is het lastig een baan te vinden. Gelukkig vind ik een bedrijf op fietsafstand dat hem de kans biedt bij hen te komen werken. Dit bedrijf in textielbeheer verzorgt de reiniging van onder andere bed- en tafellinnen voor hotels en restaurants. Zijn eerste dag is spannend, ook voor mij. Aan het begin van de avond app ik hoe zijn dag verlopen is. Hij appt mij: ik was goed.
Sophie van den Heuvel
LikeLike
Zijn Nederlands gaat goed vooruit. :-p
LikeGeliked door 1 persoon
Bedeesd
Uitgelaten fietst een groepje brugklassers van het schoolplein, recht in de armen van een tweetal politieagenten. De meeste kinderen weten op tijd hun smartphones weg te stoppen, maar een jochie is zo druk aan het bellen, dat hij ze niet in de gaten heeft. Hij wordt staande gehouden door de agenten. Geschrokken luistert hij naar de reprimande, bedeesd geeft hij antwoord op hun vragen. Je zou haast medelijden krijgen. Ze besluiten geen proces-verbaal op te maken. Het mannetje glimlacht opgelucht en vol beloftes propt hij zijn telefoon diep in zijn zak. Bij het afscheid komt de branieschopper in hem boven. Hij stapt op zijn fiets, zwaait nog even naar de agenten en roept: „We bellen!”
Harriët Bergsma
LikeLike
Ik denk dat korter beter zou zijn maar op zich een grappig Ikje.
LikeLike