Onlangs werd ik weduwe. Ik besloot alle afspraken gemaakt vóór het overlijden van mijn partner gewoon te laten doorgaan. En dus kwam vandaag de loodgieter. Hij condoleert mij en verdorie daar komen de waterlanders. „Dat kraantje blijft nog wel effe lekken, wijffie, dat ken ik niet repareren.”
Apothekersassistente aan de telefoon voor een herhaalrecept. Ze meldt dat het middel dat ik altijd gebruik niet meer door de verzekeraar mag worden voorgeschreven. Of ik bezwaar heb tegen een vervangend middel. Nee, dat heb ik niet. We hebben het niet op voorraad, zegt ze, het komt morgen, uiterlijk overmorgen. „O”, valt ze zichzelf in de rede, „ik zie dat de groothandel het ook niet heeft. In dat geval geven we u het originele middel, dat hebben we wel op voorraad.”
Aan het begin van de dag open ik mijn e-mailprogramma en ontvang ik van een boekingswebsite een bericht met in de onderwerpregel: „Janjaap, Wuhan has some last-minute deals!”
Op historiek.nl lees ik een verhaal over een ‘typische’ dag in Auschwitz van de Italiaanse schrijver Frediano Sessi. Dat na „de helse start van de dag” een wachttijd volgde waarbij je soms uren stil in het gelid moest staan en de gevangenen geteld werden. De werkdag en het avondappel moesten dan nog beginnen. Hij spreekt van een „onveranderlijk schema dat onophoudelijk herhaald werd”.
Ondertussen is er een bijpassende advertentie verschenen over het kunnen bezoeken van het Auschwitz Monument. „Benut elke minuut van je reis. Sla de wachtrijen over met je mobiele ticket.”
Mislukte poging tot ‘humor’ van iemand zonder enig historisch benul die over de rug van duizenden afgeslachte mensen in de krant wilde komen. Nogmaals het bewijs dat er geen moreel besef aanwezig is op de redactie van de voormalige kwaliteitscourant. Bah.
Graag focus ik op enige positieve, kritische invalshoek.
In de tijd, speelt techniek een belangrijkste rol.
We herdenken dezer dagen 75 jaar geleden, Auschwitz bevrijd.
Het ikje getuigt van een niveau, zo laag enig besef, gevoel jegens nabestaanden.ontbreekt.
Geen aardig woord voor de inzender. Het mobiel ticket, het zal wel.
Weerzinwekkend.
Juni 2019. De mevrouw van de camping in Cornwall is niet meer de jongste. Ik vraag hoe ze over Brexit denkt. „Liever vandaag dan morgen”, zegt ze fel. „Mijn vader heeft gevochten in de oorlog. Hij overleefde het niet, maar we hebben de Duitsers verslagen. Maar nu moet het VK alsnog Duitsland gehoorzamen.” Verbitterd: „Hij is voor niets gestorven.” Op mijn vraag of we deze wereld niet beter samen dan alleen tegemoet kunnen treden, zei ze: „We’ll live, we’ll live”.
Pleegzoon (10) krijgt op school les over de oorlog en is erg gefascineerd. Hij volgt alle tv-uitzendingen over de bevrijding minutieus. Als hij mijn moeder (89) spreekt, heeft hij drie brandende vragen: „Hebt u bloembollen gegeten? Zat u in het verzet? Had u Joden verstopt?” Mijn moeder antwoordt op alles dat dit niet het geval was en dat ze nog een kind was. Hij kijkt teleurgesteld. Ze heeft wel een andere oorlogsherinnering: „In de trein op weg naar kostschool zijn we eens beschoten.” Pleegzoon veert verheugd op.
Prima verhaal. Wat je buiten oppikt, toets je. In huiselijke kring eerst. Zo werkt het, Inclusief aardig contrast van beleving.. ‘hij kijkt teleurgesteld’ Laatste zin ‘veert verheugd’.
heerrozenwater 
Lekken
Onlangs werd ik weduwe. Ik besloot alle afspraken gemaakt vóór het overlijden van mijn partner gewoon te laten doorgaan. En dus kwam vandaag de loodgieter. Hij condoleert mij en verdorie daar komen de waterlanders. „Dat kraantje blijft nog wel effe lekken, wijffie, dat ken ik niet repareren.”
Karen van den Winkel
LikeLike
Ik vind het een goed Ikje.
LikeLike
Ja, dit is inderdaad weer een echt onvervalst IKje!
LikeLike
Apotheek
Apothekersassistente aan de telefoon voor een herhaalrecept. Ze meldt dat het middel dat ik altijd gebruik niet meer door de verzekeraar mag worden voorgeschreven. Of ik bezwaar heb tegen een vervangend middel. Nee, dat heb ik niet. We hebben het niet op voorraad, zegt ze, het komt morgen, uiterlijk overmorgen. „O”, valt ze zichzelf in de rede, „ik zie dat de groothandel het ook niet heeft. In dat geval geven we u het originele middel, dat hebben we wel op voorraad.”
Marjon Herregodts
LikeLike
Last-minute
Aan het begin van de dag open ik mijn e-mailprogramma en ontvang ik van een boekingswebsite een bericht met in de onderwerpregel: „Janjaap, Wuhan has some last-minute deals!”
Janjaap Luijt
LikeLike
Snel bestellen dan maar, dadelijk zijn er geen verkopers meer.
LikeGeliked door 1 persoon
Wachtrij
Op historiek.nl lees ik een verhaal over een ‘typische’ dag in Auschwitz van de Italiaanse schrijver Frediano Sessi. Dat na „de helse start van de dag” een wachttijd volgde waarbij je soms uren stil in het gelid moest staan en de gevangenen geteld werden. De werkdag en het avondappel moesten dan nog beginnen. Hij spreekt van een „onveranderlijk schema dat onophoudelijk herhaald werd”.
Ondertussen is er een bijpassende advertentie verschenen over het kunnen bezoeken van het Auschwitz Monument. „Benut elke minuut van je reis. Sla de wachtrijen over met je mobiele ticket.”
Severine Amsing
LikeLike
Mislukte poging tot ‘humor’ van iemand zonder enig historisch benul die over de rug van duizenden afgeslachte mensen in de krant wilde komen. Nogmaals het bewijs dat er geen moreel besef aanwezig is op de redactie van de voormalige kwaliteitscourant. Bah.
LikeLike
Graag focus ik op enige positieve, kritische invalshoek.
In de tijd, speelt techniek een belangrijkste rol.
We herdenken dezer dagen 75 jaar geleden, Auschwitz bevrijd.
Het ikje getuigt van een niveau, zo laag enig besef, gevoel jegens nabestaanden.ontbreekt.
Geen aardig woord voor de inzender. Het mobiel ticket, het zal wel.
Weerzinwekkend.
LikeLike
We’ll live
Juni 2019. De mevrouw van de camping in Cornwall is niet meer de jongste. Ik vraag hoe ze over Brexit denkt. „Liever vandaag dan morgen”, zegt ze fel. „Mijn vader heeft gevochten in de oorlog. Hij overleefde het niet, maar we hebben de Duitsers verslagen. Maar nu moet het VK alsnog Duitsland gehoorzamen.” Verbitterd: „Hij is voor niets gestorven.” Op mijn vraag of we deze wereld niet beter samen dan alleen tegemoet kunnen treden, zei ze: „We’ll live, we’ll live”.
G. Muilwijk
De zesde in een serie van zeven Brexikjes
LikeLike
Leuke actie van NRC. De BrexIkjes zouden sowieso wel toegestroomd zijn.
LikeGeliked door 2 people
Oorlog
Pleegzoon (10) krijgt op school les over de oorlog en is erg gefascineerd. Hij volgt alle tv-uitzendingen over de bevrijding minutieus. Als hij mijn moeder (89) spreekt, heeft hij drie brandende vragen: „Hebt u bloembollen gegeten? Zat u in het verzet? Had u Joden verstopt?” Mijn moeder antwoordt op alles dat dit niet het geval was en dat ze nog een kind was. Hij kijkt teleurgesteld. Ze heeft wel een andere oorlogsherinnering: „In de trein op weg naar kostschool zijn we eens beschoten.” Pleegzoon veert verheugd op.
Karin Holthuis
LikeLike
Prima verhaal. Wat je buiten oppikt, toets je. In huiselijke kring eerst. Zo werkt het, Inclusief aardig contrast van beleving.. ‘hij kijkt teleurgesteld’ Laatste zin ‘veert verheugd’.
LikeGeliked door 2 people
HR compliment voor site, vorm, inhoud, presentatie.
LUV compliment voor bijdrage statistiek, goed gelukt.
LikeGeliked door 2 people