Mijn postcode bevat een stuk damesondergoed. Na jarenlange ervaring spel ik dit meestal volgens het telefoonalfabet als ‘Bernhard Hendrik’. Dat is voor iedereen duidelijk, behalve voor de computer die ik laatst aan de lijn had. Deze postcode was niet bekend. Ten einde raad riep ik „BH!!” en wilde de verbinding al verbreken, toen ik hoorde: „Wij hebben de volgende postcode van u ontvangen: Bernhard Hendrik. Is dat juist, toets een 1.”
Tja, dat was gewoon een langzame computer; Bernhard en Hendrik waren net in zijn geheugen ingedaald. Knap dat hij wel meteen kon afleiden dat Bernhard en Hendrik als initialen BH hebben.
HR , dezelfde Pavlov reactie hier. ‘bij Bernard hoort Haitink..Maar in het stukje wordt Haitink niet genoemd!
Omdat ik niet tot de snelste behoor, ik begrijp niet wat de inzender wil zeggen, lees ik he ikje hier nogmaals.
Inzender heeft iets met de postcode geloof ik..
Een onsamenhangend spinsel over damesondergoed.
Mevrouw, ik lees zo’n stukje in …minuten, dan moet de lach , zo die er inzit, kamerbreed zijn.
Vandaag lukt dat niet.
In plaats daarvan beschrijf ik mijn route hier.
Ja, precies, ik had in die zelfde tijd, iets nuttigers kunnen doen.
Ik was terloops bij Bas op de site. Hij stelt dat er bij de buren………een onaardige tekst. Geen verdere identificatie, omschrijving.
Als je als blogbaas zo je ‘vak’ bedrijft, ……veel lager kan de drempel van fatsoen toch niet?
Het wekelijkse vragenuurtje in een brugklas leidt tot de vraag wat het verschil is tussen ‘geest’ en ‘spook’. Een leerling hoeft er niet lang over na te denken: „Een spook is een ding, maar dat bestaat niet in het echt. De geest is geen ding, maar bestaat wél echt.”
Zo werkt het. In een brugklas is het goed de wereld ,fysiek, & de niet fysieke te benaderen, te omschrijven.
In een volgende leergang, zal culturele anthropologie bijvoorbeeld verder kunnen duiden
Een harder alfa man , …..ik , ……is dat echt zo? Ik geloof dat niet zo…..wordt het verhaaltje leuker Als een betaman, geen gamma vrouwtje?
Ik verwacht van een harde beta ideen over….zaken man je moet snel naar delft, eindhoven?
Het is vakantie en vandaag is er geen oppas voor Luuk (10), mijn kleinzoon. Hij mag daarom met zijn moeder mee naar haar werk. De werkplek, Alzheimer Nederland in Amersfoort, ademt een ongedwongen sfeer. Het is vandaag de wekelijkse inloopdag van Henk (67) die de ziekte van Alzheimer heeft en daar met lotgenoten en medewerkers over praat en hen adviseert. Luuk mag van zijn moeder meneer Henk gaan interviewen. Gewapend met microfoon zonder voorbereiding stapt hij op hen af. „Doet alzheimer pijn?” vraagt Luuk. „Nee, het doet geen pijn” zegt Henk. „Maar je vergeet vaak van alles.” Waarop Luuk vraagt of meneer Henk weleens vergeet dat hij alzheimer heeft. Henk glimlacht.
Oh, volgens mij had je misschien beter. , een videootje kunnen maken, had de glimlach boekdelen gesproken, … op ….enig platform plaatsen…..gebruik maken van de media?!
Na mijn pensionering maakten mijn vrouw (niet in het bezit van enig richtinggevoel) en ik regelmatig met de auto dagtripjes, meestal in voor ons onbekende streken. Op weg naar huis na een van die dagtripjes hadden we het volgende gesprek.
Mijn vrouw (blij): „O, zijn we híér.“
Ik (bedachtzaam): „Maar liefje, we zijn overal hier, nergens elders.”
Zij (lachend): „Lul”
Wat mis ik die heerlijke gesprekken met haar, nadat ze vorig jaar is overleden.
Wachtend op mijn beurt om een koffie bij Starbucks te bestellen staat een prettig uitziende vijftiger voor me in de rij. Het vriendelijk service-meisje vraagt zijn naam om op de koffiebeker te noteren. Hij zegt Khalid. „Hoe?” zegt zij. Nu vet aangezet meldt hij „Kh(G)alid”. Zij vraagt het verontschuldigd nogmaals en hij meldt: „Jan Jaap”. Zij schrijft het stoïcijns op de beker.
heerrozenwater 
BH
Mijn postcode bevat een stuk damesondergoed. Na jarenlange ervaring spel ik dit meestal volgens het telefoonalfabet als ‘Bernhard Hendrik’. Dat is voor iedereen duidelijk, behalve voor de computer die ik laatst aan de lijn had. Deze postcode was niet bekend. Ten einde raad riep ik „BH!!” en wilde de verbinding al verbreken, toen ik hoorde: „Wij hebben de volgende postcode van u ontvangen: Bernhard Hendrik. Is dat juist, toets een 1.”
Joke Hoeksema
LikeGeliked door 1 persoon
Tja, dat was gewoon een langzame computer; Bernhard en Hendrik waren net in zijn geheugen ingedaald. Knap dat hij wel meteen kon afleiden dat Bernhard en Hendrik als initialen BH hebben.
LikeLike
Ik las in mijn vooroordeel ten opzichte van de typische NRC-lezer: Bernhard Haitink .
LikeGeliked door 1 persoon
HR , dezelfde Pavlov reactie hier. ‘bij Bernard hoort Haitink..Maar in het stukje wordt Haitink niet genoemd!
Omdat ik niet tot de snelste behoor, ik begrijp niet wat de inzender wil zeggen, lees ik he ikje hier nogmaals.
Inzender heeft iets met de postcode geloof ik..
Een onsamenhangend spinsel over damesondergoed.
Mevrouw, ik lees zo’n stukje in …minuten, dan moet de lach , zo die er inzit, kamerbreed zijn.
Vandaag lukt dat niet.
In plaats daarvan beschrijf ik mijn route hier.
Ja, precies, ik had in die zelfde tijd, iets nuttigers kunnen doen.
Ik was terloops bij Bas op de site. Hij stelt dat er bij de buren………een onaardige tekst. Geen verdere identificatie, omschrijving.
Als je als blogbaas zo je ‘vak’ bedrijft, ……veel lager kan de drempel van fatsoen toch niet?
LikeGeliked door 2 people
Echt
Het wekelijkse vragenuurtje in een brugklas leidt tot de vraag wat het verschil is tussen ‘geest’ en ‘spook’. Een leerling hoeft er niet lang over na te denken: „Een spook is een ding, maar dat bestaat niet in het echt. De geest is geen ding, maar bestaat wél echt.”
Carola Beumer-Siebert
LikeLike
Zo werkt het. In een brugklas is het goed de wereld ,fysiek, & de niet fysieke te benaderen, te omschrijven.
In een volgende leergang, zal culturele anthropologie bijvoorbeeld verder kunnen duiden
LikeLike
Klassiekers
Mijn neef zit in 6 vwo. Een echte bètaman.
Ik vraag hem hoe het met zijn Nederlandse leeslijst is. Wat leest hij op dit moment?
Hij bromt: „Lijmen slash Het been.”
Marit van Lenthe
LikeLike
LikeLike
Een harder alfa man , …..ik , ……is dat echt zo? Ik geloof dat niet zo…..wordt het verhaaltje leuker Als een betaman, geen gamma vrouwtje?
Ik verwacht van een harde beta ideen over….zaken man je moet snel naar delft, eindhoven?
LikeLike
Kort en krachtig, en niet onaardig.
LikeGeliked door 2 people
Geen pijn
Het is vakantie en vandaag is er geen oppas voor Luuk (10), mijn kleinzoon. Hij mag daarom met zijn moeder mee naar haar werk. De werkplek, Alzheimer Nederland in Amersfoort, ademt een ongedwongen sfeer. Het is vandaag de wekelijkse inloopdag van Henk (67) die de ziekte van Alzheimer heeft en daar met lotgenoten en medewerkers over praat en hen adviseert. Luuk mag van zijn moeder meneer Henk gaan interviewen. Gewapend met microfoon zonder voorbereiding stapt hij op hen af. „Doet alzheimer pijn?” vraagt Luuk. „Nee, het doet geen pijn” zegt Henk. „Maar je vergeet vaak van alles.” Waarop Luuk vraagt of meneer Henk weleens vergeet dat hij alzheimer heeft. Henk glimlacht.
Hans Delzenne
LikeLike
Best lief Ikje; laatste zin had weg gekund.
LikeGeliked door 1 persoon
Oh, volgens mij had je misschien beter. , een videootje kunnen maken, had de glimlach boekdelen gesproken, … op ….enig platform plaatsen…..gebruik maken van de media?!
LikeLike
Lul
Na mijn pensionering maakten mijn vrouw (niet in het bezit van enig richtinggevoel) en ik regelmatig met de auto dagtripjes, meestal in voor ons onbekende streken. Op weg naar huis na een van die dagtripjes hadden we het volgende gesprek.
Mijn vrouw (blij): „O, zijn we híér.“
Ik (bedachtzaam): „Maar liefje, we zijn overal hier, nergens elders.”
Zij (lachend): „Lul”
Wat mis ik die heerlijke gesprekken met haar, nadat ze vorig jaar is overleden.
Bert van Leuven
LikeLike
Koffie
Wachtend op mijn beurt om een koffie bij Starbucks te bestellen staat een prettig uitziende vijftiger voor me in de rij. Het vriendelijk service-meisje vraagt zijn naam om op de koffiebeker te noteren. Hij zegt Khalid. „Hoe?” zegt zij. Nu vet aangezet meldt hij „Kh(G)alid”. Zij vraagt het verontschuldigd nogmaals en hij meldt: „Jan Jaap”. Zij schrijft het stoïcijns op de beker.
Gerda J. van Cappellen
LikeLike