Mijn dochter van 14 jaar zou vorige maand na twee jaar van haar beugel verlost worden. Vanwege de coronamaatregelen is dit enkele weken uitgesteld, maar volgende week is het dan eindelijk zo ver. Na de eerste blijdschap, daalt de keiharde realiteit bij haar in. „Papa, wat schiet ik er eigenlijk mee op dat mijn beugel eruit gaat als ik de komende tijd een mondkapje moet dragen?”
Na een verwenontbijt op bed zit ik beneden aan de koffie met mijn dochters, die vandaag alles voor mij gaan doen, hebben ze beloofd. Op zondag stofzuig ik altijd het hele huis, zeg ik. Waarop mijn jongste dochter (11) zegt: „Dan doe je dat nu toch op maandag?”
Alweer jaren geleden zit ik in de trein. Het is lange tijd onduidelijk of de trein kan vertrekken. Algehele onrust bij de reizigers. Iedereen boos, er wordt gemopperd en geklaagd. Dan mengt de man naast mij zich in de gesprekken. Hij vertelt dat hij enige tijd daarvoor ook in een trein zat, die zoveel vertraging had, dat hij afzag van zijn oorspronkelijke plan. In plaats daarvan is hij toen naar het museum in Den Bosch gegaan. Zijn oorspronkelijke plan? Het museum in Enschede. Hij had het over 13 mei 2000.
In het ziekenhuis waar ik als oogarts werk, zijn we eindelijk weer meer ‘standaardzorg’ aan het verlenen. Als ik het netvlies van een oudere, grijze patiënte onderzoek valt het me op dat er weinig pigment in aanwezig is, zoals je kunt zien bij roodharige of hele blonde mensen. Om alle delen van haar netvlies goed in beeld te krijgen vraag ik haar achtereenvolgens naar boven, beneden, links en rechts te kijken. Dat kost wat moeite. Op mijn vraag of ze vroeger heel blond is geweest antwoordt mevrouw: „Sorry dokter, ik heb altijd moeite gehad met links en rechts.”
Ik zie twee vrouwen aan de bar zitten, met ieder een poedel op de kruk. Het is enkele jaren geleden. De poedels dragen halsbandjes met glinstersteentjes. Als een oude, bibberige man met een glas cognac naast mij gaat zitten, zegt een van de vrouwen: „Heb je daar nou de hele middag op zitten wachten?”
Omdat ik (80) last heb van een hernia loop ik sinds kort met een stok. Het komt mijn wandeltempo niet ten goede en draagt ook overigens niet bij aan een jeugdige uitstraling. Tijdens een van mijn dagelijkse ommetjes word ik bezorgd aangesproken door een wildvreemd meisje van ongeveer tien: „Past u maar goed op, meneer.” Ik leg uit dat ik mij pijnlijk nauwkeurig houd aan alle nieuwe regels en dat ik me daardoor betrekkelijk veilig voel. Helemaal gerustgesteld is ze niet: „Als u doodgaat, bent u er niet meer maar al die anderen hebben dan verdriet.”
heerrozenwater 
Onmondig
Mijn dochter van 14 jaar zou vorige maand na twee jaar van haar beugel verlost worden. Vanwege de coronamaatregelen is dit enkele weken uitgesteld, maar volgende week is het dan eindelijk zo ver. Na de eerste blijdschap, daalt de keiharde realiteit bij haar in. „Papa, wat schiet ik er eigenlijk mee op dat mijn beugel eruit gaat als ik de komende tijd een mondkapje moet dragen?”
Mark Lenssen
LikeLike
Alweer een Corona-Ikje.
LikeGeliked door 1 persoon
Onuitputtelijke bron. En de corona-dagboeken komen er ook aan….
LikeLike
Binnenkort geen enkel nieuw boek dat niet over corona gaat, of waarbij het verhaal tegen de achtergrond van corona speelt. 😦
LikeGeliked door 2 people
Verwend
Na een verwenontbijt op bed zit ik beneden aan de koffie met mijn dochters, die vandaag alles voor mij gaan doen, hebben ze beloofd. Op zondag stofzuig ik altijd het hele huis, zeg ik. Waarop mijn jongste dochter (11) zegt: „Dan doe je dat nu toch op maandag?”
Nicole Tuitert
LikeLike
‘Alles’ is relatief.
LikeGeliked door 1 persoon
Geluk
Alweer jaren geleden zit ik in de trein. Het is lange tijd onduidelijk of de trein kan vertrekken. Algehele onrust bij de reizigers. Iedereen boos, er wordt gemopperd en geklaagd. Dan mengt de man naast mij zich in de gesprekken. Hij vertelt dat hij enige tijd daarvoor ook in een trein zat, die zoveel vertraging had, dat hij afzag van zijn oorspronkelijke plan. In plaats daarvan is hij toen naar het museum in Den Bosch gegaan. Zijn oorspronkelijke plan? Het museum in Enschede. Hij had het over 13 mei 2000.
Anna Enklaar
LikeLike
En dan zit de grap in het ‘enige tijd daarvoor’?
LikeGeliked door 1 persoon
Pigment
In het ziekenhuis waar ik als oogarts werk, zijn we eindelijk weer meer ‘standaardzorg’ aan het verlenen. Als ik het netvlies van een oudere, grijze patiënte onderzoek valt het me op dat er weinig pigment in aanwezig is, zoals je kunt zien bij roodharige of hele blonde mensen. Om alle delen van haar netvlies goed in beeld te krijgen vraag ik haar achtereenvolgens naar boven, beneden, links en rechts te kijken. Dat kost wat moeite. Op mijn vraag of ze vroeger heel blond is geweest antwoordt mevrouw: „Sorry dokter, ik heb altijd moeite gehad met links en rechts.”
Caroline Storimans
LikeLike
Oogarts is zelf vast géén dom blondje
LikeGeliked door 1 persoon
Wachten
Ik zie twee vrouwen aan de bar zitten, met ieder een poedel op de kruk. Het is enkele jaren geleden. De poedels dragen halsbandjes met glinstersteentjes. Als een oude, bibberige man met een glas cognac naast mij gaat zitten, zegt een van de vrouwen: „Heb je daar nou de hele middag op zitten wachten?”
Carla van As
LikeLike
Zegt ze dat tegen Carla? En wat de het leuke eraan dan?
LikeLike
Het is in elk zeer beledigend voor die oude, bibberige man!
LikeLike
Zeg dat wel. Als dit het beste Ikje was dat voorhanden was, dan is het verder wel huilen met de pet op.
LikeGeliked door 2 people
Verdriet
Omdat ik (80) last heb van een hernia loop ik sinds kort met een stok. Het komt mijn wandeltempo niet ten goede en draagt ook overigens niet bij aan een jeugdige uitstraling. Tijdens een van mijn dagelijkse ommetjes word ik bezorgd aangesproken door een wildvreemd meisje van ongeveer tien: „Past u maar goed op, meneer.” Ik leg uit dat ik mij pijnlijk nauwkeurig houd aan alle nieuwe regels en dat ik me daardoor betrekkelijk veilig voel. Helemaal gerustgesteld is ze niet: „Als u doodgaat, bent u er niet meer maar al die anderen hebben dan verdriet.”
Frederik Heemskerk
LikeLike
Lief Ikje. 🥰
LikeGeliked door 1 persoon