Tijdens de overdracht van de dagdienst naar de avonddienst in het ziekenhuis waar ik werk, ontvliegt een collega een wind. Gegrinnik en gegniffel vallen haar ten deel. Zij krijgt een rood hoofd, maar herpakt zich snel: „Je kunt in deze tijd in gezelschap beter een wind laten dan hoesten.”
Op een zonnige zaterdag sta ik in een overvolle Amsterdamse slagerij te wachten op mijn beurt. Er wordt een nummer omgeroepen, een man in volledig zwart kostuum met zwarte hoed stapt naar voren. De Jordanese vrouw achter de toonbank vraagt: „Nou Zorro, wat mag het wezen?” Ik pak een plakje leverworst om het te vieren.
Zorro, mijn zoekmachine ingesteld op jeugdhelden werkt goed en mijn hondje Zorro likt zijn baard na mijn AHA, zonder iets te krijgen, deze nacht is de worst de haas en mijn kat Poncho nog steeds decennia dood. Ze zouden elkaar gemogen hebben. Mijn AHA erlebniss roman staakt nog steeds haar bloedeloos gebral.
Tijdens een bezoek aan mijn ouders, haalt mijn moeder een kist vol barbies tevoorschijn – in de jaren tachtig mijn allergrootste schat. Hoewel mijn dochters (9) en zoon (7) nooit enige interesse hebben getoond voor dit specifieke speelgoed, begint mijn zoon nu enthousiast de minuscule, enigszins tijdgebonden kledingstukken te ordenen. Een felroze mini-jurk, een discopak, een gala-outfit inclusief boa met veren, een zakelijk broekpak en ga zo maar door. Bij wat eens de bikinitop van ‘surfshop Barbie’ moet zijn geweest, knikt hij begrijpend…: „En een mondkapje.”
Onze stekelige en altijd denigrerende buurman heeft van de 21 reacties er 11 voor zijn rekening genomen. Verder overwegend dsr. Ja, dat schiet lekker op.
De heer van Vuren schroomt niet het op zijn eigen blog uitgebreid te hebben over de gang van zaken hier, over de weinige reacties alhier op de ikjes, op de suffe koppenwedstrijden etc. Die mening uit hij ook niet hier, dus het antwoord is: nee
Het zijn inderdaad boomerblogs met een beperkt aantal vaste bezoekers, tot uitsterven gedoemd. Verschil, van Vuren doet al jaren verwoede pogingen nieuw publiek aan te trekken. In dat kader moet je zijn laatste wanhopige acties zien (reuring creëren, het spoken op dit blog etc).
Blijft trekken aan een dood paard. Als het na al die jaren niet is gelukt gaat het nu ook niet meer lukken.
We lopen ons laatste avondrondje met de hond. In de verte, bij een kroeg, staan een jongen en een meisje verstrengeld in elkaars armen. Ze tongzoenen of zoals we bij ons in Den Haag zeggen: ze ‘kopkluiven’. „Dat ziet er niet echt coronaproof uit”, zeg ik. Mijn vrouw, vergoelijkend: „Vast één huishouden.” We zijn de twee genaderd, ze stappen op hun fietsen. Het meisje: „Hé, waar woon je eigenlijk?”
Ik ga weer onder mijn steen…..Het eerste wat ik zou doen is…..dan het mobiel erbij….het ” eigenlijk” is natuurlijk geweldig……heb je alles besnuffeld…..
Bij de zagerij van de bouwmarkt in Sneek. Ik zie in de afvalbak een stukje hout dat ik denk nodig te hebben voor het maken van een kastje. Ik vraag aan de jongeman of het inderdaad om afval gaat. Hij knikt bevestigend. Ik vraag of ik het stukje hout mag hebben. Hij weet het niet en vraagt het aan zijn chef via een microfoontje. Het antwoord via zijn oortje: „Helaas, het mag niet, want het is afval.”
Dit verhaaltje, dat schiet niet op. Je miet oplossing gericht die klant…..meneer ze zeggen….maar, ze snappen het niet….ik kijk even de andere kant op, pakt u effe dat stukk,ie?
Op de camping in Frankrijk stapt de dame uit de grote witte caravan naar de man in een kleine tent iets verderop. „Ik hoor uw droge hoest en wil u erop wijzen dat dit een van de verschijnselen van Covid is. Ik kom uit de gezondheidszorg.” De man antwoordt: „Ik kom ook uit de gezondheidszorg.”
Jammer genoeg laat hij het hier niet bij. Hij verklaart op een vriendelijke manier waar zijn hoest dan wel vandaan komt.
heerrozenwater 
Wind
Tijdens de overdracht van de dagdienst naar de avonddienst in het ziekenhuis waar ik werk, ontvliegt een collega een wind. Gegrinnik en gegniffel vallen haar ten deel. Zij krijgt een rood hoofd, maar herpakt zich snel: „Je kunt in deze tijd in gezelschap beter een wind laten dan hoesten.”
Floris Bijlsma
LikeLike
Helemaal waar. Mooi ad rem.
LikeLike
Een boertje is nog veel beter.
Goed van Floris om ook eens de pluszijde van de coronacrisis te belichten!
LikeLike
🙂
LikeLike
Goed ikje!
LikeLike
Worst
Op een zonnige zaterdag sta ik in een overvolle Amsterdamse slagerij te wachten op mijn beurt. Er wordt een nummer omgeroepen, een man in volledig zwart kostuum met zwarte hoed stapt naar voren. De Jordanese vrouw achter de toonbank vraagt: „Nou Zorro, wat mag het wezen?” Ik pak een plakje leverworst om het te vieren.
Nils van der Feltz
LikeLike
Het zal hem worst wezen.
LikeGeliked door 2 people
Zorro, mijn zoekmachine ingesteld op jeugdhelden werkt goed en mijn hondje Zorro likt zijn baard na mijn AHA, zonder iets te krijgen, deze nacht is de worst de haas en mijn kat Poncho nog steeds decennia dood. Ze zouden elkaar gemogen hebben. Mijn AHA erlebniss roman staakt nog steeds haar bloedeloos gebral.
LikeLike
Barbie
Tijdens een bezoek aan mijn ouders, haalt mijn moeder een kist vol barbies tevoorschijn – in de jaren tachtig mijn allergrootste schat. Hoewel mijn dochters (9) en zoon (7) nooit enige interesse hebben getoond voor dit specifieke speelgoed, begint mijn zoon nu enthousiast de minuscule, enigszins tijdgebonden kledingstukken te ordenen. Een felroze mini-jurk, een discopak, een gala-outfit inclusief boa met veren, een zakelijk broekpak en ga zo maar door. Bij wat eens de bikinitop van ‘surfshop Barbie’ moet zijn geweest, knikt hij begrijpend…: „En een mondkapje.”
Nienke Grootendorst
LikeLike
Die jongen komt er wel.
LikeGeliked door 1 persoon
Onze stekelige en altijd denigrerende buurman heeft van de 21 reacties er 11 voor zijn rekening genomen. Verder overwegend dsr. Ja, dat schiet lekker op.
LikeLike
Zou deze opmerking niet meer op zijn plaats zijn bij de buurman zelf?
LikeLike
De heer van Vuren schroomt niet het op zijn eigen blog uitgebreid te hebben over de gang van zaken hier, over de weinige reacties alhier op de ikjes, op de suffe koppenwedstrijden etc. Die mening uit hij ook niet hier, dus het antwoord is: nee
LikeLike
Het zijn inderdaad boomerblogs met een beperkt aantal vaste bezoekers, tot uitsterven gedoemd. Verschil, van Vuren doet al jaren verwoede pogingen nieuw publiek aan te trekken. In dat kader moet je zijn laatste wanhopige acties zien (reuring creëren, het spoken op dit blog etc).
Blijft trekken aan een dood paard. Als het na al die jaren niet is gelukt gaat het nu ook niet meer lukken.
LikeLike
Kennis
We lopen ons laatste avondrondje met de hond. In de verte, bij een kroeg, staan een jongen en een meisje verstrengeld in elkaars armen. Ze tongzoenen of zoals we bij ons in Den Haag zeggen: ze ‘kopkluiven’. „Dat ziet er niet echt coronaproof uit”, zeg ik. Mijn vrouw, vergoelijkend: „Vast één huishouden.” We zijn de twee genaderd, ze stappen op hun fietsen. Het meisje: „Hé, waar woon je eigenlijk?”
Diederick Kraaijeveld
LikeLike
Leuk ikje!
LikeLike
“Kopkluiven” – die term heb ik gemist.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ga weer onder mijn steen…..Het eerste wat ik zou doen is…..dan het mobiel erbij….het ” eigenlijk” is natuurlijk geweldig……heb je alles besnuffeld…..
LikeLike
Oortje
Bij de zagerij van de bouwmarkt in Sneek. Ik zie in de afvalbak een stukje hout dat ik denk nodig te hebben voor het maken van een kastje. Ik vraag aan de jongeman of het inderdaad om afval gaat. Hij knikt bevestigend. Ik vraag of ik het stukje hout mag hebben. Hij weet het niet en vraagt het aan zijn chef via een microfoontje. Het antwoord via zijn oortje: „Helaas, het mag niet, want het is afval.”
Marco van der Bos
LikeLike
Dit verhaaltje, dat schiet niet op. Je miet oplossing gericht die klant…..meneer ze zeggen….maar, ze snappen het niet….ik kijk even de andere kant op, pakt u effe dat stukk,ie?
LikeLike
Droge hoest
Op de camping in Frankrijk stapt de dame uit de grote witte caravan naar de man in een kleine tent iets verderop. „Ik hoor uw droge hoest en wil u erop wijzen dat dit een van de verschijnselen van Covid is. Ik kom uit de gezondheidszorg.” De man antwoordt: „Ik kom ook uit de gezondheidszorg.”
Jammer genoeg laat hij het hier niet bij. Hij verklaart op een vriendelijke manier waar zijn hoest dan wel vandaan komt.
Peter Vader
LikeLike
Geen overbodige laatste zin, wel een overbodige laatste alinea.
LikeLike
Zonder die laatste zin zitten we nu wel met een bang vermoeden.
LikeLike
Spanning!
LikeLike