Met mijn vriendinnen wil ik op het terrasje een kopje koffie bestellen. De ober staat bij het tafeltje naast ons. Hij is in gesprek met drie jonge meiden. Het duurt al zeker vijf minuten en het wordt steeds amusanter bij de buren. We proberen de ober naar ons tafeltje te lokken. Hij heeft echter geen aandacht voor drie dames van meer dan middelbare leeftijd. Na enkele pogingen geven we het op. „Te oud voor een jonge God” zeggen we tegen elkaar. Ongezien verlaten we het terras.
Mijn zoontje Valentijn is acht en hij vroeg me gisteravond nadat ik hem had ingestopt en net het lichtje naast zijn bed had uitgedaan: „Papa, wat gebeurt er na de dood?”
Ik antwoordde: „Ik weet ’t niet schat, wat denk jij dat er gebeurt?”
Waarop hij zei: „Ik denk dat je opnieuw geboren wordt maar dan met al je gegevens gewist.”
Begin jaren 70 promoveerde Ferry Hoogendijk aan de VU. Een omstreden promotie. In de corona (het aanwezige forum der hoogleraren) zat een man in een felrode toga. Dat viel uiteraard op tussen al die zwartrokken. Aan het eind van de publieke verdediging van het proefschrift, riep de pedel: „Hora Est.” De man in de rode toga ging staan en riep: „…het was weer niet zo best.” Die man was Julius Vischjager. De enige die publiekelijk protesteerde.
Een opdrachtgever waar ik als freelancer redactiewerk voor doe, is al jaren zeer tevreden. Meestal krijg ik reacties als: „uitstekende suggesties” of „puik werk weer”. Maar nu worden er voor het eerst vraagtekens gezet bij mijn tekstuele wijzigingen. Het verbaast me, omdat ik niets anders doe dan anders. Mijn zoon van twintig denkt mee over dit mysterie: „Tot voor kort werkte je op mijn laptop. Toen stond bij elke wijziging die je voorstelde een mannennaam. Nu je op je eigen laptop werkt, staat er een vrouwennaam.”
Eigenaardig dat Hedda Treffers is ingehuurd, al jaren, maar dat het al die tijd niemand is opgevallen dat de commentaren in de kantlijn een andere naam hebben.🤔
Op een zaterdag val ik met mijn neus in de tosti-ham-en-kaas-orgie van de puberzoon met zijn bandleden. Terwijl ik thee ga maken komt het woord ‘Tinder’ langs. Mijn man vraagt onschuldig wat dat is. Dubbelzinnige geintjes stuiteren over de keukentafel. Een van de jongens blijft stil. Hij kijkt dromerig naar zijn sneakers. Mijn man: „En, Lodewijk, heb jij Tinder op je telefoon?” Lodewijk kijkt hem vriendelijk aan: „Ik? Ik zit niet op Tinder. Ik ga gewoon naar buiten.”
heerrozenwater 
Ober
Met mijn vriendinnen wil ik op het terrasje een kopje koffie bestellen. De ober staat bij het tafeltje naast ons. Hij is in gesprek met drie jonge meiden. Het duurt al zeker vijf minuten en het wordt steeds amusanter bij de buren. We proberen de ober naar ons tafeltje te lokken. Hij heeft echter geen aandacht voor drie dames van meer dan middelbare leeftijd. Na enkele pogingen geven we het op. „Te oud voor een jonge God” zeggen we tegen elkaar. Ongezien verlaten we het terras.
Ans Wijngaards
LikeLike
Bij het verlaten niet eens per ongeluk expres op zijn tenen gaan staan? ‘O, sorry, dames van meer dan middelbare leeftijd zien niet zo goed meer.’
LikeGeliked door 1 persoon
Kan me er iets bij voorstellen!
LikeGeliked door 1 persoon
Na de dood
Mijn zoontje Valentijn is acht en hij vroeg me gisteravond nadat ik hem had ingestopt en net het lichtje naast zijn bed had uitgedaan: „Papa, wat gebeurt er na de dood?”
Ik antwoordde: „Ik weet ’t niet schat, wat denk jij dat er gebeurt?”
Waarop hij zei: „Ik denk dat je opnieuw geboren wordt maar dan met al je gegevens gewist.”
Pieter van Tienen
LikeLike
Valentijn heeft ervaring met internet.
LikeGeliked door 1 persoon
Niet zo best
Begin jaren 70 promoveerde Ferry Hoogendijk aan de VU. Een omstreden promotie. In de corona (het aanwezige forum der hoogleraren) zat een man in een felrode toga. Dat viel uiteraard op tussen al die zwartrokken. Aan het eind van de publieke verdediging van het proefschrift, riep de pedel: „Hora Est.” De man in de rode toga ging staan en riep: „…het was weer niet zo best.” Die man was Julius Vischjager. De enige die publiekelijk protesteerde.
Hans Broekhuis
LikeLike
Wát?
„Wat?”, vraagt de verkoopster achter de counter van de supermarkt, „ik weet niet of we dat verkopen.”
„Jawel”, zeg ik, „ik weet ook waar ze liggen. In de bovenste la van de toonbank.”
De verkoopster doorspeurt de la en haalt er een velletje papier uit. Ze bekijkt het een paar keer van beide kanten. „Dít bedoelt u?”
„Ja”, zeg ik, „dát zijn postzegels.”
Patricia Wouda
LikeLike
😆
LikeLike
Mysterie
Een opdrachtgever waar ik als freelancer redactiewerk voor doe, is al jaren zeer tevreden. Meestal krijg ik reacties als: „uitstekende suggesties” of „puik werk weer”. Maar nu worden er voor het eerst vraagtekens gezet bij mijn tekstuele wijzigingen. Het verbaast me, omdat ik niets anders doe dan anders. Mijn zoon van twintig denkt mee over dit mysterie: „Tot voor kort werkte je op mijn laptop. Toen stond bij elke wijziging die je voorstelde een mannennaam. Nu je op je eigen laptop werkt, staat er een vrouwennaam.”
Hedda Treffers
LikeLike
Eigenaardig dat Hedda Treffers is ingehuurd, al jaren, maar dat het al die tijd niemand is opgevallen dat de commentaren in de kantlijn een andere naam hebben.🤔
LikeGeliked door 1 persoon
Tinder
Op een zaterdag val ik met mijn neus in de tosti-ham-en-kaas-orgie van de puberzoon met zijn bandleden. Terwijl ik thee ga maken komt het woord ‘Tinder’ langs. Mijn man vraagt onschuldig wat dat is. Dubbelzinnige geintjes stuiteren over de keukentafel. Een van de jongens blijft stil. Hij kijkt dromerig naar zijn sneakers. Mijn man: „En, Lodewijk, heb jij Tinder op je telefoon?” Lodewijk kijkt hem vriendelijk aan: „Ik? Ik zit niet op Tinder. Ik ga gewoon naar buiten.”
Lucia Ferron
LikeLike