Elke dinsdagochtend gaat mijn man naar de markt. Zo ook vandaag, gekleed in een trainingspak met de bekende witte strepen en een baard van een paar dagen omdat ik dat zo leuk vind en hij dan volgens mij de looks van Sean Connery krijgt.
Aangekomen bij zijn favoriete kraam, de aardappelboer, komt er een dame naast hem staan en vraagt: „Mijnheer, bent u vroeger ook marktkoopman geweest?”
Mijn man keert zich naar de dame en antwoordt: „Nee mevrouw, ik ben achtendertig jaar huisarts geweest.”
Even valt er een stilte en dan zegt ze: „Dat is ook een mooi beroep.”
Na anderhalve maand wachten kan ik eindelijk weer naar het Nationaal Archief om onderzoek te doen; ik heb een dag toegewezen gekregen. Alle coronamaatregelen zijn hier van toepassing, de dienstverlening is daardoor beperkt, iets wat hier bijna tegennatuurlijk is. Een van de gevolgen is dat er per dag ook minder medewerkers nodig zijn. Wanneer ik aan een van hen vraag hoe het hem nu onder deze beperkende omstandigheden vergaat, antwoordt hij: „Het is toch wel vreemd dat je op een gegeven moment naar je collega’s begint te verlangen.”
Regelmatig ontmoet ik op de polikliniek vrouwen die geplaagd worden door premenstruele spanningen. Klachten als ‘een kort lontje hebben’, ‘de hele boel bij elkaar vloeken’, ‘zich als Stalin gedragen’ komen mij ter ore.
Vandaag ontmoet ik een vrouwelijke organist. Zij verwoordt het euvel als volgt: „Meestal ben ik als een hol pijpje, maar als ik ongesteld moet worden, dan laat ik de bazuinen schallen.”
Daniël Arends maakt in een van zijn voorstellingen een niet zo geslaagd grapje over een homo die geen gynaecoloog zou moeten worden. Dat herinnerde me aan een raadseltje uit mijn jeugd met de verrassende clou dat de arts een vrouw blijkt te zijn.
Mijn mentorleerlingen uit 5 havo zitten te kletsen. Ik vang een gesprek op over boeken lezen. Ik ben benieuwd. Een meisje vertelt dat haar ex-vriend soms, als ze samen waren, een boek ging lezen. Daar word ik nou blij van. Een ander meisje zegt dat ze dat boek meteen naar zijn hoofd had gegooid. De jongen in het gezelschap richt zich tot mij: „Mevrouw, bij mij thuis hebben we helemaal geen boeken.”
Ik kijk hem ongelovig aan.
„U mag komen kijken, en als u ergens een boek ziet, mag u het meenemen.”
heerrozenwater 
Sean Connery
Elke dinsdagochtend gaat mijn man naar de markt. Zo ook vandaag, gekleed in een trainingspak met de bekende witte strepen en een baard van een paar dagen omdat ik dat zo leuk vind en hij dan volgens mij de looks van Sean Connery krijgt.
Aangekomen bij zijn favoriete kraam, de aardappelboer, komt er een dame naast hem staan en vraagt: „Mijnheer, bent u vroeger ook marktkoopman geweest?”
Mijn man keert zich naar de dame en antwoordt: „Nee mevrouw, ik ben achtendertig jaar huisarts geweest.”
Even valt er een stilte en dan zegt ze: „Dat is ook een mooi beroep.”
Lucienne van Mierlo
LikeLike
Was leuker als ze had gevraagd of hij vroeger Sean Connery is geweest.
LikeLike
Absoluut en nog veel leuker als deze scene zich had afgespeeld bij een favoriete skilift en niet bij een favoriete kraam.
LikeLike
Jep.
LikeLike
Een beetje tuttemetut ikje. Lucienne vindt het vast fijn dat ze met een huisarts getrouwd is en niet met een marktkoopman!
LikeGeliked door 2 people
Collega’s
Na anderhalve maand wachten kan ik eindelijk weer naar het Nationaal Archief om onderzoek te doen; ik heb een dag toegewezen gekregen. Alle coronamaatregelen zijn hier van toepassing, de dienstverlening is daardoor beperkt, iets wat hier bijna tegennatuurlijk is. Een van de gevolgen is dat er per dag ook minder medewerkers nodig zijn. Wanneer ik aan een van hen vraag hoe het hem nu onder deze beperkende omstandigheden vergaat, antwoordt hij: „Het is toch wel vreemd dat je op een gegeven moment naar je collega’s begint te verlangen.”
Jacques A.C. Bartels
LikeLike
Hahahaha
LikeLike
Bazuinen
Regelmatig ontmoet ik op de polikliniek vrouwen die geplaagd worden door premenstruele spanningen. Klachten als ‘een kort lontje hebben’, ‘de hele boel bij elkaar vloeken’, ‘zich als Stalin gedragen’ komen mij ter ore.
Vandaag ontmoet ik een vrouwelijke organist. Zij verwoordt het euvel als volgt: „Meestal ben ik als een hol pijpje, maar als ik ongesteld moet worden, dan laat ik de bazuinen schallen.”
Mieke Kerkhof
LikeLike
Daar hebben we onze vaste Ikjesschrijver Mieke Kerkhof weer.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, daar is ze weer. Gynaecoloog en schrijfster.
Daniël Arends maakt in een van zijn voorstellingen een niet zo geslaagd grapje over een homo die geen gynaecoloog zou moeten worden. Dat herinnerde me aan een raadseltje uit mijn jeugd met de verrassende clou dat de arts een vrouw blijkt te zijn.
LikeLike
Oi, ja, vroeger was dat nogal ongebruikelijk.
LikeLike
Een boek
Mijn mentorleerlingen uit 5 havo zitten te kletsen. Ik vang een gesprek op over boeken lezen. Ik ben benieuwd. Een meisje vertelt dat haar ex-vriend soms, als ze samen waren, een boek ging lezen. Daar word ik nou blij van. Een ander meisje zegt dat ze dat boek meteen naar zijn hoofd had gegooid. De jongen in het gezelschap richt zich tot mij: „Mevrouw, bij mij thuis hebben we helemaal geen boeken.”
Ik kijk hem ongelovig aan.
„U mag komen kijken, en als u ergens een boek ziet, mag u het meenemen.”
Lotje Rap
LikeLike
Het gaat fantastisch met lezen door jongeren. NOT
LikeLike
Vaccinatie
Mijn schoonmoeder over de komende coronavaccinatie:
„Ik weet niet of ik het doe, want over tien jaar kan er een nare bijwerking ontdekt worden.”
Komende januari wordt ze 103 jaar oud.
Hans Andela
LikeLike