„Dit is mijn eerste keer”, zegt de vrouw met grote schrikogen. „Ik ben zo bang!”
Ik sta te wachten buiten de bus voor het preventief onderzoek naar borstkanker. „Waar ben je bang voor?” „Nou ze zeggen dat het vreselijk pijn doet als ze je borsten plat drukken!” „Heb je ooit een kind gekregen?” vraag ik. „Oh…., doet het zo veel pijn?” roept ze terwijl ze een beweging maakt of ze al weg wil rennen. „Nee”, stel ik haar gerust. „Dit is maar secondenwerk.”
Als ik niet werk, dan loop ik, zelfbenoemde fitte 50-plusser, graag door een stad. Steevast sluit ik af met een kop cappuccino-to-go. Meestal tik ik rond de 2,50 euro af maar bij de hamburgertent in Zwolle kostte een bekertje slechts 1 euro. Weer onderweg griste ik toch wel verbaasd over de prijs het bonnetje uit mijn jaszak en zag nu de reden: ‘65+: 1 euro’.
Inderdaad, zeer auw voor de schrijver. Althans, als hij de 65 nog niet gepasseerd is, maar wat een geslaagd ikje is dit eindelijk weer eens! Heerlijke dosis zelfkritiek én de lef om dit te publiceren!
Herinnert mij aan deze vermeldenswaardige gebeurtenis: Op het CS kocht ik eens, in grote haast, een koffie + chocolademuffin. Dat is dan € 1,50 zei de mijnheer achter de kassa. Vergeet je de muffin niet, vroeg ik verbaasd. Toen wees de mijnheer me op een bord waar met grote letters stond: koffie + muffin = € 1,50
Ik zou graag mijn ongelijk bekend hebben, Zebedeus, al was het alleen al als lichtend voorbeeld voor jou, maar “lef” is zowel mannelijk als onzijdig. Maar zo staat het ongetwijfeld niet in jouw woordenboek…
Is juffrouw L. dan werkelijk van mening dat het ook hetzelfde klinkt? Nu we toch de keuze hebben, naar uw mening, dan ligt ‘het’ lef toch veel natuurlijker op de tong, dunkt Thaddeus Plomp.
Taal, juffrouw L., is meer dan uw papieren werkelijkheid. Het is schoonheid en elegantie.
Welzeker, stoomfiets, bolderkar en stinkende oldtimers brengen ons allemaal ter bestemder plaatse, maar waarom niet, indien mogelijk, gekozen voor een vliegend tapijtje? De taal geeft ons met elk woord dat we kiezen een dergelijke rijke keuze.
“TeR bestemder plaatse: weet je dat wel zeker, oubollige, zeurderige leuterkont? Jij hebt het ongetwijfeld ook altijd over teN allen tijde ipv te allen tijde…
Maar laten we verstandig zijn, Roos, en verder sowieso niet reageren op de altijd negatieve commentaren van dit onuitstaanbare mannetje. Dit is in ieder geval mijn laatste reactie op hem.
Ja juffrouw Indra, Thaddeus Plomp weet het zeker. Uw variant wordt eveneens als correct beschouwd.
Jammer dat de stemming, zeker bij Meneer Rozenwater, niet staat naar nadere bespiegelingen over het fijne spanningsveld tussen regels en esthetiek. Wat te kiezen wanneer er meerdere mogelijkheden zijn, het is misschien wel de interessantste vraag van allemaal.
Wie geen gelijk wil hebben, heeft uiteindelijk gelijk, zo dunkt Thaddeus Plomp. Rechtlijnigheid valt te prijzen, maar Jede Konsequenz führt zum Teufel. Dat zou onze gastheer toch moeten weten
Roos, ik vrees dat je een roepende in de woestijn bent…
Zie je het mannetje voor je? Met een loupe al hijgend speurend naar eventuele spel- of stijlfoutjes, waarmee hij dan weer zijn medereageerders lastig kan vallen…
Je zal maar weinig nuttigs te doen hebben in het leven. 😉
Thaddeus Plomp heeft toch werkelijk geprobeerd om tot een hartelijk, open gesprek te komen door een taaleigenaardigheid aan te kaarten en die vervolgens te plaatsen in een bredere beschouwing.
Thaddeus Plomp kan er toch ook niets aan doen dat het gezelschap hier altesaam de voorkeur geeft aan, vergeef me de kruidige uitdrukking, mierenvrijen?
Enfin, dat laat onverlet dat Thaddeus Plomp iedere dag weer aanvangt met het nastrevenswaardig motto van alzovele oudervaders: “Weest een zegen!” Met een milde glimlach, voegt Thaddeus Plomp daar dan zelf aan toe.
‘Berend Botje ging uit varen, met een scheep naar Zuidlaren. De weg was recht, de weg was krom. Nooit kwam Berend Botje weerom’.
Wat leert ons nu dit bekende kinderliedje?
Dat er op het water kennelijk rechte en kromme wegen zijn, hetgeen Thaddeus Plomp altijd als hoogst merkwaardig is voorgekomen.
Verder dat Berend Botje kennelijk niet scheep ging in een kofschip. Want hij kwam nooit weerom, terwijl kapitein Bint als ware hij een beurtschipper hier zijn ondanks met regelmaat met ‘het’ kofschip voor anker gaat.
En tenslotte mogen we uit de gebeurtenissen van alledag afleiden dat ook juffrouw Indra eerder veerpont verkiest dan de kaapvaarder. Ze heeft nog geen afscheid genomen van Thaddeus Plomp of ze staat alweer voor zijn neus.
Gelukkig maar. Zo houden de mensen malkander scherp.
Zo, en dan is Thaddeus Plomp wel eens benieuwd of er iemand zijn exegese van oud-vaderlandse kinderliedjes, met dit blogje hier als toepassing kan evenaren – hetgeen hem overigens welkom zou zijn, want een dergelijk leuk stuk zou een genoegen zijn om te lezen bij de warme kachel.
Thaddeus Plomp bekijkt hetgeen passeert op ’t internet ook altijd maar met een lodderig oog. Op de achterkant van de hagelslag treft je ’t vaak interessanter aan -maakt lodderig-begrijpend knipoogje-
Thaddeus Plomp vraagt het niet voor zichzelf hoor, maar zou aan de oproep van Meneer Rozenwater om iets leuks te doen, tegemoet kunnen worden getreden door een Reageerder van het Kwartaal-verkiezing te organiseren?
Nee, Roos, je begrijpt me verkeerd. Je hoeft van mij helemaal niks te censureren, maar ik heb geen zin meer in dat constante gezuig, de betweterigheid, dat ouderlingentoontje etc.
Het voegt, wat mij betreft, heel weinig toe en het maakt het er hier niet gezelliger op.
Maar uiteraard is dat geen reden voor censuur. Ik geef alleen mijn mening.
Bedenk wel dat in het afgestompte brein van deze meneer alleen nog serotonine of dopamine wordt aangemaakt als hij merkt dat iemand zich kwaad om hem maakt.
Ik maak me al jaren niet meer kwaad om DSR. Ik ben volledig immuun geworden 🙂
Thaddeus Plomp is volkomen met juffrouw Indra eens: ouderlingentoontjes zijn niet te harden!
Bij de diakenen hebben we daarentegen altijd vrolijkheid, met een sigaar in het hoofd, de kleine glaasjes onder handbereik, zo af en toe een gezellige avond met een kommetje slemp en een voordracht….
Thaddeus Plomp geeft toe wel eens stevig door te hebben moeten lopen om nog voor de papklok thuis te zijn!
Na een drukke dag zoomen thuis in mijn werkkamertje, had mijn man een verrassing in petto. Hij weet wat ik leuk vind en zeker in deze coronatijd met avondklok is er nog maar weinig leuks (buitenshuis) te beleven.
Mijn man leidde mij in de auto naar de autowasstraat.
Oh, wat geweldig, saampies in het donker, met die dansende octopussen over ons heen. Ja, dit was verreweg het hoogtepunt in mijn huidig bestaan!
Mijn dertienjarige puberzoon komt mij een van zijn hardhandige knuffels uitdelen, net op het moment dat ik op de laptop aan een ingewikkelde thuiswerkklus bezig ben. Ik maak een paar ongecontroleerde toetsbewegingen, waarbij ik blijkbaar de virtuele assistent inschakel. Op mijn hartgrondige „Verdomme, Thijs” volgt namelijk een vermanend: „Dat is niet aardig!”
Op mijn Android smartphone zit ook een virtuele assistent. Maak ik nooit gebruik van, tegen een apparaat praten geeft me nog steeds een unheimisch gevoel. Spraak herkennen werkt overigens bijzonder goed. 20 jaar geleden werkte ik met het programma “Natural speaking”. Dat programma moest je eerst langdurig trainen waarna het alsnog belabberd functioneerde.
Waar ik wel steeds vaker gebruik van maak is de mogelijkheid in webbrowser Chrome om een website te vertalen. Werkt echt bijzonder goed.
Twee meisjes met een bezem staan voor mijn deur, ik schat ze 8 en 10 jaar. „Heeft u nog een heitje voor een karweitje?” Ik verberg mijn verbazing over het gebruik van deze ‘vooroorlogse’ uitdrukking.
„Jullie mogen mijn voortuin wel vegen.”
Terwijl ze daar enthousiast mee bezig zijn, vraagt de jongste aan haar vriendinnetje: „Wat betekent eigenlijk ‘een karweitje’?”
heerrozenwater 
Vrouwenwerk
„Dit is mijn eerste keer”, zegt de vrouw met grote schrikogen. „Ik ben zo bang!”
Ik sta te wachten buiten de bus voor het preventief onderzoek naar borstkanker. „Waar ben je bang voor?” „Nou ze zeggen dat het vreselijk pijn doet als ze je borsten plat drukken!” „Heb je ooit een kind gekregen?” vraag ik. „Oh…., doet het zo veel pijn?” roept ze terwijl ze een beweging maakt of ze al weg wil rennen. „Nee”, stel ik haar gerust. „Dit is maar secondenwerk.”
Maria Arends
LikeLike
Maar wel lange seconden!
LikeLike
Geduld is een schone zaak.
LikeLike
Nooit geweten dat borsten platgedrukt worden bij het krijgen van een kind.
LikeGeliked door 1 persoon
Hm, soms is er sprake van secondenwerk met levenslange consequenties…
LikeGeliked door 2 people
Bepaald niet leuk uiteraard
LikeGeliked door 1 persoon
Nee, zeker niet.
LikeLike
Cappuccino
Als ik niet werk, dan loop ik, zelfbenoemde fitte 50-plusser, graag door een stad. Steevast sluit ik af met een kop cappuccino-to-go. Meestal tik ik rond de 2,50 euro af maar bij de hamburgertent in Zwolle kostte een bekertje slechts 1 euro. Weer onderweg griste ik toch wel verbaasd over de prijs het bonnetje uit mijn jaszak en zag nu de reden: ‘65+: 1 euro’.
Frits van Vendeloo
LikeLike
Auw!
LikeLike
Inderdaad, zeer auw voor de schrijver. Althans, als hij de 65 nog niet gepasseerd is, maar wat een geslaagd ikje is dit eindelijk weer eens! Heerlijke dosis zelfkritiek én de lef om dit te publiceren!
LikeGeliked door 2 people
Herinnert mij aan deze vermeldenswaardige gebeurtenis: Op het CS kocht ik eens, in grote haast, een koffie + chocolademuffin. Dat is dan € 1,50 zei de mijnheer achter de kassa. Vergeet je de muffin niet, vroeg ik verbaasd. Toen wees de mijnheer me op een bord waar met grote letters stond: koffie + muffin = € 1,50
LikeLike
😆
LikeLike
‘de’ lef, juffrouw Indra? Weet u het zeker?
LikeLike
Ja, dat weet mevrouw Indra zeker.
LikeGeliked door 1 persoon
Heer Rozenwater kon het mansplainen niet laten?
LikeLike
DSR kan het zeikerige reacties plaatsen niet laten?
LikeLike
Ik zou graag mijn ongelijk bekend hebben, Zebedeus, al was het alleen al als lichtend voorbeeld voor jou, maar “lef” is zowel mannelijk als onzijdig. Maar zo staat het ongetwijfeld niet in jouw woordenboek…
LikeGeliked door 1 persoon
‘De lef’ en ‘het lef’ is allebei correct.
LikeLike
Is juffrouw L. dan werkelijk van mening dat het ook hetzelfde klinkt? Nu we toch de keuze hebben, naar uw mening, dan ligt ‘het’ lef toch veel natuurlijker op de tong, dunkt Thaddeus Plomp.
Taal, juffrouw L., is meer dan uw papieren werkelijkheid. Het is schoonheid en elegantie.
Welzeker, stoomfiets, bolderkar en stinkende oldtimers brengen ons allemaal ter bestemder plaatse, maar waarom niet, indien mogelijk, gekozen voor een vliegend tapijtje? De taal geeft ons met elk woord dat we kiezen een dergelijke rijke keuze.
LikeLike
Thaddeus is zo onnozel, bekrompen en intolerant te denken dat zijn voorkeur in taal zaligmakend is.
Het zout, de zout, het blog, de blog, het lef, de lef, het NRC, de NRC, wat maakt het uit, als je maar consequent bent.
Het getuigt van beschaving en intellect als je kunt accepteren dat iemand niet jouw voorkeur voor een bepaald lidwoord heeft.
LikeGeliked door 1 persoon
“TeR bestemder plaatse: weet je dat wel zeker, oubollige, zeurderige leuterkont? Jij hebt het ongetwijfeld ook altijd over teN allen tijde ipv te allen tijde…
Maar laten we verstandig zijn, Roos, en verder sowieso niet reageren op de altijd negatieve commentaren van dit onuitstaanbare mannetje. Dit is in ieder geval mijn laatste reactie op hem.
LikeLike
Womansplaining.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat wil jij?
Iedere dag skypet mijn buurvrouw Marianne met haar zevenjarige kleinzoon Kai die op Ibiza woont.
Zij vertelt hem over haar moeder, die ernstig ziek is. Cremeren of begraven, is de vraag.
„Wat zou jij later willen?”, legt mijn buurvrouw haar kleinzoon voor. Even is het stil. Dan klinkt het resoluut: „Ik wil een standbeeld.”
Arnold Parre
LikeLike
Opzetten is zeker geen optie?
LikeGeliked door 1 persoon
Ja juffrouw Indra, Thaddeus Plomp weet het zeker. Uw variant wordt eveneens als correct beschouwd.
Jammer dat de stemming, zeker bij Meneer Rozenwater, niet staat naar nadere bespiegelingen over het fijne spanningsveld tussen regels en esthetiek. Wat te kiezen wanneer er meerdere mogelijkheden zijn, het is misschien wel de interessantste vraag van allemaal.
Wie geen gelijk wil hebben, heeft uiteindelijk gelijk, zo dunkt Thaddeus Plomp. Rechtlijnigheid valt te prijzen, maar Jede Konsequenz führt zum Teufel. Dat zou onze gastheer toch moeten weten
LikeLike
OK, oubollige, zeurderige leuterkont.
Kom liever met iets leuks in plaats van te blijven dooremmeren over iets wat volstrekt oninteressant is.
LikeLike
Roos, ik vrees dat je een roepende in de woestijn bent…
Zie je het mannetje voor je? Met een loupe al hijgend speurend naar eventuele spel- of stijlfoutjes, waarmee hij dan weer zijn medereageerders lastig kan vallen…
Je zal maar weinig nuttigs te doen hebben in het leven. 😉
LikeGeliked door 2 people
Thaddeus Plomp heeft toch werkelijk geprobeerd om tot een hartelijk, open gesprek te komen door een taaleigenaardigheid aan te kaarten en die vervolgens te plaatsen in een bredere beschouwing.
Thaddeus Plomp kan er toch ook niets aan doen dat het gezelschap hier altesaam de voorkeur geeft aan, vergeef me de kruidige uitdrukking, mierenvrijen?
Enfin, dat laat onverlet dat Thaddeus Plomp iedere dag weer aanvangt met het nastrevenswaardig motto van alzovele oudervaders: “Weest een zegen!” Met een milde glimlach, voegt Thaddeus Plomp daar dan zelf aan toe.
LikeLike
‘Berend Botje ging uit varen, met een scheep naar Zuidlaren. De weg was recht, de weg was krom. Nooit kwam Berend Botje weerom’.
Wat leert ons nu dit bekende kinderliedje?
Dat er op het water kennelijk rechte en kromme wegen zijn, hetgeen Thaddeus Plomp altijd als hoogst merkwaardig is voorgekomen.
Verder dat Berend Botje kennelijk niet scheep ging in een kofschip. Want hij kwam nooit weerom, terwijl kapitein Bint als ware hij een beurtschipper hier zijn ondanks met regelmaat met ‘het’ kofschip voor anker gaat.
En tenslotte mogen we uit de gebeurtenissen van alledag afleiden dat ook juffrouw Indra eerder veerpont verkiest dan de kaapvaarder. Ze heeft nog geen afscheid genomen van Thaddeus Plomp of ze staat alweer voor zijn neus.
Gelukkig maar. Zo houden de mensen malkander scherp.
Zo, en dan is Thaddeus Plomp wel eens benieuwd of er iemand zijn exegese van oud-vaderlandse kinderliedjes, met dit blogje hier als toepassing kan evenaren – hetgeen hem overigens welkom zou zijn, want een dergelijk leuk stuk zou een genoegen zijn om te lezen bij de warme kachel.
LikeLike
Je zou toch bijna naar Moddersloot gaan verlangen! Ja, zelfs naar Trolley…
Sorry, Roos, geen zin meer om dit geleuter te lezen.
LikeLike
Sorry Indra, ik sla het zelf in feite over maar als moderator zag ik niet zo snel zinnen die gecensureerd moesten worden.
In principe wil ik modereren tot het absolute minimum beperken.
LikeLike
Lezen staat vrij. Niks is verplicht.
Thaddeus Plomp bekijkt hetgeen passeert op ’t internet ook altijd maar met een lodderig oog. Op de achterkant van de hagelslag treft je ’t vaak interessanter aan -maakt lodderig-begrijpend knipoogje-
LikeLike
Thaddeus Plomp vraagt het niet voor zichzelf hoor, maar zou aan de oproep van Meneer Rozenwater om iets leuks te doen, tegemoet kunnen worden getreden door een Reageerder van het Kwartaal-verkiezing te organiseren?
LikeLike
Nee, Roos, je begrijpt me verkeerd. Je hoeft van mij helemaal niks te censureren, maar ik heb geen zin meer in dat constante gezuig, de betweterigheid, dat ouderlingentoontje etc.
Het voegt, wat mij betreft, heel weinig toe en het maakt het er hier niet gezelliger op.
Maar uiteraard is dat geen reden voor censuur. Ik geef alleen mijn mening.
LikeLike
Nou ja, dan gaan we maar op dezelfde voet verder.
By the way, lang niet alle reacties van T.P. komen erdoor, geregeld gaan reacties van hem de prullenbak in.
Het heeft er alle schijn van dat DSR zijn kwade zuiginborst niet kwijt kan bij de buren en daarom hier aan het klieren is.
LikeLike
Right Indra! Een oubollige zeurderige leuterkont, dat is de juiste omschrijving van deze Th. P.
LikeLike
Absoluut de juiste omschrijving.
Bedenk wel dat in het afgestompte brein van deze meneer alleen nog serotonine of dopamine wordt aangemaakt als hij merkt dat iemand zich kwaad om hem maakt.
Ik maak me al jaren niet meer kwaad om DSR. Ik ben volledig immuun geworden 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Thaddeus Plomp is volkomen met juffrouw Indra eens: ouderlingentoontjes zijn niet te harden!
Bij de diakenen hebben we daarentegen altijd vrolijkheid, met een sigaar in het hoofd, de kleine glaasjes onder handbereik, zo af en toe een gezellige avond met een kommetje slemp en een voordracht….
Thaddeus Plomp geeft toe wel eens stevig door te hebben moeten lopen om nog voor de papklok thuis te zijn!
LikeLike
Wasstraat
Na een drukke dag zoomen thuis in mijn werkkamertje, had mijn man een verrassing in petto. Hij weet wat ik leuk vind en zeker in deze coronatijd met avondklok is er nog maar weinig leuks (buitenshuis) te beleven.
Mijn man leidde mij in de auto naar de autowasstraat.
Oh, wat geweldig, saampies in het donker, met die dansende octopussen over ons heen. Ja, dit was verreweg het hoogtepunt in mijn huidig bestaan!
Winkie Sandberg
LikeLike
Dit over 5 jaar nog eens lezen en je verbazen.
LikeGeliked door 1 persoon
Liever over 5 maanden 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, over 5 dagen is nog beter. 😉
LikeLike
Als je ook nog het autoraam op een kiertje laat staan, dan beleeft het water eveneens een hoogtepunt en verveel je je sowieso niet.
LikeLike
Hahaha! Mijn cabriodak sluit niet meer helemaal goed, maar de auto moest toch door de wasstraat. Tjonge, wat een hoogtepunt was dat! 😆
LikeGeliked door 2 people
Niet aardig
Mijn dertienjarige puberzoon komt mij een van zijn hardhandige knuffels uitdelen, net op het moment dat ik op de laptop aan een ingewikkelde thuiswerkklus bezig ben. Ik maak een paar ongecontroleerde toetsbewegingen, waarbij ik blijkbaar de virtuele assistent inschakel. Op mijn hartgrondige „Verdomme, Thijs” volgt namelijk een vermanend: „Dat is niet aardig!”
Eric de Rooij
LikeGeliked door 1 persoon
Ik neem aan niet van Thijs afkomstig.
LikeLike
Aardig 🙂
Op mijn Android smartphone zit ook een virtuele assistent. Maak ik nooit gebruik van, tegen een apparaat praten geeft me nog steeds een unheimisch gevoel. Spraak herkennen werkt overigens bijzonder goed. 20 jaar geleden werkte ik met het programma “Natural speaking”. Dat programma moest je eerst langdurig trainen waarna het alsnog belabberd functioneerde.
Waar ik wel steeds vaker gebruik van maak is de mogelijkheid in webbrowser Chrome om een website te vertalen. Werkt echt bijzonder goed.
LikeLike
Ja, op zichzelf een grappig voorval, maar eigenlijk ook weer heel benauwend!
LikeGeliked door 1 persoon
Heitje
Twee meisjes met een bezem staan voor mijn deur, ik schat ze 8 en 10 jaar. „Heeft u nog een heitje voor een karweitje?” Ik verberg mijn verbazing over het gebruik van deze ‘vooroorlogse’ uitdrukking.
„Jullie mogen mijn voortuin wel vegen.”
Terwijl ze daar enthousiast mee bezig zijn, vraagt de jongste aan haar vriendinnetje: „Wat betekent eigenlijk ‘een karweitje’?”
Hilde Janssen
LikeLike
De voortuin bestaat uit stenen?
LikeLike
Uiteraard Luvienna. Met twee uitgespaarde vierkantjes, waar tegenwoordig vaak doodzieke, mottige buxushaagjes proberen te overleven. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
☹
LikeLike
Tegels eruit, groen erin!
LikeGeliked door 1 persoon
Juistem!
LikeLike
Oldtimers eruit en verder met de benenwagen!
LikeLike