Ook mijn man werkt nu al een jaar thuis. Soms sluip ik stilletjes zijn werkkamer binnen, met koffie, Zoom-meeting of niet. Vandaag kijkt hij enigszins gegeneerd. „Moest voor de opdracht”, appt hij me later. Verwijzend naar de thermische bivakmuts die hij op zijn hoofd had.
Mijn jongere zus (67) heeft nog steeds een kamerlinde uit ons ouderlijk huis. Omdat zij goed is in stekken staan er inmiddels overal in de familie nazaten van die moederplant. Twee jaar geleden was ik aan de beurt. De stek met alle instructies – zoals seizoensgebonden waterdosering – in ontvangst genomen, inclusief de verplichting af en toe een update te geven hoe het met hem gaat. Alsof het een panda is: je mag ervoor zorgen, maar hij wordt nooit van jou. Vanochtend trots een foto verstuurd van mijn bloeiende kamerlinde. Komt er een berichtje terug met de tekst: „Ja, dat doet-ie als je hem een beetje verwaarloost.”
Ik was lekker gaan wandelen met mijn mede-Marokkaanse vriendin in het Vondelpark. Na twee uur praten over een ongewone opvoeding en ons liefdesleven (of afwezigheid daarvan), meten we elkaars fysieke kracht. „Hoe vaak doe je push-ups dan”, vraag ik. „Iets van honderd per dag. En dan nog ongeveer een marathonnetje per week.” „Je armen en benen, die zijn hard zeker”, vraag ik. Ze kijkt me aan: „Voel maar!” Ik voel de armen. „What…” Supertrots vervolgt ze: „Benen voelen?” Ze wijst me haar dijen aan. „Keihard, bro!!” „Ja, bro, I don’t play”, zegt ze. Op dat moment realiseerde ik me waarom we nog steeds single waren.
Met veel moeite is er een exotisch spinnetje gered uit een doos bananen bij een groenteboer uit een dorp verderop. Een attente dierenvriend neemt de moeite om het onooglijke beestje in een speciaal insectenbakje naar de kleinedierenopvang te rijden, een flink end verderop. De beheerder daarvan wordt vervolgens geïnterviewd door onze regionale omroep en glundert van trots. Hij is groot spinnenvoorvechter en zal extra goed op zijn bijzondere immigrantje passen. Op de vraag wat hij hem dan voert, antwoordt de redder: „Hij eet andere spinnen.”
Ik las dat 2 weken geleden in een supermarkt in Assen tussen de bananen een jachtkrabspin was gevonden, één van de grootste spinsoorten van de wereld.
Zou dit het spinnetje van Trees kunnen zijn?
Aan de ontbijttafel lees ik het feministische boek Women Don’t Owe You Pretty van Florence Given. Als mijn vader naar beneden komt, raken we verwikkeld in een verhitte discussie over seksisme. Onze meningen lopen nogal uiteen. Vol ongeloof vraag ik aan hem of hij werkelijk denkt dat er geen seksisme plaatsvindt bij hem op kantoor. Hij antwoordt nee, en ik vraag hoe hij daar zo zeker van is, waarop hij antwoordt: „Er werken bij mij op kantoor alleen maar mannen!”
Op de polikliniek gynaecologie onderzoek ik een bejaarde vrouw. Tijdens het onderzoek zie ik tot mijn schrik dat er één lamel dwars staat, zodat er een glimp daglicht binnenvalt. In theorie zou er nu iemand, vanaf de straatkant, zicht kunnen hebben in mijn spreekkamer. Ik trek met vliegende vaart de lamel recht en excuseer me uitgebreid voor deze omissie. Zij is de rust zelve en zegt: „Dokter, geen paniek, als ze het zien, dan hebben ze het nog niet hè!”
Betrapt
Ook mijn man werkt nu al een jaar thuis. Soms sluip ik stilletjes zijn werkkamer binnen, met koffie, Zoom-meeting of niet. Vandaag kijkt hij enigszins gegeneerd. „Moest voor de opdracht”, appt hij me later. Verwijzend naar de thermische bivakmuts die hij op zijn hoofd had.
Marieke Konings
LikeLike
Hm.
LikeLike
Workshop online inbreken?
LikeGeliked door 1 persoon
In bloei
Mijn jongere zus (67) heeft nog steeds een kamerlinde uit ons ouderlijk huis. Omdat zij goed is in stekken staan er inmiddels overal in de familie nazaten van die moederplant. Twee jaar geleden was ik aan de beurt. De stek met alle instructies – zoals seizoensgebonden waterdosering – in ontvangst genomen, inclusief de verplichting af en toe een update te geven hoe het met hem gaat. Alsof het een panda is: je mag ervoor zorgen, maar hij wordt nooit van jou. Vanochtend trots een foto verstuurd van mijn bloeiende kamerlinde. Komt er een berichtje terug met de tekst: „Ja, dat doet-ie als je hem een beetje verwaarloost.”
Martijn Bos
LikeLike
Met zijn laatste krachten heeft de kamerlinde een poging tot nageslacht gedaan.
LikeGeliked door 1 persoon
Hard
Ik was lekker gaan wandelen met mijn mede-Marokkaanse vriendin in het Vondelpark. Na twee uur praten over een ongewone opvoeding en ons liefdesleven (of afwezigheid daarvan), meten we elkaars fysieke kracht. „Hoe vaak doe je push-ups dan”, vraag ik. „Iets van honderd per dag. En dan nog ongeveer een marathonnetje per week.” „Je armen en benen, die zijn hard zeker”, vraag ik. Ze kijkt me aan: „Voel maar!” Ik voel de armen. „What…” Supertrots vervolgt ze: „Benen voelen?” Ze wijst me haar dijen aan. „Keihard, bro!!” „Ja, bro, I don’t play”, zegt ze. Op dat moment realiseerde ik me waarom we nog steeds single waren.
Hayat Essakkati
LikeLike
Spin
Met veel moeite is er een exotisch spinnetje gered uit een doos bananen bij een groenteboer uit een dorp verderop. Een attente dierenvriend neemt de moeite om het onooglijke beestje in een speciaal insectenbakje naar de kleinedierenopvang te rijden, een flink end verderop. De beheerder daarvan wordt vervolgens geïnterviewd door onze regionale omroep en glundert van trots. Hij is groot spinnenvoorvechter en zal extra goed op zijn bijzondere immigrantje passen. Op de vraag wat hij hem dan voert, antwoordt de redder: „Hij eet andere spinnen.”
Trees Roose
LikeLike
Ik las dat 2 weken geleden in een supermarkt in Assen tussen de bananen een jachtkrabspin was gevonden, één van de grootste spinsoorten van de wereld.
Zou dit het spinnetje van Trees kunnen zijn?
LikeLike
Zou hetzelfde soort spinnetje kunnen zijn maar Trees komt niet uit Assen maar uit Haren (Gr).
https://harenerweekblad.nl/artikel/1148907/trees-roose-uit-haren-geeft-vorm-aan-de-wereld-via-woorden.html
LikeLike
Dat is zo’n 22km.
LikeLike
Kippeneindje dus, met de sprinter ben je er in dertien minuten.
Ja, het zal dan toch wel om hetzelfde spinnetje gaan.
LikeLike
Hij snapt ’t niet
Aan de ontbijttafel lees ik het feministische boek Women Don’t Owe You Pretty van Florence Given. Als mijn vader naar beneden komt, raken we verwikkeld in een verhitte discussie over seksisme. Onze meningen lopen nogal uiteen. Vol ongeloof vraag ik aan hem of hij werkelijk denkt dat er geen seksisme plaatsvindt bij hem op kantoor. Hij antwoordt nee, en ik vraag hoe hij daar zo zeker van is, waarop hij antwoordt: „Er werken bij mij op kantoor alleen maar mannen!”
Silke Weeber
LikeLike
Tja. Alleen mannen op kantoor kan best het gevolg van seksisme zijn.
LikeLike
Geen paniek
Op de polikliniek gynaecologie onderzoek ik een bejaarde vrouw. Tijdens het onderzoek zie ik tot mijn schrik dat er één lamel dwars staat, zodat er een glimp daglicht binnenvalt. In theorie zou er nu iemand, vanaf de straatkant, zicht kunnen hebben in mijn spreekkamer. Ik trek met vliegende vaart de lamel recht en excuseer me uitgebreid voor deze omissie. Zij is de rust zelve en zegt: „Dokter, geen paniek, als ze het zien, dan hebben ze het nog niet hè!”
Mieke Kerkhof
LikeLike
Dag Mieke.
LikeLike
Dat die bejaarde dame de rust zelve bleef in zo’n uiterst precaire situatie!!!
LikeGeliked door 1 persoon