Ik schaaf aan het jaarverslag van een mbo-school. De inrichting van het thuisonderwijs komt uitgebreid aan bod. Zo lees ik dat de school ‘leendevices’ (laptops en tablets) beschikbaar heeft gesteld aan duizenden leerlingen. Mijn oog blijft hangen bij dit afzichtelijke woord. De spellingcontrole van Word struikelt er net zo hard over: „Suggestie: levensdevies.” Gratis levensdevies voor iedereen. Ik reken het goed.
Naast ons tennist een stel van middelbare leeftijd. Ze hebben veel lol. Mijn vriendin kent ze: ze zijn al lang getrouwd. Wij, twee gescheiden vrouwen, verbazen ons na afloop: het kan dus nog, plezier hebben als je al twintig jaar samen bent. Dichterbij gekomen komt mijn vriendin tot de ontdekking dat ze zich vergist heeft: dit is niet zijn vrouw. We halen opgelucht adem.
We fietsen door Duitsland en komen in een konditorei. De vrouw die ons bedient reageert lyrisch als ze hoort dat wij uit Nederland komen: „Ihr habt ja Máxima!” Achter ons klinkt een vrouwelijke bromstem: „Wir haben Angela.”
Daar ligt ze dan gelukzalig te stralen met de pasgeboren baby in haar armen. De zwangerschap had diverse problemen gekend, maar deze waren naar tevredenheid opgelost en de bevalling is voorspoedig verlopen. Het is haar vierde zoon in successie en een besluit over de naam is nog niet genomen. Met een blik vol dankbaarheid vraagt ze: „Dokter, wat is uw voornaam?” Ik antwoord verrast en helemaal vereerd: „Frans, mevrouw.” Waarop ze zich teleurgesteld tot haar man wendt: „Laten we hem dan toch maar Edwin noemen.”
Zaterdag in een vaccinatiestraat. De aard van de vragen die je krijgt als vaccinatiearts verandert per leeftijdsgroep. De twintigjarigen zijn aan de beurt.
In december had ik een nieuwe deodorant gekocht; volgens de reviews moest hij erg goed zijn. Nadat ik het product al een tijdje gebruik, vertel ik mijn moeder over hoe goed de deo is: „Die deo is echt super! Ik ruik helemaal niets.” Ik ben was zo blij verast dat ik het een paar dagen blijf zeggen, ook moest ik mijn vriendinnen hierover inlichten. Een week later kom ik naar boven met een walm van parfum om mij heen. En vraag aan mijn moeder of ze mijn parfum wel ruikt, ik namelijk niet. Drie dagen daarna zitten we in quarantaine.
Raar, die deodorant-tekst. Bedoelt ze daarmee dat toen al haar reukvermogen door corona foetsie was? Zeiden de vriendinnen dan niet dat ze wel wat roken?
Tussen helemaal niets ruiken en ronduit stinken ligt een wereld van verschillende geuren. Ik heb wel eens vriend moeten vertellen dat hij naar zweet stonk. Geen plezierige missie maar hij nam het wel in dank af.
heerrozenwater 
Word
Ik schaaf aan het jaarverslag van een mbo-school. De inrichting van het thuisonderwijs komt uitgebreid aan bod. Zo lees ik dat de school ‘leendevices’ (laptops en tablets) beschikbaar heeft gesteld aan duizenden leerlingen. Mijn oog blijft hangen bij dit afzichtelijke woord. De spellingcontrole van Word struikelt er net zo hard over: „Suggestie: levensdevies.” Gratis levensdevies voor iedereen. Ik reken het goed.
Job van Dijk
LikeLike
Ik wist niet dat Job het jaarverslag moest redigeren. :-p
LikeGeliked door 1 persoon
Leenhardware dan maar
LikeGeliked door 1 persoon
Opgelucht
Naast ons tennist een stel van middelbare leeftijd. Ze hebben veel lol. Mijn vriendin kent ze: ze zijn al lang getrouwd. Wij, twee gescheiden vrouwen, verbazen ons na afloop: het kan dus nog, plezier hebben als je al twintig jaar samen bent. Dichterbij gekomen komt mijn vriendin tot de ontdekking dat ze zich vergist heeft: dit is niet zijn vrouw. We halen opgelucht adem.
Floor Scholte
LikeLike
Máxima
We fietsen door Duitsland en komen in een konditorei. De vrouw die ons bedient reageert lyrisch als ze hoort dat wij uit Nederland komen: „Ihr habt ja Máxima!” Achter ons klinkt een vrouwelijke bromstem: „Wir haben Angela.”
Elleke Bijsterveld
LikeGeliked door 2 people
Frans
Daar ligt ze dan gelukzalig te stralen met de pasgeboren baby in haar armen. De zwangerschap had diverse problemen gekend, maar deze waren naar tevredenheid opgelost en de bevalling is voorspoedig verlopen. Het is haar vierde zoon in successie en een besluit over de naam is nog niet genomen. Met een blik vol dankbaarheid vraagt ze: „Dokter, wat is uw voornaam?” Ik antwoord verrast en helemaal vereerd: „Frans, mevrouw.” Waarop ze zich teleurgesteld tot haar man wendt: „Laten we hem dan toch maar Edwin noemen.”
Frans Roumen
LikeLike
Mdma
Zaterdag in een vaccinatiestraat. De aard van de vragen die je krijgt als vaccinatiearts verandert per leeftijdsgroep. De twintigjarigen zijn aan de beurt.
„Mag ik na de prik alcohol en mdma gebruiken?”
Hans van Huisseling
LikeLike
Deo
In december had ik een nieuwe deodorant gekocht; volgens de reviews moest hij erg goed zijn. Nadat ik het product al een tijdje gebruik, vertel ik mijn moeder over hoe goed de deo is: „Die deo is echt super! Ik ruik helemaal niets.” Ik ben was zo blij verast dat ik het een paar dagen blijf zeggen, ook moest ik mijn vriendinnen hierover inlichten. Een week later kom ik naar boven met een walm van parfum om mij heen. En vraag aan mijn moeder of ze mijn parfum wel ruikt, ik namelijk niet. Drie dagen daarna zitten we in quarantaine.
Carlotta Peters
LikeLike
Raar, die deodorant-tekst. Bedoelt ze daarmee dat toen al haar reukvermogen door corona foetsie was? Zeiden de vriendinnen dan niet dat ze wel wat roken?
LikeLike
Dat bedoelde ze inderdaad.
Tussen helemaal niets ruiken en ronduit stinken ligt een wereld van verschillende geuren. Ik heb wel eens vriend moeten vertellen dat hij naar zweet stonk. Geen plezierige missie maar hij nam het wel in dank af.
LikeGeliked door 2 people