Als voormalig hoofd BHV van een organisatie in de basismetaal ben ik redelijk gewend om te gaan met calamiteiten. Dus als de fietser voor mij op de rotonde wordt aangereden, ga ik bijna automatisch in mijn rol. Ik laat de weg blokkeren, kniel bij het slachtoffer, achterhaal de ernst van zijn verwondingen, stel hem wat gerust en zorg dat de ambulancedienst wordt gewaarschuwd. Dan verschijnt naast mij een dame in het uniform van een thuiszorgorganisatie. Ze kijkt me fel aan en zegt: „Ik zag ’m het eerst, het is mijn slachtoffer”. En tegen de jongen op de grond: „Luister maar niet naar meneer”.
Deze week is Het Sinterklaasjournaal weer begonnen en met een kleuter in huis kijken wij trouw iedere avond. Deze aflevering komen er naast Sinterklaas en de Pieten ook verschillende burgemeesters in beeld en aan het woord.
Na afloop vraagt mijn bijna vijfjarige: „Mama, burgemeesters bestaan toch helemaal niet?”
Voor het wijkblad van onze kerk moet ik een 98-jarige mevrouw interviewen over haar opgetekende leven. Anders dan ik verwachtte bij deze respectabele leeftijd, tref ik een krasse, heldere dame aan. Ze heeft haar persoonlijke verhaal zelf „getijpt” op de computer, ze is in het bezit van een iPhone én heeft daarop de app met haar QR-code.
Ze verklaart grijnzend: „Ja, dan kan ik tenminste naar de kroeg.”
Tijdens een knipbeurt valt het gesprek met mijn kapper even stil. Onbewust luisteren we allebei naar het gesprek van de enige andere klant en zijn kapper. Op aandringen van zijn kapper heeft de klant net uitgebreid verteld wat voor werk hij doet, waarna dat gesprek net als het onze stil valt. Niet voor lang gelukkig, want dan vraagt de klant: „En jij, wat doe jij?”
Jonge vader met dochtertje komt de winkel binnen: „Bent u de dorpsdokter?” Ik run deze drogisterij al 51 jaar en sommigen noemen mij de dorpsdokter of hulpdokter en ik voel mij zeer vereerd. Maar, zeg ik dan: ik ben drogist, ik ben beter dan de dokter want een drogist kan een koffievlek uit je tapijt halen. De domper volgt. Bij het verlaten van de winkel vraagt het meisje bij de deur: „Papa, wat is een drogist?”
Van míj
Als voormalig hoofd BHV van een organisatie in de basismetaal ben ik redelijk gewend om te gaan met calamiteiten. Dus als de fietser voor mij op de rotonde wordt aangereden, ga ik bijna automatisch in mijn rol. Ik laat de weg blokkeren, kniel bij het slachtoffer, achterhaal de ernst van zijn verwondingen, stel hem wat gerust en zorg dat de ambulancedienst wordt gewaarschuwd. Dan verschijnt naast mij een dame in het uniform van een thuiszorgorganisatie. Ze kijkt me fel aan en zegt: „Ik zag ’m het eerst, het is mijn slachtoffer”. En tegen de jongen op de grond: „Luister maar niet naar meneer”.
Hans van Dugteren
LikeLike
Auw!
LikeGeliked door 1 persoon
Burgemeester
Deze week is Het Sinterklaasjournaal weer begonnen en met een kleuter in huis kijken wij trouw iedere avond. Deze aflevering komen er naast Sinterklaas en de Pieten ook verschillende burgemeesters in beeld en aan het woord.
Na afloop vraagt mijn bijna vijfjarige: „Mama, burgemeesters bestaan toch helemaal niet?”
Wousje Eggenkamp
LikeLike
Bijna raak.
LikeLike
QR-code
Voor het wijkblad van onze kerk moet ik een 98-jarige mevrouw interviewen over haar opgetekende leven. Anders dan ik verwachtte bij deze respectabele leeftijd, tref ik een krasse, heldere dame aan. Ze heeft haar persoonlijke verhaal zelf „getijpt” op de computer, ze is in het bezit van een iPhone én heeft daarop de app met haar QR-code.
Ze verklaart grijnzend: „Ja, dan kan ik tenminste naar de kroeg.”
Margriet Zuidgeest
LikeGeliked door 1 persoon
Zonder kroeg kunnen we niet.
LikeGeliked door 1 persoon
Bij de kapper
Tijdens een knipbeurt valt het gesprek met mijn kapper even stil. Onbewust luisteren we allebei naar het gesprek van de enige andere klant en zijn kapper. Op aandringen van zijn kapper heeft de klant net uitgebreid verteld wat voor werk hij doet, waarna dat gesprek net als het onze stil valt. Niet voor lang gelukkig, want dan vraagt de klant: „En jij, wat doe jij?”
Roel Rotteveel
LikeLike
😀 Ja, je moet toch wat zeggen om te stilte te doorbreken.
LikeGeliked door 1 persoon
Drogist
Jonge vader met dochtertje komt de winkel binnen: „Bent u de dorpsdokter?” Ik run deze drogisterij al 51 jaar en sommigen noemen mij de dorpsdokter of hulpdokter en ik voel mij zeer vereerd. Maar, zeg ik dan: ik ben drogist, ik ben beter dan de dokter want een drogist kan een koffievlek uit je tapijt halen. De domper volgt. Bij het verlaten van de winkel vraagt het meisje bij de deur: „Papa, wat is een drogist?”
Paul Letschert

LikeLike