Eindelijk. Na een lange ochtend met vier zieke kids: ik zit. En ik lees de krant, even, drie minuten in het zonnetje. Over genderidentiteit. Interessant. Dochterlief van vier stapt de kamer binnen. „Je leest de krant. Eigenlijk doet pappa dat altijd.” Ze kijkt me onderzoekend aan, met koortsige ogen. „Mamma, dat is voor mannen.”
In de zaterdagkrant valt mijn oog op een boek uit 2012: Zelf problemen maken. Meteen wil ik het hebben, maar het kost ruim 20 euro. Gelukkig win ik nog diezelfde middag een weddenschap met mijn man die ervan overtuigd is dat ik niet zonder trapje het keukenraam kan wassen. Ik bel meteen de boekhandel. De verkoopster zegt, bij het horen van de titel: „Heb je daar een boek voor nodig?”
Eerste dag zonder mondkapjes. In de trein luister ik naar een gesprek tussen twee christelijke meisjes over vriendjes: „Nee, zeg ik, dat gaat hem niet worden, zo’n ander evangelie!! Toen wilde hij zich laten overdopen!”
„Waar dan?” „Gewoon in de Maas! Tegenover slot Loevestein, dat paadje in, weet je wel!”
De 24-jarige SGP’er Mathijs van der Tang is tegen vrouwen in de politiek, lees ik in NRC. Zoals Jezus het hoofd is van alle christenen, zo is de man het hoofd van de vrouw, meent hij.
Met een glimlach denk ik aan mijn katholieke jeugd. Wij meiden zeiden al: de man is het hoofd, de vrouw is het nekje. Als het nekje draait, draait het hoofd mee. Zo zij het.
Met man en dochter (18) zit ik in de tuin. „Waar is jouw verwilderde stuk tuin eigenlijk?”, vraag ik aan mijn echtgenoot. Hij gaf zich op voor het project van NRC om een vierkante meter tuin te laten verwilderen. En ontving per post vier paaltjes om het stuk te markeren. „Ja”, zegt mijn dochter. „Dat vroeg ik me ook af. Waar staan die paaltjes nou?”
„Ik heb ze eruit gerukt”, zegt hij. „Ik doe niet meer mee.” „Hoezo niet?”, vragen wij. „De hele tijd had je het erover. Dat je graag mee wilde doen.” „Te veel werk”, zegt hij. „Je moet steeds van alles invullen.”
„En daarom”, zegt mijn dochter, „wordt het niks met mij. Dat komt door jou.”
Al jaren heb ik in mijn atelier dames die wekelijks keramiek komen maken. Ondertussen zijn ze, net als ikzelf, ouder geworden. Kwalen en kleinkinderen van henzelf en van hun echtgenoten worden besproken en ze steunen elkaar in moeilijke tijden.
Een van de vrouwen heeft een veeleisende man, die liever niet heeft dat ze weggaat van huis. Toch komt ze elke week. Ze zegt dan tegen hem: „Ik moet vandaag weer naar de opvang.”
Mannenkrant
Eindelijk. Na een lange ochtend met vier zieke kids: ik zit. En ik lees de krant, even, drie minuten in het zonnetje. Over genderidentiteit. Interessant. Dochterlief van vier stapt de kamer binnen. „Je leest de krant. Eigenlijk doet pappa dat altijd.” Ze kijkt me onderzoekend aan, met koortsige ogen. „Mamma, dat is voor mannen.”
Caroline van Halem
LikeLike
Leg die krant dan maar snel opzij. :-p
LikeGeliked door 1 persoon
Weddenschap
In de zaterdagkrant valt mijn oog op een boek uit 2012: Zelf problemen maken. Meteen wil ik het hebben, maar het kost ruim 20 euro. Gelukkig win ik nog diezelfde middag een weddenschap met mijn man die ervan overtuigd is dat ik niet zonder trapje het keukenraam kan wassen. Ik bel meteen de boekhandel. De verkoopster zegt, bij het horen van de titel: „Heb je daar een boek voor nodig?”
Katja Stienen
LikeLike
Eigenaardig onderwerp van een boek, inderdaad.
LikeGeliked door 1 persoon
Evangelie
Eerste dag zonder mondkapjes. In de trein luister ik naar een gesprek tussen twee christelijke meisjes over vriendjes: „Nee, zeg ik, dat gaat hem niet worden, zo’n ander evangelie!! Toen wilde hij zich laten overdopen!”
„Waar dan?” „Gewoon in de Maas! Tegenover slot Loevestein, dat paadje in, weet je wel!”
Ik mis mijn mondkapje…
Corine Marsé
LikeLike
Ik denk dat ze bedoelt: HUN mondkapjes.
LikeGeliked door 1 persoon
Hoofd
De 24-jarige SGP’er Mathijs van der Tang is tegen vrouwen in de politiek, lees ik in NRC. Zoals Jezus het hoofd is van alle christenen, zo is de man het hoofd van de vrouw, meent hij.
Met een glimlach denk ik aan mijn katholieke jeugd. Wij meiden zeiden al: de man is het hoofd, de vrouw is het nekje. Als het nekje draait, draait het hoofd mee. Zo zij het.
Lia Trentelman
LikeLike
O zo, lekker puh.
LikeGeliked door 1 persoon
De wilde tuin
Met man en dochter (18) zit ik in de tuin. „Waar is jouw verwilderde stuk tuin eigenlijk?”, vraag ik aan mijn echtgenoot. Hij gaf zich op voor het project van NRC om een vierkante meter tuin te laten verwilderen. En ontving per post vier paaltjes om het stuk te markeren. „Ja”, zegt mijn dochter. „Dat vroeg ik me ook af. Waar staan die paaltjes nou?”
„Ik heb ze eruit gerukt”, zegt hij. „Ik doe niet meer mee.” „Hoezo niet?”, vragen wij. „De hele tijd had je het erover. Dat je graag mee wilde doen.” „Te veel werk”, zegt hij. „Je moet steeds van alles invullen.”
„En daarom”, zegt mijn dochter, „wordt het niks met mij. Dat komt door jou.”
Ineke Upperman
LikeLike
Veeleisende echtgenoot
Al jaren heb ik in mijn atelier dames die wekelijks keramiek komen maken. Ondertussen zijn ze, net als ikzelf, ouder geworden. Kwalen en kleinkinderen van henzelf en van hun echtgenoten worden besproken en ze steunen elkaar in moeilijke tijden.
Een van de vrouwen heeft een veeleisende man, die liever niet heeft dat ze weggaat van huis. Toch komt ze elke week. Ze zegt dan tegen hem: „Ik moet vandaag weer naar de opvang.”
Rian Los
LikeLike