De monteur, bezig in de keuken, heeft zojuist materiaal uit zijn auto gehaald en roept: „Ik weet het niet meer, was Freud nou warm?”
Ik voel me overvallen door deze onverwachte vraag uit onvermoede hoek en realiseer me enigszins beschaamd dat ik me nooit eerder heb gebogen over dit vraagstuk, dat de monteur kennelijk hoog zit. Terwijl ik zoek naar een aannemelijk antwoord, komt hij me tegemoet en opent zijn handpalm. Daarin liggen twee kraanknoppen, met respectievelijk het opschrift ‘chaud’ en ‘froid’.
Wonende op het platteland laat ik mijn haar knippen door een van de dochters van de boer tegenover ons.
Eens in de 6-8 weken komt ze met haar koffertje het pad opgelopen en word ik tijdens het knippen bijgepraat over zaken op het boerenbedrijf en in de familie.
Ze heeft een goede hand van knippen en ook de prijs (12,50 euro) is uiterst vriendelijk, dus geen klagen.
Maar de laatste keer zei ze bij het afrekenen: „Doe maar een tientje, zoveel haar heb je niet meer.”
Wij gaan naar de Matthäus Passion. Naast ons neemt een niet al te jong echtpaar plaats. Keurige mensen, zou mijn schoonmoeder hebben gezegd.
In de pauze vraag ik wat zij van de uitvoering vinden. Heel, heel erg leuk, zegt hij enthousiast. Zij meldt dat ze moeite heeft om het allemaal te volgen.
Omdat wij meerdere tekstboekjes hebben, leen ik haar een exemplaar.
Ze is verrast en begint te lezen. Even later tikt zij mij op de arm en zegt verbaasd: wat een droevig verhaal zeg!
Om mijn kennis wat bij te houden bezoek ik, gepensioneerd huisarts, mijn oude praktijk regelmatig. Om wat medische tijdschriften op te halen en een kopje koffie te drinken. Onlangs ben ik met goed resultaat geopereerd aan twee liesbreuken en ik ben daar heel content mee. De laatste keer dat ik op bezoek was, vroeg mijn assistente hoe het met mij ging. Ik heb haar verteld over de geslaagde ingreep met de opmerking dat ik er nu aan de onderkant weer jong uitzie.
Op de parkeerplaats bij de supermarkt van Enkhuizen zie ik tientallen enthousiaste ouderen in kleine groepjes geconcentreerd neerkijken op verschillende statafels, terwijl hun handen onbekende voorwerpen vluchtig doorgeven. Als ik een heer vraag waarom iedereen zo gepassioneerd aan het werk is, antwoordt hij: „Vandaag is de grote ruildag van de historische plaatjesactie van de Albert Heijn, mijn verzamelboek is bijna vol!”
heerrozenwater 
Tijdsbesef
Ze is 93 jaar en woont op een kamer in het verzorgingstehuis. Haar besef van tijd is niet meer deel van haar herinneringen.
Op een stapeltje leesboeken liggen ook nog damesbladen. Ik vraag haar of ze weleens leest.
„Nee, ik heb geen boeken”, zegt ze.
„Wat doet u dan zoal?”
Ze antwoordt: „Ik kijk gaten in de lucht.”
Inno Broekman
LikeLike
En maakt zo gezichten.
LikeGeliked door 1 persoon
Freud
De monteur, bezig in de keuken, heeft zojuist materiaal uit zijn auto gehaald en roept: „Ik weet het niet meer, was Freud nou warm?”
Ik voel me overvallen door deze onverwachte vraag uit onvermoede hoek en realiseer me enigszins beschaamd dat ik me nooit eerder heb gebogen over dit vraagstuk, dat de monteur kennelijk hoog zit. Terwijl ik zoek naar een aannemelijk antwoord, komt hij me tegemoet en opent zijn handpalm. Daarin liggen twee kraanknoppen, met respectievelijk het opschrift ‘chaud’ en ‘froid’.
Gé Vaartjes
LikeLike
Thuiskapper
Wonende op het platteland laat ik mijn haar knippen door een van de dochters van de boer tegenover ons.
Eens in de 6-8 weken komt ze met haar koffertje het pad opgelopen en word ik tijdens het knippen bijgepraat over zaken op het boerenbedrijf en in de familie.
Ze heeft een goede hand van knippen en ook de prijs (12,50 euro) is uiterst vriendelijk, dus geen klagen.
Maar de laatste keer zei ze bij het afrekenen: „Doe maar een tientje, zoveel haar heb je niet meer.”
Wouter Schortinghuis
LikeLike
De dochter is té goed.
LikeGeliked door 1 persoon
Erbarme dich
Wij gaan naar de Matthäus Passion. Naast ons neemt een niet al te jong echtpaar plaats. Keurige mensen, zou mijn schoonmoeder hebben gezegd.
In de pauze vraag ik wat zij van de uitvoering vinden. Heel, heel erg leuk, zegt hij enthousiast. Zij meldt dat ze moeite heeft om het allemaal te volgen.
Omdat wij meerdere tekstboekjes hebben, leen ik haar een exemplaar.
Ze is verrast en begint te lezen. Even later tikt zij mij op de arm en zegt verbaasd: wat een droevig verhaal zeg!
Peter Prinssen
LikeLike
De vrouw kent niet het kruisigingsverhaal en ervaart de Matthäus Passion pas als droevig nadat ze het tekstboekje even heeft in gezien?
LikeGeliked door 1 persoon
Als nieuw
Om mijn kennis wat bij te houden bezoek ik, gepensioneerd huisarts, mijn oude praktijk regelmatig. Om wat medische tijdschriften op te halen en een kopje koffie te drinken. Onlangs ben ik met goed resultaat geopereerd aan twee liesbreuken en ik ben daar heel content mee. De laatste keer dat ik op bezoek was, vroeg mijn assistente hoe het met mij ging. Ik heb haar verteld over de geslaagde ingreep met de opmerking dat ik er nu aan de onderkant weer jong uitzie.
Zij riposteerde: „Dan nu nog de bovenkant.”
R.J. Wybenga
LikeLike
Ik vind de een na laatste zin leuker dan de laatste.
LikeGeliked door 1 persoon
Ruildag
Op de parkeerplaats bij de supermarkt van Enkhuizen zie ik tientallen enthousiaste ouderen in kleine groepjes geconcentreerd neerkijken op verschillende statafels, terwijl hun handen onbekende voorwerpen vluchtig doorgeven. Als ik een heer vraag waarom iedereen zo gepassioneerd aan het werk is, antwoordt hij: „Vandaag is de grote ruildag van de historische plaatjesactie van de Albert Heijn, mijn verzamelboek is bijna vol!”
Pip Lambrechtse
LikeLike