Het is een heerlijke lentedag, maar binnen op kantoor is het ronduit fris. Collega’s klagen, trekken een trui aan, een enkeling heeft zelfs zijn jas aan.
Wat is er aan de hand ?
Een tijdje geleden heeft de gebouwbeheerder de temperatuur in het gebouw twee graden lager ingesteld, om energie te besparen.
Nu moet de airconditioning nog harder werken om het koel te houden.
Een man ploft op een stoel naast een bekende op het zonnige plein:
„Koop ik net een nieuwe fiets, tweedehands natuurlijk, een meier voor de fiets en een halve meier voor een slot, anders nemen die teringlijers ’m zo mee. Zit ik met me reet op het zadel, veel te hoog natuurlijk, val ik op m’n smoel vlak voor een vol terras. Meteen allemaal wijven om me heen, ‘gaat ’t, meneer, een glaasje water, meneer?’ Krijg toch de kolere met je gezeik, heb je niet een paar nieuwe knieën voor me?”
Vrijdagmiddag zie ik twee studentes zoekend rondlopen op mijn afdeling op de universiteit. Ze zoeken een computer om iets te printen. Ik bied hulp aan. „Mail het maar even”, zeg ik. „Dat zou heel fijn zijn. Het moet vandaag”, zeggen ze.
Meewarig denk ik terug aan mijn eigen studententijd, met last minute inleveren van papers. Ik ben blij dat ik kan helpen en geef mijn e-mailadres, zodat ik het kan printen. In mijn mail verschijnt een retourbon voor online bestelde kleding.
Nu het wat mooier weer wordt, zie je daklozen weer iets prominenter in het straatbeeld. „Mag ik u iets vragen? Kunt u iets missen?” Voor opvang, voor een broodje, voor whatever.
Ik zit op de fiets in spijkerbroek en T-shirt en word staande gehouden door een man. Hij ziet er enigszins haveloos uit. Ik ben in een goed humeur, stop en wil mijn portemonnee al pakken, ik heb altijd wel cash bij me.
Hij kijkt me aan en zegt: „Denkt u nog weleens aan de knickerbocker?”
Paula Koopman
————————-
Lezers (NRC-abonnees) kunnen nu weer rechtstreeks reageren op het Ikje.
Tegenover mij in de trein gaat de mobiele telefoon van een jonge vrouw. Ze neemt op met: „Sorry, ik zit in de stiltecoupé,” en hangt op. Verontschuldigend zegt ze tegen mij: „Niet zo’n leuke jongen.”
Met mijn Russische schoonzuster heb ik veel twistgesprekken over Poetin en de corruptie in haar geboorteland. Zij beweert dat er in Nederland ook veel corruptie voorkomt. Bij wijze van een practical joke fiets ik vooruit naar het zwembad en betaal alvast voor haar. Bij de kassa omschrijf ik hoe ze eruit ziet en instrueer dat ze het volgende moeten zeggen: „Oh, u bent toch de vriend van Sim? Dan is het voor u gratis!”
heerrozenwater 
Fris
Het is een heerlijke lentedag, maar binnen op kantoor is het ronduit fris. Collega’s klagen, trekken een trui aan, een enkeling heeft zelfs zijn jas aan.
Wat is er aan de hand ?
Een tijdje geleden heeft de gebouwbeheerder de temperatuur in het gebouw twee graden lager ingesteld, om energie te besparen.
Nu moet de airconditioning nog harder werken om het koel te houden.
Rinus le Mahieu
LikeLike
😆😆😆
LikeLike
Knieën
Een man ploft op een stoel naast een bekende op het zonnige plein:
„Koop ik net een nieuwe fiets, tweedehands natuurlijk, een meier voor de fiets en een halve meier voor een slot, anders nemen die teringlijers ’m zo mee. Zit ik met me reet op het zadel, veel te hoog natuurlijk, val ik op m’n smoel vlak voor een vol terras. Meteen allemaal wijven om me heen, ‘gaat ’t, meneer, een glaasje water, meneer?’ Krijg toch de kolere met je gezeik, heb je niet een paar nieuwe knieën voor me?”
Iris van der Putten
LikeLike
En? Hadden ze dat? :-p
LikeGeliked door 1 persoon
Printje
Vrijdagmiddag zie ik twee studentes zoekend rondlopen op mijn afdeling op de universiteit. Ze zoeken een computer om iets te printen. Ik bied hulp aan. „Mail het maar even”, zeg ik. „Dat zou heel fijn zijn. Het moet vandaag”, zeggen ze.
Meewarig denk ik terug aan mijn eigen studententijd, met last minute inleveren van papers. Ik ben blij dat ik kan helpen en geef mijn e-mailadres, zodat ik het kan printen. In mijn mail verschijnt een retourbon voor online bestelde kleding.
Eric van der Hijden
LikeLike
Wat een sof!
LikeGeliked door 1 persoon
Nostalgie
Nu het wat mooier weer wordt, zie je daklozen weer iets prominenter in het straatbeeld. „Mag ik u iets vragen? Kunt u iets missen?” Voor opvang, voor een broodje, voor whatever.
Ik zit op de fiets in spijkerbroek en T-shirt en word staande gehouden door een man. Hij ziet er enigszins haveloos uit. Ik ben in een goed humeur, stop en wil mijn portemonnee al pakken, ik heb altijd wel cash bij me.
Hij kijkt me aan en zegt: „Denkt u nog weleens aan de knickerbocker?”
Paula Koopman
————————-
Lezers (NRC-abonnees) kunnen nu weer rechtstreeks reageren op het Ikje.
LikeLike
Eigenaardig.
LikeLike
Stiltecoupé
Tegenover mij in de trein gaat de mobiele telefoon van een jonge vrouw. Ze neemt op met: „Sorry, ik zit in de stiltecoupé,” en hangt op. Verontschuldigend zegt ze tegen mij: „Niet zo’n leuke jongen.”
We zitten niet in een stiltecoupé.
Jan van Saase
LikeLike
😆
LikeLike
Corruptie
Met mijn Russische schoonzuster heb ik veel twistgesprekken over Poetin en de corruptie in haar geboorteland. Zij beweert dat er in Nederland ook veel corruptie voorkomt. Bij wijze van een practical joke fiets ik vooruit naar het zwembad en betaal alvast voor haar. Bij de kassa omschrijf ik hoe ze eruit ziet en instrueer dat ze het volgende moeten zeggen: „Oh, u bent toch de vriend van Sim? Dan is het voor u gratis!”
Sim van den Berg
LikeLike