De rouwkaart vraagt voor de overledene een mooie bloem mee te nemen naar de afscheidsdienst. In een bloemenzaak vertel ik waarvoor ik kom. Rode rozen worden veel gevraagd, zo hoor ik. Rondkijkend besluit ik te kiezen voor een witte roos die ik laat vergezellen van een tak met witte ranonkelachtige bloemen. Desgevraagd pakt de verkoopster de bloemen in, in bruin pakpapier. Ik vraag of het mogelijk is cellofaan te gebruiken waarop ze zegt: dat gebruiken we niet, want ze kunnen het niet uitpakken.
DSR is weer even uitgeraasd maar Bas gaat in zijn intro nog door met het beschimpen van dit blog:
Waar die intense haat vandaan komt zal ik proberen uit te leggen. Ooit was ik een fan van Bas maar gaandeweg leerde ik een minder prettige kant van Bas kennen: hij is allergisch voor kritiek (even tussendoor: hij heeft het nu helemaal voor elkaar, kritiek wordt weggemodereerd en alleen de wekelijkse loftuitingen op zijn intro komen er door. Op uitzondering DSR kom ik zo dadelijk terug).
Op zijn blog kreeg Bas het geregeld aan de stok met zeer vervelende criticasters (zoals DSR). Vaak steunde ik Bas maar zo nu en dan was ik het niet met hem eens en dan kon Bas ontzettend giftig worden: ik moest dan dood, kapot, gecanceld worden en hij blokkeerde dan zelfs voor straf de AVV (Afbeelding Voor Vandaag).
Bas kon vervolgens ook snel weer vrede sluiten maar ik vergat dat soort aanvallen níet en zocht een uitweg. Een uitweg die resulteerde in dit blog en, kan ik boudweg zeggen, nog liever ga ik dood dan ooit weer afhankelijk te moeten zijn van Bas.
Nu over DSR, want zult u zeggen, DSR heeft toch geregeld kritiek op Bas en die wordt toch niet gemodereerd? Dat is inderdaad een bijzonder situatie en ik denk dat dit blog aan die bijzondere situatie heeft bijgedragen.
DSR is een soort Marcel van Roosmalen, natuurlijk met veel minder talent maar wel met dezelfde afkeer en walging voor de medemens. Die walging heeft een uitlaadklep nodig. Marcel heeft een landelijk publiek, DSR moet het doen met het zeer beperkte en in zijn ogen ongetwijfeld schamele publiek van een margeblog.
DSR zijn gezuurpruim kan amusant zijn maar het wordt voor een blogbeheerder lastig als dat misnoegen zich vooral gaat richten op medereageerders. Uiteindelijk draaide het hier uit op een zoveelste switch voor DSR maar hij heeft toen wél zijn lesje geleerd. Kritiek op medereageerders laat hij bij Bas voortaan achterwege. Hij weet heel goed dat Bas het onderling gezellig wil houden en een volgende switch zit er ook niet meer in. DSR is uitgerangeerd, DSR is uitgeswitcht, Bas is zijn eindstation, Bas heeft hem in zijn zak.
Maar, maar maar, zult u zeggen, die twee hebben toch geregeld aanvaringen en DSR zijn kritiek op Bas is niet mals? Dat is waar maar Bas heeft daarin een hele rare psychologische uitweg gevonden: de kritiek van DSR op Bas is een spel, is niet echt. Die rare kronkel geeft ook DSR een uitweg. Die denkt daardoor, ten onrechte, niet zijn autonomie kwijt te zijn. Daarbij vinden ze elkaar natuurlijk ook nog in de verkettering van dit blog. Dat alles houdt het wankele evenwicht in stand.
Ben ik bang dat Luvienna ooit zal overstappen naar Bas? Nee, want Luv is veel te trouw en te lief om dit blog, hoe noodlijdend ook, in de steek te laten. Aan de andere kant is ze ook buitengewoon vergevensgezind en zou zich denk ik zonder veel moeite kunnen aansluiten bij de wekelijkse lofzang op Bas zijn intro.
Mocht dat ooit gebeuren dan zal ik het je niet kwalijk nemen, Luv… maar het zal wel pijn doen.
Ik zal de twee voortaan negeren. Niets is frustrerender voor dergelijke lieden.
Wat je aandacht geeft groeit.
Toch even een kijkje bij de buren genomen en DSR reageert daar uitzonderlijk kribbig. Blijkbaar heb ik hem met mijn doorwrochte analyse weten te raken en dat doet me deugd.
Negeren valt niet mee want ze gaan vrolijk verder met hun lasterpraatjes. De vraag is of iemand deze reactie nog zal lezen want ik wil absoluut Luv en Hannah niet met deze onzin lastigvallen.
Grappige is dat mijn tekst hierboven (“…negeren. Niets is frustrerender voor dergelijke lieden“) letterlijk gekopieerd is van DSR, Hij raadde Bas dringend aan mij te negeren…
…. maar houdt zich vervolgens niet aan zijn eigen advies:
Voor iedereen is het duidelijk DSR = Thaddeus, zelfde taalgebruik, zelfde vibes, zelfde hang ups (Indra maakte daar nog een punt van want DSR liet als Thaddeus buitengewoon zeikerige reacties achter).
DSR blijft bij hoog en bij laag beweren dat hij niet achter die zeikerige reacties zit. Doe niet zo onnozel man, schreef ik toen. Als blogbeheerder kan ik aan het IP-adres zien dat jij achter die reacties zit. Desondanks blijft de onnozelaar volhouden dat hij níet achter Plomp zit en vult dat nog aan met een serie leugens.
-Eerste leugen: DSR is niet geband, hij komt wel altijd eerst in de moderatie, Uiteraard ook als hij schrijft onder het Plomp alias.
-Tweede leugen: HR heeft nooit het IP-adres van DSR gepubliceerd. Een pertinente leugen die HR genoopt heeft DSR verrot te schelden in privémails.
-Derde leugen: HR gooit sinds de ban geen waterballonnetje meer over de schutting. APD hoeft dus niets vakkundig af te vangen (Ik kom daar op terug).
DSR gaat door:
Dat vraagt om uitleg. Zeikerige reacties van Thaddeus Plomp (DSR) verschenen de afgelopen dagen weer geregeld in de moderatiebak, Mijn eerste neiging was om ze niet door te laten maar toen dacht ik, de relatie is nu zodanig verstoord, DSR blijft pertinente leugens over mij verspreiden, dan voel ik geen enkele restrictie meer hem eens flink te ergeren: ik veranderde de zeikerige reacties in positieve. 🙂 Missie geslaagd 🙂
Nu over APD. Die reageert op het Plomp verhaal meteen met een flagrante leugen: “HR blijft vrijwel dagelijks proberen om hier gevoelige privacy info te delen“. Iedereen begrijpt toch wel dat zoiets complete nonsens is?
Bas heeft ooit gezegd dat mijn reacties gelijk in de spambak terecht komen (hoeft hij ze niet te modereren). Dan zou ik toch nog dagelijks proberen in die spambak te eindigen?
Maar wellicht gelooft hij echt in die onzin. Het is me vaker opgevallen dat Bas zijn bovenkamer niet helemaal logisch werkt. Ik ben blijkbaar een zodanig obsessie voor Bas geworden dat hij nu elke dubieuze reactie op mijn conto schrijft:
Werkelijk van de gekke. Iedereen begrijpt toch dat dit complete kolder is en dat die reactie niet van mij afkomstig is? Bas schrijft ook nog: “HR spreekt op zijn blog over “diepe haat”. Ja, die heeft hij dus zelf. Noch ik, noch DSR haten mensen“. Om dat meteen te weerspreken met een paar buitengewoon kwetsende opmerkingen.
Ja, Bas is een diep en diep fout mannetje. Punt. Nooit maar dan ook nooit wil ik ook maar iets met hem te maken hebben.
Ik wandelde met mijn oppashond, maar ik was poepzakjes vergeten. Natuurlijk legde hij de grootste boodschap ooit neer. Ik liep naar de viskraam om een plastic zakje te halen. In mijn hoofd oefende ik al wat ik zou zeggen als ze zouden vragen waar ik dat zakje voor nodig had. Toen ik Dieuwertje Blok op haar beurt zag wachten, veranderde ik van gedachten. Gelukkig werd niet gevraagd waar ik dat zakje voor nodig had.
Juffrouw Luvienna zal ongetwijfeld trouw blijven aan dit blog en zelfs geen seconde denken aan overstappen. Wat ze gelijk heeft!, zo dunkt Thaddeus Plomp -standpuntkrachtbijzettend handgebaar-
Ikje maakt een kinderlijke indruk en dat zou kunnen kloppen: Sally Jane Graham: “Fifteen year old YouTube vlogger who has a ‘nice’ clothing style according to her -not so fashionable- school mates”.
Voor mijn moeder van 81 vraag ik bij het zorgkantoor een persoonsgebonden budget aan voor dagbesteding. Mijn verzoek wordt afgewezen. De bezwaarprocedure begint met de volgende woorden: „Als u het eens bent met ons besluit dan hoeft u niets te doen.”
Ze is 89 jaar en loopt elke ochtend met ijzeren discipline haar ronde. Ze heeft het jappenkamp overleefd dus een bui schrikt haar niet af. Vandaag roept ze mij, de postbode. „Ik heb nieuwe borstels nodig.” Ze laat me haar elektrische tandenborstel zien. „Winkels hebben deze niet meer. Wil jij ze voor me bestellen op internet? Dat lukt mij niet.” Ik vraag hoeveel ze er wil. „Nou, niet te veel. Ik weet niet of ik nog langer dan twee borstels meega.”
De toetsweek is in volle gang. Thuis probeer ik de ideale leeromgeving te creëren met op gezette tijden bakjes rauwkost, hulp bij overhoren en huishoudelijke taken die ik op kousenvoeten uitvoer. Mijn zoon rukt zijn kamerdeur open en roept of ik misschien weer normaal wil doen. „Het is echt heel onrustig als je zo zachtjes doet!”
Aan het tafeltje vlak naast ons op een Amsterdams terras spelen twee jonge blonde vrouwen met hun telefoon. Een wat slonzige jongeman vraagt de buurvrouwen om geld, „because I’m a refugee from Ukraine”. Onmiddellijk ontspint zich een voor ons onverstaanbare, felle discussie, waarna de man er als een haas vandoor gaat. Grijnzend zeggen de dames tegen ons: „We first answered him in Ukrainian. But he didn’t understand that. He’s Russian.” Fanatiek gaan ze weer met hun telefoon in de weer. Het succesverhaal moet gedeeld worden.
heerrozenwater 
Cellofaan
De rouwkaart vraagt voor de overledene een mooie bloem mee te nemen naar de afscheidsdienst. In een bloemenzaak vertel ik waarvoor ik kom. Rode rozen worden veel gevraagd, zo hoor ik. Rondkijkend besluit ik te kiezen voor een witte roos die ik laat vergezellen van een tak met witte ranonkelachtige bloemen. Desgevraagd pakt de verkoopster de bloemen in, in bruin pakpapier. Ik vraag of het mogelijk is cellofaan te gebruiken waarop ze zegt: dat gebruiken we niet, want ze kunnen het niet uitpakken.
Walter Theeuwes
LikeLike
In bruin pakpapier wel?
LikeLike
DSR is weer even uitgeraasd maar Bas gaat in zijn intro nog door met het beschimpen van dit blog:
Waar die intense haat vandaan komt zal ik proberen uit te leggen. Ooit was ik een fan van Bas maar gaandeweg leerde ik een minder prettige kant van Bas kennen: hij is allergisch voor kritiek (even tussendoor: hij heeft het nu helemaal voor elkaar, kritiek wordt weggemodereerd en alleen de wekelijkse loftuitingen op zijn intro komen er door. Op uitzondering DSR kom ik zo dadelijk terug).
Op zijn blog kreeg Bas het geregeld aan de stok met zeer vervelende criticasters (zoals DSR). Vaak steunde ik Bas maar zo nu en dan was ik het niet met hem eens en dan kon Bas ontzettend giftig worden: ik moest dan dood, kapot, gecanceld worden en hij blokkeerde dan zelfs voor straf de AVV (Afbeelding Voor Vandaag).
Bas kon vervolgens ook snel weer vrede sluiten maar ik vergat dat soort aanvallen níet en zocht een uitweg. Een uitweg die resulteerde in dit blog en, kan ik boudweg zeggen, nog liever ga ik dood dan ooit weer afhankelijk te moeten zijn van Bas.
Nu over DSR, want zult u zeggen, DSR heeft toch geregeld kritiek op Bas en die wordt toch niet gemodereerd? Dat is inderdaad een bijzonder situatie en ik denk dat dit blog aan die bijzondere situatie heeft bijgedragen.
DSR is een soort Marcel van Roosmalen, natuurlijk met veel minder talent maar wel met dezelfde afkeer en walging voor de medemens. Die walging heeft een uitlaadklep nodig. Marcel heeft een landelijk publiek, DSR moet het doen met het zeer beperkte en in zijn ogen ongetwijfeld schamele publiek van een margeblog.
DSR zijn gezuurpruim kan amusant zijn maar het wordt voor een blogbeheerder lastig als dat misnoegen zich vooral gaat richten op medereageerders. Uiteindelijk draaide het hier uit op een zoveelste switch voor DSR maar hij heeft toen wél zijn lesje geleerd. Kritiek op medereageerders laat hij bij Bas voortaan achterwege. Hij weet heel goed dat Bas het onderling gezellig wil houden en een volgende switch zit er ook niet meer in. DSR is uitgerangeerd, DSR is uitgeswitcht, Bas is zijn eindstation, Bas heeft hem in zijn zak.
Maar, maar maar, zult u zeggen, die twee hebben toch geregeld aanvaringen en DSR zijn kritiek op Bas is niet mals? Dat is waar maar Bas heeft daarin een hele rare psychologische uitweg gevonden: de kritiek van DSR op Bas is een spel, is niet echt. Die rare kronkel geeft ook DSR een uitweg. Die denkt daardoor, ten onrechte, niet zijn autonomie kwijt te zijn. Daarbij vinden ze elkaar natuurlijk ook nog in de verkettering van dit blog. Dat alles houdt het wankele evenwicht in stand.
Ben ik bang dat Luvienna ooit zal overstappen naar Bas? Nee, want Luv is veel te trouw en te lief om dit blog, hoe noodlijdend ook, in de steek te laten. Aan de andere kant is ze ook buitengewoon vergevensgezind en zou zich denk ik zonder veel moeite kunnen aansluiten bij de wekelijkse lofzang op Bas zijn intro.
Mocht dat ooit gebeuren dan zal ik het je niet kwalijk nemen, Luv… maar het zal wel pijn doen.
LikeLike
Luv en ik zijn 2 handen op de buik van HR toch Luv? We keep standing!
LikeGeliked door 2 people
Zeker Hannah!
LikeGeliked door 1 persoon
Maak je geen zorgen, Roosje, ik heb niet de neiging de een met de ander te ruilen.
LikeGeliked door 2 people
Hele opluchting, Luvienna!
Ik zal de twee voortaan negeren. Niets is frustrerender voor dergelijke lieden.
Wat je aandacht geeft groeit.
Toch even een kijkje bij de buren genomen en DSR reageert daar uitzonderlijk kribbig. Blijkbaar heb ik hem met mijn doorwrochte analyse weten te raken en dat doet me deugd.
Negeren valt niet mee want ze gaan vrolijk verder met hun lasterpraatjes. De vraag is of iemand deze reactie nog zal lezen want ik wil absoluut Luv en Hannah niet met deze onzin lastigvallen.
Grappige is dat mijn tekst hierboven (“…negeren. Niets is frustrerender voor dergelijke lieden“) letterlijk gekopieerd is van DSR, Hij raadde Bas dringend aan mij te negeren…
…. maar houdt zich vervolgens niet aan zijn eigen advies:
Voor iedereen is het duidelijk DSR = Thaddeus, zelfde taalgebruik, zelfde vibes, zelfde hang ups (Indra maakte daar nog een punt van want DSR liet als Thaddeus buitengewoon zeikerige reacties achter).
DSR blijft bij hoog en bij laag beweren dat hij niet achter die zeikerige reacties zit. Doe niet zo onnozel man, schreef ik toen. Als blogbeheerder kan ik aan het IP-adres zien dat jij achter die reacties zit. Desondanks blijft de onnozelaar volhouden dat hij níet achter Plomp zit en vult dat nog aan met een serie leugens.
-Eerste leugen: DSR is niet geband, hij komt wel altijd eerst in de moderatie, Uiteraard ook als hij schrijft onder het Plomp alias.
-Tweede leugen: HR heeft nooit het IP-adres van DSR gepubliceerd. Een pertinente leugen die HR genoopt heeft DSR verrot te schelden in privémails.
-Derde leugen: HR gooit sinds de ban geen waterballonnetje meer over de schutting. APD hoeft dus niets vakkundig af te vangen (Ik kom daar op terug).
DSR gaat door:
Dat vraagt om uitleg. Zeikerige reacties van Thaddeus Plomp (DSR) verschenen de afgelopen dagen weer geregeld in de moderatiebak, Mijn eerste neiging was om ze niet door te laten maar toen dacht ik, de relatie is nu zodanig verstoord, DSR blijft pertinente leugens over mij verspreiden, dan voel ik geen enkele restrictie meer hem eens flink te ergeren: ik veranderde de zeikerige reacties in positieve. 🙂 Missie geslaagd 🙂
Nu over APD. Die reageert op het Plomp verhaal meteen met een flagrante leugen: “HR blijft vrijwel dagelijks proberen om hier gevoelige privacy info te delen“. Iedereen begrijpt toch wel dat zoiets complete nonsens is?
Bas heeft ooit gezegd dat mijn reacties gelijk in de spambak terecht komen (hoeft hij ze niet te modereren). Dan zou ik toch nog dagelijks proberen in die spambak te eindigen?
Maar wellicht gelooft hij echt in die onzin. Het is me vaker opgevallen dat Bas zijn bovenkamer niet helemaal logisch werkt. Ik ben blijkbaar een zodanig obsessie voor Bas geworden dat hij nu elke dubieuze reactie op mijn conto schrijft:
Werkelijk van de gekke. Iedereen begrijpt toch dat dit complete kolder is en dat die reactie niet van mij afkomstig is? Bas schrijft ook nog: “HR spreekt op zijn blog over “diepe haat”. Ja, die heeft hij dus zelf. Noch ik, noch DSR haten mensen“. Om dat meteen te weerspreken met een paar buitengewoon kwetsende opmerkingen.
Ja, Bas is een diep en diep fout mannetje. Punt. Nooit maar dan ook nooit wil ik ook maar iets met hem te maken hebben.
LikeGeliked door 2 people
Boodschap
Ik wandelde met mijn oppashond, maar ik was poepzakjes vergeten. Natuurlijk legde hij de grootste boodschap ooit neer. Ik liep naar de viskraam om een plastic zakje te halen. In mijn hoofd oefende ik al wat ik zou zeggen als ze zouden vragen waar ik dat zakje voor nodig had. Toen ik Dieuwertje Blok op haar beurt zag wachten, veranderde ik van gedachten. Gelukkig werd niet gevraagd waar ik dat zakje voor nodig had.
Sally Jane Graham
LikeLike
Juffrouw Luvienna zal ongetwijfeld trouw blijven aan dit blog en zelfs geen seconde denken aan overstappen. Wat ze gelijk heeft!, zo dunkt Thaddeus Plomp -standpuntkrachtbijzettend handgebaar-
LikeGeliked door 2 people
Wederom: meh.
De Ikjes zijn niet zo spitsvondig als ik me van vroeger herinner. Worden de mensen wat blasé?
LikeGeliked door 1 persoon
Ikje maakt een kinderlijke indruk en dat zou kunnen kloppen: Sally Jane Graham: “Fifteen year old YouTube vlogger who has a ‘nice’ clothing style according to her -not so fashionable- school mates”.
LikeGeliked door 1 persoon
Bezwaar
Voor mijn moeder van 81 vraag ik bij het zorgkantoor een persoonsgebonden budget aan voor dagbesteding. Mijn verzoek wordt afgewezen. De bezwaarprocedure begint met de volgende woorden: „Als u het eens bent met ons besluit dan hoeft u niets te doen.”
Judith de Jong
LikeLike
Nou jaa, zeg!
LikeGeliked door 1 persoon
Borstels
Ze is 89 jaar en loopt elke ochtend met ijzeren discipline haar ronde. Ze heeft het jappenkamp overleefd dus een bui schrikt haar niet af. Vandaag roept ze mij, de postbode. „Ik heb nieuwe borstels nodig.” Ze laat me haar elektrische tandenborstel zien. „Winkels hebben deze niet meer. Wil jij ze voor me bestellen op internet? Dat lukt mij niet.” Ik vraag hoeveel ze er wil. „Nou, niet te veel. Ik weet niet of ik nog langer dan twee borstels meega.”
Ferry Wieringa
LikeGeliked door 1 persoon
Vreemd dat winkels als Etos en dergelijke geen passende borstels voor elektrische tandenborstels heeft.
LikeLike
Ik heb nog naar een pré-oral-B model gezocht maar niets kunnen.
LikeLike
En dan zijn mensen met die oude elektrische tandenborstels verplicht een nieuwe tandenborstel te kopen. 😠
LikeLike
Onrustig
De toetsweek is in volle gang. Thuis probeer ik de ideale leeromgeving te creëren met op gezette tijden bakjes rauwkost, hulp bij overhoren en huishoudelijke taken die ik op kousenvoeten uitvoer. Mijn zoon rukt zijn kamerdeur open en roept of ik misschien weer normaal wil doen. „Het is echt heel onrustig als je zo zachtjes doet!”
Iris van der Putten
LikeLike
😆
LikeLike
Rus
Aan het tafeltje vlak naast ons op een Amsterdams terras spelen twee jonge blonde vrouwen met hun telefoon. Een wat slonzige jongeman vraagt de buurvrouwen om geld, „because I’m a refugee from Ukraine”. Onmiddellijk ontspint zich een voor ons onverstaanbare, felle discussie, waarna de man er als een haas vandoor gaat. Grijnzend zeggen de dames tegen ons: „We first answered him in Ukrainian. But he didn’t understand that. He’s Russian.” Fanatiek gaan ze weer met hun telefoon in de weer. Het succesverhaal moet gedeeld worden.
Margriet van Lith
LikeLike