Na twee jaar uitstel gaan mijn man en ik eindelijk weer eens naar een concert. Een paar dagen van tevoren worden onze kaartjes gecanceld. We balen maar ik voel me ook schuldig tegenover onze 17-jarige oppas. Wie weet wat voor vets ze heeft laten schieten voor deze oppas-gig. Ik stuur haar een afzegging met uitgebreide verontschuldigingen. Uit haar reactie blijkt dat ze gelukkig niet al te teleurgesteld is: „Maakt niet uit, ik was het toch vergeten.”
Ze trouwen op de dag dat ze 12,5 jaar een relatie hebben. Hun twee zoontjes zijn inmiddels op een leeftijd dat ze het bewust mee kunnen maken. Aan mij de eer om hun huwelijk te voltrekken.
De jongste kom ik een half jaar later tegen, als hij op zijn fietsje rondjes rondom ons huizenblok maakt.
„Dag Wilma! Ik weet hoe jij heet! Weet je hoe dat komt?”
Voor de ingang van supermarkt vraagt een man of ik iets voor hem wil meenemen: „Een Peijnenburg-koek met van die witte puntjes graag.” Vooruit. Op dat moment komt een vrouw uit de zaak en geeft dezelfde man een doos kattenbrokjes. Alsjeblieft. Dankuwel. Als ik weer buiten kom met de koek met kandijsuiker, moet ik even wachten want de man staat een nieuwe klant zijn bestelling op te geven. Ik vraag me af: zou hij zo elke dag boodschappen doen?
Onlangs had ik (advocaat-stagiair) mijn allereerste zitting in de rechtbank. Ik liet een van de drie beveiligers bij de entree mijn advocatenpas zien. „Even omdraaien”, zei hij. Ik draaide braaf een rondje om mijn eigen as. De collega-beveiligers lachten me vierkant uit en hij zei: „Mevrouw, ik bedoelde de pas.”
Ik vertelde aan een buurvrouw dat ik van mijn vriend op mijn verjaardag altijd champagne en toast met kaviaar kreeg. „Is dat niet zielig?” vroeg ze. „Hoe bedoel je?” „Nou, zo’n knaagdier op toastje?”
Net 65 wind ik me op over jongeren op e-bikes en deelscooters. Neem toch een gewone fiets, net als ik, blijf in beweging in plaats van zo lui te doen. Op weg naar huis haal ik met mijn sportfiets een jong stel op zo’n scooter in. Daar heb je weer zo’n lui stel, denk ik. Haal ik ze nog mooi in ook. Bij het stoplicht komen ze naast me staan. En weer ben ik sneller weg. Even verderop halen ze me alsnog in. Achterom kijkend roepen ze: „Wat hebt u een goede conditie, mijnheer!”
heerrozenwater 
Vergeten
Na twee jaar uitstel gaan mijn man en ik eindelijk weer eens naar een concert. Een paar dagen van tevoren worden onze kaartjes gecanceld. We balen maar ik voel me ook schuldig tegenover onze 17-jarige oppas. Wie weet wat voor vets ze heeft laten schieten voor deze oppas-gig. Ik stuur haar een afzegging met uitgebreide verontschuldigingen. Uit haar reactie blijkt dat ze gelukkig niet al te teleurgesteld is: „Maakt niet uit, ik was het toch vergeten.”
Jenneke Bleeker-van Weel
LikeGeliked door 1 persoon
Getrouwd
Ze trouwen op de dag dat ze 12,5 jaar een relatie hebben. Hun twee zoontjes zijn inmiddels op een leeftijd dat ze het bewust mee kunnen maken. Aan mij de eer om hun huwelijk te voltrekken.
De jongste kom ik een half jaar later tegen, als hij op zijn fietsje rondjes rondom ons huizenblok maakt.
„Dag Wilma! Ik weet hoe jij heet! Weet je hoe dat komt?”
„Nou?”
„Jij bent met mijn vader en moeder getrouwd!”
Wilma van Kasteel
LikeLike
Kandijkoek
Voor de ingang van supermarkt vraagt een man of ik iets voor hem wil meenemen: „Een Peijnenburg-koek met van die witte puntjes graag.” Vooruit. Op dat moment komt een vrouw uit de zaak en geeft dezelfde man een doos kattenbrokjes. Alsjeblieft. Dankuwel. Als ik weer buiten kom met de koek met kandijsuiker, moet ik even wachten want de man staat een nieuwe klant zijn bestelling op te geven. Ik vraag me af: zou hij zo elke dag boodschappen doen?
Marijke Duijvendak
LikeLike
Omdraaien
Onlangs had ik (advocaat-stagiair) mijn allereerste zitting in de rechtbank. Ik liet een van de drie beveiligers bij de entree mijn advocatenpas zien. „Even omdraaien”, zei hij. Ik draaide braaf een rondje om mijn eigen as. De collega-beveiligers lachten me vierkant uit en hij zei: „Mevrouw, ik bedoelde de pas.”
Maura van de Velde
LikeLike
Knaagdier
Ik vertelde aan een buurvrouw dat ik van mijn vriend op mijn verjaardag altijd champagne en toast met kaviaar kreeg. „Is dat niet zielig?” vroeg ze. „Hoe bedoel je?” „Nou, zo’n knaagdier op toastje?”
Ernestien Oosting
LikeLike
Lui
Net 65 wind ik me op over jongeren op e-bikes en deelscooters. Neem toch een gewone fiets, net als ik, blijf in beweging in plaats van zo lui te doen. Op weg naar huis haal ik met mijn sportfiets een jong stel op zo’n scooter in. Daar heb je weer zo’n lui stel, denk ik. Haal ik ze nog mooi in ook. Bij het stoplicht komen ze naast me staan. En weer ben ik sneller weg. Even verderop halen ze me alsnog in. Achterom kijkend roepen ze: „Wat hebt u een goede conditie, mijnheer!”
Karel Jan Alsem
LikeLike