Een dag of tien ben ik in Lviv, Oekraïne, om een serie portretten te maken. Vandaag, na het luchtalarm, is Andriy aan de beurt. Ik ken hem sinds een paar dagen en Andriy maakt de dingen graag een beetje moeilijker dan ze zijn. Ik geef een simpele instructie: „Kijk in de camera zonder te lachen.” Andriy denkt even na en zegt: „Moet ik mezelf zijn of moet het naturel?”
In de NRC lees ik dat er in Utrecht een nieuwe winkel is gekomen met mooie wielerkleding. Omdat ik er als bijna 60-jarige nog graag goed uitzie op mijn racefiets, besluit ik langs de winkel te gaan als ik in Utrecht ben. Een ongeveer dertigjarige man staat mij vriendelijk te woord. Als ik vraag naar een mouwloos shirt, zegt hij bloedserieus: die verkopen we niet, dat is niet cool.
Die twee galbakken bij de buren krijgen er geen genoeg van en ach, het amuseert mij ook wel.
DSR: “Tsja…volhardend in de boosheid ontkent HR ook dat hij zich denigrerend over DSR’s gezinsleden heeft uitgelaten“.
Dat ontkent HR inderdaad in ALLE toonaarden. DSR verwart HR met de man uit Manilla die een kinder-Ikje van DSR afkraakte. DSR eiste verwijdering van die reactie, HR gaf daaraan geen gehoor en dat resulteerde uiteindelijk in DSR zijn aftocht naar de buren.
DSR: “Maar om bij de vergelijking te blijven: de Versteher, die maar duimpjes blijven geven aan HR’s aperte leugens, daar heeft DSR eigenlijk nog het meeste verdriet van.”
Mooi zo, de steun die Luv mij geeft doet de ellendelingen verdriet. Ze snijden Bas zelfs door zijn ziel. Voelen ze een beetje de pijn die ze mij aandoen.
Voor de laatste keer trein ik na een lange ambtelijke loopbaan vanuit Den Haag naar huis. Pensioen. Zal ik dit ritje missen? Twee meisjes zitten tegenover me met oortjes in en luisteren naar muziek. De conducteur roept om: „We moeten even wachten op een rood sein.” Het ene meisje haalt een dop uit haar oor en vraagt: „Wat zegt-ie?” De ander peutert een dop uit haar oor en zegt: „We moeten even wachten op een wild zwijn.” Ja, dat ga ik missen.
Harry Kramer
DSR bij de buren:
Luv, jij weet alles van verhalen vertellen. Ben je het eens met DSR? Het lijkt mij pedante onzin.
Maar beter ook want het is spijkers op laag water zoeken.
We kunnen/moeten de heren maar beter in hun sop gaar laten koken. DSR zijn commentaar op dit ikje is zo slap, zo clichématig, zo weinig geïnspireerd. Als je niks te melden heb, moet of kun je beter je mond houden.
Mirjam Jansen heeft wél een originele kijk op vrouwenemancipatie: “Juist armere vrouwen zijn de klos van progressief-liberale opvattingen“.
Voor mijn werk heb ik veel contact met relaties op directieniveau. Vrouwen en mannen die het uiteraard erg druk hebben en dus niet altijd direct reageren. Alle begrip. Wanneer er echter na een paar reminders nog steeds niet wordt gereageerd, stuur ik een laatste mail met in het onderwerp: „Nee is ook een antwoord.” Binnen zestig minuten ontvang ik meestal een reactie met een ‘ja’.
Wegens een pijnlijke rug en vermoedens van afbraak van mijn kraakbeen, laat ik mezelf opmeten. Ik ben gekrompen van 1,66 cm naar 1,61 cm. Als ik mijn ongerustheid bespreek met mijn huisarts vindt hij dat ook behoorlijk veel. Ik krijg het advies om een foto te laten maken. Tot slot zegt hij: „Laten we over een paar weken kijken wat daar uitkomt, als er dan nog wat van je over is.”
Bij de buren consternatie over een foto die heel even per ongeluk bij het ikje stond geplaatst (een stockfoto van een huisarts/tandarts). De speculaties zijn niet van de lucht (“Werkt de buurman nu bij de NRC?“, “Portretje van de olijke huisarts?“) maar het is een vergissinkje en meer was het niet.
DSR meent nog dat het ikje anders had moeten beginnen en Bas wil weten, waarom mag Joost weten, waar Geeta zich heeft laten opmeten.
De ondraaglijke lichtheid van het ikjescommentaar en maandag begint het van voren af aan. Ik gun het ze van harte hoor!
In de tramhalte zaten twee lange slungels met hoodies breeduit op het bankje. Voor hen stond een oude dame met een rollator. Ik heb in mijn jaren in het onderwijs een bepaalde blik ontwikkeld. Daarmee keek ik de jongens onderzoekend aan. Ze gingen meteen rechtop zitten en de ene zei: „We hebben het gevraagd, maar ze wou niet!” De dame: „Weet u, als ik ga zitten, kan ik niet zo snel opstaan als de tram komt.”
Bij de buurtjes krijgt mijn commentaar steeds veel aandacht en zolang dat het geval is gaan we natuurlijk door. 🙂
Allereerst ben ik het, voor de verandering, eens met DSR. We hebben hier te maken met een staaltje “lange slungel shaming” van heb ik jou daar. Niet meer doen Catrien, shaming maakt de wereld lelijker.
Bas maakt zich er makkelijk vanaf met zijn verwijzing naar Luv haar prachtige website Singularity. Ik leer graag bij, misschien kan Luvienna me uitleggen waarom de exacte locatie van het opmeten belangrijk is voor het betreffende ikje.
DSR vergist zich, dit is geen fanvolgersblog. Ik gebruik de aandacht die ik krijg eerst en vooral om de heren tot inkeer te brengen. Bas spreekt nu uiterst luchtig over de periode toen de AVV nog op zijn blog stond, hoe hij herhaaldelijk de AVV afkeurde en hoe dat culmineerde in de annonce voor een kunstredacteur. Logisch dat ik voor mezelf moest beginnen, zeker toen Bas bij conflicten de AVV dreigde te boycotten.
Nee, lieve mensen, ik dank God op mijn blote knieën dat ik Bas nooit in de echte wereld als baas heb gehad. De vernederingen die ik in de virtuele wereld als kunstredacteur van zijn site mij moest laten welgevallen waren al nauwelijks te verdragen.
De twee vrolijke snaken houden nu ook zorgvuldig bij wanneer Luv likejes geeft. Ja, het blijven onzekere jongetjes, bang voor de strenge blik van de juf, snakkend naar goedkeuring van de juf en stinkend jaloers als een ander jongetje wél die goedkeuring krijgt.
Juist, duidelijk genoeg maar ons buurmannetje doet net alsof hij het niet begrijpt 😦
Bassie en de De Schrijvende Clown zijn geïrriteerd. De complete commentaarsectie is gevuld met stekelige opmerkingen richting dit/deze blog. Bassie is nog steeds wrokkig dat ik hem er ooit op attent maakte dat hij te zien was in de weerspiegeling van een ruit. Hij kan me er beter dankbaar voor zijn want elke foto controleert hij nu minutieus op een eventuele privacyschennende reflectie.
De andere stekeligheden laten we voor wat ze zijn. Dat roept weer reacties op en arme Ilona en Ad Hok zullen daar niet blij van worden. Zij komen op deze manier helemaal niet meer aan bod.
Iets heel anders. DSR had blijkens een commentaar de middagmaaltijd “met zijn gezinnetje” genoten bij een restaurant genaamd Balls&Glory. Die gebeurtenis wordt geïllustreerd met een werkelijk WALGELIJK grote foto. Bas beschikt blijkbaar nog steeds niet over “vernuftige tools” om foto’s te schalen.
We zien op die foto een opengesneden gehaktbal met een gat en dat gat is gevuld met een kots van saus en puree. Misselijkmakend, onsmakelijk en ordinair. Niet geschikt voor de ogen van een gevoelige vegetariër.
Bas geeft als commentaar: Balls&Glory … ja, daar zou ik dus nooit binnenstappen met mijn gezinnetje.
Hij refereert hier zeer onkies aan DSR zijn obsessie met glory holes. Van je vrienden moet je het maar hebben!
Naturel
Een dag of tien ben ik in Lviv, Oekraïne, om een serie portretten te maken. Vandaag, na het luchtalarm, is Andriy aan de beurt. Ik ken hem sinds een paar dagen en Andriy maakt de dingen graag een beetje moeilijker dan ze zijn. Ik geef een simpele instructie: „Kijk in de camera zonder te lachen.” Andriy denkt even na en zegt: „Moet ik mezelf zijn of moet het naturel?”
Martin Roemers
LikeLike
Is Andriy zelf niet naturel?
LikeGeliked door 1 persoon
Niet cool
In de NRC lees ik dat er in Utrecht een nieuwe winkel is gekomen met mooie wielerkleding. Omdat ik er als bijna 60-jarige nog graag goed uitzie op mijn racefiets, besluit ik langs de winkel te gaan als ik in Utrecht ben. Een ongeveer dertigjarige man staat mij vriendelijk te woord. Als ik vraag naar een mouwloos shirt, zegt hij bloedserieus: die verkopen we niet, dat is niet cool.
Annemarie Dekker
LikeGeliked door 1 persoon
Die twee galbakken bij de buren krijgen er geen genoeg van en ach, het amuseert mij ook wel.
DSR: “Tsja…volhardend in de boosheid ontkent HR ook dat hij zich denigrerend over DSR’s gezinsleden heeft uitgelaten“.
Dat ontkent HR inderdaad in ALLE toonaarden. DSR verwart HR met de man uit Manilla die een kinder-Ikje van DSR afkraakte. DSR eiste verwijdering van die reactie, HR gaf daaraan geen gehoor en dat resulteerde uiteindelijk in DSR zijn aftocht naar de buren.
DSR: “Maar om bij de vergelijking te blijven: de Versteher, die maar duimpjes blijven geven aan HR’s aperte leugens, daar heeft DSR eigenlijk nog het meeste verdriet van.”
Mooi zo, de steun die Luv mij geeft doet de ellendelingen verdriet. Ze snijden Bas zelfs door zijn ziel. Voelen ze een beetje de pijn die ze mij aandoen.
LikeGeliked door 2 people
Zwijn
Voor de laatste keer trein ik na een lange ambtelijke loopbaan vanuit Den Haag naar huis. Pensioen. Zal ik dit ritje missen? Twee meisjes zitten tegenover me met oortjes in en luisteren naar muziek. De conducteur roept om: „We moeten even wachten op een rood sein.” Het ene meisje haalt een dop uit haar oor en vraagt: „Wat zegt-ie?” De ander peutert een dop uit haar oor en zegt: „We moeten even wachten op een wild zwijn.” Ja, dat ga ik missen.
Harry Kramer
DSR bij de buren:
Luv, jij weet alles van verhalen vertellen. Ben je het eens met DSR? Het lijkt mij pedante onzin.
LikeGeliked door 1 persoon
Kan absoluut.
LikeGeliked door 1 persoon
Zou ik het ooit doen, antwoord geven op mijn eigen vraag? Nee ik zou het nooit doen! 🙂
LikeGeliked door 2 people
Moest ik hardop lachen om Bertje zijn reactie? Ja, nou en of!
LikeGeliked door 1 persoon
😆
LikeLike
Domweg zeggen dat zijn sleetse paradepaardje ongelijk heeft durft Bas niet en daarom eerst die onzinnige betweterige aanval op Luv 😦
LikeLike
O ja? Dat heb ik gemist. Of ben ik vergeten.
LikeLike
Maar beter ook want het is spijkers op laag water zoeken.
We kunnen/moeten de heren maar beter in hun sop gaar laten koken. DSR zijn commentaar op dit ikje is zo slap, zo clichématig, zo weinig geïnspireerd. Als je niks te melden heb, moet of kun je beter je mond houden.
Mirjam Jansen heeft wél een originele kijk op vrouwenemancipatie: “Juist armere vrouwen zijn de klos van progressief-liberale opvattingen“.
https://www.volkskrant.nl/columns-opinie/juist-armere-vrouwen-zijn-de-klos-van-progressief-liberale-opvattingen~ba5ec7f2/
LikeGeliked door 1 persoon
Antwoord
Voor mijn werk heb ik veel contact met relaties op directieniveau. Vrouwen en mannen die het uiteraard erg druk hebben en dus niet altijd direct reageren. Alle begrip. Wanneer er echter na een paar reminders nog steeds niet wordt gereageerd, stuur ik een laatste mail met in het onderwerp: „Nee is ook een antwoord.” Binnen zestig minuten ontvang ik meestal een reactie met een ‘ja’.
Arjen Pels Rijcken
LikeGeliked door 1 persoon
Advies
Wegens een pijnlijke rug en vermoedens van afbraak van mijn kraakbeen, laat ik mezelf opmeten. Ik ben gekrompen van 1,66 cm naar 1,61 cm. Als ik mijn ongerustheid bespreek met mijn huisarts vindt hij dat ook behoorlijk veel. Ik krijg het advies om een foto te laten maken. Tot slot zegt hij: „Laten we over een paar weken kijken wat daar uitkomt, als er dan nog wat van je over is.”
Geeta Ramsodit
LikeLike
😆
LikeLike
Bij de buren consternatie over een foto die heel even per ongeluk bij het ikje stond geplaatst (een stockfoto van een huisarts/tandarts). De speculaties zijn niet van de lucht (“Werkt de buurman nu bij de NRC?“, “Portretje van de olijke huisarts?“) maar het is een vergissinkje en meer was het niet.
DSR meent nog dat het ikje anders had moeten beginnen en Bas wil weten, waarom mag Joost weten, waar Geeta zich heeft laten opmeten.
De ondraaglijke lichtheid van het ikjescommentaar en maandag begint het van voren af aan. Ik gun het ze van harte hoor!
LikeGeliked door 1 persoon
Blik
In de tramhalte zaten twee lange slungels met hoodies breeduit op het bankje. Voor hen stond een oude dame met een rollator. Ik heb in mijn jaren in het onderwijs een bepaalde blik ontwikkeld. Daarmee keek ik de jongens onderzoekend aan. Ze gingen meteen rechtop zitten en de ene zei: „We hebben het gevraagd, maar ze wou niet!” De dame: „Weet u, als ik ga zitten, kan ik niet zo snel opstaan als de tram komt.”
Catrien Mesman
LikeLike
Ja, dat is een onverwacht probleem.
LikeLike
Bij de buurtjes krijgt mijn commentaar steeds veel aandacht en zolang dat het geval is gaan we natuurlijk door. 🙂
Allereerst ben ik het, voor de verandering, eens met DSR. We hebben hier te maken met een staaltje “lange slungel shaming” van heb ik jou daar. Niet meer doen Catrien, shaming maakt de wereld lelijker.
Bas maakt zich er makkelijk vanaf met zijn verwijzing naar Luv haar prachtige website Singularity. Ik leer graag bij, misschien kan Luvienna me uitleggen waarom de exacte locatie van het opmeten belangrijk is voor het betreffende ikje.
DSR vergist zich, dit is geen fanvolgersblog. Ik gebruik de aandacht die ik krijg eerst en vooral om de heren tot inkeer te brengen. Bas spreekt nu uiterst luchtig over de periode toen de AVV nog op zijn blog stond, hoe hij herhaaldelijk de AVV afkeurde en hoe dat culmineerde in de annonce voor een kunstredacteur. Logisch dat ik voor mezelf moest beginnen, zeker toen Bas bij conflicten de AVV dreigde te boycotten.
Nee, lieve mensen, ik dank God op mijn blote knieën dat ik Bas nooit in de echte wereld als baas heb gehad. De vernederingen die ik in de virtuele wereld als kunstredacteur van zijn site mij moest laten welgevallen waren al nauwelijks te verdragen.
De twee vrolijke snaken houden nu ook zorgvuldig bij wanneer Luv likejes geeft. Ja, het blijven onzekere jongetjes, bang voor de strenge blik van de juf, snakkend naar goedkeuring van de juf en stinkend jaloers als een ander jongetje wél die goedkeuring krijgt.
LikeLike
😆
O ja: voor het Ikje is volgens mij een exacte locatie van het opmeten niet nodig; de waarden die in het Ikje staan maken het duidelijk genoeg.
LikeLike
Juist, duidelijk genoeg maar ons buurmannetje doet net alsof hij het niet begrijpt 😦
Bassie en de De Schrijvende Clown zijn geïrriteerd. De complete commentaarsectie is gevuld met stekelige opmerkingen richting dit/deze blog. Bassie is nog steeds wrokkig dat ik hem er ooit op attent maakte dat hij te zien was in de weerspiegeling van een ruit. Hij kan me er beter dankbaar voor zijn want elke foto controleert hij nu minutieus op een eventuele privacyschennende reflectie.
De andere stekeligheden laten we voor wat ze zijn. Dat roept weer reacties op en arme Ilona en Ad Hok zullen daar niet blij van worden. Zij komen op deze manier helemaal niet meer aan bod.
Iets heel anders. DSR had blijkens een commentaar de middagmaaltijd “met zijn gezinnetje” genoten bij een restaurant genaamd Balls&Glory. Die gebeurtenis wordt geïllustreerd met een werkelijk WALGELIJK grote foto. Bas beschikt blijkbaar nog steeds niet over “vernuftige tools” om foto’s te schalen.
We zien op die foto een opengesneden gehaktbal met een gat en dat gat is gevuld met een kots van saus en puree. Misselijkmakend, onsmakelijk en ordinair. Niet geschikt voor de ogen van een gevoelige vegetariër.
Bas geeft als commentaar: Balls&Glory … ja, daar zou ik dus nooit binnenstappen met mijn gezinnetje.
Hij refereert hier zeer onkies aan DSR zijn obsessie met glory holes. Van je vrienden moet je het maar hebben!
LikeLike
Dank je opnieuw voor het rekening houden met de tere zieltjes van Ilona en mij.
LikeGeliked door 2 people
😆
Nou, zo’n gevoelige vegetariër ben ik niet, Roosje!
LikeLike