Met mijn kinderen sta ik op het vliegveld van Izmir om terug te gaan naar Nederland. Mijn hoogblonde Hollandse zoon wordt steeds afstandelijker naarmate we de douane naderen. Als ik hem vraag of er iets aan de hand is, antwoordt hij liever niet met mij gezien te worden. Ik vraag me af wat ik heb gezegd of gedaan. „Ik heb een Turkse moeder dus formeel gezien heb ik de Turkse nationaliteit”, zegt hij. „Ik ben achttien jaar, gestopt met school en dan die nationaliteit – de perfecte kandidaat voor de Turkse dienstplicht.”
De hoogblonde zoon van Demet is nu gelegerd aan een plaatsje aan de grens met Syrië en krijgt het geregeld aan de stok met Koerdische terroristen.
Grapje natuurlijk maar dat gebeurde wel met het vriendje van een collega van mij. Als ik het me goed herinner was het geen bestendige relatie. Zij was een vrolijke dame van Turks/Servische afkomst.
Het is mooi weer, en daarom haal ik mijn klassieke cabriolet van stal. Bij een stoplicht staat een auto naast mij met de ramen naar beneden. „Nice car”, zegt de man achter het stuur. Een klein jongetje op de achterbank vertaalt: „Mooie auto.” Hij voegt eraan toe: „Mijn vader is Engels en kan geen Nederlands.” Hij zwijgt even en zegt dan: „Mijn vader kan eigenlijk helemaal niks.”
„Hoe beoordeelt u deze sanitaire voorziening?”, vraagt een bordje met daaronder drie knoppen: rood (slecht), geel (redelijk) en groen (goed). De lange rij geeft me alle tijd om de schoonmaakster te observeren. Zodra een urinoir vrijkomt neemt ze de zijschermen af, dan de vloer onder de bak en vervolgens de rand van de bak. Na elke drie poetsbeurten gooit ze de gebruikte doekjes in de prullenbak naast de wastafels. Vervolgens slaat ze geroutineerd drie keer op de groene knop. Dan begint de hele cyclus opnieuw.
Fietsend maak ik een korte bocht naar rechts als er een jongeman – ook op de fiets – recht op me afkomt. Hij wijkt niet. Ik ook niet, want ik houd me wel aan de verkeersregels. Als we elkaar met veel gedoe voorbij zijn roept hij me verwijtend na: „Je ziet toch dat ik niet kan remmen. Ik heb twee telefoons in mijn handen.”
Het lijkt mij niet nodig mijn reacties bij de buren hier te kopieren.
Overigens heb ik hier hetzelfde probleem. Toen ik zojuist een reactie hier plaatste, kreeg ik ook het antwoord: “Sorry, this comment could not be posted”.
Het zal dus wel aan mij liggen.
Op mijn schildervakantie ontmoette ik een Oezbeekse vrouw die ondanks haar verschrikkelijke heimwee zo snel mogelijk hier probeerde in te burgeren. Dat lukte behoorlijk goed. Zo wist ze ook al het een en ander over de Nederlandse literatuur. Ja, Mulisch: ‘Aan de slag!’ En Hermans: ‘Nog meer slapen’.
Onlangs had ik een lekke band op de snelweg. Toevallig kwam ik tot stilstand onder een portaal met matrixborden. Ik besloot als 70-plusser niet zelf de band te verwisselen maar de wegenwacht te bellen. De wegenwachter arriveerde binnen een half uur, hij keek mij vanuit zijn auto aan en begon te bellen. Even later verscheen het getal 70 boven de linkerbaan en een rood kruis op de rechterbaan. Desgevraagd zei hij: „Wij informeren tegenwoordig direct de overige weggebruikers over de vermoedelijke leeftijd van de veroorzaker.”
Turks
Met mijn kinderen sta ik op het vliegveld van Izmir om terug te gaan naar Nederland. Mijn hoogblonde Hollandse zoon wordt steeds afstandelijker naarmate we de douane naderen. Als ik hem vraag of er iets aan de hand is, antwoordt hij liever niet met mij gezien te worden. Ik vraag me af wat ik heb gezegd of gedaan. „Ik heb een Turkse moeder dus formeel gezien heb ik de Turkse nationaliteit”, zegt hij. „Ik ben achttien jaar, gestopt met school en dan die nationaliteit – de perfecte kandidaat voor de Turkse dienstplicht.”
Demet Vatansever
LikeLike
En hoe liep dat af?
LikeLike
De hoogblonde zoon van Demet is nu gelegerd aan een plaatsje aan de grens met Syrië en krijgt het geregeld aan de stok met Koerdische terroristen.
Grapje natuurlijk maar dat gebeurde wel met het vriendje van een collega van mij. Als ik het me goed herinner was het geen bestendige relatie. Zij was een vrolijke dame van Turks/Servische afkomst.
LikeGeliked door 1 persoon
Vader
Het is mooi weer, en daarom haal ik mijn klassieke cabriolet van stal. Bij een stoplicht staat een auto naast mij met de ramen naar beneden. „Nice car”, zegt de man achter het stuur. Een klein jongetje op de achterbank vertaalt: „Mooie auto.” Hij voegt eraan toe: „Mijn vader is Engels en kan geen Nederlands.” Hij zwijgt even en zegt dan: „Mijn vader kan eigenlijk helemaal niks.”
Willem Heemskerk
LikeGeliked door 1 persoon
Oeps! (Wat dat jongetje verklapt.)
LikeGeliked door 1 persoon
Geroutineerd
„Hoe beoordeelt u deze sanitaire voorziening?”, vraagt een bordje met daaronder drie knoppen: rood (slecht), geel (redelijk) en groen (goed). De lange rij geeft me alle tijd om de schoonmaakster te observeren. Zodra een urinoir vrijkomt neemt ze de zijschermen af, dan de vloer onder de bak en vervolgens de rand van de bak. Na elke drie poetsbeurten gooit ze de gebruikte doekjes in de prullenbak naast de wastafels. Vervolgens slaat ze geroutineerd drie keer op de groene knop. Dan begint de hele cyclus opnieuw.
Gustaaf Haan
LikeLike
😆
LikeLike
Verwijt
Fietsend maak ik een korte bocht naar rechts als er een jongeman – ook op de fiets – recht op me afkomt. Hij wijkt niet. Ik ook niet, want ik houd me wel aan de verkeersregels. Als we elkaar met veel gedoe voorbij zijn roept hij me verwijtend na: „Je ziet toch dat ik niet kan remmen. Ik heb twee telefoons in mijn handen.”
Esther Peeters
Ad bij de buurtjes:
Mijn hemel, wat een doffe ellende!
LikeGeliked door 1 persoon
Het lijkt mij niet nodig mijn reacties bij de buren hier te kopieren.
Overigens heb ik hier hetzelfde probleem. Toen ik zojuist een reactie hier plaatste, kreeg ik ook het antwoord: “Sorry, this comment could not be posted”.
Het zal dus wel aan mij liggen.
LikeLike
Eigenaardig! Ik heb dat (nog) niet meegemaakt (fingers crossed).
LikeLike
Aan de slag!
Op mijn schildervakantie ontmoette ik een Oezbeekse vrouw die ondanks haar verschrikkelijke heimwee zo snel mogelijk hier probeerde in te burgeren. Dat lukte behoorlijk goed. Zo wist ze ook al het een en ander over de Nederlandse literatuur. Ja, Mulisch: ‘Aan de slag!’ En Hermans: ‘Nog meer slapen’.
Ernestien Oosting
LikeGeliked door 1 persoon
De mail van vandaag met de link naar de Ikjes-wijkplaats werkt bij mij niet, maar als ik naar de site gaat werkt de Ikjes-wijkplaats wel.
LikeLike
Leeftijd
Onlangs had ik een lekke band op de snelweg. Toevallig kwam ik tot stilstand onder een portaal met matrixborden. Ik besloot als 70-plusser niet zelf de band te verwisselen maar de wegenwacht te bellen. De wegenwachter arriveerde binnen een half uur, hij keek mij vanuit zijn auto aan en begon te bellen. Even later verscheen het getal 70 boven de linkerbaan en een rood kruis op de rechterbaan. Desgevraagd zei hij: „Wij informeren tegenwoordig direct de overige weggebruikers over de vermoedelijke leeftijd van de veroorzaker.”
Fred Bleichrodt
LikeLike
Bijzonder.
LikeLike
PS: de mail naar het Ikje van vandaag werkt wel.
LikeLike
Gelukkig want ik heb geen idee wat er mis zou kunnen zijn geweest 🌝
LikeGeliked door 1 persoon
😀
LikeLike