Mijn lief is aangereden door een auto. Ze krijgt het maximum aan morfine. Meer mag niet, want dan kunnen relevante organen stoppen. De verplegers en dokters hebben de Eerste Hulp verlaten. Dat gunt ons wat privacy. Ineens stopt ze met bibberen van de pijn. Ik zie dat ook haar ademhaling is gestopt. Ik roep om hulp. Een radioloog die niets met de EH heeft te maken, komt binnen en schreeuwt in het gezicht van mijn lief : „Blijft u er wel een beetje bij, mevrouw!” Ik hoor haar direct stevig inademen. De radioloog loopt onverstoorbaar weer weg.
Even bij de buren gekeken. Lummel: “Ik geloof weer eens nix van dit ikje.“. Mij lijkt dit juist één van de authentiekere ikjes maar goed wat maakt het uit.
Ad Hok durft als enige een kritische noot te plaatsen bij het intro. De rest, zoals elke week, prijst het de hemel in. DSR geniet er zelfs van dat Bas uit de school klapt over het clickgedrag van een door de buurtjes afgekraakte ikjesschrijver. Buitengewoon hypocriet.
Iedere dag de Ikjes tot op het bot afbreken en de eigen poepjes en piesjes (“Toen sloeg Pawi opnieuw weergaloos toe met een fraaie oneliner“) tot in het absurde ophemelen. Zal wel een fijn groepsgevoel opleveren maar of het veel andere bijtjes zal aantrekken waag ik te betwijfelen.
Geolied
Haar ongeboren kind was in nood; de moederkoek had losgelaten. Met spoed deed ik een keizersnede. Ruim één kwartier na haar binnenkomst in het ziekenhuis werd een blakend gezond mannetje geboren. Het was een goed geolied staaltje teamwork. Zes weken later spreek ik de jonge moeder uitgebreid tijdens een nacontrole op de polikliniek. Ik vraag hoe zij het allemaal heeft beleefd. „Goed”, zegt ze, „maar wat ging het akelig snel, ik voelde me net als Max Verstappen tijdens een pitstop.”
Bij de buren zijn ze in staking. Bas: “Ook ik kan hier niet op reageren. Alleen al de naam van de auteur leidde bij mij tot oorsuizingen“. Nou ja zeg, de heren zijn wel erg snel van slag. Die zou je niet in je keizersneeteam willen hebben.
Mieke is trots hoe snel en efficiënt zij en haar team een keizerssnede doen. Ze zal dan zélf wel eens aan de vergelijking met een pitstop hebben gedacht maar dat levert uiteraard geen ikje op. Een jonge moeder die het zegt is vervolgens snel verzonnen.
++++++++++++++
Lief van Lummel dat hij Bas en DSR geattendeerd heeft op mijn kritische noot van gisteren 🙂 Veel dank Lummel!
DSR: “Op wat er elders gebeurt, reageer ik niet meer, ik ga zelfs niet meer kijken. Verveling en de wetenschap genegeerd te worden is de beste bescherming.“.
Hij heeft absoluut gelijk, als er niet gereageerd wordt is de gein er snel vanaf. Dat hij niet even is gaan kijken waag ik te betwijfelen. De statistieken lieten gisteren een onverwachte opleving aan bezoekjes uit België zien.
Sinds mei woont mijn moeder van 90 in een heel fijn verzorgingshuis.
Tijdens een recent bezoek zei ze een nieuwe vriendin te hebben maar niet te weten wat haar naam is. Ze wees haar aan en ik ging even een praatje met haar maken. Mezelf voorgesteld en inderdaad ze beaamde het goed te kunnen vinden met mijn moeder. Toen ik haar vroeg wat haar naam was zei de dame: „Kind, dat weet ik niet, hoor, ik woon hier tenslotte niet voor niks.”
Maria Zilver
Pawi:
“Als je je eigen naam niet meer weet ben je heel ver weg.
Schrijnend verhaal. Ik zie er weinig grappigs in.”
Eens, absoluut niet grappig maar zover ik weet is dat ook geen vereiste voor een ikje.
Aan de overkant zwoegt hij tegen de wind in. Met zo’n Thuisbezorgd-tas op zijn rug. Youssef. Gedurende een jaar was ik zijn mentor. Als ik ’s ochtends inlogde bij Teams had ik minstens tien berichtjes van deze nachtuil. Intensief contact hadden we, Youssef en ik. Als hij passeert, zitten mijn mondhoeken bij mijn oren en wapper ik mijn arm enthousiast uit de kom. Youssef trekt ter herkenning zijn wenkbrauw een millimeter op en tilt kort zijn wijsvinger van het stuur.
Valesca van Diejen
Bas: “Wat ze uiteindelijk met dit ikjes wilde zeggen is mij onduidelijk. Ze heeft een migrant lesgegeven en komt hem later tegen en hij herkent haar? Ja en? Gooi maar in mijn pet!”
Het is toch volstrekt duidelijk wat Valesca met dit Ikje wil zeggen?
Mooi beeld: “mijn mondhoeken bij mijn oren “. Op Geenstijl, DSR zijn favoriete platform, zouden ze dit een typisch deug-ikje noemen.
Laptop stuk. Ik snap er niets van, gisteren deed-ie ’t nog, hoe kan dat nu, is hij nog te redden? De man van de computerwinkel hoort mijn verhaal rustig aan. Hij gebiedt me te wachten terwijl hij uitzoekt wat er aan de hand is. Ik kijk zenuwachtig naar de prijslijst op de muur. Twintig minuten later word ik bij de balie geroepen. „Hij doet het weer, u hoeft niets te betalen.” Enigszins verbaasd neem ik het apparaat van hem aan. Dan zie ik wat hij intypt op zijn computerscherm: „Wegens hevige verwarring klant geen kosten gerekend.”
Femke van Hout
Bij de buurtjes vooralsnog enigszins wezenloos commentaar. Bas doet aan quasi-feministisch “virtue signalling” met zijn gezeur dat er bij computerwinkels ook vrouwen werken. DSR refereert uiteraard aan de laptop van Hunter Biden, de laptop die steevast het schuim op de lippen brengt van de Trump, de Bannon en de Giuliani aficionados. Die laptop laat in elk geval níet de rechtszaken die Trump aan zijn broek heeft hangen verdwijnen.
Ach, het was een speelse verwijzing naar DSR zijn “wezenloze kop” kritiek en Bas zijn “Nou, dan zal ik ook maar geen commentaar op dit verhaaltje opschrijven.“. Ook hield ik met “vooralsnog” een flinke slag om de arm omdat ik heel goed wist dat zodra Ad Hok zich nog zou aandienen het commentaar allesbehalve wezenloos zou zijn 🙂
Ik zit op het bankje bij het busstation te wachten op de bus richting huis. Ik speel een spelletje op mijn telefoon, maar ondertussen luister ik aandachtig naar het gesprek van de twee vrouwen naast mij. De een klaagt tegen de ander over haar collega Saskia: „Ze loopt te smakken tijdens het eten, en ze kan de s niet goed uitspreken.” „Slist ze?” vraagt de ander. „Ja, ze slist!” Er valt een korte stilte. „Waarom noem je je kind dan ook Saskia?”
Tobi Lodiers (13)
Vooralsnog buitengewoon geestrijk commentaar bij onze lieve buurtjes.
Pawi: “Ze loopt te smakken…?”
Het gebruik van zitten of lopen in dit soort zinnen, zou dat typisch Nederlands zijn?
Pawi: “Ik snap dat Tobi genoot van de roddeltantes. En hoop dat hij de weg naar deze site vindt.”
Wij zijn dan wel geen roddeltantes maar wat zou het geweldig zijn als Tobi Lodiers ook hier een reactie achterlaat!
heerrozenwater 
Inademen
Mijn lief is aangereden door een auto. Ze krijgt het maximum aan morfine. Meer mag niet, want dan kunnen relevante organen stoppen. De verplegers en dokters hebben de Eerste Hulp verlaten. Dat gunt ons wat privacy. Ineens stopt ze met bibberen van de pijn. Ik zie dat ook haar ademhaling is gestopt. Ik roep om hulp. Een radioloog die niets met de EH heeft te maken, komt binnen en schreeuwt in het gezicht van mijn lief : „Blijft u er wel een beetje bij, mevrouw!” Ik hoor haar direct stevig inademen. De radioloog loopt onverstoorbaar weer weg.
Merlijn van Hasselt
LikeLike
Jakkes!
LikeLike
Inderdaad.
Even bij de buren gekeken. Lummel: “Ik geloof weer eens nix van dit ikje.“. Mij lijkt dit juist één van de authentiekere ikjes maar goed wat maakt het uit.
Ad Hok durft als enige een kritische noot te plaatsen bij het intro. De rest, zoals elke week, prijst het de hemel in. DSR geniet er zelfs van dat Bas uit de school klapt over het clickgedrag van een door de buurtjes afgekraakte ikjesschrijver. Buitengewoon hypocriet.
Iedere dag de Ikjes tot op het bot afbreken en de eigen poepjes en piesjes (“Toen sloeg Pawi opnieuw weergaloos toe met een fraaie oneliner“) tot in het absurde ophemelen. Zal wel een fijn groepsgevoel opleveren maar of het veel andere bijtjes zal aantrekken waag ik te betwijfelen.
LikeGeliked door 1 persoon
Geolied
Haar ongeboren kind was in nood; de moederkoek had losgelaten. Met spoed deed ik een keizersnede. Ruim één kwartier na haar binnenkomst in het ziekenhuis werd een blakend gezond mannetje geboren. Het was een goed geolied staaltje teamwork. Zes weken later spreek ik de jonge moeder uitgebreid tijdens een nacontrole op de polikliniek. Ik vraag hoe zij het allemaal heeft beleefd. „Goed”, zegt ze, „maar wat ging het akelig snel, ik voelde me net als Max Verstappen tijdens een pitstop.”
Mieke Kerkhof
LikeLike
Bij de buren zijn ze in staking. Bas: “Ook ik kan hier niet op reageren. Alleen al de naam van de auteur leidde bij mij tot oorsuizingen“. Nou ja zeg, de heren zijn wel erg snel van slag. Die zou je niet in je keizersneeteam willen hebben.
Mieke is trots hoe snel en efficiënt zij en haar team een keizerssnede doen. Ze zal dan zélf wel eens aan de vergelijking met een pitstop hebben gedacht maar dat levert uiteraard geen ikje op. Een jonge moeder die het zegt is vervolgens snel verzonnen.
++++++++++++++
Lief van Lummel dat hij Bas en DSR geattendeerd heeft op mijn kritische noot van gisteren 🙂 Veel dank Lummel!
DSR: “Op wat er elders gebeurt, reageer ik niet meer, ik ga zelfs niet meer kijken. Verveling en de wetenschap genegeerd te worden is de beste bescherming.“.
Hij heeft absoluut gelijk, als er niet gereageerd wordt is de gein er snel vanaf. Dat hij niet even is gaan kijken waag ik te betwijfelen. De statistieken lieten gisteren een onverwachte opleving aan bezoekjes uit België zien.
LikeGeliked door 2 people
Niet voor niks
Sinds mei woont mijn moeder van 90 in een heel fijn verzorgingshuis.
Tijdens een recent bezoek zei ze een nieuwe vriendin te hebben maar niet te weten wat haar naam is. Ze wees haar aan en ik ging even een praatje met haar maken. Mezelf voorgesteld en inderdaad ze beaamde het goed te kunnen vinden met mijn moeder. Toen ik haar vroeg wat haar naam was zei de dame: „Kind, dat weet ik niet, hoor, ik woon hier tenslotte niet voor niks.”
Maria Zilver
Pawi:
“Als je je eigen naam niet meer weet ben je heel ver weg.
Schrijnend verhaal. Ik zie er weinig grappigs in.”
Eens, absoluut niet grappig maar zover ik weet is dat ook geen vereiste voor een ikje.
LikeGeliked door 2 people
Millimeter
Aan de overkant zwoegt hij tegen de wind in. Met zo’n Thuisbezorgd-tas op zijn rug. Youssef. Gedurende een jaar was ik zijn mentor. Als ik ’s ochtends inlogde bij Teams had ik minstens tien berichtjes van deze nachtuil. Intensief contact hadden we, Youssef en ik. Als hij passeert, zitten mijn mondhoeken bij mijn oren en wapper ik mijn arm enthousiast uit de kom. Youssef trekt ter herkenning zijn wenkbrauw een millimeter op en tilt kort zijn wijsvinger van het stuur.
Valesca van Diejen
Bas: “Wat ze uiteindelijk met dit ikjes wilde zeggen is mij onduidelijk. Ze heeft een migrant lesgegeven en komt hem later tegen en hij herkent haar? Ja en? Gooi maar in mijn pet!”
Het is toch volstrekt duidelijk wat Valesca met dit Ikje wil zeggen?
Mooi beeld: “mijn mondhoeken bij mijn oren “. Op Geenstijl, DSR zijn favoriete platform, zouden ze dit een typisch deug-ikje noemen.
LikeLike
Leuk hoor, maar is dat nou een Ikje?
LikeLike
Een Ikje is een persoonlijke ervaring of anekdote in maximaal 120 woorden. Lijkt me dat dit Ikje wel aan díe minimale vereisten voldoet.
LikeGeliked door 1 persoon
Hmmm
LikeLike
Apparaat
Laptop stuk. Ik snap er niets van, gisteren deed-ie ’t nog, hoe kan dat nu, is hij nog te redden? De man van de computerwinkel hoort mijn verhaal rustig aan. Hij gebiedt me te wachten terwijl hij uitzoekt wat er aan de hand is. Ik kijk zenuwachtig naar de prijslijst op de muur. Twintig minuten later word ik bij de balie geroepen. „Hij doet het weer, u hoeft niets te betalen.” Enigszins verbaasd neem ik het apparaat van hem aan. Dan zie ik wat hij intypt op zijn computerscherm: „Wegens hevige verwarring klant geen kosten gerekend.”
Femke van Hout
Bij de buurtjes vooralsnog enigszins wezenloos commentaar. Bas doet aan quasi-feministisch “virtue signalling” met zijn gezeur dat er bij computerwinkels ook vrouwen werken. DSR refereert uiteraard aan de laptop van Hunter Biden, de laptop die steevast het schuim op de lippen brengt van de Trump, de Bannon en de Giuliani aficionados. Die laptop laat in elk geval níet de rechtszaken die Trump aan zijn broek heeft hangen verdwijnen.
LikeGeliked door 1 persoon
Sorry, Roos, maar om op deze site de buren “wezenloos commentaar” op ikjes te verwijten, klinkt echt als een gotspe.
LikeLike
Ach, het was een speelse verwijzing naar DSR zijn “wezenloze kop” kritiek en Bas zijn “Nou, dan zal ik ook maar geen commentaar op dit verhaaltje opschrijven.“. Ook hield ik met “vooralsnog” een flinke slag om de arm omdat ik heel goed wist dat zodra Ad Hok zich nog zou aandienen het commentaar allesbehalve wezenloos zou zijn 🙂
LikeLike
Klagen
Ik zit op het bankje bij het busstation te wachten op de bus richting huis. Ik speel een spelletje op mijn telefoon, maar ondertussen luister ik aandachtig naar het gesprek van de twee vrouwen naast mij. De een klaagt tegen de ander over haar collega Saskia: „Ze loopt te smakken tijdens het eten, en ze kan de s niet goed uitspreken.” „Slist ze?” vraagt de ander. „Ja, ze slist!” Er valt een korte stilte. „Waarom noem je je kind dan ook Saskia?”
Tobi Lodiers (13)
Vooralsnog buitengewoon geestrijk commentaar bij onze lieve buurtjes.
Pawi: “Ze loopt te smakken…?”
Het gebruik van zitten of lopen in dit soort zinnen, zou dat typisch Nederlands zijn?
Pawi: “Ik snap dat Tobi genoot van de roddeltantes. En hoop dat hij de weg naar deze site vindt.”
Wij zijn dan wel geen roddeltantes maar wat zou het geweldig zijn als Tobi Lodiers ook hier een reactie achterlaat!
LikeGeliked door 1 persoon