De enthousiaste gepensioneerde marineofficier leidt ons door de 78 meter lange onderzeeër Tonijn. In zijn tijd bevonden zich 67 mensen aan boord en er werd door vele collega’s gerookt. Hij vertelt daarna dat de onderzeeboot maximaal tweeënhalf tot drie dagen onder water kon blijven. Op mijn vraag hoe men wist dat de verse lucht op raakte, zegt hij: „Als de sigaret niet meer wilde branden.”
Herman Mencke
Bas:
Nog veel vroeger hadden ze daar kanariepietjes voor.
In plaats van blij te zijn dat er nog iemand reageert op zijn blog geeft Bas deze neerbuigend respons op Ad zijn smileys:
Opa Ad Hok – de nestor van het ikjespanel – had er maar liefst twee icoontjes voor over. Ook hij gaat met zijn tijd mee. Waarom moeizaam een oordeel formuleren als je een lachebekje plaatsen kan?
Zo maak je geen vrienden, Bas.
Bij de gekjes is DSR weer eens volledig de weg kwijt:
Oops, verkeerde topic. Deze en bovenstaande reactie mogen wel weg.
Er is geen “bovenstaande” reactie, die staat uiteraard in een andere topic. Na een half jaar gekjes is DSR nog steeds niet gewend aan de layout.
Daarom beste lieve lummel, alsjeblieft níet de layout veranderen! Geloof me, een nieuwe layout zal DSR alleen nog maar meer in verwarring brengen 🙂.
Drie jongens komen de trein binnen. Een van hen zegt dat hij eerder was aangesproken toen hij zat te bellen in de stiltecoupé. „Dat fokking mens had mij niet moeten commanderen.” Dan gaat het over fokking school, fokking dronken geweest en fokking dikke meisjes met streepjesjurken. Dan gaat het over de hitte. „Mijn opa kan niet tegen die fokking warmte”, zegt de een. „Mijn oma had het ook zwaar”, zegt de ander, „die hitte is helemaal niet goed voor die oudjes.” Zwijgend scrollen ze verder. De rest van de reis geen fokking woord meer gehoord.
Johan Nauta
Image created by DALL-E
Bas:
Ja, herkenbaar voor iedereen die weleens met het OV reist, op straat loopt. Om moedeloos van te worden, want ja, als je zo praat, dan denk je ook zo, je handelt zo, je bent geen aangenaam mens. Jammer dit. Ouders, opvoeding … we zijn het kwijt.
De ergste verwensing van een oom van mij, we schrijven jaren zeventig of daaromtrent, was “fietsenrek” omdat hij van mijn oma geen “viezerik” mocht zeggen.
Geklaag over de jeugd van tegenwoordig is natuurlijk van alle tijden (en dan hoor je daarbij Socrates, Aristoteles en Horatius te citeren).
Laat ik er beter deze positieve ervaring tegenover zetten.
Gisteren fietste ik op mijn e-bike via de Weesperzijde langs de Weespertrekvaart richting Amstelstation. Prachtig fietspad overigens. Ik had zojuist een kapot elektrisch voorwiel bij het grofvuil afvalpunt op de Rozenburglaan gedumpt en was nu op weg naar de Gamma om een draadloze stopcontact schakelaarset aan te kopen (in de aanbieding voor € 19,99). Ik keek, was uiteraard gestopt, op mijn smartphone hoe ik het snelste bij de Gamma kon komen.
Toen hoorde ik gegiechel en zag op dat prachtige fietspad (met ook een voetgangersdeel) hoe drie donkere pubermeisjes aanstalten maakten om te gaan hardlopen. Ze zetten er goed de pas in en haalden al snel twee wandelende blonde meisjes in. Daarna haalden ze nog twee joggende jongens in, ook blond, ze lachten naar die jongens, stopten met hardlopen en gingen wandelend verder.
Toen stapte ik weer op mijn e-bike, ging op weg naar de Gamma, en passeerde op diezelfde Weesperzijde een lange sliert wandelende/joggende/rennende pubers, en hoe verder ik kwam hoe fanatieker er werd gelopen.
Het zag er allemaal heel vrolijk en relaxed uit.
DSR over het Ikje:
Het Ik-je doet vrezen voor de kunst van het creatief foeteren en schmieren, met of zonder kleurrijke krachttermen.
Vervolgens meet hij zichzelf een hoofdrol aan in de “kunst van het creatief foeteren” en hij herinnert ons, ten overvloede, aan de lijst met scheldwoorden die ik ooit van hem heb bijgehouden.
DSR blijft hangen in zijn glorieuze verleden. Glorieus tussen aanhalingstekens, ik zeg het er voor de zekerheid toch maar even bij.
In het kader van het psychiatrisch patiëntenrecht ging ik een cliënte in een verpleeghuis bezoeken. Ik meldde mij bij de balie en zei dat ik de advocaat van mevrouw ben en vroeg op welke afdeling zij was geplaatst. De vrouw achter de balie had het erg druk; ze moest naast de balie ook nog het restaurantje bedienen – en de telefoon ging voortdurend. Ze liet me vrij lang wachten en kwam uiteindelijk aan met een glaasje advocaat met slagroom.
Anneke van Harmelen
Bas:
Voorwaar, een hilarische vergissing waar de confrères en confrieres nog lang nadat de toga van Anneke gewassen, gedroogd en gestreken is over zullen nahikken.
Ja, inderdaad een grappig verhaaltje en nu maar hopen dat lummel de pret niet gaat bederven met een opmerking als:
„Tja, waar is mevrouw nou aan overleden?” Onze moeder is nog geen half uur dood en ligt een paar meter van ons vandaan op bed. De arts is in gesprek met iemand van het verzorgtehuis. „Aan ouderdom”, interrumpeer ik. Ze werd 93. „Ja, en bekend met dementie”, zegt de arts. Hij somt nog een paar dingen op waar mijn moeder ‘bekend mee was’. Mijn zussen en ik kijken elkaar aan. Ik zie in hun ogen dat we hetzelfde denken: wie niet snapt dat je dit gesprek beter even ergens anders kunt voeren, is niet bekend met empathie.
Ewoud Sanders
Bas:
Ewoud zal wel gelijk hebben, we waren er niet bij. Hij had dit uit respect ook voor zich kunnen houden of het later eens met die dokter kunnen bespreken. Mooie leeftijd, 93.
Pawi begrijpt iedereen en alles maar gebruikt daarbij wel een ongelukkige uitdrukking:
De druiven zijn zuur bij Ewoud. Begrijpelijk. Om er een ikje van te maken is wat wraakzuchtig. Ook begrijpelijk.
De oorsprong van “de druiven zijn zuur” is interessant:
Oorspronkelijk betekende de uitdrukking nét even iets anders. Daarvoor moeten we terug naar de bron van de zegswijze, een fabel van Aesopus (ca. 620-560 v.C.). Daarin ziet een vos heerlijke trossen druiven hangen. Helaas, ze hangen zo hoog dat hij er niet bij kan. Om zijn vossengezicht te redden zegt hij dan maar dat ze toch zuur zijn, zodat hij ze eigenlijk helemaal niet wil hebben.
DSR over het Ikje van vandaag:
Altijd weer een sof, als professionele schrijvers met mediaconnecties toch dit kleine hoekje voor de gewone man menen te moeten innemen.
Mensen zouden niet op de verzendknop moeten drukken als ze boos of verdrietig zijn, dat blijkt maar weer.
Hier een nagekomen ikjes-commentaar. DSR giebelt van genoegen:
Vanwege de warmte zit DSR bij wijze van uitzondering met een gin-tonic achter het scherm, giebelend van genoegen, terugkijkend op een vruchtbare werkdag. De sigaar in het hoofd ontbreekt er nog maar aan.
Ik zag dat ook, ja, en deel je gevoelens. Huiver icoontje.
Heb je ook een paar dagen geleden die hilarische opmerking van de mevrouw uit het oosten van het land gezien? Die denkt dat je haar input in chatGPT kunt zien “als je snel bent”. Grinnik.
Nee, hilarisch was inderdaad een verkeerde typering, ook ik kon er niet om lachen maar was verbaasd om zoveel onwetendheid.
DSR, Lummel, Ilona en Pawi hebben het fijn met zijn viertjes, ik ben oprecht blij voor ze. Dit was kennelijk wat ze zochten. Beetje babbelen, wijsheidjes en anekdotes debiteren, vooral over hoe het vroeger was. Echt niks mis mee. Maar ik ben wel blij dat niet meer te moeten modereren of dagelijks bij te houden. Ik heb mijn eigen family app al op mute staan 🙈
Het blijft té bizar voor woorden dat in een groepje van circa 10 mensen een dergelijke driedeling heeft plaatsgevonden. en zeker geen lichtend voorbeeld voor de generatie ná ons…:(
Ik ben het helemaal met jullie eens. Discussies op het scherp van de schede vind je hier en bij bas.
Op ‘Ik zei de gek’ kom je zonder moderatie binnen trouwens.
Den Haag Centraal. Vlak voor me rijdt een man, agressief kijkend, op zijn fiets het station binnen, vechthond in een karretje erachter. Twee agenten zien hem, maar zeggen niks. Triomfantelijk fietst de man door. Binnen staan nog twee agenten die wél iets zeggen. Met een uitdagende beweging roept man: „Moet je wat?” En wijst op zijn hond. Een van de agenten loopt met uitgestoken arm op de man af, geeft hem een boks en zegt: „Hé bro, hoe is het?” Een kort gesprekje volgt. Man stapt af en loopt met fiets aan de hand verder.
Karin Bax
Bas:
Wij, normale burgers, zouden een boete hebben gehad, fiets verbeurd verklaard, hond afgemaakt. Wil Karin hiermee zeggen. Gelijk dat ze heeft. Het is een sCHandE!!
Bij de gekjes meent DSR de spilfiguur te zijn op twee blogs:
DSR is afwezig, maar toch de spilfiguur op twee blogs. Het blijft wonderlijk -verbaasd-hoofdschuddende glimlachicoon-
DSR heeft zich altijd al opgeblazen tot de zonnekoning van het ikjes-gebeuren en verlangde van de verschillende blogmanagers de daarbij behorende status. Zodra een blogmanager niet naar zijn pijpen danste leverde dat ellenlange strontvervelende discussies op en uiteindelijk heeft dat geleid tot drie verschillende blogs.
Mijn samenvatting uit de losse pols. Ik weet het ook allemaal niet meer precies, er is zoveel water door de zee gevloeid.
Eén ding is zeker, DSR heeft de sociale antenne van een moe peutertje.
Best wel goede samenvatting, hoor. Splijtzwam zou ik eerder als typering ge ruiken dan spilfiguur. Eerst op NRC, toen bij drasties, daarna op APDP/BvV en HR. Maar niet op koken met je neus ertusse en de gekjes, daar is hij poeslief en gezellig, bijna alsof hij voelt dat dat zijn laatste kans is. Mooi voortschrijdend inzicht en misschien wel de mildheid en gelatenheid die met het klimmen der jaren ook bij hem indalen.
Dank je, nu ik het nog eens overlees is het inderdaad een prima samenvatting. Jouw splijtzwam aanvulling maakt het helemaal af, slaat de spijker op zijn kop. Zonder DSR waren wij nog de beste vrienden geweest.
Wellicht is DSR milder geworden maar zijn belangrijkste drijfveer is toch nog steeds aantonen dat hij de spil is waar alles omdraait. Het succes van de gekjes is zijn succes en zijn overwinning. Daarom is hij nu poeslief en gezellig.
DSR (voordat hij poeslief en gezellig werd): een vervelende reageerder met een autoriteitsprobleem, verpest de sfeer op een blog, neemt van iedereen de maat en eist dat reacties die hém niet aanstaan worden gemodereerd.
De situatie is dus onvergelijkbaar en lummel toont weer eens aan niet de snuggerste blogbeheerder te zijn.
DSR suggereerde overigens ook al bij de gekjes míjn reacties te modereren. Een aap verliest wel zijn haren maar niet zijn streken.
Op apdpbas en heerrozenwater zijn er mensen die zich blogbaas noemen en zich zo gedragen. Bij ‘ikzeidegek’ is er geen blogbaas. Er zijn aankopers en een blogonderhoudsmannetje.
Het stoplicht springt op groen. Mijn man en ik en onze kleinzoon (3), zittend op mijn rollator, steken over op het zebrapad. Een blonde puber op de fiets rijdt door rood. Mijn man grijpt hem bij zijn shirt. De jongen roept: „Raak me niet aan, pedofiel!” Een auto stopt en ook een voorbijganger bemoeit zich ermee. „Pedofiel!” Mijn man zegt hem dat hij moet stoppen voor een zebrapad en zeker voor een rollator. De jongen zegt: „Boeit me niet”, terwijl hij mijn man filmt. Ik heb te doen met docenten die met zulke miesgassers moeten dealen.
Marijke Golsteijn
Bij de ikjes-besprekers grote verontwaardiging, een lynchpartij heeft plaatsgevonden in de vroege ochtend:
Bas:
Natuurlijk grijp je iemand die een lichte verkeersovertreding maakt niet bij zijn shirt. De verontwaardiging van de omstanders is volkomen terecht. Ik heb met dit sneue stelletje te doen.
DSR:
Ongelooflijk. De inzender is erin geslaagd onsympathieker over te komen dan de puber.
Iemand, een minderjarige nog wel, aan het shirt van een rijdende fiets grijpen? En dan klagen in de krant?!
Miesgasser kent elke Amsterdammer merkt lummel nog apetrots op. Ad Hok zal het beamen.
heerrozenwater 
Tonijn
De enthousiaste gepensioneerde marineofficier leidt ons door de 78 meter lange onderzeeër Tonijn. In zijn tijd bevonden zich 67 mensen aan boord en er werd door vele collega’s gerookt. Hij vertelt daarna dat de onderzeeboot maximaal tweeënhalf tot drie dagen onder water kon blijven. Op mijn vraag hoe men wist dat de verse lucht op raakte, zegt hij: „Als de sigaret niet meer wilde branden.”
Herman Mencke
Bas:
In plaats van blij te zijn dat er nog iemand reageert op zijn blog geeft Bas deze neerbuigend respons op Ad zijn smileys:
Zo maak je geen vrienden, Bas.
Bij de gekjes is DSR weer eens volledig de weg kwijt:
Er is geen “bovenstaande” reactie, die staat uiteraard in een andere topic. Na een half jaar gekjes is DSR nog steeds niet gewend aan de layout.
Daarom beste lieve lummel, alsjeblieft níet de layout veranderen! Geloof me, een nieuwe layout zal DSR alleen nog maar meer in verwarring brengen 🙂.
LikeGeliked door 1 persoon
Ikje Tonijn: hij kan beter ophouden met roken.
LikeLike
Jongens
Drie jongens komen de trein binnen. Een van hen zegt dat hij eerder was aangesproken toen hij zat te bellen in de stiltecoupé. „Dat fokking mens had mij niet moeten commanderen.” Dan gaat het over fokking school, fokking dronken geweest en fokking dikke meisjes met streepjesjurken. Dan gaat het over de hitte. „Mijn opa kan niet tegen die fokking warmte”, zegt de een. „Mijn oma had het ook zwaar”, zegt de ander, „die hitte is helemaal niet goed voor die oudjes.” Zwijgend scrollen ze verder. De rest van de reis geen fokking woord meer gehoord.
Johan Nauta
Image created by DALL-E
Bas:
Geklaag over de jeugd van tegenwoordig is natuurlijk van alle tijden (en dan hoor je daarbij Socrates, Aristoteles en Horatius te citeren).
Laat ik er beter deze positieve ervaring tegenover zetten.
DSR over het Ikje:
Vervolgens meet hij zichzelf een hoofdrol aan in de “kunst van het creatief foeteren” en hij herinnert ons, ten overvloede, aan de lijst met scheldwoorden die ik ooit van hem heb bijgehouden.
DSR blijft hangen in zijn glorieuze verleden. Glorieus tussen aanhalingstekens, ik zeg het er voor de zekerheid toch maar even bij.
LikeLike
Ikje Jongens: niet een geweldig Ikje.
LikeLike
Slagroom
In het kader van het psychiatrisch patiëntenrecht ging ik een cliënte in een verpleeghuis bezoeken. Ik meldde mij bij de balie en zei dat ik de advocaat van mevrouw ben en vroeg op welke afdeling zij was geplaatst. De vrouw achter de balie had het erg druk; ze moest naast de balie ook nog het restaurantje bedienen – en de telefoon ging voortdurend. Ze liet me vrij lang wachten en kwam uiteindelijk aan met een glaasje advocaat met slagroom.
Anneke van Harmelen
Bas:
Ja, inderdaad een grappig verhaaltje en nu maar hopen dat lummel de pret niet gaat bederven met een opmerking als:
LikeLike
Bekend met
„Tja, waar is mevrouw nou aan overleden?” Onze moeder is nog geen half uur dood en ligt een paar meter van ons vandaan op bed. De arts is in gesprek met iemand van het verzorgtehuis. „Aan ouderdom”, interrumpeer ik. Ze werd 93. „Ja, en bekend met dementie”, zegt de arts. Hij somt nog een paar dingen op waar mijn moeder ‘bekend mee was’. Mijn zussen en ik kijken elkaar aan. Ik zie in hun ogen dat we hetzelfde denken: wie niet snapt dat je dit gesprek beter even ergens anders kunt voeren, is niet bekend met empathie.
Ewoud Sanders
Bas:
Pawi begrijpt iedereen en alles maar gebruikt daarbij wel een ongelukkige uitdrukking:
De oorsprong van “de druiven zijn zuur” is interessant:
DSR over het Ikje van vandaag:
Hier een nagekomen ikjes-commentaar. DSR giebelt van genoegen:
Een giebelende DSR – huiver icoontje –
LikeLike
Ik zag dat ook, ja, en deel je gevoelens. Huiver icoontje.
Heb je ook een paar dagen geleden die hilarische opmerking van de mevrouw uit het oosten van het land gezien? Die denkt dat je haar input in chatGPT kunt zien “als je snel bent”. Grinnik.
LikeLike
Ik las het met verwondering, kon er niet om lachen.
Pawi’s reacties hebben vaak iets raadselachtigs, zou het een manier zijn om haar onwetendheid te verbergen?
Volgens DSR bekijkt ze de wereld op een “wonderlijke manier”. Hij is mild geworden.
LikeLike
Nee, hilarisch was inderdaad een verkeerde typering, ook ik kon er niet om lachen maar was verbaasd om zoveel onwetendheid.
DSR, Lummel, Ilona en Pawi hebben het fijn met zijn viertjes, ik ben oprecht blij voor ze. Dit was kennelijk wat ze zochten. Beetje babbelen, wijsheidjes en anekdotes debiteren, vooral over hoe het vroeger was. Echt niks mis mee. Maar ik ben wel blij dat niet meer te moeten modereren of dagelijks bij te houden. Ik heb mijn eigen family app al op mute staan 🙈
LikeGeliked door 1 persoon
Als iedereen aardig doet hoeft er ook niet gemodereerd te worden.
Een discussie op het scherp van de snede zul je bij de gekjes (je bent Ad Hok nog vergeten) niet snel aantreffen.
Bint, Luvienna en Hannah zouden zich er prima thuis kunnen voelen.
LikeGeliked door 1 persoon
Het blijft té bizar voor woorden dat in een groepje van circa 10 mensen een dergelijke driedeling heeft plaatsgevonden. en zeker geen lichtend voorbeeld voor de generatie ná ons…:(
LikeGeliked door 2 people
Ik ben het helemaal met jullie eens. Discussies op het scherp van de schede vind je hier en bij bas.
Op ‘Ik zei de gek’ kom je zonder moderatie binnen trouwens.
LikeGeliked door 1 persoon
Echt?
LikeLike
Boks
Den Haag Centraal. Vlak voor me rijdt een man, agressief kijkend, op zijn fiets het station binnen, vechthond in een karretje erachter. Twee agenten zien hem, maar zeggen niks. Triomfantelijk fietst de man door. Binnen staan nog twee agenten die wél iets zeggen. Met een uitdagende beweging roept man: „Moet je wat?” En wijst op zijn hond. Een van de agenten loopt met uitgestoken arm op de man af, geeft hem een boks en zegt: „Hé bro, hoe is het?” Een kort gesprekje volgt. Man stapt af en loopt met fiets aan de hand verder.
Karin Bax
Bas:
Bij de gekjes meent DSR de spilfiguur te zijn op twee blogs:
DSR heeft zich altijd al opgeblazen tot de zonnekoning van het ikjes-gebeuren en verlangde van de verschillende blogmanagers de daarbij behorende status. Zodra een blogmanager niet naar zijn pijpen danste leverde dat ellenlange strontvervelende discussies op en uiteindelijk heeft dat geleid tot drie verschillende blogs.
Mijn samenvatting uit de losse pols. Ik weet het ook allemaal niet meer precies, er is zoveel water door de zee gevloeid.
Eén ding is zeker, DSR heeft de sociale antenne van een moe peutertje.
LikeGeliked door 1 persoon
Best wel goede samenvatting, hoor. Splijtzwam zou ik eerder als typering ge ruiken dan spilfiguur. Eerst op NRC, toen bij drasties, daarna op APDP/BvV en HR. Maar niet op koken met je neus ertusse en de gekjes, daar is hij poeslief en gezellig, bijna alsof hij voelt dat dat zijn laatste kans is. Mooi voortschrijdend inzicht en misschien wel de mildheid en gelatenheid die met het klimmen der jaren ook bij hem indalen.
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je, nu ik het nog eens overlees is het inderdaad een prima samenvatting. Jouw splijtzwam aanvulling maakt het helemaal af, slaat de spijker op zijn kop. Zonder DSR waren wij nog de beste vrienden geweest.
Wellicht is DSR milder geworden maar zijn belangrijkste drijfveer is toch nog steeds aantonen dat hij de spil is waar alles omdraait. Het succes van de gekjes is zijn succes en zijn overwinning. Daarom is hij nu poeslief en gezellig.
DSR (voordat hij poeslief en gezellig werd): een vervelende reageerder met een autoriteitsprobleem, verpest de sfeer op een blog, neemt van iedereen de maat en eist dat reacties die hém niet aanstaan worden gemodereerd.
De situatie is dus onvergelijkbaar en lummel toont weer eens aan niet de snuggerste blogbeheerder te zijn.
DSR suggereerde overigens ook al bij de gekjes míjn reacties te modereren. Een aap verliest wel zijn haren maar niet zijn streken.
LikeGeliked door 1 persoon
Op apdpbas en heerrozenwater zijn er mensen die zich blogbaas noemen en zich zo gedragen. Bij ‘ikzeidegek’ is er geen blogbaas. Er zijn aankopers en een blogonderhoudsmannetje.
LikeLike
Echt waar?
LikeLike
aankopers is aanlopers ldb
LikeLike
Jaja, van autoriteit worden ze vals, die Amsterdammers. Je moet ze niks zeggen, hoor, anders slaan ze je voor je smoel.
LikeLike
Een regelrechte miesgasser, die lummel 🙂
LikeGeliked door 2 people
Miesgassers
Het stoplicht springt op groen. Mijn man en ik en onze kleinzoon (3), zittend op mijn rollator, steken over op het zebrapad. Een blonde puber op de fiets rijdt door rood. Mijn man grijpt hem bij zijn shirt. De jongen roept: „Raak me niet aan, pedofiel!” Een auto stopt en ook een voorbijganger bemoeit zich ermee. „Pedofiel!” Mijn man zegt hem dat hij moet stoppen voor een zebrapad en zeker voor een rollator. De jongen zegt: „Boeit me niet”, terwijl hij mijn man filmt. Ik heb te doen met docenten die met zulke miesgassers moeten dealen.
Marijke Golsteijn
Bij de ikjes-besprekers grote verontwaardiging, een lynchpartij heeft plaatsgevonden in de vroege ochtend:
Bas:
DSR:
Miesgasser kent elke Amsterdammer merkt lummel nog apetrots op. Ad Hok zal het beamen.
LikeLike
Ik heb het beaamd.
LikeGeliked door 1 persoon
Ikje Miesgassers: valt me tegen.
LikeLike
Ja, echt waar.
LikeLike
Echt waar?
LikeLike
Ja, echt waar, Mark, helemaal echt waar.
LikeLike