Bij de film waar ik de toegangsbewijzen controleer laat een mevrouw me op haar telefoon twee digitale kaartjes zien. Haar man komt wat later, zegt ze. Hoe kan ik hem herkennen, vraag ik. Ze denkt even na en zegt: „Hij draagt een shirt met een blauw ruitje.” Even later, vlak voor de voorstelling, komt hijgend een man aanlopen. „Mijn vrouw…” begint hij en ik herken met moeite het minuscule blauwe ruitje. Het is in orde, zeg ik.
De man van bijna twee meter lang en met een enorme grijze baard kijkt me dankbaar aan en gaat de zaal in.
Jan Speelpenning
Bas:
Vermakelijk begin van de week. Zo kan het, hoor. Zou het dan toch nog goed komen?
DSR:
OK, leuk.
Hou er nooit zo van als mensen zichzelf opvoeren als bron van ‘dankbaarheid”.
Pawi trekt zich gelukkig helemaal niets aan van aartsvader DSR:
Geweldig! Die laatste zin!
Ook lummel en Ad negeren DSR:
DSR heeft overduidelijk aan gezag verloren.
+++++++++++++++++
Gisteren bij een opname van Echt Gebeurd kwam een vriendin ook wat later. Dat ging daar allemaal lekker informeel, geen gedoe met QR-codes. Hoe heet u, ja u staat op de lijst, hoe heet de vriendin en dat was het. Leuk sfeertje trouwens in Comedyclub Toomler.
Ik werk als verpleegkundige in het ziekenhuis en heb bij een patiënt een zakje bloed aangehangen.
Ruim twee uur later belt hij en zegt: „Wat ik nog wel wil weten zuster, is dit bloed gegeven door een Ajacied? Want dat moet ik niet hebben!”
Ik kijk op m’n blaadje en zeg met een knipoog: „Helaas meneer, de mutatie is al begonnen…”
Ilse Klok (23)
Bas:
Er is een leeftijd, zeg rond de 12, vanaf waarvan je die niet meer zonder noodzaak of aanleiding vermeldt. Wat wil Ilse hiermee zeggen? Dat ze al werkt? Trots? Mag. Dat ze niet alleen de po’s kan leeggooien maar ook al kan schrijven? Hm. Als redactie hoef je die leeftijd er niet bij te zetten, he. Het zijn lezers.
Qua inhoudelijk: bijzonder flauw, bovendien ongepast in deze extreem nare bloederige tijden.
DSR neemt terecht Bas de maat vanwege die rare po opmerking:
Bij de bespreking op een buurblog wordt de zuster dan weer tot aan de enkels afgezaagd vanwege de vermelding van haar leeftijd, of ze soms denkt iets meer te zijn dan iemand die “alleen de po’s leeggooid”.
Rare tijden inderdaad -zucht-
Pawi:
Ja Ilse, dat was een goeie grap! Hopelijk kon je patiënt er ook om lachen! Ik wel.
Ilona:
Zuster is ad rem.
Patiënt een loser.
HR:
Het bloed is al gemuteerd? Wat is daar grappig aan?
Ik was laatst in de supermarkt en zag een oude bekende, maar ik kon me haar naam niet meer herinneren. Ik wist zeker dat ze in mijn wiskunde-klas zat. Ik begon diep na te denken.
Marie? Claire? Fleur? Ik peins me suf en schaam me kapot. Ze is vast hartstikke beledigd dat ik me haar naam niet kan herinneren. Ik stap vol moed op haar af. Ik zeg: „Hey, lang niet gezien! Hoe gaat het met je… eh… leven?” Ze keek me even verward aan en antwoordde: „Gaat prima hoor, maar ken ik jou?”
Elena Ivanenko
Bas, in zijn haast een wijsneuzig commentaar achter te laten, denkt dat Elena een foutief streepje heeft aangebracht:
Wiskundeklas moet zonder streepje, Elena. Maar goed, dat was in een andere klas, nog langer geleden.
Hij houdt er geen rekening mee dat een stagiair bij NRC per abuis het afbreekstreepje heeft mee-gekopieerd. Die kopieerfout is snel gemaakt, zeker als een tekst goeddeels uit eenlettergrepige woorden bestaat.
DSR komt met commentaar dat wél hout snijdt:
Pfff…in zo’n geval zou DSR een ontwijkende beweging maken. En dat “vol moed” zal wel “vol goede moed” moeten zijn…
Er zit dan weer wel wat zelfspot in.
Jazeker, DSR doet de laatste dagen zijn uiterste best met deugdelijk commentaar het verloren gezag terug te winnen.
Ilona:
Bij Elena is misschien de tand des tijds aan het knabbelen.
Op ons vroege rondje hardlopen zien wij een ongekend mooie paars-oranje gloed aan de hemel boven het nog donkere Kralingse Bos.
We speculeren: grote brand? Smog? Bijzonder natuurfenomeen? We houden het op een spectaculaire zonsopkomst. Twintig minuten later zijn we de Plas bijna rond en denken we ook groene lichtflarden te zien.
We hebben „Toch noorderlicht!” nog niet uitgesproken of ergens in de verte schakelt iemand in één keer de gloed uit.
Ik draai spreekuur op de huisartsenpraktijk. Een patiënt die zichzelf vaak verwaarloost maar waar ik desondanks inmiddels een goede band mee heb opgebouwd, staat als volgende gepland. Ik word gebeld door de assistente.
Ze zegt: „Je volgende patiënt kan niet komen, hij belt net dat-ie achter een deur zit die klemt.” Verschrikt vraag ik: „Moeten we hem dan niet helpen? Is er niemand in de buurt die de deur voor hem kan open doen?”
Ze valt even stil en zegt: „Nee dok, hij zit in ’t gevang…”
Querine van den Boom
Bas:
Standaardmopje onder gevangenen. Niet dat ik dat kan weten, maar dat lijkt me zo.
Querine zou in het gevang moeten worden geworpen wegens mooischrijverij. “Ze valt even stil” is een tot op het bot afgekloven pauzemomentje voor de pointe. Ophouden daarmee!
DSR:
“spreekuur draaien”, “dok”, het is weer een hoogmis van de welschrijvendheid, hoor…
“Dokters en dominees moeten kunnen zwijgen, anders komt de duvel aan het woord”, zo denk ik erover.
Pawi komt met deze boude bewering:
Op een enkele uitzondering na zijn ikjes uit de huisartsenpraktijk of meer in het algemeen uit de artsenpraktijk niet zo grappig als de inzenders zelf veronderstellen.
Lummel doet er nog een schepje bovenop:
Dit is misschien wel een van lelijkst geschreven ikjes ooit.
Met mijn tienerdochter een weekendje in Londen. Op de ochtend van ons vertrek ontbijten we in een Pret a Manger. Buiten het restaurant zit een dakloze man op een doos. Ik besluit iets goeds te doen en tegelijkertijd een leerzaam moment te creëren voor mijn dochter. Ik breng de man een grote kaassandwich en een warme cappuccino. Nadat hij alles zorgvuldig geïnspecteerd heeft, zegt hij: „Sorry sir, I am vegan” en krijg ik de waren terug. Vanuit mijn ooghoek zie ik mijn tienerdochter dubbel liggen van het lachen.
Ralph Straus
Pret a Manger is een Britse keten van broodjeszaken die in 1983 werd opgericht in Londen. Het bedrijf biedt een breed scala aan vers bereide voedingsmiddelen, waaronder koffie, thee, gebak, sandwiches, wraps, salades, soepen en desserts.
In Londen zijn twee Veggie Prets, waarvan één in Soho, de waarschijnlijk locatie waar dit ikje zich afspeelt. Veggie Pret biedt een breed scala aan vegetarische voedingsmiddelen, met 75% van het menu dat veganistisch is.
Bas:
Hier is erg veel mis mee. “Leerzaam actie” hoeven we het niet over te hebben en zal vermoedelijk zo meteen, als de dagploeg de nachtploeg heeft afgelost, wel gecorrigeerd worden.
Hij valt terecht over de overbodige laatste zin maar daar zullen de gekjes ook wel unisono hun diepe verontwaardiging over uitspreken.
Pawi is nog niet helemaal wakker:
Wie bedacht de titel?
En speelt het zich af in Londen?
Nou ja, kan het schelen. Grappig voorval. De dakloze komt heus nog wel aan zijn trekken.
Pawi, kom op! De titel is een verschrijving, natuurlijk speelt het zich af in Londen en doe alsjeblieft je plicht, zeg iets over die afschuwelijke laatste zin!
DSR blijft een dominee maar hij heeft wel gelijk:
“Ik besluit iets goeds te doen en tegelijkertijd een leerzaam moment te creëren voor mijn dochter.”
Wat een kwast. Laat uw linkerhand niet weten wat uw rechterhand geeft.
Als je dan zo nodig demonstratief iets goeds wilt doen, geef dan geld en laat de dakloze in zijn waardigheid door hem zelf te laten kiezen hoe het te besteden.
Net als gisteren klinkt het lelijk en kunstmatig, alsof dezelfde auteur erachter zit.
Ilona:
Nee, het is niet duidelijk waar de ochtend van vertrek zal zijn. En moet ik googelen waar Pret a Manger…
Met een beetje googlen, HR doet dat voor je, is de plaats van vertrek 100% zeker: Londen want een vegetarische/veganistische Pret vind je alleen in Londen en dat is daarmee de place to be voor een veganistische dakloze.
heerrozenwater 
Blauw ruitje
Bij de film waar ik de toegangsbewijzen controleer laat een mevrouw me op haar telefoon twee digitale kaartjes zien. Haar man komt wat later, zegt ze. Hoe kan ik hem herkennen, vraag ik. Ze denkt even na en zegt: „Hij draagt een shirt met een blauw ruitje.” Even later, vlak voor de voorstelling, komt hijgend een man aanlopen. „Mijn vrouw…” begint hij en ik herken met moeite het minuscule blauwe ruitje. Het is in orde, zeg ik.
De man van bijna twee meter lang en met een enorme grijze baard kijkt me dankbaar aan en gaat de zaal in.
Jan Speelpenning
Bas:
DSR:
Pawi trekt zich gelukkig helemaal niets aan van aartsvader DSR:
Ook lummel en Ad negeren DSR:
DSR heeft overduidelijk aan gezag verloren.
+++++++++++++++++
Gisteren bij een opname van Echt Gebeurd kwam een vriendin ook wat later. Dat ging daar allemaal lekker informeel, geen gedoe met QR-codes. Hoe heet u, ja u staat op de lijst, hoe heet de vriendin en dat was het. Leuk sfeertje trouwens in Comedyclub Toomler.
LikeGeliked door 1 persoon
Zakje bloed
Ik werk als verpleegkundige in het ziekenhuis en heb bij een patiënt een zakje bloed aangehangen.
Ruim twee uur later belt hij en zegt: „Wat ik nog wel wil weten zuster, is dit bloed gegeven door een Ajacied? Want dat moet ik niet hebben!”
Ik kijk op m’n blaadje en zeg met een knipoog: „Helaas meneer, de mutatie is al begonnen…”
Ilse Klok (23)
Bas:
DSR neemt terecht Bas de maat vanwege die rare po opmerking:
Pawi:
Ilona:
HR:
LikeLike
Oude bekende
Ik was laatst in de supermarkt en zag een oude bekende, maar ik kon me haar naam niet meer herinneren. Ik wist zeker dat ze in mijn wiskunde-klas zat. Ik begon diep na te denken.
Marie? Claire? Fleur? Ik peins me suf en schaam me kapot. Ze is vast hartstikke beledigd dat ik me haar naam niet kan herinneren. Ik stap vol moed op haar af. Ik zeg: „Hey, lang niet gezien! Hoe gaat het met je… eh… leven?” Ze keek me even verward aan en antwoordde: „Gaat prima hoor, maar ken ik jou?”
Elena Ivanenko
Bas, in zijn haast een wijsneuzig commentaar achter te laten, denkt dat Elena een foutief streepje heeft aangebracht:
Hij houdt er geen rekening mee dat een stagiair bij NRC per abuis het afbreekstreepje heeft mee-gekopieerd. Die kopieerfout is snel gemaakt, zeker als een tekst goeddeels uit eenlettergrepige woorden bestaat.
DSR komt met commentaar dat wél hout snijdt:
Jazeker, DSR doet de laatste dagen zijn uiterste best met deugdelijk commentaar het verloren gezag terug te winnen.
Ilona:
LikeLike
LED-lampen
Op ons vroege rondje hardlopen zien wij een ongekend mooie paars-oranje gloed aan de hemel boven het nog donkere Kralingse Bos.
We speculeren: grote brand? Smog? Bijzonder natuurfenomeen? We houden het op een spectaculaire zonsopkomst. Twintig minuten later zijn we de Plas bijna rond en denken we ook groene lichtflarden te zien.
We hebben „Toch noorderlicht!” nog niet uitgesproken of ergens in de verte schakelt iemand in één keer de gloed uit.
Wiebe Schipper, Bas Bezemer
Bas:
Nee Bas, dat was “De Grote Schijn.”
http://www.degroteschijn.nl/rotterdam/
Als je toch iets wil opmerken zeg dan liever iets over de rare kop van dit ikje:
LikeLike
Klem
Ik draai spreekuur op de huisartsenpraktijk. Een patiënt die zichzelf vaak verwaarloost maar waar ik desondanks inmiddels een goede band mee heb opgebouwd, staat als volgende gepland. Ik word gebeld door de assistente.
Ze zegt: „Je volgende patiënt kan niet komen, hij belt net dat-ie achter een deur zit die klemt.” Verschrikt vraag ik: „Moeten we hem dan niet helpen? Is er niemand in de buurt die de deur voor hem kan open doen?”
Ze valt even stil en zegt: „Nee dok, hij zit in ’t gevang…”
Querine van den Boom
Bas:
DSR:
Pawi komt met deze boude bewering:
Lummel doet er nog een schepje bovenop:
Een ferme reactie afzwakken. Lelijk.
LikeLike
Leerzaam actie
Met mijn tienerdochter een weekendje in Londen. Op de ochtend van ons vertrek ontbijten we in een Pret a Manger. Buiten het restaurant zit een dakloze man op een doos. Ik besluit iets goeds te doen en tegelijkertijd een leerzaam moment te creëren voor mijn dochter. Ik breng de man een grote kaassandwich en een warme cappuccino. Nadat hij alles zorgvuldig geïnspecteerd heeft, zegt hij: „Sorry sir, I am vegan” en krijg ik de waren terug. Vanuit mijn ooghoek zie ik mijn tienerdochter dubbel liggen van het lachen.
Ralph Straus
Pret a Manger is een Britse keten van broodjeszaken die in 1983 werd opgericht in Londen. Het bedrijf biedt een breed scala aan vers bereide voedingsmiddelen, waaronder koffie, thee, gebak, sandwiches, wraps, salades, soepen en desserts.
In Londen zijn twee Veggie Prets, waarvan één in Soho, de waarschijnlijk locatie waar dit ikje zich afspeelt. Veggie Pret biedt een breed scala aan vegetarische voedingsmiddelen, met 75% van het menu dat veganistisch is.
Bas:
Hij valt terecht over de overbodige laatste zin maar daar zullen de gekjes ook wel unisono hun diepe verontwaardiging over uitspreken.
Pawi is nog niet helemaal wakker:
Pawi, kom op! De titel is een verschrijving, natuurlijk speelt het zich af in Londen en doe alsjeblieft je plicht, zeg iets over die afschuwelijke laatste zin!
DSR blijft een dominee maar hij heeft wel gelijk:
Ilona:
Met een beetje googlen, HR doet dat voor je, is de plaats van vertrek 100% zeker: Londen want een vegetarische/veganistische Pret vind je alleen in Londen en dat is daarmee de place to be voor een veganistische dakloze.
LikeLike