Met onze Latijnse leeskring maken we een uitstapje naar Enschede. Een van ons is wat later. Voordat ik begrijp wat er gebeurt, schudt hij de stadsgids enthousiast de hand en zegt dat hij het zo leuk vindt om mijn man een keer te ontmoeten.
De stadsgids reageert even enthousiast: „De dag is nog jong. Wie weet wat er nog kan gebeuren.”
Diana Tjin-A Cheong
Subliem!
pawi
Spring is in the air. Schattig
Ilona
Goede stadsgidsen zijn adrem. Helemaal goed. Waarom Diana vermeldt dat het een uitstapje van de “Latijnse leeskring” was, wordt niet helemaal duidelijk. Vermoedelijk wil ze een piepklein beetje opscheppen en dat is eigenlijk helemaal niet zo erg. Haar leven moet een tikkie saai zijn met zo’n hobby.
Als leerkracht van groep 8 van de basisschool, vertel ik in deze tijd van het jaar ook het paasverhaal. Eén van mijn leerlingen is Joey. Het liefst is hij met zijn handen bezig, theorie boeit hem matig. Bij het lijdensverhaal van Jezus vertel ik dat Jezus zeer waarschijnlijk niet aan het kruis gespijkerd is, maar dat hij met touwen om zijn polsen aan het kruis werd vastgebonden. Want een lichaam alleen aan spijkers hangend, valt van het kruis. Het blijft even stil totdat Joey dit nieuws verwerkt heeft. „Maar meneer, als je nu eerst voorboort kan het toch wel?”
Igno Schakenbos
Op de melige allitererende kop na best een ikje waarvan de mondhoeken gaan krullen.
Bas van Vuren
Dat ze daar zelf niet aan gedacht hebben!
Mooi actueel ikje, compassie komt later nog wel, mogen we hopen.
pawi
Uit de volgende reactie blijkt weer eens hoe ongeduldig DSR op het vinkentouw zit om zijn eigen wijsheden te verkondigen:
Juist ja – de demystificatie van het Paasverhaal, met de leerkracht voorop. Hopelijk gaf ze de leerlingen ook nog iets mee over de spirituele betekenis.
Je kunt het natuurlijk gewoon hebben over een praktisch ingestelde leerling, onder vermelding van de leeftijd, maar met de typering van ‘Joey’, gingen we richting het Kevinismus, oftewel de naam als diagnose.
Naar het schijnt, heb het zelf niet uitgeprobeerd, is het best mogelijk om een lichaam aan een kruis te hangen als je de nagels door de polsen ipv de handen slaat.
De Schrijvende Rechter
Pardon, de leeftijdsindicatie was gegeven.
De Schrijvende Rechter
Wie niet weet waar de term “Kevinismus” voor staat: De term wordt met name in Duitsland gebruikt om aan te duiden dat personen gediscrimineerd worden op grond van hun cultureel beladen naam. De basis voor dit verschijnsel is dat in bepaalde (lagere) sociaal-economische klassen sommige namen zeer populair zijn, waarna die naam stigmatiserend gaat werken.
Een bovenbouwleerling vertelt trots over zijn inventieve systeem om op zaterdagavond zijn ouders mild te stemmen als hij te laat naar huis komt. „Als ik de kroeg uit rol, stuur ik mama een berichtje waar een paar van haar favoriete moeilijke woorden in staan, zoals met gezwinde spoed of als de wiedeweerga. Wordt ze helemaal happy van. En als ik zoiets nog kan typen, denkt ze ook meteen dat ik niet te veel gedronken heb. Vet handig.” Ik zeg: „En dat werkt goed?” Hij: „Ja. Vooral omdat ik die berichten al klaarzet in de app vóórdat ik op stap ga.”
Thomas Otte
Thomas heeft de smaak te pakken en scoort zijn tweede ikje in een week of wat.
Niet zo heel veel mis mee, ware het niet dat wij niet zo dol zijn op doorvertelikjes, oftewel verhaaltjes waarin de schrijver alleen de toehoorder en schrijver is. Als leraar had Otte kunnen overwegen om dit door zijn leerling te laten opschrijven en inzenden in plaats van met diens veren te pronken. Dan ben je een goeie!
Bas van Vuren
Dronkenman reactie:
Moedertje weet heus wel dat zoonlief niet onbekrabbeld thuiskomt op zarerdagavond, maar bedenkt het met de mantel der liefde zolang de school er niet onder lijdt en er verder geen al te gekke dingen gebeuren.
Het was het begin van de paasweek. We waren recent met z’n vieren naar Londen geweest en hadden Jesus Christ Superstar gezien. De kinderen (6 en 5) vonden het prachtig en wilden alsmaar weer die cd horen en zongen sommige stukken mee.
Toen we voor de afwisseling de Matthäus opzetten vroeg de jongste aan zijn grote broer: „Wat is dit ook alweer voor muziek?” De oudste, op een onderwijzend toontje: „Dat is Jesus Christ Superstar voor grote mensen.”
Ineke Hoffschulte
Tja, ergens nog een beetje waar ook. Maar wat een klimaatterroristen, zeg, die ouders. Waarom naar London als je Jesus Christ Superstar gewoon in Amsterdam en omstreken kunt bezoeken? In een weergaloze uitvoering ook nogeens? Nee, qua opvoeding moet er nog wel het nodige gebeuren in huize Hoffschulte.
Bas van Vuren
Eindelijk weer eens een echt pittige reactie van DSR. Zo lees ik ze graag:
“op een onderwijzend toontje”…..brrrrr. Dat zal ’t kind wel van geen vreemde hebben. Zou er een hele leerrede over kunnen houden waarom het krast op de ziel, maar da’s boter aan de galg.
De Schrijvende Rechter
Had ik hem maar geen complimentje gegeven want aangemoedigd slaat hij meteen compleet door:
Het was een verhaaltje uit de ouwe doos. En de vermelding van de leeftijd van de kinderen, 6 en 5 ipv 5 en 6, steekt me tot op het onredelijke tegen.
De Schrijvende Rechter
Ilona geeft hem gelukkig lik op stuk. Een genoegdoening voor DSR zijn de kwetsende woorden van gisteren (‘Poeh-poeh, men neemt het hier vandaag zwaar op…‘)?
Moeder is gewoon ontzettend trots op haar oudste, met z’n onderwijzend toontje. Vader natuurlijk ook. Dat snap ik wel. Komen niet meer bij van het lachen. Dus moet het in de krant. Kortom: je moet er bij geweest zijn.
Mijn collega is moeder van twee kleine meiden en dat maakt dat haar verjaardag een speciale dag is. De verjaardag van je moeder is een groot feest voor een kind. Tenminste dat dacht ik. Daarom vroeg ik of er bij ontbijt voor haar was gezongen. Ja, antwoordde ze droog: Europapa.
Ben Schaafsma
Het 13e ikje alweer van Ben. Hij heeft de formule gevonden. Dat “droog” had niet gehoeven. Verder is je verjaardag natuurlijk ook zonder twee kleine meiden een speciale dag. En dat grote feest werkt ook al zo opzichtig naar de pointe toe. Daarmee komt het geheel er een tikkie gekunsteld uit te zien. Maar … hij staat erin. Gefeliciteerd, Ben.
Bas van Vuren
Bij de gekjes weet pawi nog steeds niet om te gaan met het nieuwe opmaaksysteem en maakt er, werkelijk waar, een regelrechte puinhoop van!
Aha, vergeten hoe het nieuwe systeem toe te passen. Ik reken op het onderhoudsmannetje…
pawi
Ilona, veruit de slimste, het is al veel vaker gezegd:
Ik heb nog iets ontdekt: Als je naar een nieuwe regel wil en een return geeft dan krijg je onbedoeld een witregel. Hou je tegelijkertijd de shifttoets vast, dan is dat opgelost.
Ilona
Gisteren een onderwijzend toontje, vandaag een droog antwoord….-zucht-. Inzenders die hun pointe zo formuleren, geloven er kennelijk zelf niet in.
Voor we het weten zijn we weer terug bij de moppenhoek van Panorama anno 1938 (“De varensgast, op schertsende toon, met uitstreken gelaat: dan kent jelui duidelijk mijn schoonmoeder niet!”).
Kinderik-jes zijn al op het randje, dus op Ik-jes over de kinderen van iemand anders zit tich eigenlijk niemand te wachten? En dan die krampachtige gevolgtrekking over de beleving van het feest naar aanleiding van het gezongen lied….
Het ware te wensen dat inzenders, en met name de veelplegers, zelfkritischer waren over de kwaliteit van hun inzendingen. Schrijven is schrappen, vaak zelfs tot er niets meer overblijft.
Ik sta in de damestoiletten van Tivoli; de Matthäus gaat zo beginnen. Naast mij twee keurige oude dames. De een rommelt in haar tasje en mompelt: „Ik had toch een lippenstiftje bij me?” De ander reageert ad rem: „Kom maar gewoon, Rietje. Daar geeft Bach helemaal niet om.”
Annemarie van der Wilt
Weergaloze openingszin, want wie wil dat nou niet, toch? De damestoiletten van Tivoli: daar vind je de humor die je nodig hebt. Qua schrijfkritiek: dat “ad rem” hebben we zelf ook wel door, Annemarie. En gaan vrolijk het Paasweekend in. Vermoedelijk het laatste onbezorgde Paasweekend voor de oorlog. We weten niet hoe gelukkig we zijn, mensen.
Vanmorgen, tweede paasdag, werd ik abrupt wakker. De zon scheen fel door de gordijnen, maar er hing een onheilspellende stilte in de lucht. De geur van versgebakken croissants, die normaal mijn zintuigen streelt, leek nu bedorven.
Met een trillende hand pakte ik een kopje koffie en ging op mijn terras zitten. De zon leek feller te schijnen dan ooit, en de warmte leek te drukken op mijn lichaam. In de verte hoorde ik het gegil van een konijn, angstaanjagend en onnatuurlijk.
Om in mijn dagelijkse routine te komen nam ik een kijkje bij de buurtblogs. Tweede Paasdag, geen ikje natuurlijk, veel zou er niet te zien zijn.
Bas had zijn vrije dag goed benut met een fijn intro. Dat gaf me wat afleiding maar helaas, het onheilspellende gevoel keerde terug toen ik dit las:
Plaatje gegenereerd door AI Artist Heer Rozenwater. Waarom hij de tool de opdracht gaf om het voorste omaatje met de broek op de enkels af te beelden zal wel altijd een raadsel blijven, thuis tekort komend likkebaardend gnuifmannetje dat het me d’r eentje van ons is.
Bas van Vuren
Ik had zelf toch al heel duidelijk aangegeven hoe vreemd ik het AI resultaat vond????
Waarom één dame de broek op de enkels kreeg mag AI weten:
Heer Rozenwater
En daar bleef het niet bij. Bas deed er nog een schepje bovenop: 😦
Oh, zie ik nu pas! Het is nog een herentoilet ook. Rozenwater Rozenwatertje toch … Hoe ver kan een mens afglijden?
Bas van Vuren
Waarom trok hij geen lering uit het respectvolle commentaar van Ad?
AI heeft ook een merkwaardig beeld van damestoiletten, lijkt me.
Ad Hok
Ik browsde op mijn smartphone naar de gekjes. Zou een reactie van DSR me kunnen kalmeren, me in mijn normale doen weten te brengen?
Fijne Pasen iedereen!
Een slordig geschreven inzending was me dat gisteren. Tivoli (wat, waar?), de Matthäus (lekker familiair).
Iets dat je toevallig hebt gehoord doorbrieven is al niet erg sterk, maar als het nog ook nog eens om flauwe opmerking gaat….-zucht-.
Maar dat ad rem doet natuurlijk de deur dicht, of hoe de lachband een treurmars wordt. De titel had beter Bah kunnen luiden.
De Schrijvende Rechter
Gelukkig, een volstrekt clichématig commentaar, gegarneerd met een ‘Fijne Pasen’. Dank je wel DSR, heel veel dank!
Ik wens ook jou en je dierbaren een fijne (of zalig zoals sommige mensen zeggen) Pasen toe.
heerrozenwater 
De dag is nog jong
Met onze Latijnse leeskring maken we een uitstapje naar Enschede. Een van ons is wat later. Voordat ik begrijp wat er gebeurt, schudt hij de stadsgids enthousiast de hand en zegt dat hij het zo leuk vindt om mijn man een keer te ontmoeten.
De stadsgids reageert even enthousiast: „De dag is nog jong. Wie weet wat er nog kan gebeuren.”
Diana Tjin-A Cheong
♫ Enthusiastic Shake ♫
LikeLike
Praktisch Pasen
Als leerkracht van groep 8 van de basisschool, vertel ik in deze tijd van het jaar ook het paasverhaal. Eén van mijn leerlingen is Joey. Het liefst is hij met zijn handen bezig, theorie boeit hem matig. Bij het lijdensverhaal van Jezus vertel ik dat Jezus zeer waarschijnlijk niet aan het kruis gespijkerd is, maar dat hij met touwen om zijn polsen aan het kruis werd vastgebonden. Want een lichaam alleen aan spijkers hangend, valt van het kruis. Het blijft even stil totdat Joey dit nieuws verwerkt heeft. „Maar meneer, als je nu eerst voorboort kan het toch wel?”
Igno Schakenbos
Uit de volgende reactie blijkt weer eens hoe ongeduldig DSR op het vinkentouw zit om zijn eigen wijsheden te verkondigen:
Wie niet weet waar de term “Kevinismus” voor staat: De term wordt met name in Duitsland gebruikt om aan te duiden dat personen gediscrimineerd worden op grond van hun cultureel beladen naam. De basis voor dit verschijnsel is dat in bepaalde (lagere) sociaal-economische klassen sommige namen zeer populair zijn, waarna die naam stigmatiserend gaat werken.
♫ The Carpenter’s Truth ♫
LikeGeliked door 1 persoon
Wiedeweerga
Een bovenbouwleerling vertelt trots over zijn inventieve systeem om op zaterdagavond zijn ouders mild te stemmen als hij te laat naar huis komt. „Als ik de kroeg uit rol, stuur ik mama een berichtje waar een paar van haar favoriete moeilijke woorden in staan, zoals met gezwinde spoed of als de wiedeweerga. Wordt ze helemaal happy van. En als ik zoiets nog kan typen, denkt ze ook meteen dat ik niet te veel gedronken heb. Vet handig.” Ik zeg: „En dat werkt goed?” Hij: „Ja. Vooral omdat ik die berichten al klaarzet in de app vóórdat ik op stap ga.”
Thomas Otte
Dronkenman reactie:
♫ Late Night Adventure ♫
LikeLike
Musical
Het was het begin van de paasweek. We waren recent met z’n vieren naar Londen geweest en hadden Jesus Christ Superstar gezien. De kinderen (6 en 5) vonden het prachtig en wilden alsmaar weer die cd horen en zongen sommige stukken mee.
Toen we voor de afwisseling de Matthäus opzetten vroeg de jongste aan zijn grote broer: „Wat is dit ook alweer voor muziek?” De oudste, op een onderwijzend toontje: „Dat is Jesus Christ Superstar voor grote mensen.”
Ineke Hoffschulte
Eindelijk weer eens een echt pittige reactie van DSR. Zo lees ik ze graag:
Had ik hem maar geen complimentje gegeven want aangemoedigd slaat hij meteen compleet door:
Ilona geeft hem gelukkig lik op stuk. Een genoegdoening voor DSR zijn de kwetsende woorden van gisteren (‘Poeh-poeh, men neemt het hier vandaag zwaar op…‘)?
♫ Rockin’ with the Savior ♫
LikeLike
Euromama
Mijn collega is moeder van twee kleine meiden en dat maakt dat haar verjaardag een speciale dag is. De verjaardag van je moeder is een groot feest voor een kind.
Tenminste dat dacht ik.
Daarom vroeg ik of er bij ontbijt voor haar was gezongen.
Ja, antwoordde ze droog: Europapa.
Ben Schaafsma
Bij de gekjes weet pawi nog steeds niet om te gaan met het nieuwe opmaaksysteem en maakt er, werkelijk waar, een regelrechte puinhoop van!
Ilona, veruit de slimste, het is al veel vaker gezegd:
♫ Euromama! ♫
LikeLike
Bach
Ik sta in de damestoiletten van Tivoli; de Matthäus gaat zo beginnen. Naast mij twee keurige oude dames.
De een rommelt in haar tasje en mompelt: „Ik had toch een lippenstiftje bij me?”
De ander reageert ad rem: „Kom maar gewoon, Rietje. Daar geeft Bach helemaal niet om.”
Annemarie van der Wilt
♫ Lippenstiftje Van Tivoli ♫
Waarom één dame de broek op de enkels kreeg mag AI weten:
LikeLike
AI heeft ook een merkwaardig beeld van damestoiletten, lijkt me.
LikeGeliked door 1 persoon
Vanmorgen, tweede paasdag, werd ik abrupt wakker. De zon scheen fel door de gordijnen, maar er hing een onheilspellende stilte in de lucht. De geur van versgebakken croissants, die normaal mijn zintuigen streelt, leek nu bedorven.
Met een trillende hand pakte ik een kopje koffie en ging op mijn terras zitten. De zon leek feller te schijnen dan ooit, en de warmte leek te drukken op mijn lichaam. In de verte hoorde ik het gegil van een konijn, angstaanjagend en onnatuurlijk.
Om in mijn dagelijkse routine te komen nam ik een kijkje bij de buurtblogs. Tweede Paasdag, geen ikje natuurlijk, veel zou er niet te zien zijn.
Bas had zijn vrije dag goed benut met een fijn intro. Dat gaf me wat afleiding maar helaas, het onheilspellende gevoel keerde terug toen ik dit las:
Ik had zelf toch al heel duidelijk aangegeven hoe vreemd ik het AI resultaat vond????
En daar bleef het niet bij. Bas deed er nog een schepje bovenop: 😦
Waarom trok hij geen lering uit het respectvolle commentaar van Ad?
Ik browsde op mijn smartphone naar de gekjes. Zou een reactie van DSR me kunnen kalmeren, me in mijn normale doen weten te brengen?
Gelukkig, een volstrekt clichématig commentaar, gegarneerd met een ‘Fijne Pasen’. Dank je wel DSR, heel veel dank!
Ik wens ook jou en je dierbaren een fijne (of zalig zoals sommige mensen zeggen) Pasen toe.
LikeGeliked door 1 persoon