De schooldirecteur staat iedere ochtend bij de deur van de school. Hij zegt de leerlingen vriendelijk gedag en daarbij altijd „voeten vegen”.
Hij is fan van Feyenoord en als Feyenoord de beker wint snelt hij op zondagavond nog naar het handenarbeidlokaal van de school en knutselt een hoge hoed in elkaar met daarop een grote ‘F’.
Maandagochtend staat hij met de hoed op bij de deur. Een leerling van groep 3 ziet de hoed en roept enthousiast, „Ha, foeten vegen meester”.
Alex Peltekian
Misschien was het leuk in de context (die niet wordt gegeven) of de manier waarop het werd gezegd.
Altijd jammer, zo’n eerste ikje van de week dat dood slaat. Belooft weinig goeds voor de rest van de week *huivericoontje
Bas van Vuren
Alex Peltekian
Geen mens zal het wel geloven zonder een kluisverklaring, maar ik wist dat het om Feyenoord ging.
Het lijkt me een sympathieke bovenmeester maar het gebruik van schoolmiddelen in het weekend voor propagandadoeleinden wordt hopelijk nader onderzocht. Straks staat ie het Feyenoordclubblad te stencilen!
De Schrijvende Rechter
Zaterdag was het onduidelijk waar het vegan-Ikje vandaan kwam. Ik ging op onderzoek en kwam er toen achter dat de schrijfster in Israël woonachtig is. Opmerkelijk natuurlijk, het ikje speelde zich niet af in Nederland maar in Israël en dat is uiteraard het vermelden waard.
DSR maakte daar een “Een haatdoxend hondenfluitje” van.
Mijn hemel, wat een vollidiot. Hoe warm was het gisteren in Brussel?
Ik vul mijn mok in de koffiehoek op kantoor bij Nationaal Archief Den Haag. Drie mannen staan aan de keukenbar te kletsen. Eentje, ongeveer eind twintig, staat geconcentreerd zijn brood te beleggen met plakken geitenkaas. De andere twee mannen, rond de vijftig, kijken gebiologeerd toe. „Wat is dat dan, geitenkaas?” „Ja, geitenkaas. Dat vind ik wel lekker”, zegt de jongen: „Wat heb jij dan zoal op je brood? Als ik dat op de man af mag vragen?” „Vandaag heb ik plantaardige cashewspread.”„Hmm ja”, zegt de jongen. „Dat vind ik ook wel echt als een dinsdag klinken.”
Florien Offergeit
Bizar slecht. Het lijkt soms wel alsof de NRC er vanaf wil, die ikjes, of dat er mensen op de redactie of bij de opmaak de zaak aan het saboteren zijn. “Echt Dinsdag”, het staat er hoor, die hoofdletter. Man man. En de website, de ikjesrubriek, is een zootje. Jammer.
En Florien denkt echt te horen dat mannen van rond de vijftig niet weten wat geitenkaas is? Hoe dan?
Bas van Vuren
En de volgende Otto den Beste dient zich aan:
Dinsdag met een hoofdletter, het staat er echt…..-zucht-.
De inzender zou Het Bureau van Voskuil eens moeten lezen en het dan nog eens kunnen proberen.
Zelf associeer ik de dagen van de week eerder met lichtvallen – maar dat zijn zeer persoonlijke gevoelens die zich, zoals blijkt, maar moeilijk laten vertalen in een genietbare anekdote.
De Schrijvende Rechter
De dagen associëren met lichtvallen. Wát een onzin!
Dat soort zweverige praatjes vind ik echt oninteressant. Doe eens normaal! Veel liever luister ik naar lummel, een man naar mijn hart, met zijn nuchtere opmerking: “Ik heb geen gevoel bij verschillende dagen. Ik weet bijna nooit welke dag het is.”
Waarschijnlijk geïnspireerd door de kruisbeelden die hij op de wandelingen met zijn ouders in Beieren had gezien, begint onze zesjarige kleinzoon op de terugreis op een zelfbedachte melodie opeens te zingen: „Ik heb een gouden onderbroek, dus ik ben Jezus.”
Everhard Amsink
En wat voor pilletje zat er door zijn siroopje?
Qua techniek: een ikje van welgeteld één zin. Knap. Dan heb je pas een gouden onderbroek verdiend!
Bas van Vuren
Boomer pawi ging op zoek naar kruisbeelden in Beieren met een man in gouden lendendoek. Zonder resultaat.
DSR googlet beter (en dat valt me oprecht van hem mee):
Ik dacht precies hetzelfde als P. maar heb gezocht op “Jezus gouden onderbroek”.
Dat leverde een tweet op met de tekst: “Jezus met papa’s gouden onderbroek” – Dietramszell, Beieren met een foto die e.e.a. uitbeeldt, maar dan niet in de vorm van een kruisbeeld.
Was gedateerd april 2021.
Ouwe meuk, foute aanname. Het levert het op een na slechtste Ik-je ooit op, na het beruchte “In Europa / In continent”-gedrocht.
Het was een zonnige, warme lentedag. We zijn wezen zwemmen en na een middag vol waterpret eten we ’s avonds buiten in de tuin. Bij het naar bed brengen klets ik nog wat met mijn middelste zoon (elf jaar). Het gaat over het stokbrood dat we aten bij de soep en of het de volgende keer weer wit mag zijn. Want: „Zelfs ons wc-papier is volkoren!”
Yvette van den Broek
Grinnik icoontje
Bas van Vuren
Een verdienstelijk opstel ingeschreven in de vierde klasse der lagere school. De meester had dan wel een streepje gezet onder het boers klinkende “wezen zwemmen”. En dat want-dubbele punt staat ook merkwaardig.
De middag vol waterpret roept herinneringen op aan de inmiddels hoogbejaarde geborneerde NRC-lezers van weleer die meenden dat de lezer er belang in stelde te weten dat ze na een middagje fietsen in Drenthe “in een heerlijk zonnetje hadden genoten van een kopje koffie met een appelpunt”.
De pointe is sterk, maar gaat verscholen achter wezenloos huisvrouwenproza. De inzender had beter het éénzin-concept van gisteren kunnen toepassen: “Mijn zoontje zei bij het avondeten dat hij liever witbrood bij de soep heeft. “Zelfs ons wc-paper is volkoren!”.
“Botter an de kont smeer’n en zelluf droog brood vreet’n!” was de definitie van zonde volgens sommige brutale catechisanten.
Dat geldt volgens mij ook als een goede maaltijd uiteindelijk afsluit met splinterig wc-papier. Mensch, durf te leven!
De Schrijvende Rechter
Eten en poepen in één anekdote is me te veel. Ook al zou het wél goed geschreven zijn.
Op een warme lentedag belt mijn 100 jarige tante me. Net heeft ze op zolder haar 50 jaar oude Bermuda short teruggevonden die haar zowaar nog past. „Met dit mooie weer heb ik die maar aangedaan. Nu zie ik mijn oude knieën weer eens!”
Thea Grootenboer
Bij deze zoveelste knullige kop in een paar weken tijd begin ik nu te vermoeden dat het bewust gebeurt. Er is een redactiegansje dat denkt hier goed aan te doen. Doe eens niet alsjeblieft.
Waarom belt die tante naar Thea om dit nieuws c.q. grapje te vertellen? Moest het in de krant?
Bas van Vuren
Helemaal op zolder! Dan doen d’r knieeen het nog best.
Honderdjarigen (uitgeschreven graag, en anders een koppelteken na 100) zijn kennelijk vogelvrij. De familie cirkelt om ze heen, is het niet voor de erfenis, dan wel om Ik-jesmateriaal.
Overigens lijkt het me toch dat tante haar knieën meerdere malen per dag ziet, bij het aan- en uitkleden, het afvaardigen van een knijpbriefje…
De Schrijvende Rechter
Een knijpbriefje? Nooit van gehoord, verklaar u nader svp?
Zowel hier als daar staat de achternaam van Thea een beetje bloot zo zonder r. Grootenboe, je vult het automatisch aan zoals het hier zou moeten staan. Maar het staat er niet. Wie kopieert hier wie?
pawi
DSR zal een slordigheidje hebben begaan. Bij Bas en op dit blog staat Grootenboer voluit geschreven.
Ik geef regelmatig een gastles sterrenkunde op basisscholen en voortgezet onderwijs. Dit keer was de beurt aan een enthousiaste montessorischool groep 3 en 4. Bij de aanvang van de les gingen direct al vele vingers met vragen omhoog. „Nee, dat meisje was eerst”, zei ik. „Zeg het maar.” „Ik weet het nog niet of ik een meisje ben”, was haar antwoord. „Hoe wil je dan dat ik je aanspreek?” „Dat weet ik ook nog niet”, zei ze. Gevolgd door drie nieuwe vingers die omhoog gingen. „En ik ook niet”, zeiden ze alle drie.
Ton Hoogenboom
Tja, benieuwd wat minister Derksen hieraan gaat doen. Het is de nieuwe tijd wat u zegt … Sommigen worden boos over verandering, willen dat alles precies zo blijft als het was, anderen zijn er juist overdreven blij mee en willen dat iedereen net zo enthousiast over elk nieuw inzicht is als hullie. Maar het onderscheid man/vrouw gaat op de helling, daar helpt geen lieve vadertje aan.
Bas van Vuren
Eindelijk weer eens een scherp, eigentijds Ik-je!
Enfin, de zotheid gekroond etc… en een treffende aanwijzing dat dergelijke genderkwesties bij 99% van de jonge kinderen aangepraat zijn.
Is dit iets typisch voor een montessorischool, en vandaar de vermelding?
De Schrijvende Rechter
Het verbaast mij niet dat DSR zo enthousiast is over dit ikje maar ook hij zal eens moeten accepteren dat het keurslijf van strikte man/vrouw-normen minder strak wordt door de toenemende acceptatie van non-binaire, genderfluïde en andere identiteiten.
Daar helpt geen lieve vadertje aan.
Prima ikje. Echt goed. Hopelijk is er ook nog even tijd geweest voor sterrenkunde.
heerrozenwater 
Het F-woord
De schooldirecteur staat iedere ochtend bij de deur van de school. Hij zegt de leerlingen vriendelijk gedag en daarbij altijd „voeten vegen”.
Hij is fan van Feyenoord en als Feyenoord de beker wint snelt hij op zondagavond nog naar het handenarbeidlokaal van de school en knutselt een hoge hoed in elkaar met daarop een grote ‘F’.
Maandagochtend staat hij met de hoed op bij de deur. Een leerling van groep 3 ziet de hoed en roept enthousiast, „Ha, foeten vegen meester”.
Alex Peltekian
Alex Peltekian
Zaterdag was het onduidelijk waar het vegan-Ikje vandaan kwam. Ik ging op onderzoek en kwam er toen achter dat de schrijfster in Israël woonachtig is. Opmerkelijk natuurlijk, het ikje speelde zich niet af in Nederland maar in Israël en dat is uiteraard het vermelden waard.
DSR maakte daar een “Een haatdoxend hondenfluitje” van.
Mijn hemel, wat een vollidiot. Hoe warm was het gisteren in Brussel?
🎵 Een haatdoxend hondenfluitje 🎵
LikeLike
Echt Dinsdag
Ik vul mijn mok in de koffiehoek op kantoor bij Nationaal Archief Den Haag. Drie mannen staan aan de keukenbar te kletsen. Eentje, ongeveer eind twintig, staat geconcentreerd zijn brood te beleggen met plakken geitenkaas. De andere twee mannen, rond de vijftig, kijken gebiologeerd toe. „Wat is dat dan, geitenkaas?” „Ja, geitenkaas. Dat vind ik wel lekker”, zegt de jongen: „Wat heb jij dan zoal op je brood? Als ik dat op de man af mag vragen?” „Vandaag heb ik plantaardige cashewspread.”„Hmm ja”, zegt de jongen. „Dat vind ik ook wel echt als een dinsdag klinken.”
Florien Offergeit
En de volgende Otto den Beste dient zich aan:
De dagen associëren met lichtvallen. Wát een onzin!
Dat soort zweverige praatjes vind ik echt oninteressant. Doe eens normaal! Veel liever luister ik naar lummel, een man naar mijn hart, met zijn nuchtere opmerking: “Ik heb geen gevoel bij verschillende dagen. Ik weet bijna nooit welke dag het is.”
Heerlijk, die down-to-earth mentaliteit!
🎵 Geitenkaas 🎵
LikeLike
Vakantielied
Waarschijnlijk geïnspireerd door de kruisbeelden die hij op de wandelingen met zijn ouders in Beieren had gezien, begint onze zesjarige kleinzoon op de terugreis op een zelfbedachte melodie opeens te zingen: „Ik heb een gouden onderbroek, dus ik ben Jezus.”
Everhard Amsink
Boomer pawi ging op zoek naar kruisbeelden in Beieren met een man in gouden lendendoek. Zonder resultaat.
DSR googlet beter (en dat valt me oprecht van hem mee):
🎵 Gouden onderbroek 🎵
LikeLike
Water en brood
Het was een zonnige, warme lentedag. We zijn wezen zwemmen en na een middag vol waterpret eten we ’s avonds buiten in de tuin. Bij het naar bed brengen klets ik nog wat met mijn middelste zoon (elf jaar). Het gaat over het stokbrood dat we aten bij de soep en of het de volgende keer weer wit mag zijn. Want: „Zelfs ons wc-papier is volkoren!”
Yvette van den Broek
🎵 Water en brood 🎵
LikeLike
Warm weerzien
Op een warme lentedag belt mijn 100 jarige tante me. Net heeft ze op zolder haar 50 jaar oude Bermuda short teruggevonden die haar zowaar nog past.
„Met dit mooie weer heb ik die maar aangedaan. Nu zie ik mijn oude knieën weer eens!”
Thea Grootenboer
DSR zal een slordigheidje hebben begaan. Bij Bas en op dit blog staat Grootenboer voluit geschreven.
🎵 De Tijdloze Bermuda 🎵
LikeLike
Onbeslist
Ik geef regelmatig een gastles sterrenkunde op basisscholen en voortgezet onderwijs.
Dit keer was de beurt aan een enthousiaste montessorischool groep 3 en 4. Bij de aanvang van de les gingen direct al vele vingers met vragen omhoog. „Nee, dat meisje was eerst”, zei ik. „Zeg het maar.” „Ik weet het nog niet of ik een meisje ben”, was haar antwoord. „Hoe wil je dan dat ik je aanspreek?” „Dat weet ik ook nog niet”, zei ze. Gevolgd door drie nieuwe vingers die omhoog gingen. „En ik ook niet”, zeiden ze alle drie.
Ton Hoogenboom
Het verbaast mij niet dat DSR zo enthousiast is over dit ikje maar ook hij zal eens moeten accepteren dat het keurslijf van strikte man/vrouw-normen minder strak wordt door de toenemende acceptatie van non-binaire, genderfluïde en andere identiteiten.
Daar helpt geen lieve vadertje aan.
♫ Nieuwsgierigheid en Identiteit ♫
LikeLike