Op het damestoilet in een groot warenhuis staat een Amsterdamse op leeftijd met haar vriendinnen en mikt er tien stappen verwijderd van de spiegel wat nieuwe lippenstift bij zichzelf op.
Ze ziet mijn blik en zegt verontschuldigend: „Ik doe het op gevoel hoor. Het is niet alsof het nog een halszaak is.”
De klassieke trend die gisteren is ingezet, wordt vervolgd dit Ik-je over leeftijd-en-verval. Dat belooft doorgaans weinig goeds, maar we worden vandaag aangenaam verrast!
Kort, tijdloos en to the point met een aardige clou waarin bespiegeling en zelfspot samenkomen. De wat ongebruikelijke uitdrukking ‘make-up mikken’ is dan ook volledig op z’n plaats.
Hopelijk zien we snel meer van deze inzender met een scherp pennetje!
Eindoordeel: 8 (zegge: acht)
Terwijl ik een dag aan het thuiswerken ben, gaat de bel. Ik ren op een drafje van mijn werkkamer boven naar de voordeur beneden. Als ik opendoe zie ik de postbode voor mijn neus staan. Hij zit op zijn scooter, heeft de motor aan en een helm op. Een pakketje voor de buren. Hij zegt iets tegen mij, maar door al het lawaai kan ik hem niet verstaan.
Beetje houterig verteld, maar toch aangenaam. Een anecdote uit het dagelijks leven, maar in herkenbaar-eigentijdse setting met een pointe die weliswaar mikt op de gemakkelijke lach, maar we hoeven ook niet elke dag stil te staan bij het verstrijken van de tijd.
Voor de tweede dag op rij een alleszins pruimbaar Ik-je dat aantoont dat we het gemakkelijk kunnen stellen zonder verzinsels bij het nieuws, medici die uit de school klappen of krom taalgebruik opgetekend uit de volksmond.
Eindoordeel: 7+ (zegge: zevenplus)
@DSR, als je bij de buren naar je puike eindoordeel verwijst zou je deze link kunnen gebruiken (zie onderstaande plaatje waar je die link precies vandaan haalt):
Jammer dan. Ik schrijf wel ‘like’ als ik ‘like’ bedoel. En ‘unlike’ indien nodig. Kijk, das een mooi onbedoeld voordeel. Niet iedereen kan overdag overal maar blogaccounts bedienen en zo. Dat is veel werk en laat misschien sporen na.
Het meisjesdispuut waar ik ooit lid van was, viert een lustrum. De reünisten, inmiddels geen meisjes meer maar middelbare vrouwen, willen allemaal graag komen maar hebben moeite om hun echtgenoot mee te krijgen naar het gala. Ook mijn man bedankt vriendelijk voor de uitnodiging. Mijn dochter (14) heeft een oplossing voor het mannentekort op het feest: „Gratis bier aanbieden, dan komen ze wel.”
„Dat werkt niet bij de mannen die mamma leuk vindt”, zegt mijn zoon (12), die afgelopen zondagen klaagde dat de huiskamer een hele avond werd gevuld door het saaiste programma ooit. „Je moet ze aanbieden om gratis Zomergasten te kijken. De hele avond lang.”
🙂 Die ook, maar die verkeerslichten op afstand aan- en uitschakelen, komen in mijn huidige project voor. En die herrezene die het leven zo leuk niet meer vond deed me denken aan een Black Mirror-aflevering.
Nee hoor, dat niet maar sinds ik de buurman dwangmatig videootjes bij zijn Ikjes zie plaatsen is het gevaar van onkritisch webcontent dumpen me volstrekt duidelijk geworden.
De drempel voor het het plaatsen van afbeeldingen bij een Ikje is dus alleen maar flink verhoogd. In de toekomst, als ik inspiratie krijg, mag je hier zelfs wel eens een animated gif verwachten.
Stap in de bus voor bezoek aan de stadsschouwburg. Maar enkele meters verder stopt de bus weer, de chauffeur stapt uit. Aan de andere kant stopt de tram, de conductrice stapt eveneens uit. Ze lopen naar elkaar en er volgt midden op de rails een innige omhelzing, waarbij ik hem hoor zeggen: „Waar gaan we samen naar toe, ha,ha!”
Dan lopen ze terug en trekken weer op, met op afstand een intense handkus. De chauffeur zit vanaf dat moment alleen nog maar te fluiten.
Rare openingszin, het klinkt als een instructie, het begin van een speurtocht ofzo. Doe dat toch niet, beste schrijvers – het persoonlijk voornaamwoord is immers onze vijand niet. En NRC-lezers zijn bovenmatig vaak op weg naar, op de terugweg van of aanwezig in de schouwburg. ’t is en blijft een elitekrantje.
De kop is al met al nog het aardigst en geeft aan wat er niet deugt aan de bedrijfsnaam. Telkens als DSR op zoek is naar de dienstregeling verwacht hij uit te komen bij een datingsite voor mensen die het kopje koffie liever overslaan en dat sinds de komst van Tinder een kwijnend bestaan leidt.
De anecdote zelf stemt vrolijk maar is nou ook weer niet zo opmerkelijk. Dergelijke flirterijen vinden gelukkig elke dag plaats op de meeste Nederlandse werkplekken.
Eindoordeel: 5.5 (zegge: vijfeneenhalf)
Ik ben het volledig eens met DSR. Een goed Ikje opent als het goed is met “Ik”. Deze reactie begin ik toch ook gewoon met “Ik”? Ik ga toch ook niet “Ik” geforceerd ontwijken?
Ik hanteer altijd het volgende advies: Ikke, ikke, ikke maar de rest hoeft van mij echt niet te stikken.
Nee hoor? Willem ken ik wel, wie niet. Ik had ooit een broer die heette Willem tot we hem terugbrachten.
Maar…maar.
Goed, dat tot tien tellen kan en dan zaten we aan deze kant van het vissen op zaterdag die stomme Duitse voetbal competitie te bekijken, langs een boek, dat hield enorm van het boek af, en je plaats en verwachtingsrij gekoppeld laten we wel wezen aan de groeiende buste die je als jong meisje en later als dame maar met moeite kon negeren.
Ik zal hier nog wel op terugkomen. Rachel mit Rache und spiegeleieren negeren we bei Uncle Tom. The Man from Uncle TomTom.
Vrijdag ben ik vrij. Heb ik niets over te zeggen. Ik zou liever maandag vrij zijn. Of af en toe zus en af en toe je hebt het maar te denken, eerder op de dag of later op de avond. Maar nee, avonduren tellen niet mee want je hoeft niet te koken, dat doet de chef. Bah.
Moet stoppen voor ik het weet word ik vergeleken met een ander. Dat gaat hier nogal snel.
Kees? Vriend? Benzine? Nee. Waarom ik? Omdat ik geen kinderen heb? Dat is en niet zeker, en wat gaat dit een god aan en also huilen ik breek ervan. Was zo hoopvol begonnen maar vrijdag is geen goede dag voor mij en mijn soort.
Kwak kwak, voor je het weet weg met je onderdak.
In de bouwvak loopt de stad Groningen altijd even leeg, en kun je als achterblijver heerlijk genieten van de rust en stilte. Altijd weer even wennen wanneer de introductieweek voor de studenten en Noorderzon weer beginnen, en de stad gaat zoemen van leven en bedrijvigheid. Ik loop door het Groningse Quartier Latin naar de supermarkt en kom een jonge vrouw tegen die haar ouders rondleidt in haar nieuwe woonomgeving. De ouders kijken geïnteresseerd om zich heen en vragen dan: „Hier wonen zeker ook allemaal studenten?”
„Nee”, zegt hun dochter, „hier wonen normale mensen”.
Waar liep Karin en hoe ziet dat Groningse Quartier Latin er precies uit? Het Groningse Quartier Latin ligt in het centrum en grenst aan de Turftorenstraat. Karin was op weg naar een AH en liep in een buurt met “normale mensen”. Dan móet ze in de Brugstraat hebben gelopen, we kunnen er niets anders van maken:
De pointe is dat een studente, van wie je toch beter mag verwachten, gebrekkig formuleert. Ik heb overigens geen idee hoe ze het dan had moeten zeggen.
@HR
De meeste studenten formuleren gebrekkig. Een van de doelen van de studie is om daar verandering in te brengen.
Je baseert je verder op anecdotes en vage websites. Je zou er beter aan doen te luisteren naar iemand Stad kent.
De Pijp was en is toch gewoon een schorriemorriebuurtje waar de lakens over de straat hangen te drogen en de volksvrouwen leunend op hun hammen van armen de hele dag zitten te beppen?
Formerly a working class quarter built to ease the overpopulated Jordaan in the 19th century and to house labourers, de Pijp as we Amsterdammers know it today is without doubt a melting pot of cultures and nationalities. Thanks to previous settlers such as Heijermans, De Haan, Bordewijk, Mondriaan and scores of students in search of a cheap room to rent, de Pijp continues to breathe life as the lively bohemian district known as the Quartier Latin (Latin Quarter). The young, old, students, artists, and families have all chosen to make de Pijp their home, and far removed from the hustle and bustle of central Amsterdam, this homely alternative is appealing. Today, de Pijp is so popular that house prices have gone up an astonishing 350%!
De schrijfster van het Ikje woont in Groningen en spreekt over het Groningse Quartier Latin. Waarom zouden we haar niet mogen vertrouwen en wel een Brusselse mijnheer die beweert de stad te kennen?
heerrozenwater 
LikeLike
Tikje.
LikeLike
Zwarte Golden Retriever:
LikeLike
Lippenstift
Op het damestoilet in een groot warenhuis staat een Amsterdamse op leeftijd met haar vriendinnen en mikt er tien stappen verwijderd van de spiegel wat nieuwe lippenstift bij zichzelf op.
Ze ziet mijn blik en zegt verontschuldigend: „Ik doe het op gevoel hoor. Het is niet alsof het nog een halszaak is.”
Alicia Spelberg
LikeLike
De klassieke trend die gisteren is ingezet, wordt vervolgd dit Ik-je over leeftijd-en-verval. Dat belooft doorgaans weinig goeds, maar we worden vandaag aangenaam verrast!
Kort, tijdloos en to the point met een aardige clou waarin bespiegeling en zelfspot samenkomen. De wat ongebruikelijke uitdrukking ‘make-up mikken’ is dan ook volledig op z’n plaats.
Hopelijk zien we snel meer van deze inzender met een scherp pennetje!
Eindoordeel: 8 (zegge: acht)
LikeGeliked door 1 persoon
Helemaal eens met DSR. Mevrouw Spelberg is hopelijk geen spelt in een berg ;(
LikeLike
De lachende eend…wie zou dat nou weer zijn?
LikeLike
Het is De Lachende Eend. Of is het de schrijvende rechter? Je zegt het maar.
LikeLike
Aangenaam. Trouwens.
LikeLike
Bel
Terwijl ik een dag aan het thuiswerken ben, gaat de bel. Ik ren op een drafje van mijn werkkamer boven naar de voordeur beneden. Als ik opendoe zie ik de postbode voor mijn neus staan. Hij zit op zijn scooter, heeft de motor aan en een helm op. Een pakketje voor de buren. Hij zegt iets tegen mij, maar door al het lawaai kan ik hem niet verstaan.
„Wat zeg je?” vraag ik.
Hij schreeuwt me toe: „Doet uw bel het wel?”
Willemijn van Dijk-Hei
LikeLike
Beetje houterig verteld, maar toch aangenaam. Een anecdote uit het dagelijks leven, maar in herkenbaar-eigentijdse setting met een pointe die weliswaar mikt op de gemakkelijke lach, maar we hoeven ook niet elke dag stil te staan bij het verstrijken van de tijd.
Voor de tweede dag op rij een alleszins pruimbaar Ik-je dat aantoont dat we het gemakkelijk kunnen stellen zonder verzinsels bij het nieuws, medici die uit de school klappen of krom taalgebruik opgetekend uit de volksmond.
Eindoordeel: 7+ (zegge: zevenplus)
LikeLike
@DSR, als je bij de buren naar je puike eindoordeel verwijst zou je deze link kunnen gebruiken (zie onderstaande plaatje waar je die link precies vandaan haalt):
Het kan natuurlijk mooier en wel zo: Puik eindoordeel op HR blog (zie onderstaande code hoe je dat kunt doen).
LikeLike
Was je ook nog van plan om er zelf iets aan te doen?
Dat plaatje is fraai, maar bevat te weinig instructies voor een eenvoudig alfa-mannetje als DSR.
LikeLike
Ik heb dezelfde link geplaatst op van Vuurens blog. Een link kopiëren is toch niet zo moeilijk?
LikeLike
Waarom kan ik eigenlijk niet liken? Of is dat het hele WordPress gedoe?
LikeLike
Klopt.
LikeLike
Jammer dan. Ik schrijf wel ‘like’ als ik ‘like’ bedoel. En ‘unlike’ indien nodig. Kijk, das een mooi onbedoeld voordeel. Niet iedereen kan overdag overal maar blogaccounts bedienen en zo. Dat is veel werk en laat misschien sporen na.
LikeLike
Zomergasten
Het meisjesdispuut waar ik ooit lid van was, viert een lustrum. De reünisten, inmiddels geen meisjes meer maar middelbare vrouwen, willen allemaal graag komen maar hebben moeite om hun echtgenoot mee te krijgen naar het gala. Ook mijn man bedankt vriendelijk voor de uitnodiging. Mijn dochter (14) heeft een oplossing voor het mannentekort op het feest: „Gratis bier aanbieden, dan komen ze wel.”
„Dat werkt niet bij de mannen die mamma leuk vindt”, zegt mijn zoon (12), die afgelopen zondagen klaagde dat de huiskamer een hele avond werd gevuld door het saaiste programma ooit. „Je moet ze aanbieden om gratis Zomergasten te kijken. De hele avond lang.”
Willemijn Dicke
LikeLike
He, er was gisteren helemaal geen blogbaasikjesplaatje
LikeLike
Scherp opgemerkt!
LikeLike
Alsof je een hockeystick tegen je kanis krijgt.
Eindoordeel: 3 (zegge: drie)
LikeLike
Een twaalfjarig jongetje dat weet heeft welke mannen zijn mamma leuk vindt…. dat is toch niet gezond!
LikeLike
In het bijzonder interessant voor Luvienna, Willemijn Dicke schrijft SF: „iGod, je hebt een moordenaar van me gemaakt!”:
http://www.nrc.nl/nieuws/2017/03/11/als-igod-in-2025-de-baas-is-7154255-a1549834
LikeLike
Laat ergens een belletje bij me rinkelen… :-p
Dank voor het linkje, HeRoWa!
LikeGeliked door 1 persoon
Vooral dít belletje:
http://singularity.nl/de-halfontdooide-diepvriesmaaltijd/
LikeGeliked door 1 persoon
🙂 Die ook, maar die verkeerslichten op afstand aan- en uitschakelen, komen in mijn huidige project voor. En die herrezene die het leven zo leuk niet meer vond deed me denken aan een Black Mirror-aflevering.
Tjongejonge, wat een hoop aanhaakjes.
LikeGeliked door 1 persoon
@HR
Heb je er de brui aan gegeven met de plaatjes?
LikeLike
Nee hoor, dat niet maar sinds ik de buurman dwangmatig videootjes bij zijn Ikjes zie plaatsen is het gevaar van onkritisch webcontent dumpen me volstrekt duidelijk geworden.
De drempel voor het het plaatsen van afbeeldingen bij een Ikje is dus alleen maar flink verhoogd. In de toekomst, als ik inspiratie krijg, mag je hier zelfs wel eens een animated gif verwachten.
LikeLike
Connexxion
Stap in de bus voor bezoek aan de stadsschouwburg. Maar enkele meters verder stopt de bus weer, de chauffeur stapt uit. Aan de andere kant stopt de tram, de conductrice stapt eveneens uit. Ze lopen naar elkaar en er volgt midden op de rails een innige omhelzing, waarbij ik hem hoor zeggen: „Waar gaan we samen naar toe, ha,ha!”
Dan lopen ze terug en trekken weer op, met op afstand een intense handkus. De chauffeur zit vanaf dat moment alleen nog maar te fluiten.
Eduard de Vries
LikeLike
Rare openingszin, het klinkt als een instructie, het begin van een speurtocht ofzo. Doe dat toch niet, beste schrijvers – het persoonlijk voornaamwoord is immers onze vijand niet. En NRC-lezers zijn bovenmatig vaak op weg naar, op de terugweg van of aanwezig in de schouwburg. ’t is en blijft een elitekrantje.
De kop is al met al nog het aardigst en geeft aan wat er niet deugt aan de bedrijfsnaam. Telkens als DSR op zoek is naar de dienstregeling verwacht hij uit te komen bij een datingsite voor mensen die het kopje koffie liever overslaan en dat sinds de komst van Tinder een kwijnend bestaan leidt.
De anecdote zelf stemt vrolijk maar is nou ook weer niet zo opmerkelijk. Dergelijke flirterijen vinden gelukkig elke dag plaats op de meeste Nederlandse werkplekken.
Eindoordeel: 5.5 (zegge: vijfeneenhalf)
LikeLike
Ik ben het volledig eens met DSR. Een goed Ikje opent als het goed is met “Ik”. Deze reactie begin ik toch ook gewoon met “Ik”? Ik ga toch ook niet “Ik” geforceerd ontwijken?
Ik hanteer altijd het volgende advies: Ikke, ikke, ikke maar de rest hoeft van mij echt niet te stikken.
Raar woord eigenlijk: ik.
LikeLike
Wat ik elders al zei: Dat maakt je dag weer goed.
Jeetje DSR, heb jij zo’n oog voor plotsklapse flirterijtjes? Hoe komt dat? Wil je ervan leren?
LikeLike
Nog nooit OV-personeel met elkaar zien zoenen. Het is wel degelijk een bijzondere gebeurtenis.
LikeLike
Theoretisch gezien maakt het inderdaad je dag goed, indien nodig, maar je zul maar haast hebben en je aansluiting missen vanwege dat railgeknuffel.
Voor dingen die zich voor je neus afspelen heb je geen oog nodig, ze open hebben is al genoeg.
LikeLike
@HR
Ze zoenen niet, maar omhelzen hevig.
LikeLike
Nog erger dus!
LikeLike
Woarumme dan?
LikeLike
Het gaat erom hoe ongewoon het tafereel is. Hevig omhelzen lijkt me opvallender dan zoenen, vandaar mijn ‘nog erger’.
LikeLike
Iedereen een gezegend weekend.
LikeLike
Willem?
LikeGeliked door 1 persoon
Nee hoor? Willem ken ik wel, wie niet. Ik had ooit een broer die heette Willem tot we hem terugbrachten.
Maar…maar.
Goed, dat tot tien tellen kan en dan zaten we aan deze kant van het vissen op zaterdag die stomme Duitse voetbal competitie te bekijken, langs een boek, dat hield enorm van het boek af, en je plaats en verwachtingsrij gekoppeld laten we wel wezen aan de groeiende buste die je als jong meisje en later als dame maar met moeite kon negeren.
Ik zal hier nog wel op terugkomen. Rachel mit Rache und spiegeleieren negeren we bei Uncle Tom. The Man from Uncle TomTom.
LikeLike
Was maar een geintje, hoor. Willem wenste ook altijd iedereen een gezegend van alles. Gewoon doorgaan met lachen, Eend. Hoppa!
LikeLike
Hoppa 🙂
LikeLike
Vrijdag ben ik vrij. Heb ik niets over te zeggen. Ik zou liever maandag vrij zijn. Of af en toe zus en af en toe je hebt het maar te denken, eerder op de dag of later op de avond. Maar nee, avonduren tellen niet mee want je hoeft niet te koken, dat doet de chef. Bah.
Moet stoppen voor ik het weet word ik vergeleken met een ander. Dat gaat hier nogal snel.
Kees? Vriend? Benzine? Nee. Waarom ik? Omdat ik geen kinderen heb? Dat is en niet zeker, en wat gaat dit een god aan en also huilen ik breek ervan. Was zo hoopvol begonnen maar vrijdag is geen goede dag voor mij en mijn soort.
Kwak kwak, voor je het weet weg met je onderdak.
LikeLike
Studentenstad
In de bouwvak loopt de stad Groningen altijd even leeg, en kun je als achterblijver heerlijk genieten van de rust en stilte. Altijd weer even wennen wanneer de introductieweek voor de studenten en Noorderzon weer beginnen, en de stad gaat zoemen van leven en bedrijvigheid. Ik loop door het Groningse Quartier Latin naar de supermarkt en kom een jonge vrouw tegen die haar ouders rondleidt in haar nieuwe woonomgeving. De ouders kijken geïnteresseerd om zich heen en vragen dan: „Hier wonen zeker ook allemaal studenten?”
„Nee”, zegt hun dochter, „hier wonen normale mensen”.
Karin in het Veld
LikeLike
Waar liep Karin en hoe ziet dat Groningse Quartier Latin er precies uit? Het Groningse Quartier Latin ligt in het centrum en grenst aan de Turftorenstraat. Karin was op weg naar een AH en liep in een buurt met “normale mensen”. Dan móet ze in de Brugstraat hebben gelopen, we kunnen er niets anders van maken:
LikeLike
Gut, nu je het zegt, precies het quartier latin in Parijs
LikeGeliked door 1 persoon
Like.
LikeLike
Geen mens die het in Groningen over het Quartier Latin heeft, maar HR praat ’t gewoon na.
Wat is trouwens de pointe? E.e.a. is even interessant als een boodschappenbriefje.
LikeLike
De pointe is dat een studente, van wie je toch beter mag verwachten, gebrekkig formuleert. Ik heb overigens geen idee hoe ze het dan had moeten zeggen.
Geen mens die het in Groningen over het Quartier Latin heeft,
Er is blijkbaar sprake van een toekomstig Quartier Latin in Groningen: http://www.groningenbedandbreakfast.com/turftorenstraat.html.
Misschien in dit verband aardig te vermelden, Heer Rozenwater himself is woonachtig in de Pijp, het Quartier Latin van Amsterdam. Leuk toch?
LikeLike
De Pijp! Jaja. Nou, nee dus.
Heineken, say no more.
LikeLike
@HR
De meeste studenten formuleren gebrekkig. Een van de doelen van de studie is om daar verandering in te brengen.
Je baseert je verder op anecdotes en vage websites. Je zou er beter aan doen te luisteren naar iemand Stad kent.
De Pijp was en is toch gewoon een schorriemorriebuurtje waar de lakens over de straat hangen te drogen en de volksvrouwen leunend op hun hammen van armen de hele dag zitten te beppen?
LikeLike
Een beetje meer eerbied voor de buurt waar ik geboren ben zou op zijn plaats zijn.
LikeGeliked door 1 persoon
Hear, hear!
LikeLike
Is ’t nie waar dan?
LikeLike
’t is nie woar…
Formerly a working class quarter built to ease the overpopulated Jordaan in the 19th century and to house labourers, de Pijp as we Amsterdammers know it today is without doubt a melting pot of cultures and nationalities. Thanks to previous settlers such as Heijermans, De Haan, Bordewijk, Mondriaan and scores of students in search of a cheap room to rent, de Pijp continues to breathe life as the lively bohemian district known as the Quartier Latin (Latin Quarter). The young, old, students, artists, and families have all chosen to make de Pijp their home, and far removed from the hustle and bustle of central Amsterdam, this homely alternative is appealing. Today, de Pijp is so popular that house prices have gone up an astonishing 350%!
https://www.amsterdam.info/depijp/
LikeGeliked door 1 persoon
De schrijfster van het Ikje woont in Groningen en spreekt over het Groningse Quartier Latin. Waarom zouden we haar niet mogen vertrouwen en wel een Brusselse mijnheer die beweert de stad te kennen?
LikeLike
Hmm, er is wel degelijk een verschil tussen een Brusselse mijnheer die beweert de stad te kennen en een Brusselse mijnheer die beweert Stad te kennen
LikeGeliked door 1 persoon