Met wat rugklachten ging ik naar de plaatsvervanger van mijn huisarts. Die keek naar mijn rug en merkte op dat er een kromming in de wervelkolom zat. Geruststellend zei ze: „Maar op zich is dat echt geen probleem hoor. Je kan er oud mee worden.” Ik ben tachtig.
Was het niet….Mopperkont, die ooit observeerde…die hele Zorgsector, zou een no go voor ikjes moeten zijn: Zowel de vraag , als het aanbod van zorg, zijn kwetsbaar,lenen zich niet voor, aanvullende spinsels van U & mij met zwierige pen….
Volgens de jongste statistieken, geniet maar van elke dag!! Of zo iets…..
Nee hoor, dat was DSR – al jarenlang uw aller moraal kompas voor gewetensvragen wat betreft Ik-jes en tevens niet te beroerd om bij te sturen wanneer iemand figuurlijk gesproken met bierfiets en al in de gracht dreigt te lazeren.
En altijd met een warm hart en een koude brandslang. Jij kunt ervan meepraten.
Dank DSR voor aanvulling. De observatie blijkt tijd bestendig.. Geen houdbaarheids datum, dus.
Met mijn nul-kenns van ruggegraat – gerief, vertrouw ik “dokter”. Ze laat wijselijk de malheur van andere onderdelen van het gestel buiten beschouwing.
Elke week liggen er voor mijn moeder bij de boekwinkel drie kranten klaar. Soms is ze laat met ophalen. Deze week is er twijfel over het stapeltje dat op haar ligt te wachten. „Geef maar”, zegt ze. „Aan de ikjes kan ik zien of ik ze al heb.”
Tijdens een familiebezoek lopen de gemoederen hoog op als de laatste ontwikkelingen rondom Kavanaugh en de situatie in Amerika worden besproken. Er wordt gediscussieerd over het contrast tussen de wereld waarin wij nu opgroeien en die van de jeugd van onze ouders. Een tante verzucht dat het toekomstbeeld met elke generatie meer kleur lijkt te verliezen. Het gesprek valt even stil van al die gedeelde weemoed, waarop mijn opa droogjes opmerkt: „Nou ja, ik zat in een concentratiekamp.”
Midden in de Koude Oorlog is eind jaren zestig, begin jaren zeventig. Je was er toen niet eens geboren, mannetje. En ook te jong om mee te lopen op 29 oktober 1983 … Romantisering van je verleden is je wel van harte gegund!
Het koudst van de Koude Oorlog was in de jaren tachtig. SS20s, Star Wars, nucleaire winterdoemscenario’s, breek DSR de bek niet open…..
DSR heeft destijds nog een brief naar de heren Reagan en Gorbatsjov geschreven n.a.v. de top in Rekjavik, of het niet eens uit kon zijn met dat gedonderjaag, met een tekening van een kerwapenvrije wereld.
De boodschap moest even inwerken, maar de resultaten zijn bekend! Een paar welgekozen woorden werken vaak beter naar geschreeuw en protest.
Als je weer een fanclubtoogdag organiseert, dan valt er vast een platenspeler voor het singletje te regelen. Tipje: stel zelf datum en plaats voor, want je hebt weinig aan de schuwe HR als het om het organiseren van ontmoetingen gaat.
Kissinger? Geen fan van. Heb waardering voor types als wijlen Paul Nitze.
Je hoeft toch alleen een singletje mee te nemen? En onderhoudende anecdotes. De rest kan worden geregeld.
HR moet vooral thuisblijven met de gordijnen dicht als ie dat liever doet. DSR zal het ‘m niet meer lastig maken.
Een nuffige reactie van DSR en alleen maar omdat ik één (1) keer heb afgezegd! 😦
DSR heeft destijds nog een brief naar de heren Reagan en Gorbatsjov geschreven n.a.v. de top in Rekjavik
Dat geeft wel aan op welk niveau DSR denkt en voelt. Die brief zal ongetwijfeld dwingend van toonzetting zijn geweest.
Haast je om Kissinger de hand te drukken voor het te laat is.
Kissinger ging nog samen met Nixon op de knieën om God’s zegen aan te roepen. Een afschuwelijk beeld. Moet ik ook meteen denken (ja ik heb associatief geheugen) aan pussygrabber Trump die door religieuze leiders gezegend wordt.
Een nog vele malen afschuwelijker beeld * kotsicoontje*
Mijn zusje woont met haar tweede man Jim in Parijs. Jim is Iers. Door zijn accent is zijn Frans lastig te verstaan voor de (Franstalige) kleinzoons van mijn zusje. Kortgeleden kwam het bericht dat Jims aanvraag voor de Franse nationaliteit wordt ingewilligd. Kleinzoon Paul (6 jaar): „Ha, fijn! Dan kunnen wij hem ook verstaan!”
Na een drukke dag op het werk kom ik thuis bij ons gezin met een wat chagrijnige zestienjarige zoon. Een proefwerk scheikunde ging vandaag niet zoals gewenst. „Oh”, zeg ik, „wat was er dan?” Mijn zoon: „We moesten hoofdstuk 12 leren en maar vier vragen gingen over dat hoofdstuk!”. „Oh”, zeg ik weer, „waar gingen de andere acht vragen dan over?”. Mijn zoon: „Ja, die gingen over basiskennis, maar niemand had gezegd dat je dat moest leren.”
Oh, wat herkenbaar……Je hebt voor leer werk echt een route nodig…omdat buiten schoolse domeinen, giga tijdbeslag innemen.
De buiten categorie, die spelenderwijs door de schooltijd fietsen, die hebben bijna alles paraat. De meesten , hebben echter , allleen de gevraagde leestof vooraan liggen…….Op enig niveau leer je het een zonder je te realiseren, dat aan de andere kant van het spectrum het tegengestelde omschreven is.
Maw je leert “integratie” en vergeet segregatie, wat ze dus vragen.
Het leren in frames, schemata, leer je spelenderwijze.
Het aantal vragen is niet zo relevant lijkt me…..Me dunkt er worden vragen over…kennis gevraagd..of dat er 1 of meer zijn, maakt voor de strekking niet uit.
De laatste zin is schitterend…. niemand had gezegd dat…
Een van mijn brugklassers, naar aanleiding van mijn enthousiaste verhaal: „Is het Kinderboekenweek? Ik háát de Kinderboekenweek.”
Ik, enigszins beduusd: „O, eh… En hoe komt dat zo?”
Brugklasser, met een vies gezicht: „Nou, dan word je de hele tijd voorgelezen.”
Ik zoek naar woorden om dit dedain te pareren. Brugklasser: „…en ik lees veel liever zelf een boek.” Zucht van verlichting van de juf. Gaat helemaal goedkomen met die jongen.
Oud
Met wat rugklachten ging ik naar de plaatsvervanger van mijn huisarts. Die keek naar mijn rug en merkte op dat er een kromming in de wervelkolom zat. Geruststellend zei ze: „Maar op zich is dat echt geen probleem hoor. Je kan er oud mee worden.” Ik ben tachtig.
Ruud IJzerdraat
LikeLike
Dus de vervanger had gelijk. So what?
LikeLike
Dus de vervangster maakte een voor de hand liggende kwinkslag. So what?
LikeLike
Meh
LikeLike
Was het niet….Mopperkont, die ooit observeerde…die hele Zorgsector, zou een no go voor ikjes moeten zijn: Zowel de vraag , als het aanbod van zorg, zijn kwetsbaar,lenen zich niet voor, aanvullende spinsels van U & mij met zwierige pen….
Volgens de jongste statistieken, geniet maar van elke dag!! Of zo iets…..
LikeLike
Nee hoor, dat was DSR – al jarenlang uw aller moraal kompas voor gewetensvragen wat betreft Ik-jes en tevens niet te beroerd om bij te sturen wanneer iemand figuurlijk gesproken met bierfiets en al in de gracht dreigt te lazeren.
En altijd met een warm hart en een koude brandslang. Jij kunt ervan meepraten.
LikeLike
Dank DSR voor aanvulling. De observatie blijkt tijd bestendig.. Geen houdbaarheids datum, dus.
Met mijn nul-kenns van ruggegraat – gerief, vertrouw ik “dokter”. Ze laat wijselijk de malheur van andere onderdelen van het gestel buiten beschouwing.
Dan is de koek wel op, dunkt me.
Het ikje is inmiddels verdampt.
LikeLike
Krant
Elke week liggen er voor mijn moeder bij de boekwinkel drie kranten klaar. Soms is ze laat met ophalen. Deze week is er twijfel over het stapeltje dat op haar ligt te wachten. „Geef maar”, zegt ze. „Aan de ikjes kan ik zien of ik ze al heb.”
Frankje Couprie
LikeLike
Oh, mevrouw, kom, het leven is beder dan, dieper dan, een ikje? Probeer Fokke & Sukke eens…U staat versteld van…gewoon doen.
LikeLike
Generatie
Tijdens een familiebezoek lopen de gemoederen hoog op als de laatste ontwikkelingen rondom Kavanaugh en de situatie in Amerika worden besproken. Er wordt gediscussieerd over het contrast tussen de wereld waarin wij nu opgroeien en die van de jeugd van onze ouders. Een tante verzucht dat het toekomstbeeld met elke generatie meer kleur lijkt te verliezen. Het gesprek valt even stil van al die gedeelde weemoed, waarop mijn opa droogjes opmerkt: „Nou ja, ik zat in een concentratiekamp.”
Eden Lutz
LikeLike
Dat is inderdaad een uitsmijter waar je niet tegenop kunt.
LikeLiked by 1 persoon
Boer’nsmurf zal wel blij zijn: Nedersaksisch een wezenlijk, zelfstandig en volwaardig onderdeel van de taal in Nederland
https://www.nrc.nl/nieuws/2018/10/09/nedersaksisch-doar-mekeert-t-nich-an-a2417372
LikeLike
…..waarop een kleinzoon vroeg of dat nou een Godwin was.
(Die tante is een zeur en opa heeft natuurlijk groot gelijk)
LikeLike
DSR is midden in de Koude Oorlog opgegroeid – elke dag kon de laatste zijn!
Sindsdien zijn we dr flink op vooruitgegaan met z’n allen.
LikeLike
Midden in de Koude Oorlog is eind jaren zestig, begin jaren zeventig. Je was er toen niet eens geboren, mannetje. En ook te jong om mee te lopen op 29 oktober 1983 … Romantisering van je verleden is je wel van harte gegund!
LikeLike
Het koudst van de Koude Oorlog was in de jaren tachtig. SS20s, Star Wars, nucleaire winterdoemscenario’s, breek DSR de bek niet open…..
DSR heeft destijds nog een brief naar de heren Reagan en Gorbatsjov geschreven n.a.v. de top in Rekjavik, of het niet eens uit kon zijn met dat gedonderjaag, met een tekening van een kerwapenvrije wereld.
De boodschap moest even inwerken, maar de resultaten zijn bekend! Een paar welgekozen woorden werken vaak beter naar geschreeuw en protest.
LikeLiked by 1 persoon
Kun je dat niet nog een keer doen, naar de lastposten van deze tijd?
LikeLike
Zozo, petje af! Ik kwam niet verder dan het krijgen van een door Thomas Schelling hoogstpersoonlijk gesigneerd exemplaar van The Strategy of Conflict
LikeLike
Ook best aardig natuurlijk. Tekende hij het in je bijzijn of heb je geluk bij De Slegte gehad.
Ik heb zelf een singletje met de carnavalskraker van de Fribo’s (Ton Frinking en Joep de Boer), maar helaas geen aparatuur meer om ’t af te spelen.
LikeLike
Hij tekende het boek op mijn verzoek en ik kreeg een zachte handdruk toe (2010).
LikeLike
Als je weer een fanclubtoogdag organiseert, dan valt er vast een platenspeler voor het singletje te regelen. Tipje: stel zelf datum en plaats voor, want je hebt weinig aan de schuwe HR als het om het organiseren van ontmoetingen gaat.
LikeLike
…….Zij, die erbij waren, het overleefden……..ik begrijp vaak, dat het allerlaatste is waar ze op verjaardagen aan refereren….die periode is.
Missschien,onder lotgenoten?
Primo Levi, Moskowicz…..Durlacher? Ze schreven…….
LikeLike
Dat zijn fijne herinneringen. Haast je om Kissinger de hand te drukken voor het te laat is.
Singletjes afspelen op een terras? Gedoe met verlengsnoertjes ook, DSR wordt al moe al ie er aan denkt.
HR moet vooral thuisblijven met de gordijnen dicht als ie dat liever doet. DSR zal het ‘m niet meer lastig maken.
LikeLike
Kissinger? Geen fan van. Heb waardering voor types als wijlen Paul Nitze.
Je hoeft toch alleen een singletje mee te nemen? En onderhoudende anecdotes. De rest kan worden geregeld.
LikeLike
HR moet vooral thuisblijven met de gordijnen dicht als ie dat liever doet. DSR zal het ‘m niet meer lastig maken.
Een nuffige reactie van DSR en alleen maar omdat ik één (1) keer heb afgezegd! 😦
DSR heeft destijds nog een brief naar de heren Reagan en Gorbatsjov geschreven n.a.v. de top in Rekjavik
Dat geeft wel aan op welk niveau DSR denkt en voelt. Die brief zal ongetwijfeld dwingend van toonzetting zijn geweest.
Haast je om Kissinger de hand te drukken voor het te laat is.
Kissinger ging nog samen met Nixon op de knieën om God’s zegen aan te roepen. Een afschuwelijk beeld. Moet ik ook meteen denken (ja ik heb associatief geheugen) aan pussygrabber Trump die door religieuze leiders gezegend wordt.
Een nog vele malen afschuwelijker beeld * kotsicoontje*
LikeLike
Frans
Mijn zusje woont met haar tweede man Jim in Parijs. Jim is Iers. Door zijn accent is zijn Frans lastig te verstaan voor de (Franstalige) kleinzoons van mijn zusje. Kortgeleden kwam het bericht dat Jims aanvraag voor de Franse nationaliteit wordt ingewilligd. Kleinzoon Paul (6 jaar): „Ha, fijn! Dan kunnen wij hem ook verstaan!”
Piet Wackie Eysten
LikeLike
Met zo’n achternaam heb je het recht om wacky ikjes in te sturen, vind ik 😉
LikeLiked by 1 persoon
Oh, wel aan vandaag symbolisch interactionisme. Communicatie : symbolen op micro nivo. Had ik in deze vorm nog niet gezien.
Grappig verhaaltje.
LikeLike
Hoofdstuk 12
Na een drukke dag op het werk kom ik thuis bij ons gezin met een wat chagrijnige zestienjarige zoon. Een proefwerk scheikunde ging vandaag niet zoals gewenst. „Oh”, zeg ik, „wat was er dan?” Mijn zoon: „We moesten hoofdstuk 12 leren en maar vier vragen gingen over dat hoofdstuk!”. „Oh”, zeg ik weer, „waar gingen de andere acht vragen dan over?”. Mijn zoon: „Ja, die gingen over basiskennis, maar niemand had gezegd dat je dat moest leren.”
Michiel Sedelaar
LikeLike
Het leven is zwaar, als twaalfjarige.
LikeLike
Die hoofdstuk 16 moest leren 🙂
LikeLike
Oh ja. :-p
LikeLike
Ik vraag het hier ook nog maar even: Hoe wist Michiel dat het proefwerk uit 12 vragen bestond? Is dat standaard?
LikeLiked by 1 persoon
Twaalf is in verhaaltjes een heilig getal: 12 vragen, 12 hoofdstukken, 12 stammen van Israël, 12 apostelen etc. .
LikeLiked by 1 persoon
Of de tafel van vier: 4 vragen, 8 vragen, 12 hoofdstukken, 16 jaar ?
LikeLiked by 1 persoon
Oh, wat herkenbaar……Je hebt voor leer werk echt een route nodig…omdat buiten schoolse domeinen, giga tijdbeslag innemen.
De buiten categorie, die spelenderwijs door de schooltijd fietsen, die hebben bijna alles paraat. De meesten , hebben echter , allleen de gevraagde leestof vooraan liggen…….Op enig niveau leer je het een zonder je te realiseren, dat aan de andere kant van het spectrum het tegengestelde omschreven is.
Maw je leert “integratie” en vergeet segregatie, wat ze dus vragen.
Het leren in frames, schemata, leer je spelenderwijze.
Het aantal vragen is niet zo relevant lijkt me…..Me dunkt er worden vragen over…kennis gevraagd..of dat er 1 of meer zijn, maakt voor de strekking niet uit.
De laatste zin is schitterend…. niemand had gezegd dat…
LikeLike
Lezen
Een van mijn brugklassers, naar aanleiding van mijn enthousiaste verhaal: „Is het Kinderboekenweek? Ik háát de Kinderboekenweek.”
Ik, enigszins beduusd: „O, eh… En hoe komt dat zo?”
Brugklasser, met een vies gezicht: „Nou, dan word je de hele tijd voorgelezen.”
Ik zoek naar woorden om dit dedain te pareren. Brugklasser: „…en ik lees veel liever zelf een boek.” Zucht van verlichting van de juf. Gaat helemaal goedkomen met die jongen.
Mijke Pelgrim
LikeLike
Ja, eens. Toch is de luisteren naar soms makkelijker….Het voeden van ambitie & drive is in de brugklas…… mag goed getrained worden….
De een zal dat van huis uit mee krijgen, de ander heeft de school als extra stimulans nodig…..daarom…voorlezen!!!
LikeLike