Quinten, een leerling uit havo 5, vraagt of ik een tip heb voor zijn leeslijst. Ik lees de achterflaptekst voor van Een verhaal uit de stad Damsko van Hassan Bahara. „Kader Zeroual is zeventien en zit in de vierde klas havo van het HVZ. Sinds een aantal maanden maakt hij problemen: hij verzuimt lessen op school, hangt blowend rond met zijn vrienden, krijgt ruzie met zijn chef in de supermarkt en heeft regelmatig woorden met zijn vriendin Louazna.” Quinten knikt: „Dat klinkt als een gezellig boek, meneer, die neem ik.”
Robert van Atten
Bij de buurtjes het wekelijkse ritueel. Ikje afkraken, intro de hemel in prijzen:
“Het ikje is net zo slap als Ilona’s lievelingsmosterd”. “Een slap ikje is het wel.”
“Een geweldig intro met een verrassende titel.” “We worden weer verwend met dit intro.” “Heerlijk intro.”
Om wee van te worden. DSR doet aan die overdreven loftuitingen gelukkig aan mee. DSR zoekt spijkers op laag water, volstrekt oninteressant, geven we verder geen aandacht.
Zoals te verwachten: Bas heeft schoon genoeg van Timmerark, noemt hem strontvervelend. Dat krijg je als je wanhopig op zoek bent naar nieuwe reageerders en in arren moede een babbelzieke schapenkop binnenhaalt.
Hij geeft Timmerark nog wel een complimentje:
Zijn vraag op zijn Twitterkanaal was wel een aardige: “Door wie wil je liever gedood worden. Door een leeuw of door een haai”. Jammer dat ik niet weet hoe je een “poll” moet plaatsen, anders had ik dat nu even gedaan.
Laat ik nou toevallig een expert zijn in het plaatsen van polls:
In schaamteloos lycra stuur ik mijn racefiets het veer bij Lith op. De schipper komt het tolgeld innen. Ik heb honger en vraag hem waar in het dorpje de bakker zit. Hij wijst recht vooruit het dorp in en zegt: „Daar ergens zit een bakker.” Ik meen me van eerder te herinneren dat de bakker echter meer zuidwaarts zat en vraag door. „Bedoelt u daar links van het plein?” De veerman haalt verontschuldigend zijn schouders op en zegt: „Dat weet ik niet. Ik kom nooit aan de overkant.”
Joris van der Meer
Bij de buren zo’n typische onzinnige DSR discussie. Het heerlijke besef verlost te zijn van die zeikerd dringt nu pas echt tot mij door.
Bas beweert ook nog dat “in overleg” met Timmerark besloten is dat:
“Timmerark pas weer in november zijn opwachting in de reactiekolommen gaat maken of zelfs nooit meer.“
Timmerark is uiteraard zonder overleg geband. Knap hoe slinks Bas dat kenbaar maakt.
Ik doe mijn wekelijkse boodschappen. Terwijl ik mijn winkelwagen pak zie ik twee imponerende agenten gehaast de winkel ingaan. Ik aarzel even of het wel veilig is, maar binnen zie ik ze al niet meer. Terwijl ik gehurkt de appelstroop met het hoogste ijzergehalte zoek, vang ik een gesprek op tussen twee mannen naast me: „Nee, niet weer muisjes. Ik wil nu hagelslag. Dan mag jij kiezen: melk of puur.” Het wordt puur voor de agenten.
Margreet Tordoir-Kreugel
Bij de buren zijn ze begaan met een zieke volkszanger, ene Gerry Holland. Bas plaatst een foto van de onfortuinlijke troubadour, in een ziekenhuisbed. Pawi ziet, in de weerspiegeling van een raam, dat een mooie dame de foto heeft genomen. Bas: “Verhip! Scherp gezien, Pawi.“.
Hij heeft diezelfde opmerkzaamheid, door iemand anders, ook wel eens “creepy” genoemd. Er is sprake van een dubbele moraal wanneer eenzelfde persoon dezelfde handeling, uitgevoerd door twee verschillende personen, anders beoordeelt.
Margreet doet alsof ze door de politie gezocht wordt. Maar ze bedoelt dus dat ze bang is dat de agenten achter boeven in de winkel aan zit en ze in een schietpartij terecht komt.
Mijn broer en ik hadden weer ruzie met moeder en het besluit stond vast: weglopen! We pakten ons van geperst karton gemaakte rode koffertje met sokken, onderbroek en Donald Duck en begonnen aan ons avontuur. Onze sloppenwijk in Gorinchem had maar één weg naar de buitenwereld en die liep langs onze tante, de zus van mijn moeder en die was natuurlijk al gebeld. Toen we voorbij haar huis liepen, riep ze: „Hé, willen jullie een kop warme chocolademelk?” ’s Avonds sliepen we in ons eigen bed.
Pim van Santen
Bas gaat al jaren naar hetzelfde restaurant, klaagt steevast hoe smerig het eten is en komt geregeld tot de conclusie dat nu echt de bodem geraakt is. Vandaag, op de vraag of het gesmaakt heeft: “Het verval van dit restaurant heeft een nieuwe dimensie gekregen“.
Ober: “Nou meneer, dan gaat u toch voortaan ergens anders eten?“
Maandagochtend in de trein. Drie scholieren kijken vooruit. Meisje 1: „Iedereen is zenuwachtig voor een presentatie dus het geeft helemaal niks als je je tekst vergeet.” Meisje 2: „Maar je krijgt allemaal tips en tops, dat is dan wel kut.” Meisje 1: „Nee joh, ik kan bij de meesten alleen maar tops bedenken.” Jongen: „Nou, je geeft eerst een paar tops, en dan zeg je als tip dat ze daarvan gewoon nog meer moeten doen. Dus elke top is eigenlijk ook een tip.” Zo kreeg ik managementtraining in het geven van feedback.
Yvonne Bakkum
Bas klaagt aan de hand van dit ikje over de teloorgang van de jeugd: “Tja, als de scholier van vandaag de dag…” Hij ontpopt zich dus nu al als zo’n mummelende oude opa die beweert dat vroeger alles beter was. Ouwe lul DSR: “De normalisering van het woord kut stuit DSR tegen de borst.“.
Ging in gebed voor, bad het Onze Vader feilloos, trok liever met volwassenen op dan met zijn leeftijdsgenoten, ruziede in de tempel met de farizeeërs en de tollenaars, was een ‘pain in the ass’ voor dominees en diakenen.
Ik ben in Artis en vang een gesprek op van een groepje jongens van een jaar of 15. De ene schampert: „Ik had deze tijd ook kunnen gebruiken voor mijn Duo werkstuk.” Waarop een ander zegt: „Ja man, maar olifanten!” De andere jongens knikken instemmend.
Magda Jansen
Noch nichts Neues bei den Nachbarn en dat geeft me de gelegenheid deze aanvullende reacties (met een steevast negatieve invalshoek) te evalueren. Ik heb er lol aan, lieve mensen, dus we gaan er nog even mee door. Het houdt die luitjes (Bas en DSR) ook een spiegel voor: kijk eens hoe makkelijk dat azijnpissen míj afgaat!
heerrozenwater 
Gezellig
Quinten, een leerling uit havo 5, vraagt of ik een tip heb voor zijn leeslijst. Ik lees de achterflaptekst voor van Een verhaal uit de stad Damsko van Hassan Bahara. „Kader Zeroual is zeventien en zit in de vierde klas havo van het HVZ. Sinds een aantal maanden maakt hij problemen: hij verzuimt lessen op school, hangt blowend rond met zijn vrienden, krijgt ruzie met zijn chef in de supermarkt en heeft regelmatig woorden met zijn vriendin Louazna.” Quinten knikt: „Dat klinkt als een gezellig boek, meneer, die neem ik.”
Robert van Atten
Bij de buurtjes het wekelijkse ritueel. Ikje afkraken, intro de hemel in prijzen:
Om wee van te worden. DSR doet aan die overdreven loftuitingen gelukkig aan mee. DSR zoekt spijkers op laag water, volstrekt oninteressant, geven we verder geen aandacht.
Zoals te verwachten: Bas heeft schoon genoeg van Timmerark, noemt hem strontvervelend. Dat krijg je als je wanhopig op zoek bent naar nieuwe reageerders en in arren moede een babbelzieke schapenkop binnenhaalt.
Hij geeft Timmerark nog wel een complimentje:
Laat ik nou toevallig een expert zijn in het plaatsen van polls:
Door wie wil je liever gedood worden?
LikeLike
Geen van tweeën.
LikeLike
Ach, natuurlijk!
De optie “Geen van tweeën” heb ik nu toegevoegd maar je kunt ook nog een eígen keuze toevoegen.
Is een vleesetende plant niet iets voor jou?
LikeGeliked door 2 people
Absoluut niet, Roosje! 😜
LikeGeliked door 1 persoon
Overkant
In schaamteloos lycra stuur ik mijn racefiets het veer bij Lith op. De schipper komt het tolgeld innen. Ik heb honger en vraag hem waar in het dorpje de bakker zit. Hij wijst recht vooruit het dorp in en zegt: „Daar ergens zit een bakker.” Ik meen me van eerder te herinneren dat de bakker echter meer zuidwaarts zat en vraag door. „Bedoelt u daar links van het plein?” De veerman haalt verontschuldigend zijn schouders op en zegt: „Dat weet ik niet. Ik kom nooit aan de overkant.”
Joris van der Meer
Bij de buren zo’n typische onzinnige DSR discussie. Het heerlijke besef verlost te zijn van die zeikerd dringt nu pas echt tot mij door.
Bas beweert ook nog dat “in overleg” met Timmerark besloten is dat:
Timmerark is uiteraard zonder overleg geband. Knap hoe slinks Bas dat kenbaar maakt.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat lijkt me dan lastig voor de reizigers,…
LikeLike
Puur
Ik doe mijn wekelijkse boodschappen. Terwijl ik mijn winkelwagen pak zie ik twee imponerende agenten gehaast de winkel ingaan. Ik aarzel even of het wel veilig is, maar binnen zie ik ze al niet meer. Terwijl ik gehurkt de appelstroop met het hoogste ijzergehalte zoek, vang ik een gesprek op tussen twee mannen naast me: „Nee, niet weer muisjes. Ik wil nu hagelslag. Dan mag jij kiezen: melk of puur.” Het wordt puur voor de agenten.
Margreet Tordoir-Kreugel
Bij de buren zijn ze begaan met een zieke volkszanger, ene Gerry Holland. Bas plaatst een foto van de onfortuinlijke troubadour, in een ziekenhuisbed. Pawi ziet, in de weerspiegeling van een raam, dat een mooie dame de foto heeft genomen. Bas: “Verhip! Scherp gezien, Pawi.“.
Hij heeft diezelfde opmerkzaamheid, door iemand anders, ook wel eens “creepy” genoemd. Er is sprake van een dubbele moraal wanneer eenzelfde persoon dezelfde handeling, uitgevoerd door twee verschillende personen, anders beoordeelt.
LikeGeliked door 1 persoon
Margreet doet alsof ze door de politie gezocht wordt. Maar ze bedoelt dus dat ze bang is dat de agenten achter boeven in de winkel aan zit en ze in een schietpartij terecht komt.
LikeGeliked door 1 persoon
Chocolademelk
Mijn broer en ik hadden weer ruzie met moeder en het besluit stond vast: weglopen! We pakten ons van geperst karton gemaakte rode koffertje met sokken, onderbroek en Donald Duck en begonnen aan ons avontuur. Onze sloppenwijk in Gorinchem had maar één weg naar de buitenwereld en die liep langs onze tante, de zus van mijn moeder en die was natuurlijk al gebeld. Toen we voorbij haar huis liepen, riep ze: „Hé, willen jullie een kop warme chocolademelk?” ’s Avonds sliepen we in ons eigen bed.
Pim van Santen
Bas gaat al jaren naar hetzelfde restaurant, klaagt steevast hoe smerig het eten is en komt geregeld tot de conclusie dat nu echt de bodem geraakt is. Vandaag, op de vraag of het gesmaakt heeft: “Het verval van dit restaurant heeft een nieuwe dimensie gekregen“.
Ober: “Nou meneer, dan gaat u toch voortaan ergens anders eten?“
LikeLike
Toch raar dat volwassen kerels alleen sokken, onderbroek en Donald Duck meenemen in en rood kartonnen koffertje. 😜
LikeLike
Ik lees een jeugdherinnering van Pimmetje
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ook, maar pas na die tweede zin. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Tip
Maandagochtend in de trein. Drie scholieren kijken vooruit. Meisje 1: „Iedereen is zenuwachtig voor een presentatie dus het geeft helemaal niks als je je tekst vergeet.” Meisje 2: „Maar je krijgt allemaal tips en tops, dat is dan wel kut.” Meisje 1: „Nee joh, ik kan bij de meesten alleen maar tops bedenken.” Jongen: „Nou, je geeft eerst een paar tops, en dan zeg je als tip dat ze daarvan gewoon nog meer moeten doen. Dus elke top is eigenlijk ook een tip.” Zo kreeg ik managementtraining in het geven van feedback.
Yvonne Bakkum
Bas klaagt aan de hand van dit ikje over de teloorgang van de jeugd: “Tja, als de scholier van vandaag de dag…” Hij ontpopt zich dus nu al als zo’n mummelende oude opa die beweert dat vroeger alles beter was. Ouwe lul DSR: “De normalisering van het woord kut stuit DSR tegen de borst.“.
De ouwelijke inborst van die twee blijft opmerkelijk. DSR was op zeer jonge leeftijd al een wijsneus. :
LikeGeliked door 2 people
Jongens
Ik ben in Artis en vang een gesprek op van een groepje jongens van een jaar of 15. De ene schampert: „Ik had deze tijd ook kunnen gebruiken voor mijn Duo werkstuk.” Waarop een ander zegt: „Ja man, maar olifanten!” De andere jongens knikken instemmend.
Magda Jansen
Noch nichts Neues bei den Nachbarn en dat geeft me de gelegenheid deze aanvullende reacties (met een steevast negatieve invalshoek) te evalueren. Ik heb er lol aan, lieve mensen, dus we gaan er nog even mee door. Het houdt die luitjes (Bas en DSR) ook een spiegel voor: kijk eens hoe makkelijk dat azijnpissen míj afgaat!
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een fantastisch Ikje! NOT
LikeLike