Helemaal niet erg, lieve Indra. Jij probeert tenminste nog een beetje leven in dit op sterven na dode blog te pompen.
Ik hoorde overigens zojuist op een podcast (De mediameiden) dat de jeugd niet meer weet wat een blog is. De term “website” kennen ze al helemaal niet meer 😦
Bertje, heb jij in Amsterdam gewoond? Kun je wellicht ook een mooi lijkwagen-verhaal als dat van Ad met ons delen?
Luvienna, heb jij nog bijzondere herinneringen aan Amsterdam? Misschien een keer gevallen met de fiets?
Ken je Willem nog? Die is ooit verhuisd naar Rijswijk.
Het zou leuk zijn als Ilona of pawi of wie dan ook een paar leuke anekdotes over Amsterdam of vallen met de fiets hier zouden verhalen maar ik vrees dat het er niet van zal komen.
Als er nou iemand veel over Amsterdam kan vertellen is het volgens mij Ilona wel. Het is al heel lang geleden, maar ik herinner me wel vaag bepaalde anekdotes van haar kant.
Wat betreft vallen op de fiets: tijdens een van mijn eerste dagen als plattelandse in de grote stad kwam ik met mijn fiets in de tramrails terecht, maakte een enorme smak en kreeg in onvervalst Amsterdams van een taxichauffeur te horen: as je dood wil, soek dan een ander op!
Destijds in Amsterdam. Ik kwam van mijn werk op de Herengracht, liep naar mijn fiets; gestolen! Chagrijnig liep ik via Vijzelstraat, Weteringschans, rechtsaf Stadhouderskade, linksaf Frans Halsstraat, waar ik woonde, door naar het terras van Cafe Carels waar ik een afspraak had met een vriendin. We hadden net iets besteld toen een jongen op een fiets voor het terras ging staan en een prachtige fiets te koop aan bood! Ja precies, Mijn Fiets!!
Ik kon Mijn Fiets terugkopen want vlgns hem was de fiets van zijn moeder! Terraspubliek
lachtte, stond vierkant achter mij want fietsverkopende junks herkende je gauw genoeg. Ik liep op hem af en eiste mijn fiets op, het werd hem toen te heet onder zijn voeten en hij gaf de fiets!
Wrs heb ik hem nog wel L.L achterna geroepen maar dat weet ik niet meer
Waarom heb ik geen dubbele strepen?
LikeLike
Vroeger wilde men het naadje van de kous weten!
LikeGeliked door 1 persoon
En hiermee is de kous af!
LikeGeliked door 1 persoon
Marlene, wat heb je mooie benen,
maar waarom waait je jurkje nou niet op?
Voor menig kijker toch een dikke strop…
LikeGeliked door 1 persoon
Hahahaha!
LikeLike
Sorry voor dit melige gerijm, maar sommige plaatjes zijn echt wel moeilijk om iets bij te verzinnen.
LikeGeliked door 1 persoon
Helemaal niet erg, lieve Indra. Jij probeert tenminste nog een beetje leven in dit op sterven na dode blog te pompen.
Ik hoorde overigens zojuist op een podcast (De mediameiden) dat de jeugd niet meer weet wat een blog is. De term “website” kennen ze al helemaal niet meer 😦
Bertje, heb jij in Amsterdam gewoond? Kun je wellicht ook een mooi lijkwagen-verhaal als dat van Ad met ons delen?
Luvienna, heb jij nog bijzondere herinneringen aan Amsterdam? Misschien een keer gevallen met de fiets?
LikeLike
Tot mijn spijt nooit in Amsterdam gewoond, HR, wel Rijswijk en Rotterdam…
LikeLike
Ook niks mis mee. Nooit gevallen met je fiets?
Ken je Willem nog? Die is ooit verhuisd naar Rijswijk.
Het zou leuk zijn als Ilona of pawi of wie dan ook een paar leuke anekdotes over Amsterdam of vallen met de fiets hier zouden verhalen maar ik vrees dat het er niet van zal komen.
Ik ga nu schaatsen!
LikeLike
Veel plezier met het schaatsen, Roosje!
LikeLike
Ik ben daar ooit een keer met mijn fiets gevallen omdat ik in het spoor van de tram terecht kwam. AUW!
LikeGeliked door 1 persoon
Als er nou iemand veel over Amsterdam kan vertellen is het volgens mij Ilona wel. Het is al heel lang geleden, maar ik herinner me wel vaag bepaalde anekdotes van haar kant.
Wat betreft vallen op de fiets: tijdens een van mijn eerste dagen als plattelandse in de grote stad kwam ik met mijn fiets in de tramrails terecht, maakte een enorme smak en kreeg in onvervalst Amsterdams van een taxichauffeur te horen: as je dood wil, soek dan een ander op!
LikeGeliked door 1 persoon
Destijds in Amsterdam. Ik kwam van mijn werk op de Herengracht, liep naar mijn fiets; gestolen! Chagrijnig liep ik via Vijzelstraat, Weteringschans, rechtsaf Stadhouderskade, linksaf Frans Halsstraat, waar ik woonde, door naar het terras van Cafe Carels waar ik een afspraak had met een vriendin. We hadden net iets besteld toen een jongen op een fiets voor het terras ging staan en een prachtige fiets te koop aan bood! Ja precies, Mijn Fiets!!
LikeGeliked door 2 people
Jeetje, Hannah, en toen? Had je het lef om op z’n Amsterdams te schelden en de fiets terug te krijgen/grissen.
Eigenlijk zijn dit de pure Ikjes, toch?
LikeGeliked door 1 persoon
Ik kon Mijn Fiets terugkopen want vlgns hem was de fiets van zijn moeder! Terraspubliek
lachtte, stond vierkant achter mij want fietsverkopende junks herkende je gauw genoeg. Ik liep op hem af en eiste mijn fiets op, het werd hem toen te heet onder zijn voeten en hij gaf de fiets!
Wrs heb ik hem nog wel L.L achterna geroepen maar dat weet ik niet meer
LikeGeliked door 2 people
Haha, nou dat laatste lijkt me zeer waarschijnlijk, ook al weet je dat niet meer…
LikeGeliked door 1 persoon
Gefeliciteerd, Indra!
LikeLike