Tijdens de pre-master voor docent Nederlands begreep ik snel wat de oorzaak is van het docententekort. Ik zat namelijk met welgeteld twee anderen in de collegezaal. Nu voelde ik mezelf een echte redder in nood voor al die mistroostige kinderen die zo ontzettend naar lessen Nederlands snakten. Helaas werd ik dit weekend door mijn nichtje van 13 met beide voeten op de grond gezet. „Wil jij docent Nederlands worden?” vroeg ze vol ongeloof. „Dat worden toch alleen mensen die niks kunnen?”
Judith Zijdenbos
Op verzoek van Indra allereerst een link naar het fascinerende verhaal “Een wereld vol angst, een groep vol hoop”. Titel en verhaal komen van ChatGPT en gaat over een wereld waar een virus bijna iedereen heeft uitgeroeid. In de totale chaos die de aarde heeft overgenomen, voeren de blogmanagers, Heer Rozenwater en Bas van Vuren, een verwoede strijd om reageerders naar hun blog te lokken.
Bas, over het Ikje: “Het nichtje van 13, als het al bestaat, is hondsbrutaal en onnodig kwetsend.”
Mee eens. Aan nodeloos kwetsen doen we hier overigens niet en al zeker niet elkaar. Hoor je dat Bas?
Bas in zijn intro:
Eigenlijk, laat ik het maar gewoon zeggen, was het vorige week bij de buren een heel klein beetje leuker. Daar surfte ik met plezier dagelijks even naar toe, vanaf mijn zogenaamde vakantieadres in de sneeuw. Zowel Indra als Heer Rozenwater waren echt lekker, ontspannen en goedgemutst bezig. Soms grappig, soms filosofisch en beschouwend, heerlijk nuchter en inspirerend.
Volledig mee eens, hier is het gezelliger, voor zolang het duurt natuurlijk want Indra moet weer aan het werk.
Bas vervolgt met:
Roosje, de schattebout van me, altijd geweest, en ook nog altijd mijn “grootste fan”, jaja, echt, en ik van hem, die bekende op een gegeven moment: “Mijn grote angst is dat ik hier als enige overblijf en commentaar lever op de blogmanager van de buren die dáár als enige is overgebleven.” Hilarisch toch? Vind ik wel althans. De gulle schaterlach, die liet ik meermalen lekker komen. Dat wordt nog wel weer eens wat, die Roos en ik. Jullie gaan nog Grote Leuke Mooie en misschien wel Nieuwe Dingen zien.
Maar goed, eerst maar eens een hapje eten samen met onze leuke gemeenschappelijke en door ons beiden intens bewonderde vriendin, Luvienna. Haar verhaal over kussen, zoenen en tongen, destijds door haar in ruwe vorm aangeleverd en door mij stevig bewerkt en opgeleukt, bleek vorige week ineens weer keiveel gelezen te worden. Echt opvallend veel. Het bleek op een educatieve site terecht gekomen te zijn. Leuk toch??!! Zo laat je toch nog wat na in deze wereld.
Een deel van de credits van Luvienna’s verhaal claimen is typisch Bas. Zal er op neer komen dat hij er een plaatje en een moppie muziek bij heeft geplakt. 🙂
Voordat we Grote Leuke Mooie en misschien wel Nieuwe Dingen gaan doen zal Bas toch eerst eens moeten leren met kritiek om te gaan.
Dat Bas met Timmerark zit opgescheept zal ongetwijfeld karma zijn en over karma gesproken, Bas refereert enthousiast aan “Reizen Waes” over Mumbai en dat was inderdaad een mooie uitzending. De mensen, ook de arme, zijn daar gelukkig omdat alles is voorbeschikt. Dat idee/geloof geeft ze rust.
Twee vraagtekentjes daarbij: Zo’n leuk land is India niet, mensen gaan niet bijzonder aardig met elkaar om, en geeft het nou echt rust als je weet dat alles is voorbeschikt?
Wat dan toch weer jammer is, Bas, is dat je ondanks je positieve opmerkingen richting Roos en mij, het niet kan laten negatief te zijn over iemand die onder een volgens jou oubollig palindroompje reageert met one-liners. Niets is minder waar en deze opmerking doet veel af aan de ogenschijnlijk door jou gestarte vredesonderhandelingen….
Het is half elf in de avond en ik zit nog wat te lezen aan tafel. Dochter komt binnen met haar vriendje. Ze maken wat lekkers voor zichzelf en installeren zich op de bank met de laptop op schoot om een filmpje te kijken.
Na krap een minuut vraagt dochter, zonder me aan te kijken, of ik morgen naar m’n werk ga.
„Ja”, zeg ik.
„Moet je dan nu niet naar bed?”, antwoordt ze.
Paul Makken
Bas zou willen dat doodgewone huis-tuin-en-keukendialoogjes tussen pubers en ouders niet worden geselecteerd voor publicatie en sluit dat af met het op de draad versleten:
Maar goed, da’s dan weer mijn mening, gek mannetje dat ik me d’r eentje van jullie ben..
Timmerark laat, zelfs voor zijn doen, een héél warrige reactie achter:
Heb zelf gezien dat HR, van het, in mijn ogen, hier beste verhaal, over een vrouw en haar stalker, met een knie probleem geloof ik, een manke stalker, een briljant gegeven, op zijn blog, opeens binnen kaders, van Vuren’ns take down nogmaals takes down, op een sneue manier maar het is in ieder geval IETS. Of zo iets.
Waarom? Misschien is het iets van langer geleden.
Ik kan er geen worst van maken maar Bas blijkbaar wel: “Het verhaal van HR was zeker interessant, maar niet bijster goed geschreven“. Ben ik het trouwens mee eens. Dan vergelijkt hij het met Luvienna haar verhaal over “kussen, zoenen en tongen” en dat blijkt nu dus voor 90% Bas zijn werk te zijn. Kan best, ik heb het nooit lezen.
Bas moet natuurlijk nog even opscheppen over een vriendinnetje: “van Chinese afkomst, bloedmooie meid“.
Nee, die Grote Leuke Mooie en misschien wel Nieuwe Dingen die Bas samen met mij in het verschiet zag liggen gaan er niet komen. Dat zie ik nu al in het verschiet liggen.
Ik heb overigens ooit een minimale bijdrage geleverd aan Luvienna’s “Dingen die ik met mannen heb gedaan”. Die mooie feuilleton stond op Apie zijn site (net als mijn verhaal “De verbrijzelde liefde”).
“De verbrijzelde liefde” staat hier nog ergens maar Luvienna’s “Dingen…” is van de aardbodem verdwenen.
Ach ja, al die verhalen, ooit zal alles van de aardbodem zijn verdwenen.
Bas probeert nu zijn Mumbia én “kussen, zoenen en tongen” te hypen.
Daar word ik een beetje treurig van, gek mannetje dat ik me d’r eentje van jullie ben.
Vast niet Luvienna. Na zo’n opmerking van je kinderen kan je beter je verblijf in de huiskamer nog even rekken, want ze hoeven niet in alles hun zin te krijgen. 😉
Nou ja, ze kunnen beter hun ouders wegkijken dan wegkijken in het algemeen…
Kopieer maar niet te veel teksten van Mark hierheen, Roos, anders wordt het hier ook onleesbaar. Mark heeft gelukkig zó veel zelfkritiek, dat hij zijn teksten ook zelf onleesbaar vindt. Dat zouden meer mensen moeten hebben…
Wat betreft de afbeelding: zit me suf te piekeren, maar kan niks origineels bedenken.
Heeft Hannah als kunstliefhebber een idee?
Geen angst, Indra, de kans dat hier nog een keer een tekst van Timmerark naartoe wordt gekopieerd is nihil. Het illustreerde wel mooi de deplorabele staat van Bas zijn blog.
Persoonlijk vraagje, het emailadres dat je bij de comments achterlaat, is dat nog actief?
In de bijgevoegde link wordt duidelijk, na eerst 3 andere echtparen genoemd te hebben, dat het gaat om het huwelijksportret van echtpaar Casteleyn, een uitgever in Haarlem, zie links de boeken. Dat was een hele zoektocht voor echte speurneuzen. Het lijkt erop dat de heer 4 vingers opsteekt.
Tja en nu nog een leuke kop,…
Ik loop langs twee jongeren die bij een boom een sigaretje roken. In de boomspiegel op de grond zie ik een sigarettenverpakking liggen. Verslaafd als ik ben aan het oprapen van zwerfafval, raap ik het werktuigelijk op. Zegt een van de jongens: „Mevrouw, dat pakje is leeg hoor!”
Mechtild Rietveld
Bas: “Nee, waar ik door geïntegreerd ben is die boomspiegel. Die ga ik googelen.”
Wij gaan natuurlijk niet moeilijk doen, zo zijn we van het HR-blog. Hier direct het WIKI-antwoord
Een boomspiegel (ook wel boomkrans genoemd) is het stuk grond rondom de stam van een boom dat van boven toegankelijk is voor lucht en water, en in de ideale situatie minstens zo groot is als de kruin van de boom.
Bas mag zijn al te zelfstandige en eigenwijze smartphone wel eens tot de orde roepen, want ik neem aan dat hij “geïntrigeerd” wilde schrijven en niet “geïntegreerd”.
Een goed geschreven “schurend” ikje. Plaatsvervangende schaamte als je ziet wat er allemaal nonchalant weggegooid wordt in ons dorp, terwijl er wel degelijk prullenmanden staan. Vooral peuken van filtersigaretten zijn voor mij een blijvende ergernis.
@Indra
In de stoel hangen en mopperen maar, dat moeten ze verbieden roept hij steeds getergd. Toch blijf ik kijken!
@AdHok
Het lijkt van haar een poging om de dans nog te ontspringen maar hij houdt haar stevig vast, ze is van mij!
Bij het tanken doet mijn betaalpas het niet. Achter mij staat een aardige meneer, die zegt: ik betaal wel. We wisselen nummers uit.
„Grote dank! Ik wacht op je tikkie!”, app ik later.
Zijn antwoord: „Geen probleem. U mag het ook geven aan iemand die het hard nodig heeft of aan een goed doel. Ik zal zo dit nummer verwijderen. Fijn weekend. Arnoud.”
Job Cohen
Een beetje raar dat wissen van het telefoonnummer. Overdreven discreet naar mijn idee.
Bas (zoals de waard is vertrouwt hij zijn gasten):
als dit over de beroemde Job Cohen gaat dan ligt het allemaal anders en is Arnoud een fan, die op beroemdheid of een burgemeesters post hoopte.
Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat Bas zijn monologen zat is en op handen en voeten weer richting dsr kruipt. Niet doen hoor, Bas, je besluit was juist zo ijzersterk. Even doorzetten!
Wat betreft het ikje: het lijkt me duidelijk dat het om Job Cohen ging (voor mij nu de man met de mooie stem bij 2 voor 12 en niet meer de burgemeester!). Een makkelijk herkenbaar iemand en of de schenking van Arnoud nou altruïstisch was of niet, het levert een aardige anekdote op.
In april 2022 is mijn moeder op hoge leeftijd overleden. Met wat moeite hebben we de verzekeringen en abonnementen opgezegd. Toch krijgen we in januari 2023 van haar aansprakelijkheidsverzekering het verzoek of de „erven van” de rekening van die verzekering voor 2023 willen voldoen. Is de mededeling van overlijden niet helemaal correct verwerkt of is er sprake van dekking in het hiernamaals?
Guido Sweers
Ja, Bas is het zat en kruipt op handen en voeten richting DSR:
Tja, een zekere schrijvende exreageerder zou dit schrijfseltje afdoen met een bareuh icoontje
Bloednerveus kom ik aan in het ziekenhuis. Ik moet mijn verstandskiezen laten trekken. Nadat ik ben verdoofd is het wachten op de kaakchirurg. Om me een beetje te kalmeren, vraagt de assistent wat ik voor werk doe. „Ik ben freelance journalist”, vertel ik haar. „En jij?”
Marloes van Wijnen
Bij gebrek aan commentaar kruipt Bas nu in de huid van afwezige reageerders:
“Maar het ging verder, had onze afwezige hobbykok uit Frankrijk kunnen schrijven:”
Bas weet zo’n lummel toevoeging, dat moet gezegd worden, in zouteloosheid te overtreffen:
“Ik ben slager. Wil je een stukje worst?”
Het dringende advies van Indra om DSR niet terug te laten komen (“Niet doen hoor, Bas, je besluit was juist zo ijzersterk. Even doorzetten!”) heeft Bas blijkbaar in beraad genomen:
Over het weer toelaten van DSR (hij vraagt hier dagelijks om in emails die steeds wanhopiger van toon worden) heb ik chatGPT om advies gevraagd
Dat antwoord van ChatGPT is verder niet interessant: het bekende mitsen en maren en het is belangrijk etc.
Redder
Tijdens de pre-master voor docent Nederlands begreep ik snel wat de oorzaak is van het docententekort. Ik zat namelijk met welgeteld twee anderen in de collegezaal. Nu voelde ik mezelf een echte redder in nood voor al die mistroostige kinderen die zo ontzettend naar lessen Nederlands snakten. Helaas werd ik dit weekend door mijn nichtje van 13 met beide voeten op de grond gezet. „Wil jij docent Nederlands worden?” vroeg ze vol ongeloof. „Dat worden toch alleen mensen die niks kunnen?”
Judith Zijdenbos
Op verzoek van Indra allereerst een link naar het fascinerende verhaal “Een wereld vol angst, een groep vol hoop”. Titel en verhaal komen van ChatGPT en gaat over een wereld waar een virus bijna iedereen heeft uitgeroeid. In de totale chaos die de aarde heeft overgenomen, voeren de blogmanagers, Heer Rozenwater en Bas van Vuren, een verwoede strijd om reageerders naar hun blog te lokken.
Bas, over het Ikje: “Het nichtje van 13, als het al bestaat, is hondsbrutaal en onnodig kwetsend.”
Mee eens. Aan nodeloos kwetsen doen we hier overigens niet en al zeker niet elkaar. Hoor je dat Bas?
Bas in zijn intro:
Volledig mee eens, hier is het gezelliger, voor zolang het duurt natuurlijk want Indra moet weer aan het werk.
Bas vervolgt met:
Een deel van de credits van Luvienna’s verhaal claimen is typisch Bas. Zal er op neer komen dat hij er een plaatje en een moppie muziek bij heeft geplakt. 🙂
Voordat we Grote Leuke Mooie en misschien wel Nieuwe Dingen gaan doen zal Bas toch eerst eens moeten leren met kritiek om te gaan.
Dat Bas met Timmerark zit opgescheept zal ongetwijfeld karma zijn en over karma gesproken, Bas refereert enthousiast aan “Reizen Waes” over Mumbai en dat was inderdaad een mooie uitzending. De mensen, ook de arme, zijn daar gelukkig omdat alles is voorbeschikt. Dat idee/geloof geeft ze rust.
Twee vraagtekentjes daarbij: Zo’n leuk land is India niet, mensen gaan niet bijzonder aardig met elkaar om, en geeft het nou echt rust als je weet dat alles is voorbeschikt?
LikeLike
Oeps!
LikeLike
Wat dan toch weer jammer is, Bas, is dat je ondanks je positieve opmerkingen richting Roos en mij, het niet kan laten negatief te zijn over iemand die onder een volgens jou oubollig palindroompje reageert met one-liners. Niets is minder waar en deze opmerking doet veel af aan de ogenschijnlijk door jou gestarte vredesonderhandelingen….
LikeLike
Over “onnodig kwetsend” gesproken…
LikeLike
Wegwezen
Het is half elf in de avond en ik zit nog wat te lezen aan tafel. Dochter komt binnen met haar vriendje. Ze maken wat lekkers voor zichzelf en installeren zich op de bank met de laptop op schoot om een filmpje te kijken.
Na krap een minuut vraagt dochter, zonder me aan te kijken, of ik morgen naar m’n werk ga.
„Ja”, zeg ik.
„Moet je dan nu niet naar bed?”, antwoordt ze.
Paul Makken
Bas zou willen dat doodgewone huis-tuin-en-keukendialoogjes tussen pubers en ouders niet worden geselecteerd voor publicatie en sluit dat af met het op de draad versleten:
Timmerark laat, zelfs voor zijn doen, een héél warrige reactie achter:
Ik kan er geen worst van maken maar Bas blijkbaar wel: “Het verhaal van HR was zeker interessant, maar niet bijster goed geschreven“. Ben ik het trouwens mee eens. Dan vergelijkt hij het met Luvienna haar verhaal over “kussen, zoenen en tongen” en dat blijkt nu dus voor 90% Bas zijn werk te zijn. Kan best, ik heb het nooit lezen.
Bas moet natuurlijk nog even opscheppen over een vriendinnetje: “van Chinese afkomst, bloedmooie meid“.
Nee, die Grote Leuke Mooie en misschien wel Nieuwe Dingen die Bas samen met mij in het verschiet zag liggen gaan er niet komen. Dat zie ik nu al in het verschiet liggen.
Ik heb overigens ooit een minimale bijdrage geleverd aan Luvienna’s “Dingen die ik met mannen heb gedaan”. Die mooie feuilleton stond op Apie zijn site (net als mijn verhaal “De verbrijzelde liefde”).
“De verbrijzelde liefde” staat hier nog ergens maar Luvienna’s “Dingen…” is van de aardbodem verdwenen.
Ach ja, al die verhalen, ooit zal alles van de aardbodem zijn verdwenen.
Bas probeert nu zijn Mumbia én “kussen, zoenen en tongen” te hypen.
Daar word ik een beetje treurig van, gek mannetje dat ik me d’r eentje van jullie ben.
LikeGeliked door 1 persoon
En: ging Paul meteen naar bed?
LikeLike
Vast niet Luvienna. Na zo’n opmerking van je kinderen kan je beter je verblijf in de huiskamer nog even rekken, want ze hoeven niet in alles hun zin te krijgen. 😉
Nou ja, ze kunnen beter hun ouders wegkijken dan wegkijken in het algemeen…
Kopieer maar niet te veel teksten van Mark hierheen, Roos, anders wordt het hier ook onleesbaar. Mark heeft gelukkig zó veel zelfkritiek, dat hij zijn teksten ook zelf onleesbaar vindt. Dat zouden meer mensen moeten hebben…
Wat betreft de afbeelding: zit me suf te piekeren, maar kan niks origineels bedenken.
Heeft Hannah als kunstliefhebber een idee?
LikeLike
Geen angst, Indra, de kans dat hier nog een keer een tekst van Timmerark naartoe wordt gekopieerd is nihil. Het illustreerde wel mooi de deplorabele staat van Bas zijn blog.
Persoonlijk vraagje, het emailadres dat je bij de comments achterlaat, is dat nog actief?
LikeLike
Je hebt helemaal gelijk, Indra. En ik kan ook niks verzinnen voor de zwarte dame en heer.
LikeGeliked door 1 persoon
In de bijgevoegde link wordt duidelijk, na eerst 3 andere echtparen genoemd te hebben, dat het gaat om het huwelijksportret van echtpaar Casteleyn, een uitgever in Haarlem, zie links de boeken. Dat was een hele zoektocht voor echte speurneuzen. Het lijkt erop dat de heer 4 vingers opsteekt.
Tja en nu nog een leuke kop,…
LikeGeliked door 1 persoon
@Hannah
Hij zit er wat uitbuikerig bij, net als Maarten van Rossem. Vind je ook niet?
LikeLike
Ik ben meer geïntrigeerd door de houding van zijn vrouw.
LikeLike
Zwerfafval
Ik loop langs twee jongeren die bij een boom een sigaretje roken. In de boomspiegel op de grond zie ik een sigarettenverpakking liggen. Verslaafd als ik ben aan het oprapen van zwerfafval, raap ik het werktuigelijk op. Zegt een van de jongens: „Mevrouw, dat pakje is leeg hoor!”
Mechtild Rietveld
Bas: “Nee, waar ik door geïntegreerd ben is die boomspiegel. Die ga ik googelen.”
Wij gaan natuurlijk niet moeilijk doen, zo zijn we van het HR-blog. Hier direct het WIKI-antwoord
LikeLike
Het zijn best aardige jongens, maar niet helemaal goed opgevoed want ze weten niet dat het oprapen van rommel erbij hoort.
LikeGeliked door 1 persoon
Bas mag zijn al te zelfstandige en eigenwijze smartphone wel eens tot de orde roepen, want ik neem aan dat hij “geïntrigeerd” wilde schrijven en niet “geïntegreerd”.
Een goed geschreven “schurend” ikje. Plaatsvervangende schaamte als je ziet wat er allemaal nonchalant weggegooid wordt in ons dorp, terwijl er wel degelijk prullenmanden staan. Vooral peuken van filtersigaretten zijn voor mij een blijvende ergernis.
LikeGeliked door 2 people
Naar aanleiding van je vraag heb ik inmiddels geantwoord, Roos.
LikeLike
@Indra
In de stoel hangen en mopperen maar, dat moeten ze verbieden roept hij steeds getergd. Toch blijf ik kijken!
@AdHok
Het lijkt van haar een poging om de dans nog te ontspringen maar hij houdt haar stevig vast, ze is van mij!
LikeGeliked door 1 persoon
T-Ikje
Bij het tanken doet mijn betaalpas het niet. Achter mij staat een aardige meneer, die zegt: ik betaal wel. We wisselen nummers uit.
„Grote dank! Ik wacht op je tikkie!”, app ik later.
Zijn antwoord: „Geen probleem. U mag het ook geven aan iemand die het hard nodig heeft of aan een goed doel. Ik zal zo dit nummer verwijderen. Fijn weekend. Arnoud.”
Job Cohen
Een beetje raar dat wissen van het telefoonnummer. Overdreven discreet naar mijn idee.
Bas (zoals de waard is vertrouwt hij zijn gasten):
LikeGeliked door 2 people
Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat Bas zijn monologen zat is en op handen en voeten weer richting dsr kruipt. Niet doen hoor, Bas, je besluit was juist zo ijzersterk. Even doorzetten!
Wat betreft het ikje: het lijkt me duidelijk dat het om Job Cohen ging (voor mij nu de man met de mooie stem bij 2 voor 12 en niet meer de burgemeester!). Een makkelijk herkenbaar iemand en of de schenking van Arnoud nou altruïstisch was of niet, het levert een aardige anekdote op.
LikeGeliked door 3 people
De erven van
In april 2022 is mijn moeder op hoge leeftijd overleden. Met wat moeite hebben we de verzekeringen en abonnementen opgezegd. Toch krijgen we in januari 2023 van haar aansprakelijkheidsverzekering het verzoek of de „erven van” de rekening van die verzekering voor 2023 willen voldoen. Is de mededeling van overlijden niet helemaal correct verwerkt of is er sprake van dekking in het hiernamaals?
Guido Sweers
Ja, Bas is het zat en kruipt op handen en voeten richting DSR:
LikeLike
Een variatie op het Stockholmsyndroom? 😉
LikeGeliked door 2 people
Is dit een Ikje?
LikeLike
Zo niks an ikje
LikeGeliked door 2 people
Verstandskies
Bloednerveus kom ik aan in het ziekenhuis. Ik moet mijn verstandskiezen laten trekken. Nadat ik ben verdoofd is het wachten op de kaakchirurg. Om me een beetje te kalmeren, vraagt de assistent wat ik voor werk doe. „Ik ben freelance journalist”, vertel ik haar. „En jij?”
Marloes van Wijnen
Bij gebrek aan commentaar kruipt Bas nu in de huid van afwezige reageerders:
Bas weet zo’n lummel toevoeging, dat moet gezegd worden, in zouteloosheid te overtreffen:
Het dringende advies van Indra om DSR niet terug te laten komen (“Niet doen hoor, Bas, je besluit was juist zo ijzersterk. Even doorzetten!”) heeft Bas blijkbaar in beraad genomen:
Dat antwoord van ChatGPT is verder niet interessant: het bekende mitsen en maren en het is belangrijk etc.
LikeGeliked door 2 people
😆
LikeLike
Ik hou van ikjes/anekdotes waarin mensen een beetje spotten met zichzelf. Dit is er zo eentje. Laten we onszelf vooral niet te serieus nemen!
LikeGeliked door 2 people