Vandaag moeten we met pijn in ons hart afscheid nemen van de Eerste Herfstgast Aller Tijden, DSR. Toch een historisch moment.
Voor ronkende praatjes bij officiële gelegenheden moet je niet bij mij zijn, daar zijn andere blogbazen veel en veel beter in maar ik zal toch proberen een gepast dankwoord uit te spreken:
Hartelijke dank DSR voor je zeer welwillende medewerking. Ik heb intens genoten van je mooie fragmenten. Dat genieten zal misschien niet voor iedereen gelden maar ach, je bent nooit een allemansvriendje geweest. Daarom waardeert iedereen je ook zo. Nu ik je toch bedank, hoe zit het met je verhalen, heb je ze nog in goede staat ontvangen? Die verhalen mogen zich hier zoals je weet op een prominente plaats verheugen en je behoudt natuurlijk volledige zeggenschap.
Als je nu eens een WordPress login aanmaakt (kies voor signup for just a username) kun je contributor-rechten krijgen. Gemak dient de mens. Vraag maar aan Lummel en Luvienna.
Over Luvienna gesproken, kijk eens op de nieuwe Herfstgastenpagina. Daar wordt de tweede Herfstgast van dit seizoen verwelkomt. Ja, het gaat hard.
Wat heeft indruk gemaakt op de Luvienna in haar kleuterjaren? We mogen aannemen dat ze met een fragment uit haar jeugd zal beginnen. Spannend!